to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Πάτρικ Λε Ιαρίκ: Απαιτείται διεθνιστική αλληλεγγύη

Συνέντευξη του Πάτρικ Λε Ιαρίκ, αντιπρόεδρου της Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς – Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών και διευθυντή της «Ουμανιτέ».


Πώς βλέπετε τις εξελίξεις στην Ευρώπη;
Οι εξελίξεις είναι πολύ ανησυχητικές. Πριν λίγους μήνες, ένας μεγάλος συνασπισμός ευρωπαίων ηγετών αποφάσισε να παραβιάσει τις αποφάσεις του ελληνικού λαού. Η συμπεριφορά τους ήταν παρόμοια με αυτήν του 2005, όταν ο Γάλλοι είπαν «όχι» στο δημοψήφισμα για την ευρωπαϊκή συνθήκη. Σήμερα, είναι οι ίδιοι που δίνουν το δικαίωμα απαιτήσεων στη συντηρητική δεξιά στο Ηνωμένο Βασίλειο, για την προστασία των αγγλικών επιχειρήσεων και των χρηματοπιστωτικών αγορών του χρηματιστηρίου του Λονδίνου. Ταυτόχρονα, θέλουν να κάνουν την Ελλάδα ένα τεράστιο στρατόπεδο προσφύγων, ενώ οι υπεύθυνοι για αυτήν την τραγωδία νίπτουν τα χέρια τους. Αυτό είναι εξωφρενικό! Η ιδέα της οικοδόμησης μιας κοινής οικογένειας των ευρωπαϊκών λαών είναι έτοιμη να εκραγεί. Οι πολιτικές αυτές υπαγορεύονται αποκλειστικά από την αναζήτηση μέτρων για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Είναι, λοιπόν, η ώρα να αναπτύξουμε μια νέα διεθνιστική αλληλεγγύη για την αντιμετώπιση των κοινών προκλήσεων: είτε πρόκειται για την προσφυγική κρίση, είτε για τα θέματα που σχετίζονται με το κλίμα, ή ακόμα για τη δυνατότητα να αντιμετωπιστεί η απληστία των χρηματοπιστωτικών αγορών. Θα ήταν χρήσιμο και απαραίτητο, όλες οι προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης και τα συνδικάτα να συναντηθούν και να αποφασίσουν άμεσα για κοινές δράσεις με τα κοινωνικά κινήματα. Διαφορετικά, θα είναι οι εθνολαϊκισμός αυτός που θα πάρει το πάνω χέρι σε κάθε μία από τις χώρες μας για την υπεράσπιση του καπιταλισμού. Η δημοκρατία θα πρέπει να είναι ο μεγάλος και κοινός στόχος αυτής της μάχης.

Στη Γαλλία πώς είναι σήμερα η κατάσταση; Με ανησυχία παρατηρούμε μια μετατόπιση της πολιτικής ζωής προς τα δεξιά.
Πράγματι, μια κυβέρνηση που εξελέγη με τις ψήφους όλης της Αριστεράς με βάση ένα πρόγραμμα που υποσχόταν μέτρα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, σήμερα έρχεται για να περάσει νόμους που ενισχύουν τη χειρότερη καπιταλιστική λογική και επιτίθενται στις θεμελιώδεις ελευθερίες. Σε τέσσερα χρόνια πάνω από 40 δισεκατομμύρια ευρώ καταβλήθηκαν σε μεγάλους ομίλους, με μοναδικό αποτέλεσμα τη συνεχόμενη αύξηση του ποσοστού ανεργίας, καθώς και του επιπέδου της επισφάλειας, σε τέτοιο βαθμό που η Γαλλία δεν είχε βιώσει εδώ και δεκαετίες. Σήμερα, η κυβέρνηση επιλέγει να επιτεθεί μετωπικά στα εργασιακά δικαιώματα, αλλάζοντας ριζικά τη φιλοσοφία των δικαιωμάτων που μας κληροδότησαν τα 150 χρόνια των κοινωνικών και εργατικών αγώνων. Οι μεγάλες επιχειρήσεις και η δεξιά καλούν χωρίς καθυστέρηση σε περαιτέρω απομείωση του κοινωνικού πολιτισμού, όταν στη Γαλλία έχει μόλις απονεμηθεί το βραβείο της πρώτης χώρας της ζώνης του ευρώ σε πληρωμές μερισμάτων σε μετόχους.

Παράλληλα βλέπουμε και μια μεγάλη πίεση στα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Σκέφτομαι την ανόητη συζήτηση σχετικά με τη στέρηση της ιθαγένειας δήθεν για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, σε μια αντίστροφη μέτρηση για τις μεγάλες οικουμενικές αξίες της Γαλλίας. Αλλά νομίζω ότι η στροφή προς τα δεξιά, η άνοδος του λαϊκισμού, η εθνική αναδίπλωση και οι επιθέσεις κατά των θεμελιωδών ελευθεριών, αφορούν πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Πρώτα στην ανατολική Ευρώπη, όπου η κατάσταση γίνεται πολύ ανησυχητική. Αλλά όχι μόνο! Η Ισπανία και η Μεγάλη Βρετανία έχουν ψηφίσει νόμους που εμποδίζουν σημαντικά τη συνδικαλιστική δράση και τη δράση των κοινωνικών κινημάτων. Αυτή η μεγάλη οπισθοδρόμηση προς ένα καθεστώς με λιγότερη ελευθερία και ισότητα, είναι το πρόσωπο αυτού του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού που κυριαρχεί αυτή την ιστορική στιγμή, με τη συνενοχή της δεξιάς κυβέρνησης καθώς και εκείνων των δυνάμεων που προέρχονται από τη σοσιαλδημοκρατία, η οποία έχει μετατραπεί σε μια δύναμη της συντήρησης που ενισχύει τη διατήρηση του συστήματος.

Ποιες πρωτοβουλίες να περιμένουμε εν όψει των προεδρικών εκλογών του 2017, μετά και την προσωπική απόφαση υποψηφιότητας από τον Ζαν – Λικ Μελανσόν;
Η κυβερνητική πολιτική αμφισβητείται ακόμα και στους κόλπους του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Αλλά για την ώρα δεν έχει συγκροτηθεί ένας αριστερός συνασπισμός που ενδεχομένως να μπορεί να αλλάξει την πορεία. Οι πρωτοβουλίες που υπάρχουν σήμερα είναι υπερβολικά κατακερματισμένες για να επιτρέψουν την εμφάνιση μιας νέας πολιτικής δυναμικής προς όφελος μιας πραγματικής Αριστεράς. Η ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί στη χώρα και στην Αριστερά είναι μάλλον δηλητηριώδης. Το περιβάλλον αυτό διατηρεί και ενισχύει την απελπισία, την παραίτηση, ή την ψήφο στην ακροδεξιά, που παρουσιάζεται ως μια δύναμη ενάντια στο σύστημα παρόλο που στην πραγματικότητα είναι το καλύτερο δεκανίκι του.

Τι χρειάζεται να γίνει;
Είναι επείγον να δημιουργηθεί μια πολιτική δυναμική που να ανοιχτεί στα κοινωνικά κινήματα και στα συνδικάτα που αρνούνται τη δεξιά στροφή της εξουσίας. Η δυναμική αυτή θα δείξει ότι είναι δυνατές άλλες επιλογές, μέσα στο πλαίσιο μιας νέας λαϊκής πλειοψηφίας. Στη Γαλλία, η προεδρική εκλογή αποκλείει τη συζήτηση επί της ουσίας, περιορίζοντάς την πολύ συχνά στο ερώτημα του ποιος είναι ο καλύτερος για να αντιμετωπίσει την υποψηφιότητα της άκρας δεξιάς. Μόνο μια νέα κοινωνική και πολιτική δυναμική, ευρεία και ενωτική, μπορεί να συντρίψει αυτό το πλαίσιο, επαναφέροντας την πολιτική συζήτηση για τις λαϊκές διεκδικήσεις.

Η προσφυγική κρίση αναδεικνύει ξανά το θέμα της ενωμένης Ευρώπης, καθώς και αυτό της αλληλεγγύης. Ποια είναι η γνώμη σας;
Δεν μπορεί να υπάρχουν χώρες που να απαλλάσσονται από την ευθύνη για τη φιλοξενία των προσφύγων και οχυρώνονται πίσω από τους τοίχους σαν να μπορούσαν έτσι να αποφύγουν τα παγκόσμια προβλήματα. Αυτό είναι απαράδεκτο. Τίποτα δεν θα μπορέσει να αποτρέψει τους ανθρώπους και τις οικογένειές τους να φύγουν από τις σφαγές. Πρέπει να εξασφαλιστεί η ασφαλής μετακίνηση τους από τις χώρες προέλευσης μέχρι τον προορισμό τους, να εφαρμοστούν πολιτικές υποδοχής από τις ευρωπαϊκές χώρες, και να ενισχυθεί η δημιουργία χώρων φιλοξενίας στις γειτονικές χώρες με αυτές της καταγωγής τους. Η χώρα σας που είναι στην πρώτη γραμμή πρέπει να βοηθηθεί. Προστιθέμενη στη λιτότητα που σας επιβάλαμε, η άρνηση της αλληλεγγύης δεν λαμβάνει υπόψη της ότι βάζει πρόσθετες δυσκολίες στην κυβέρνησή σας, και οδηγεί τη χώρα σας στην κόλαση. Το πρόβλημα δεν λύνεται, όπως προτείνεται από μερικούς, με τον αποκλεισμό σας από την Σένγκεν. Η αποστολή της Φρόντεξ πρέπει να προσανατολιστεί μόνο στη διάσωση των μεταναστών. Επιτέλους η Ευρώπη πρέπει να είναι παρούσα για να προωθήσει μια πολιτική λύση για την ειρήνη και την ανασυγκρότηση στην Συρία και το Ιράκ. Όλα τα κράτη, χωρίς εξαίρεση, που βομβαρδίζουν τους λαούς αυτών των χωρών και προκαλούν τη φυγή τους, θα πρέπει να συνεργαστούν για την υποδοχή τους υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, ο οποίος θα πρέπει να εμπλακεί στην εγκαθίδρυση της ειρήνης σε αυτές τις περιοχές του κόσμου.

Είστε διευθυντής της «Ουμανιτέ». Σε μια εποχή που η ενημέρωση ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από τα ιδιωτικά συμφέροντα, πως βλέπετε το ρόλο μιας εφημερίδας της Αριστεράς;
Πράγματι, η «Ουμανιτέ» είναι σχεδόν η μοναδική ομάδα των μέσων ενημέρωσης που δεν είναι ιδιοκτησία βιομηχανικών και χρηματιστικών ομίλων. Πληρώνουμε το βαρύ τίμημα. Απειλείται η ύπαρξή μας από τυχαία και ξαφνικά γεγονότα. Ο όμιλος της «Ουμανιτέ», με μια καθημερινή εφημερίδα, ένα περιοδικό και μια ψηφιακή πλατφόρμα, είναι ταυτόχρονα μια ομάδα πληροφόρησης, αποκρυπτογράφησης των γεγονότων και ανάδειξης των κοινωνικών αγώνων για την ειρήνη και την αλληλεγγύη μεταξύ των λαών και της νεολαίας. Οι εκδόσεις μας φιλοδοξούν να συμβάλουν στην ποιότητα της συζήτησης στην Αριστερά και να στηρίξουν την πολιτιστική δημιουργία σε όλες τις διαστάσεις της. Εν ολίγοις, στοχεύουμε να είμαστε ένα στοιχείο ζωτικής σημασίας για τη δημοκρατία στη χώρα μας.

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)