Ένα στρατιωτικό πραξικόπημα απέτυχε. Προκαλώντας χαρά σε όλους τους δημοκρατικούς ανθρώπους του πλανήτη. Μόνο που πάνω στην αποτυχία της κατάλυσης της Δημοκρατίας στην Τουρκία από τους στρατηγούς μεθοδεύεται τώρα, όπως διαφαίνεται, ο αργός θάνατός της από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Όσοι ήλπιζαν πως ο Τούρκος πρόεδρος θα εκμεταλλευόταν το πραξικόπημα και, κυρίως, την αμέριστη καταδίκη του από τον λαό και τα κόμματα για να ενώσει τη χώρα του απογοητεύτηκαν από την πρώτη στιγμή. Ούτε μια φορά δεν ξεστόμισε τη λέξη “Δημοκρατία” στο πρώτο του διάγγελμα στο αεροδρόμιο της Πόλης, αντιθέτως έδειξε αμέσως τις προθέσεις του: Ομολόγησε ότι βλέπει την “εξ ουρανού” ευκαιρία να ξεμπερδεύει με όποιον τον αμφισβητεί. Κι είναι αποφασισμένος να μετατρέψει το πολίτευμα της γείτονος σε ενός... Ερντογάν αρχή. Αψηφώντας κάθε κόστος, ενδεχομένως και το κόστος της απομόνωσης της Τουρκίας από τους παραδοσιακούς συμμάχους της στη Δύση.

Μπορεί οι Ευρωπαίοι να τρίζουν αυτές τις μέρες τα δόντια στον Ερντογάν, να απειλούν ότι εάν επαναφέρει τη θανατική ποινή, οι πόρτες της Ε.Ε. θα κλείσουν οριστικά για την Τουρκία, αλλά επί της ουσίας τα τελευταία χρόνια κανείς -ούτε οι Βρυξέλλες ούτε η Άγκυρα- δεν πίστευε στην προοπτική της ένταξης. Αντιθέτως, οι Ευρωπαίοι θεωρούν κρίσιμη τη συμφωνία Ε.Ε.- Τουρκίας και θα καταπιούν πολλά για να μην τιναχθεί στον αέρα.

Αλλά τα πολλά έχουν κι ένα όριο κι ο Ερντογάν έχει αποδείξει ότι είναι πολύ συχνά πρόθυμος να ξεπερνά τα όρια. Στην αρχή ξεκίνησε με μικρά συμβολικά βήματα, που επί της ουσίας άφησαν αδιάφορο τον έξω κόσμο: Έκοψε το «κοκκινάδι» από τις αεροσυνοδούς της Turkish Airlines, χώρισε σε αρρένων και θηλέων τις φοιτητικές εστίες, ενίσχυσε τους μεντρεσέδες. Μετά, έσερνε στα δικαστήρια κάθε δημοσιογράφο που του ασκούσε κριτική, αλλά και κάθε κοινό θνητό που είχε το θράσος να κάνει αστεία με την... εξοχότητά του. Στη συνέχεια, τίναξε στον αέρα την εκεχειρία με τους Κούρδους μόνο και μόνο για να κερδίσει τις εκλογές ως η σταθερή δύναμη. Και τώρα πετάει έξω από τον Στρατό, τη Δικαιοσύνη, τη Διοίκηση, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, όποιον θέλει. Με την επίκληση ότι στηρίζουν τον εχθρό του, ο οποίος υποτίθεται ότι ενορχήστρωσε το πραξικόπημα.

Η Τουρκία έχει γίνει μέσα σε λίγες μέρες η χαρά του χαφιέ και του συκοφάντη. Όσο για την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, θα επιτρέψει στον Ερντογάν να πετάξει και το τελευταίο φύλλο συκής. Μπορεί να διαψεύσει τα φαινόμενα;