Τόσο οι αστικές όσο και οι ιστοριογραφίες της Αριστεράς έχουν πολλά κενά και δυσάρεστες θεωρήσεις των γυναικών. Οι φεμινίστριες, ειδικά από το 1968, έχουν αρχίσει να συμπληρώνουν αυτά τα κενά. Ακολουθώντας τη σκέψη της Φρίγκα Χάουgκ θα ήθελα να συνδέσω τη μαρξιστική και φεμινιστική ιστοριογραφία.