Με διάφορες αφορμές, επανέρχονται στην επικαιρότητα επίμονα σενάρια που εμφανίζουν κάθε τόσο και ένα νέο πραξικόπημα που δεν έγινε! Ακόμη και στρατηγός, ο οποίος χρημάτισε και υπηρεσιακός υπουργός Άμυνας, εφέρετο να προβάρει ρόλο λοχία. Χθες, ήρθαν στο προσκήνιο οι περιβόητοι "έφεδροι". Όλοι τους υποδύονται τους αντιμνημονιακούς και προβάλλουν τον στρατό ως "εγγυητή της πορείας εθνικής ανόρθωσης".
Δεν γνωρίζουμε σε ποιο βαθμό τα σενάρια ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα ή είναι ευφάνταστα. Πάντως δεν μάθαμε αν έγινε έρευνα, ούτε υπήρξε επίσημη ενημέρωση για το αν πίσω από τον καπνό υπήρχε φωτιά. Συνεπώς, δικαιούμαστε να πιστεύουμε πως επρόκειτο για άσκηση ψυχολογικού πολέμου, που εντάσσεται στη στρατηγική της έντασης.
Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για δημοσιεύματα, αλλά για εμφάνιση μιας ομάδας οιονεί ενστόλων πολιτών, των "εφέδρων", στους οποίους αναγνωρίζεται παράδοξη (ή μήπως και επικίνδυνη;) θεσμική (παρα-)στρατιωτική υπόσταση. Οι έφεδροι συμμετέχουν σε στρατιωτικές ασκήσεις, παρελαύνουν, διατηρούν ιδιαίτερες σχέσεις με τον στρατό, εμφανίζονται να συγκροτούν κοινές ομάδες με αποστράτους. Επιχειρούν να εκμεταλλευθούν την κρίση πολιτικής εκπροσώπησης και προτείνουν σχήματα που παραπέμπουν στη δικτατορία. Θα βούλιαζαν στη φαιδρότητά τους, αν αυτή την περίοδο δεν υπήρχε η διάχυση του χρυσαυγιτισμού. Και, κυρίως, αν δεν υπήρχε η σταθερή επιδίωξη (παρα-)κυβερνητικών παραγόντων και κέντρων να δημιουργήσουν κλίμα επικείμενης αποσταθεροποίησης, ώστε να κατατρομοκρατηθούν οι πολίτες και να ανακοπεί η λαϊκή αξίωση για δημοκρατική ανατροπή. Οι ανιστόρητοι πιστεύουν ότι η αναίρεση της Μεταπολίτευσης θα επισυμβεί με την παραχάραξη του γνωστού διλήμματος. Περίπου μας λένε "Σαμαράς ή τανκς"!
Η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει από τους ενεργούς πολίτες και τη λαϊκή συμμετοχή. Αντιθέτως, πλήττεται από τη φημολογία του λοχία, που ως πρώτο στόχο έχει το δημοκρατικό - αγωνιστικό φρόνημα των πολιτών. Οι αγώνες κατά του Μνημονίου και των φασιστικών προκλήσεων είναι η αποφασιστική απάντηση στα σενάρια εκτροπής, ανοιχτής ή συγκεκαλυμμένης.
Η πολιτεία, λοιπόν, αντί να αφήνει να σύρεται για άλλη μια φορά κλίμα "πραξικοπήματος που δεν έγινε", οφείλει να περιθωριοποιήσει πολιτικά τέτοιες κινήσεις. Δημιουργούνται, όμως, ερωτήματα για την κατεπείγουσα ενασχόληση της ηγεσίας της Δικαιοσύνης με το site των εφέδρων. Μοιάζει με σπασμωδική κίνηση...
Το νέο επεισόδιο "πραξικοπήματος που προαναγγέλλεται και δεν γίνεται" συνιστά άλλη μια μεταμοντέρνα εκδοχή απειλών κατά της Δημοκρατίας. Το ερώτημα είναι ποιοι είναι οι δράστες και ποιοι συμπράττουν μαζί τους, έστω μέσω της "ετερογονίας των σκοπών"; Ποιοι ακρωτηριάζουν τη Δημοκρατία; Δεν έχουν καμία ευθύνη αυτοί οι οποίοι καθημερινά απονεκρώνουν το Σύνταγμα και τη δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος; Αυτοί που έχουν μεταβάλει τη Βουλή σε διακοσμητικό όργανο; Δεν έχουν καμία ευθύνη αυτοί οι οποίοι συκοφαντούν την Αριστερά και το 40% του ελληνικού λαού ως "άκρο"; Δεν έχουν καμία ευθύνη αυτοί που με τον μνημονιακό ολοκληρωτισμό τους οδηγούν την πολιτική διαδικασία στην ανυποληψία και την κρίση;
Η όψιμη επανεμφάνιση σεναρίων μεταμοντέρνων πραξικοπημάτων επιβάλλει την εκκαθάριση της επιβαρυνόμενης πολιτικής κρίσης με τον μόνο τρόπο που προβλέπει η Δημοκρατία: με εκλογές!
Πηγή: avgi.gr
