Ακόμα και στους κλάδους που θεωρούνται «ζούγκλα», ακόμα και σε περιοχές που το συνδικαλιστικό κίνημα μοιάζει να θεωρεί απαγορευμένες, η συλλογική διεκδίκηση φαίνεται ότι μπορεί να φέρει αποτελέσματα.
Οι πάνω από 150 μετανάστες εργάτες στο εργοστάσιο της «Ανακύκλωσης Στερεών Αποβλήτων Ανώνυμη Εταιρεία (ΑΣΑ Α.Ε.)», οι περισσότεροι από το Πακιστάν, μερικοί από το Μπαγκλαντές και κάποιοι από την Ινδία, πραγματοποίησαν πρόσφατα απεργία διεκδικώντας τα στοιχειώδη: να μη δουλεύουν 7 ημέρες την εβδομάδα, να πληρώνονται για τις υπερωρίες τους, να τηρούνται τα μέτρα ασφαλείας, να προστατεύεται η υγεία τους και να δοθούν αυξήσεις στα μεροκάματα.
Παρενθετικά σημειώνουμε ότι για το ζήτημα του (νέου, αυξημένου) κατώτατου μισθού, ήδη έχει γίνει έλεγχος από την τοπική επιθεώρηση εργασίας (στις 8 Απριλίου) και αναμένεται η έκδοση του σχετικού πορίσματος. Άλλωστε, δεν ήταν η πρώτη φορά που το ΣΕΠΕ «επισκέφθηκε» εγκαταστάσεις της εν λόγω εταιρείας: σύμφωνα με πληροφορίες της «Εποχής», το 2018 επιβλήθηκαν 2 πρόστιμα, ένα ύψους 2.500 ευρώ για μη πιστοποιημένο ανυψωτικό μηχάνημα και ακόμα ένα ύψους 7.000 ευρώ για παραβιάσεις του ωραρίου.
Οι δεσμεύσεις της εργοδοσίας
Δεν αρκεί, όμως, η θεσμική παρέμβαση, προκειμένου η εργοδοσία να συμμορφωθεί με τα στοιχειώδη. Έτσι, μετά την πρόσφατη απεργία των εργατών, η Πακιστανική Κοινότητα αποφάσισε να στηρίξει ενεργά τα αιτήματά τους. Ο πρόεδρος της, Τζ. Ασλάμ (διακρίνεται στο μέσον της παρακάτω φωτογραφίας), μαζί με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, Γ. Μυλωνά, και τον οργανωτικό γραμματέα του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, Γ. Γώγου, και μέλη βρέθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων την Παρασκευή 10 Μαΐου, από κοινού με μέλη του τμήματος Εργατικής Πολιτικής και του Τομέα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ.
Κατά την παρέμβαση αυτή, η εργοδοσία δεσμεύθηκε να προχωρήσει άμεσα στην αύξηση του ημερομισθίου, από τα 27 στα 31 ευρώ, ενώ δέχθηκε και την τήρηση των ρεπό, ώστε όλοι να έχουν μία ημέρα ανάπαυσης την εβδομάδα. Επίσης, υποσχέθηκε να μεριμνήσει ώστε να γίνουν τα απαραίτητα εμβόλια σε όλους τους εργαζόμενους, καθώς μιλάμε για έναν χώρο όπου η υγεία των ανθρώπων υφίσταται διαρκώς επιβάρυνση.
Μπορούμε, ως εκ τούτου, να μιλήσουμε για μία μικρή νίκη σε έναν από τους πιο «σκληρούς» εργασιακούς χώρους.
