Εάν με μια σειρά μπορεί κανείς να πει τι ακριβώς ρυθμίζει ο νέος νόμος για τις άδειες στα κανάλια, είναι ότι υποχρεώνει τις τηλεοπτικές επιχειρήσεις να λειτουργούν ως επιχειρήσεις, όπως όλες οι άλλες επιχειρήσεις στη χώρα και όχι ως χρηματοδοτούμενα παραμάγαζα της εκάστοτε κυβέρνησης.
Με δυο λόγια, θέτει τις προϋποθέσεις ώστε τα κανάλια να λειτουργούν ως «κανονικές επιχειρήσεις» μέσα στη συγκεκριμένη οπτικοακουστική αγορά, την οποία οφείλουν να σέβονται, μαζί με τις υποχρεώσεις που έχουν απέναντι στην εφορία, στα ασφαλιστικά ταμεία, στους εργαζομένους τους, στις τράπεζες και στους προμηθευτές τους. Βεβαίως με τους όρους που τίθενται για όλες τις επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα - κοινής ωφέλειας, στις οποίες ανήκουν οι τηλεοπτικές επιχειρήσεις (μαζί με τις τηλεπικοινωνίες και τα ταχυδρομεία). Απλός καπιταλισμός. Προσφορά και ζήτηση, οι νόμοι της αγοράς, ο ανταγωνισμός είναι υπέρ του καταναλωτή, ο καλύτερος κερδίζει, τα γνωστά.
Ε, λοιπόν, σε αυτά τα γνωστά αντιδρούν οι επιχειρηματίες των ΜΜΕ. Διότι ο αγνός καπιταλισμός, - η - αγορά - τα - ρυθμίζει - όλα, δεν ισχύει για τους ίδιους, αλλά για τους άλλους. Οι ίδιοι προτιμούν να εξασκούν το «επιχειρείν» με όρους προστατευτισμού, μιας ισχυρής ολιγομελούς συντεχνίας που όχι μόνο πιέζει και εκβιάζει, αλλά βρίσκεται πάνω από κάθε κανόνα και απολαμβάνει προνόμια πρωτοφανή όσο και ύποπτα.
Με τον νέο νόμο για τα ΜΜΕ, που εισηγήθηκαν ως βασικοί υπουργοί ο Επικρατείας Νίκος Παπάς και ο Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης, οι τηλεοπτικές επιχειρήσεις οφείλουν να ενταχθούν σε νόμους και κανόνες. Πολλοί από αυτούς μάλιστα είναι θεσπισμένοι εδώ και είκοσι χρόνια:
* Η φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα, για παράδειγμα, που θέτει ως προϋπόθεση ο νόμος, ισχύουν για όλες τις Α.Ε., οι οποίες δανείζονται από τις τράπεζες ή έχουν δοσοληψίες με το Δημόσιο (κρατική διαφήμιση). Η τραπεζική ενημερότητα είναι απαραίτητη για την πιστοποίηση της υγιούς οικονομικής κατάστασης μιας επιχείρησης.
* Το αντάλλαγμα για τη χρήση συχνοτήτων (ενοίκιο) θεσπίστηκε από τον Νόμο Βενιζέλου επί ΠΑΣΟΚ το 1995 και κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε τότε, πιθανόν γιατί όλοι γνώριζαν ότι δεν πρόκειται ποτέ να γίνει απαιτητό.
* Οι «υπερεξουσίες» του Ν. Παππά, όπως υποστήριξαν ορισμένοι, να ορίζει τον αριθμό των αδειών εθνικής εμβέλειας και ανά περιφέρεια, προβλεπόταν ήδη από τον νόμο Ρουσσόπουλου επί Ν.Δ. το 2007, όμως κανείς δεν είδε τότε "υπερεξουσίες". Μάλλον υπήρχε... εμπιστοσύνη.
* Η ονομαστικοποίηση των μετοχών (διαφάνεια) τα ασυμβίβαστα και οι περιορισμοί στην ιδιοκτησία (anti-trust και κανόνες κατά της συγκέντρωσης σε ολιγοπώλια) προβλέπονται σε όλο τον κόσμο, σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.
* Ο ορισμός ελάχιστου ύψους μετοχικού κεφαλαίου στις επιχειρήσεις ΜΜΕ είναι εκ των ων ουκ άνευ, ενώ και η σχέση ιδίων κεφαλαίων προς το μετοχικό κεφάλαιο διασφαλίζεται με τον νόμο, όπως ισχύει για όλες τις Α.Ε.
Οι τηλεοπτικοί σταθμοί δεν σταματούν να θαυμάζουν τις start ups και τα πάσης φύσης innovation, όμως οι ίδιοι επιμένουν να παραμένουν σε σταθερά προστατευμένο περιβάλλον. Οι «προστασίες» πάσης φύσεως με τον νέο νόμο, τελειώνουν...
