Την ώρα που ο «ξανθός άγγελος» από τον καταυλισμό των Φαρσάλων έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον της παγκόσμιας κοινής γνώμης και η φωτογραφία του κοριτσιού κάνει το γύρο του κόσμου κανείς δεν έδειξε αντίστοιχο ενδιαφέρον για την τύχη των 502 παιδιών που εξαφανίσθηκαν από την Αθήνα το 2004. Η υπόθεση με τα 500 εξαφανισμένα παιδιά των φαναριών την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, έγινε γνωστή 9 χρόνια μετά. Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου στην επιτροπή της Βουλής είπε πως «από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα της έρευνας, προκύπτει πως τα παιδιά τα "μάζεψαν" ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά δεν ήταν παραβάτες για να είναι εγκλεισμένα μέσα. Από τις πρώτες ημέρες, πολλά απ' αυτά τα πήραν οι γονείς τους και άλλα έφυγαν μόνα τους.

Τα παιδιά έφυγαν την επόμενη μέρα - απ' ό,τι μου είπαν, τα 9 στα 10 περίπου, έφυγαν το ίδιο βράδυ. Ήταν λίγο μεγαλύτερα από 4 ετών, γιατί είναι αυτά που έβγαιναν στα φανάρια». Ήταν λίγο μεγαλύτερα από 4 ετών, μα δεν είχαν ούτε ξανθά μαλλιά ούτε γαλάζια μάτια. Δεν ξεχώριζαν σαν τη μύγα μες το γάλα όπως μας πληροφόρησαν τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων για το κορίτσι του καταυλισμού των Φαρσάλων. Τα παιδιά των φαναριών που χάθηκαν μέσα στην αδιαφορία των αρχών. Όσα από αυτά τα παιδιά είναι ακόμα ζωντανά, δεν είναι πλέον παιδιά και σίγουρα δεν έζησαν ποτέ την παιδική τους ηλικία.

Ο Παναγιώτης Δημητράς από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, ο οποίος ασχολείται με το θέμα εδώ και μια δεκαετία είναι από τους λίγους που εξακολουθεί να ψάχνει την άκρη του νήματος: «Έχουμε γίνει περίγελος του ΟΗΕ γι' αυτή την υπόθεση. Παρά τις αλλεπάλληλες συστάσεις της Επιτροπής η Ελλάδα περιφρονεί το θέμα. Είναι σαν να λένε ότι Αλβανογυφτάκια εξαφανίστηκαν, άρα κάτι τρέχει στα γύφτικα». Και ως γνωστόν η ευαισθησία μας αφυπνίζεται και «τρέχει στα γύφτικα» μονάχα αν τα αγγελούδια έχουν ξανθά μαλλιά.