Όπως αναφέρει στην Deutsche Welle ο Καρλ Κοπ, από την οργάνωση προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Pro Asyl, η αστυνομική επιχείρηση με την κωδική ονομασία Mos Maiorum, εναντίον προσφύγων χωρίς νόμιμα έγγραφα, ως λυπηρό και αποκρουστικό μήνυμα έναντι ανθρώπων που με κίνδυνο της ζωής τους φτάνουν σε ένα «σύστημα» που δεν μπορεί να τους δώσει πρόσκαιρη στέγη.
Οι μετανάστες που φτάνουν για παράδειγμα στην Ιταλία, έχουν καταφέρει να κρατηθούν στη ζωή έπειτα από μια φρικτή διαδρομή, στην οποία μπορεί να είδαν και ανθρώπους να πεθαίνουν. Πολλοί μένουν άστεγοι και ξέρουν ότι δεν έχουν ελπίδες για μια ανθρώπινη ζωή με αξιοπρέπεια. Δεν μπορούν να πάνε στους συγγενείς και φίλους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες γιατί δεν το προβλέπουν οι ευρωπαϊκές διατάξεις, οι οποίες έχουν αποτύχει. Ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ, που ορίζει ότι αρμόδια για την παροχή ασύλου είναι η πρώτη χώρα στην οποία εισέρχεται ένας πρόσφυγας, έχει αποτύχει. Το παραδέχονται και οι ίδιοι υπουργοί Εσωτερικών. Αλλά δεν τον αλλάζουν. Θα ήταν ευκολότερο να δημιουργηθεί ένα σύστημα νόμιμης εισόδου στην Ευρώπη. Έτσι θα σταματούσαν οι μαζικοί θάνατοι, δεν θα χρειάζονταν οι σπείρες λαθρεμπόρων, δεν θα χρειάζονταν αστυνομικοί έλεγχοι, οι άνθρωποι θα πήγαιναν νόμιμα στους συγγενείς τους. Θα ήταν μια πράξη ανθρωπισμού».
Ο γερμανός ειδικός σε θέματα Ευρώπης της οργάνωσης επικρίνει κυρίως ότι οι αστυνομικές επιχειρήσεις επιφέρουν τον στιγματισμό εκείνων που ζητούν προστασία και ποινικοποιούν τις προσπάθειες διαφυγής. Στο ερώτημα εάν αποτελεί λύση το ότι η Ιταλία υπό την πίεση του τεράστιου κύματος προσφύγων δίνει σιδηροδρομικά εισιτήρια στους πρόσφυγες για να μετακινηθούν βορειότερα, ο Καρλ Κοπ δικαιώνει την Ιταλία.
Όπως τονίζει, «Η Ιταλία αισθάνεται -και δικαίως- ότι έχει εγκαταλειφθεί, ότι είναι μόνη στις προσπάθειες διάσωσης μεταναστών στη θάλασσα. Αυτή τη φορά άφησε πολλούς να φύγουν σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις κι αυτό προκάλεσε εκνευρισμό. Αλλά και πριν από αυτό δεν υπήρχε ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Πρέπει να διαμορφώσουμε ένα κοινό ευρωπαϊκό αίσθημα ευθύνης, που αρχίζει με την υποδοχή περισσότερων προσφύγων. Ο ευρωπαϊκός βορράς νόμιζε ότι με το Δουβλίνο ΙΙ θα δημιουργούσε μια νησίδα ασφαλείας, αλλά αυτό δεν λειτούργησε. Και οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου αισθάνονται εγκαταλελειμμένες, αλλά κι αυτές συμπεριφέρονται με μικροψυχία, πολλές φορές παραβιάζοντας τη διεθνή νομοθεσία. Οι νεκροί της Μεσογείου είναι δικοί μας νεκροί. Σε μας πέφτει η ευθύνη να αλλάξουμε πολιτική έναντι των προσφύγων», επισημαίνει ο γερμανός ειδικός. Ο Καρλ Κοπ θίγει και μιαν άλλη πτυχή των επιχειρήσεων της αστυνομίας: ότι θέτουν για πρώτη αφορά υπό αμφισβήτηση τη Συμφωνία Σένγκεν, που προβλέπει την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων στα εσωτερικά σύνορα της ΕΕ. «Πολλές φορές έχουμε παρατηρήσει χώρες–μέλη να αμφισβητούν αυτό το κεκτημένο σε περιόδους μεταναστευτικών κρίσεων». Το νέο είναι επίσης ότι γίνονται έλεγχοι και στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ. Πρωτοβουλίες στήριξης των μεταναστών και αντιφασιστικές ομάδες στέλνουν πάντως εδώ και εβδομάδες γραπτά μηνύματα στα Σομαλικά, Αραβικά, Φαρσίμ, Αγγλικά, Σερβοκροατικά και σε άλλες γλώσσες προειδοποιώντας για τους αστυνομικούς ελέγχους.
ΣΥΡΙΖΑ: Η επίσημη αντιμεταναστευτική πολιτική είναι μια πολιτική ευκαιρία για την Ακροδεξιά
Όπως αναφέρει σε πρόσφατη ανακοίνωσή του το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ για την ευρωπαϊκή επιχείρηση Mos Maiorum, Δεν πρόκειται παρά για μία στιγμή στον καθημερινό πόλεμο που διεξάγει η Ευρώπη ενάντια στους φτωχούς σε όλες τις περιοχές του πλανήτη, από τη διαρκή λεηλασία της ζωής και των πόρων στην παγκόσμια περιφέρεια, μέχρι τις δολοφονίες στις παγιδευμένες χερσαίες και θαλάσσιες διαδρομές της μετανάστευσης και μέχρι την επ' αόριστον ταπείνωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στα κέντρα κράτησης. Με τα λαμπρά ονόματά τους, επιχειρήσεις σαν το “Mos Maiorum” ή τον “δικό μας” Ξένιο Δία φαίνονται σαν μια κυνική ομολογία ότι η Ευρώπη επιφυλάσσει μια ολοένα και πιο στρατιωτικοποιημένη μεταχείριση στα θύματα αυτού του πολέμου που καταφεύγουν στην ίδια αναζητώντας μια καλύτερη τύχη.
