Με τον τίτλο «Η Ελλάδα χτυπάει το ‘τρίγωνο της διαπλοκής’ στην τηλεόραση» οι New York Times αφιερώνουν βασικό άρθρο τους στη δημοπρασία των τηλεοπτικών αδειών που πραγματοποιείται σήμερα.

H εφημερίδα επιχειρεί μια αναδρομή στην προχειρότητα και το μοντέλο χάους, επάνω στο οποίο γεννήθηκε και αναπτύχθηκε η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα, η αμερικανική εφημερίδα, παρουσιάζει με λεπτομέρειες, την κόντρα που έχει προακαλέσει σε πολιτικό, επιχειρηματικό και μηντιακό επίπεδο, η απόφαση της κυβέρνησης να βάλει ένα τέλος στην αυθαίρετη λειτουργία των καναλιών στην Ελλάδα. Μάλιστα ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι ανεξάρτητα αν κανείς δεχεται ή όχι τις “αγαθές προθέσεις” της κυβέρνησης, η πραγματικότητα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ “επιχειρεί να βάλει μια τάξη, στην αγορά”.

Το συντηρητικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας κατηγορεί την κυβέρνηση ότι επιδιώκει τον "πλήρη έλεγχο" των μέσων ενημέρωσης. Το άλλοτε πανίσχυρο σοσιαλιστικό κόμμα ΠΑΣΟΚ κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν σέβεται τη δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου, σημειώνει η αμερικανική εφημερίδα.

Ο υπουργός που είναι υπεύθυνος για τη δημοπράτηση των αδειών, ο Νίκος Παππάς, στενός σύμβουλος του Τσίπρα, έχει πει πως η κυβέρνηση προσπαθεί να ρυθμίσει έναν άναρχο τομέα.

Σε γραπτή δήλωσή του ο Παππάς αναφέρει πως η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε με τους ευρωπαίους εταίρους της να διεξαγάγει τη δημοπρασία και πως, «όπως όλοι οι Έλληνες, οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ θα πρέπει τελικά να πληρώσουν το μερίδιό τους».

Παράλληλα ο αρθρογράφος καταγράφει όλη την παθογένεια, που γέννησε το προηγούμενο ημι-παράνομο καθεστώς λειτουργίας με την “τριγωνική σχέση αλληλεξάρτησης”, που αναπτύχθηκε ανάμεσα στους ιδιοκτήτες των καναλιών, τα κόμματα και τις τράπεζες. Σχέση που όπως επισημαίνουν οι ΝΥΤ, επιβάρυνε με κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, το ήδη τεράστιο ελληνικό χρέος …

«Επί 27 χρόνια, τα τηλεοπτικά κανάλια λειτουργούσαν χωρίς άδειες», γράφουν οι New York Times. «Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί ένα κλειστό ολιγοπώλιο κατεστημένων συμφερόντων σε μια αγορά που θα έπρεπε να είχε ανοίξει από την αρχή. Οι φόροι δεν πληρώνονταν, ο δανεισμός ήταν υπερβολικός (περίπου 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ) και δεν υπήρχε διαφάνεια».