Ο νόμος Κατσέλη καλύπτει περίπου το 60% των περιπτώσεων, που μπορούν να ενταχθούν σε αυτόν για οφειλές, οι οποίες ωστόσο πρέπει να περιλαμβάνουν τουλάχιστον μία οφειλή σε τράπεζα. Αυτό το κενό ετοιμάζεται να διορθωθεί με τροπολογία, ώστε να μπορεί να καλυφθεί και αυτός που έχει οφειλές μόνο στην εφορία ή κάποιο ασφαλιστικό ταμείο, χωρίς κάποια άλλη προς ιδιώτη.

Αν υλοποιηθεί αυτό θα είναι πιο ολοκληρωμένη η προστασία, αν και φυσικά η διαδικασία θα πρέπει να περάσει από την κρησάρα του δικαστηρίου. Περίπου το 40% των αιτήσεων υπαγωγής στο νόμο Κατσέλη απορρίπτεται, σημείωσε ο κ.Τσουκαλάς. Εκτός από τους τυπικούς λόγους, δύο είναι οι λόγοι ουσίας.

Ο πρώτος είναι ο εντοπισμός υποκρυπτόμενους δόλου, όταν το δικαστήριο κρίνει ότι ο δανειολήπτης δεν πληρώνει δολίως, ενώ έχει τα απαραίτητα οικονομικά στοιχεία.

Ο δεύτερος είναι ότι η περίπτωση ο δανειολήπτης να πήρε το δάνειο ενώ δεν είχε την δυνατότητα να το αποπληρώσει, π.χ. ένα δάνειο ύψους 200.000 ευρώ με ετήσιο εισόδημα 10.000 ευρώ.

Σε αυτή την περίπτωση το δικαστήριο θα απορρίψει την αίτηση και θα «τιμωρήσει» το δανειολήπτη, σημείωσε ο κ.Τσουκαλάς, προσθέτοντας ότι θα πρέπει να γίνει κάτι και ως προς τον έλεγχο της συνυπαιτιότητας της τράπεζας που του χορήγησε το δάνειο.

Σήμερα, η νομολογία δείχνει ότι ο καταμερισμός του δόλου είναι ανισοβαρής προς τον ιδιώτη-δανειολήπτη, ενώ θα έπρεπε να κρίνεται η συνυπαιτιότητα.

Οι τράπεζες έκαναν τα «στραβά μάτια» και ενώ ο δανειολήπτης κατέθετε το εκκαθαριστικό με τα μικρά του εισοδήματα, του έδιναν το δάνειο. «Δεν ξεγελάστηκε η τράπεζα, δεν της πήγε πλαστό εκκαθαριστικό, το κανονικό πήγε ... θα μπορούσε να υπάρξει παρέμβαση για να είναι ισοβαρής η απόδοση του δόλου», τόνισε ο κ.Τσουκαλάς.