«Ψυχή βαθιά!» Mε αυτήν τη φράση, την πολεμική κραυγή των ανταρτών του ΕΛΑΣ, έκλεισε η τελευταία εκπομπή της αγωνιζόμενης δημόσιας ραδιοφωνίας. Σε μια μεγάλη στιγμή της ελληνικής δημοσιογραφίας, με τα ΜΑΤ μέσα στο στούντιο και τις μοτορόλες να φτάνουν στα αυτιά των ακροατών, συνοψίστηκε ο σπουδαίος πεντάμηνος αγώνας των εργαζόμενων στην ΕΡΤ. Σπουδαίος, όχι μόνο γιατί ένα σημαντικό τμήμα των εργαζόμενων επέδειξε υψηλή αγωνιστικότητα, χωρίς να λυγίσει στους εκβιασμούς της κυβέρνησης. Αλλά και γιατί όλο αυτό το διάστημα η αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ υπήρξε παράδειγμα ποιοτικής ενημέρωσης, αποδεικνύοντας ότι το πρόβλημα της δημόσιας τηλεόρασης  ήταν η κυβερνητική χειραγώγηση και όχι οι εργαζόμενοί της.

Σύμφωνα με τη διάσημη ρήση του Ανρί Ζανσόν «δημοκρατία είναι να σού χτυπάνε την πόρτα τα ξημερώματα και να  είναι ο… γαλατάς».  Τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα την πόρτα της ΕΡΤ  τη χτύπησαν τα ΜΑΤ. Αστυνομική επιχείρηση εναντίον δημοσιογράφων που κάνουν τη δουλειά τους, εναντίον της ελεύθερης ενημέρωσης, εναντίον ενός θεμελιώδους δημόσιου αγαθού.  Αστυνομική επιχείρηση που μόνο δημοκρατία δεν θυμίζει –το αντίθετο…

Ο στραγγαλισμός της ανεξάρτητης από τα μεγάλα συμφέροντα ενημέρωσης αποτελεί προϋπόθεση για να εμπεδωθεί  η μνημονιακή λογική της κοινωνικής ερήμωσης.  Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να επιβάλουν το νόμο της σιωπής. Όλοι στους δρόμους για να ακουστεί δυνατά η φωνή μας.

Ψυχή βαθιά!