Αυτοοργανωμένο από συλλογικότητες, κοινωνικούς χώρους και αθλητικούς συλλόγους, χωρίς κανέναν χορηγό, το τουρνουά αυτό αποτελεί την πρώτη διεθνή προσπάθεια μιας οργανωμένης αντιφασιστικής απάντησης στον χώρο των πολεμικών τεχνών.
Κατά την διάρκεια του τουρνουά πραγματοποιήθηκαν πάνω από 70 αγώνες, σεμινάρια krav maga, muay thai σε συνθήκες δρόμου καθώς και σεμινάριο γυναικείας αυτοάμυνας. Ακόμη, την Παρασκευή έγινε κουβέντα γύρω από την ιστορία του αντιφασιστικού κινήματος στην Ευρώπη καθώς και το αντιφασιστικό κίνημα στην πρώην ΕΣΣΔ σε συνάρτηση με την ανάπτυξη του χουλιγκανισμού στα γήπεδα. Στην κουβέντα παρενέβησαν μεταξύ άλλων ο γερμανός συγγραφέας και αντιφασίστας ακτιβιστής Bernd Langer (Βερολίνο), ο ρώσος αντιφασίστας και πολιτικός πρόσφυγας Petya Kosovo (Μόσχα) και ο ιταλός πρωταθλητής πυγμαχίας Lenny Bottai (Λιβόρνο).
O Lenny Bottai κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου.
Όπως αναφέρει και ο Μάλαμας Σωτηρίου, μέλος της οργανωτικής ομάδας του τουρνουά:
« Το τουρνουά πήγε πολύ καλύτερα απ’ ότι περιμέναμε καθώς οι συμμετοχές ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Διαγωνίστηκαν αθλητές από πολλές πόλεις της Ελλάδας όπως επίσης και από χώρες όπως η Γερμανία ( Κολωνία και Αμβούργο), Ιταλία, Ολλανδία και Ισπανία.
Το επίπεδο των αθλητών ήταν αρκετά ανεβασμένο, έγιναν πάνω από 70 αγώνες box, mma, kick box, grappling kai jiu jitsu.
Το τουρνουά αυτό είναι στην ουσία το αποτέλεσμα μιας δουλειάς 4-5 ετών. Στην Θεσσαλονίκη λειτουργούν πλέον 3 αυτο οργανωμένα γυμναστήρια και έχουν πραγματοποιηθεί ήδη τρία μίνι τουρνουά πολεμικών τεχνών και ένα στη Καβάλα.
Το σκεπτικό μας βασίζεται σε γενικές γραμμές σε δύο άξονες. Πρώτον, οι πολεμικές τέχνες είναι ένα πεδίο στο οποίο φιλοδοξούν να έχουν έντονη παρουσία διάφορα φασιστικά στοιχεία. Χαρακτηριστικά εδώ στην Θεσσαλονίκη ο Γρεγός, βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης της Χρυσής Αυγής λάμβανε μέρος σε αγώνες και έκανε απονομές. Για μας δεν υπάρχει χώρος για τους ναζί σε αυτό το άθλημα.
Δεύτερον δεδομένης και της περιόδου που διανύουμε είναι σημαντικό να μπορεί ο κάθε χώρος να αυτο οργανώνει την άμυνά του.
Μετά την επιτυχία που σημειώθηκε σε αυτό το τουρνουά, φιλοδοξούμε να ξαναγίνει σε κάποια άλλη πόλη, ίσως στην Αθήνα, ή σε κάποια πόλη του εξωτερικού».
Κλείνοντας, το τουρνουά αυτό αποκτά μια ιδιαίτερη σημασία καθώς αποτελεί την πρώτη οργανωμένη φωνή στον χώρο των πολεμικών τεχνών ενάντια στον φασισμό και όχι μόνο. Παρ’ ότι εκ πρώτης όψεως τα αθλήματα αυτά μπορεί να φαίνονται ανταγωνιστικά και εξατομικευμένα σε αγωνιστικό επίπεδο, η συλλογικότητα ενυπάρχει παντού όπως χαρακτηριστικά αποδείχτηκε και στο συγκεκριμένο τουρνουά όπου αθλητές, αντιφασίστες αγωνιστές και αγωνίστριες, αθλητικοί σύλλογοι και κοινωνικοί χώροι εργάστηκαν συλλογικά προκειμένου να δώσουν μια ηχηρή απάντηση στον φασισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η φράση που ακούγονταν στο τέλος του κάθε αγώνα « Συγχαρητήρια και στους δύο αθλητές» καθώς δεν υπήρχε νικητής και ηττημένος. Αξίζει σε αυτό το σημείο να τονιστεί ότι η στάση και η κουλτούρα όσων συμμετείχαν μαζί με την συμμετοχή πολλών γυναικών αθλητριών, αποδόμησαν αρκετά κοινωνικά στερεότυπα όπως η "ματσο" κουλτούρα και η αναπαραγωγή κυρίαρχων σεξιστικών προτύπων.
Τέλος, παρά την επιτυχία που είχε το τουρνούα ως πρώτη οργάνωση το στοίχημα είναι από εδώ και στο εξής να καταφέρει η κίνηση αυτή να ανοιχτεί και σε περισσότερους συλλόγους και αθλητές, που μπορεί να μην βρίσκονται στον ίδιο βαθμό πολιτικοποίησης αλλά παρ’ όλα αυτά δεν ταυτίζονται με φασιστικές αντιλήψεις, ώστε να συγκροτηθεί ένα μαζικό και βαθιά γειωμένο αντιφασιστικό κίνημα στον χώρο των πολεμικών τεχνών.
