Ναι, καλά το αναγνωρίσατε το σημείο.
Το 'χετε δει πολλές φορές εδώ.
Είναι το Στέκι Μεταναστών.
Όμως αυτή τη φορά δεν είναι μάθημα αγγλικών για τους μετανάστες φίλους μας. Ούτε η συλλογική κουζίνα του Σαββατοκύριακου. Ούτε μαγείρεμα για τους πρόσφυγες, ούτε πάρτι όπως χθες, ούτε γέλια στα τραπεζάκια του Αθήναιου, ούτε και οι συνηθισμένες όμορφες στιγμές στο πολύχρωμο στενάκι της κοινότητας μας, στην Τσαμαδού.
Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στις 5 Μαϊου 2010. Είναι η μέρα του δολοφονικού εμπρησμού της Μαρφίν και η ομάδα ΔΕΛΤΑ (η πιο βίαιη και τραμπούκικη ομάδα της ΕΛΑΣ) θεωρεί ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να ξεδιπλώσει ένα ξέσπασμα καταστολής και βίας επί δικαίων και αδίκων. Και ένα από τα θύματά της ήταν το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, που στεγάζεται στο Στέκι Μεταναστών και έχει εναντιωθεί στην αστυνομική βία και την καταστολή.
Στο βίντεο και στις φωτογραφίες που ακολουθούν θα δείτε τί άφησαν πίσω τους. Δεν διαφέρει σε τίποτα από μια επίθεση τραμπούκων ή φασιστικών ταγμάτων εφόδου με στόχο την τυφλή εκδίκηση. Μια συντρόφισσα τραυματίας στο νοσοκομείο, μες στα αίματα, και πολλοί άλλοι χτυπημένοι. Σπασμένες πόρτες και τζαμαρίες. Καταστροφές στο χώρο που (θα τον αναγνωρίσετε στο 01.20’') στεγάζονται τα μαθήματά μας, οι τάξεις των Πίσω Θρανίων.
Δεν ήμουν στην Ελλάδα εκείνη την εποχή.
Όμως σήμερα που βλέπω αυτές τις εικόνες, ανατριχιάζω.
Είναι πάρα πολύ σκληρό.
Εκεί που σήμερα κάθονται οι μαθητές μας, σπασμένα τζάμια και αίματα.
Εύχομαι να μην ξαναδώ ποτέ έτσι αυτόν τον χώρο.
Και να μείνει για πάντα ένας χώρος αλληλεγγύης, ανθρωπιάς και αγώνα.
Δείτε το βίντεο:
