O κ. Σαμαράς που μίλαγε για «το πεζοδρόμιο του ΣΥΡΙΖΑ» αναφερόμενος στη συγκεντρωση στο Σύνταγμα και ακολούθως δήλωνε «τώρα καθαρίζει ο Δένδιας»...
Όση ώρα έβλεπα αυτόν τον σκυφτό πολιτικό άνδρα, που έβαζε το χέρι στην τσέπη για πει την ατάκα την καλή αναρωτιόμουν ποιον μου θυμίζει...
_______________________________
Αρχικώς η υπερφίαλη αυτή μαγκιά με παρέπεμψε σε φιγούρα του Θεάτρου Σκιών.
Κάτι, άλλωστε, που ταίριαζε και στην περίσταση, καθότι οι απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα της κοινωνίας, του ΣΥΡΙΖΑ, του Αλέξη Τσίπρα, των βουλευτών της αξιωματικής (και μη) αντιπολίτευσης, έμειναν στην άκρη, στη σκιά. Ουδεμία αναφορά στο διά ταύτα. Καμία πολιτική εξήγηση, δέσμευση, τοποθέτηση, ως θα άρμοζε σε κυβερνώντα...
_______________________________
Αλλά, αν το καλοσκεφτούμε, για ποιον κυβερνώντα μιλάμε; Άραγε αυτό το ύφος της μαγκιάς το διατηρεί και κατά τις συναντήσεις του με τους εκπροσώπους των δανειστών ο κύριος πρωθυπουργός;
Διότι οι αμφιβολίες περί τούτου είνει τόσο ισχυρές που αναφωνώ αυθορμήτως το γνωστό: "Αχ! και να 'μουνα από μια μεριά".
Επομένως η μαγκιά αυτή ήταν ρόλος, κακέκτυπο μάγκα του ελληνικού κινηματογράφου, ανάρμοστη σε κοινοβούλιο, με μια υπερβολική δόση "τσιριμπίμ τσιριμπόμ"!
Όπερ μεθερμηνευόμενο μπορεί να σημαίνει: "Κάνω τον μάγκα, καθότι και η μαγκιά των χρυσαυγιτών πουλάει στον κοσμάκη". "Κάνω τον μάγκα όπου με παίρνει ή νομίζω ότι με παίρνει και για όσο με παίρνει κι αποφεύγω έτσι να μιλήσω για την ταμπακιέρα. Κι έχει ο Θεός, με τον οποίο συχνάκις επικοινωνώ"...
_______________________________
Και μια και χρησιμοποιήσαμε τη χαρακτηριστική αυτή φωτογραφία του "μάγκα" του παλιού ελληνικού κινηματογράφου αξίζουν δυο λόγια για τον Αθηνόδωρο Προύσαλη:
Ο Αθηνόδωρος Προύσαλης γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη το 1926, ήταν Έλληνας ηθοποιός. Καθιερώθηκε ως καρατερίστας σε αγαπημένες κινηματογραφικές ταινίες. Ενσάρκωσε, κυρίως, τον τύπο του μάγκα. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Ωδείου Αθηνών.Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1953 με τον θίασο της Γιώτας Λάσκαρη στο έργο «Ο τρομερός καλόγερος». Ένα χρόνο νωρίτερα, το 1952, έπαιξε στην ταινία «Το στραβόξυλο». Συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Πειραϊκό Θέατρο του Δημήτρη Ροντήρη, τον θίασο του Νίκου Χατζίσκου, το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη, το Θέατρο Τέχνης κ.ά. Εξαιρετική ήταν η ερμηνεία του στο «Φυντανάκι» του Παντελή Χορν, που ανέβασε το Θέατρο Τέχνης το 1988. Συνεργάστηκε και με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στις ταινίες «Ταξίδι στα Κύθηρα», «Ο μελισσοκόμος», «Το μετέωρο βήμα του πελαργού». Διακρίθηκε και σε ρόλους σε τηλεοπτικές σειρές. Στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1990 κέρδισε τιμητική διάκριση για την ερμηνεία του στους «Αθηναίους». Πέθανε στην Αθήνα στις 5 Ιουνίου 2012 σε ηλικία 86 ετών.
