to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Βαρύς ουρανός

Και νά που και τα πραγματιστικά ερωτήματα -για το ποιος κυβερνάει, επιτέλους, αυτόν τον κόσμο κι αν είναι όντως πανεπόπτης και πανίσχυρος- οδηγούν από άλλο δρόμο στις συνωμοσιολογικές θεωρίες.


Αν αίφνης ο οικουμενικός πληθυσμός ενωνόταν και απάρτιζε ένα μόνο πλάσμα, κι αν είχαμε τρόπο να κρυφακούσουμε τη σκέψη του, δεν θα εκπλησσόμασταν διαπιστώνοντας ότι τα ερωτήματα που βασανίζουν το μυαλό του και λίγα είναι και «απλοϊκά»: Τι και προς τι η ζωή; Τι το μετά τη ζωή; Εκτός από τους μυριώνυμους θεούς-δημιουργήματά μας υπάρχει όντως και Θεός Δημιουργός; Πώς και πόσο επεμβαίνει; Τέλος, τι παραπάνω ξέρουν για τα ανθρώπινα και τι σκέφτονται γι’ αυτά οι επίγειοι μικροί θεοί, όμηροι της ψευδαίσθησης περί αθάνατης παντοδυναμίας; Μπορούν, τεχνολογικά υπεραρματωμένοι, να γνωρίζουν κάθε στιγμή τι κάνει και ο τελευταίος ανθρωπάκος;

Τα περισσότερα ερωτήματα είναι παμπάλαια, σχεδόν συνομήλικα του ανθρώπου, και τα υπόλοιπα των καιρών μας. Οσον αφορά τα πανάρχαια, για να επιμένουν, για να τίθενται και ξανατίθενται, σημαίνει ότι ουδεμία από τις έως τώρα απαντήσεις (φιλοσοφικές, θεολογικές, ποιητικές) τελεσιδίκησε. Ουδεμία απέσπασε την καθολική αποδοχή, όπως είναι και το φυσικό. Ξεχνάμε πάντως αρκετά συχνά ότι η οικουμενική μας χρονολογία, το 2014 μ.Χ., δεν αφορά τους πάντες. Και δεν εννοώ ότι δεν αφορά όσους ακολουθούν άλλο ημερολόγιο από το χριστιανικό. Θέλω να πω ότι ο πλανήτης είναι χωρισμένος σε πολλούς ασύμπτωτους μεσημβρινούς κοινωνικού χρόνου, ιστορίας, εξέλιξης, πνεύματος. Δεν ζούμε όλοι στο 2014 ως προς τα δικαιώματα, τις δυνατότητες, τις απολαύσεις. Και συνήθως μέσα στην ίδια χώρα συνυπάρχουν πέντε στρώσεις πνευματικής ιστορίας: η δεισιδαιμονία και το (μάλλον μειοψηφικό) ελεύθερο φρόνημα, το αρχαϊκό και το νεωτερικό, η λατρεία των θεωριών συνωμοσίας (εξωγήινοι, ενδογήινοι, ιλουμινάτοι κ.ο.κ.) και η περιφρόνησή τους κτλ.

Και νά που και τα πραγματιστικά ερωτήματα -για το ποιος κυβερνάει, επιτέλους, αυτόν τον κόσμο κι αν είναι όντως πανεπόπτης και πανίσχυρος- οδηγούν από άλλο δρόμο στις συνωμοσιολογικές θεωρίες. Σαν αυτές που αναπτύχθηκαν για τα δύο μαλαισιανά αεροπλάνα. Αν αληθεύουν όσα βλέπουμε στην οθόνη σαν αυτονόητα και δεδομένα, τότε ο μικρός πλανήτης Γη τελεί υπό διαρκή εξονυχιστική παρατήρηση, οπτική και ακουστική. Τίποτα δεν ξεφεύγει. Τα πάντα καταγράφονται, αξιολογούνται, χρωματίζονται. Και εύκολα ανακαλούνται οποιαδήποτε στιγμή, για να χρησιμοποιηθούν σαν αποδεικτικά στοιχεία (και να πειραχτούν άραγε;). Αν λοιπόν κάποιοι μηχανισμοί, μισοθεσμικοί - μισοέκνομοι, ξέρουν τι κάνει κάθε ασήμαντος ανθρωπάκος, δεν μπορεί παρά να ξέρουν και ποιοι κατέρριψαν το ένα αεροπλάνο, αλλά και πώς και πού εξαφανίστηκε το άλλο. Ιδού όμως η παγίδα, προϊόν συμπτώσεων: Αν δώσουν στοιχεία (και όχι πληροφορίες περί στοιχείων) για την Ουκρανία, είναι σαν να ομολογούν ότι διαθέτουν και για τον Ινδικό, τα οποία και αποκρύπτουν. Επιλέγουν έτσι να αλληλοεκβιάζονται με απειλές αποκαλύψεων. Και οι χίλιοι μύριοι ανθρωπάκοι επιστρέφουν στο δικό τους παιχνίδι: στις θεωρίες συνωμοσίας.

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)