Τι ήταν αυτό που έκανε τρεις μέρες τώρα την παγκόσμια κοινότητα να υποβάλει τα σέβη της στη μνήμη του Μοχάμεντ Άλι; Σίγουρα ο κόσμος του αθλητισμού ένιωσε την ανάγκη να αποχαιρετήσει τον διασημότερο πυγμάχο της Ιστορίας με εκτεταμένες αναφορές στις θρυλικές νίκες του. Ωστόσο, ακόμη πιο στοχαστικές, πιο... διδακτικές ήταν οι νεκρολογίες που γράφτηκαν για τον Άλι σχετικά με τους αγώνες που δεν έδωσε με τις γροθιές του, αλλά για τις αρχές του. Πόσοι αθλητές του βεληνεκούς του πήραν το ρίσκο να αποκλειστούν από τα ρινγκ για να διατρανώσουν την αντίθεσή τους σ' έναν πόλεμο - "Εμένα οι Βιετκόνγκ δεν μου έκαναν τίποτε. Δεν με αποκάλεσαν ποτέ νέγρο".

Η δύναμη των θρύλων όταν πεθαίνουν -έστω κι αν χρόνια ήταν ξεχασμένοι, βασανισμένοι από βαριές αρρώστιες- είναι ότι μας θυμίζουν κάποια θεμελιώδη. Ότι, όσο δύσκολο και αντίξοο κι αν είναι το περιβάλλον, ο αγώνας για τις αρχές δεν υποστέλλεται. Ναι, είναι εξαιρετικά δύσκολο το περιβάλλον για την κυβέρνηση της χώρας, με τους δανειστές να πιέζουν μέχρι κεραίας για τα περιβόητα "προαπαιτούμενα", με την κοινωνία να ακροβατεί μεταξύ οργής, παραίτησης και της ελπίδας για έξοδο από την κρίση και με ένα μεγάλο μέρος της δημόσιας συζήτησης εντός των συνόρων να αναλώνεται σε τερατολογίες - τα μάθατε, ο Φίλης, λέει, θα καταργήσει και τα φωνήεντα! Ωστόσο, είναι υποχρέωση της κυβέρνησης, τώρα που εξαντλούνται οι ατελείωτες... εκκρεμότητες με τη διαπραγμάτευση, να προχωρήσει με ταχύτητα και σχέδιο στο επόμενο βήμα. Ένα βήμα διπλό. Να δουλέψει για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και να δρομολογήσει τη θεσμική της ανασυγκρότηση. Άλλωστε, αυτά τα δύο πρέπει να πάνε μαζί. Όσο χρειάζεται ένας λειτουργικός αναπτυξιακός νόμος -για να πάρει μπρος η μηχανή της οικονομίας-, άλλο τόσο χρειάζεται μια στιβαρή πρωτοβουλία για τη συνταγματική αναθεώρηση.

Οι πρώτες πληροφορίες για την πρόταση με την οποία σκοπεύει σύντομα να πάει στον δημόσιο διάλογο η κυβέρνηση δείχνουν ότι τιμάει τις αρχές της. Ότι είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε βαθιές τομές που θα οδηγούν σε ένα Σύνταγμα πολιτών. Με ενίσχυση της άμεσης συμμετοχής των πολιτών -δημοψηφίσματα-, με κατάργηση του ανεξέλεγκτου της εξουσίας -διάταξη περί ευθύνης υπουργών- και επιπλέον με έναν εκλογικό νόμο στην κατεύθυνση της απλής αναλογικής. Να σημειωθεί ότι η θεσμική ανασυγκρότηση δεν είναι αναγκαία μόνο στην... οροφή -στο Σύνταγμα- αλλά και στο... ισόγειο. Σε κάθε τομέα της Δημόσιας Διοίκησης. Για να είναι γρήγορη, δίκαιη και βιώσιμη η έξοδος από την πολλαπλή κρίση της χώρας.