to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

17:11 | 07.09.2015

Πολιτική

Αλ. Τσίπρας στο Βελλίδειο: Ζητάμε ισχυρή εντολή από τον ελληνικό λαό

Την βεβαιότητά του για τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές εξέφρασε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, στη συνέντευξη Τύπου στο συνεδριακό κέντρο «Ι. Βελλίδης», ενώ κλήθηκε να απαντήσει για τις διαφορές με τον παλαιοκομματισμό, το πρόγραμμα διακυβέρνησης, τη συμφωνία αλλά και για τις Σκουριές.


.

Συνέντευξη τύπου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα, στην 80ή Δ.Ε.Θ.

ΟΛ. ΓΕΡΟΒΑΣΙΛΗ: Καλώς ήρθατε. Σας καλωσορίζουμε στη συνέντευξη Τύπου που θα παραχωρήσει σήμερα ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας. Σας ευχαριστούμε που είστε όλοι εδώ.

                        Χτες παρακολουθήσατε την ομιλία του Προέδρου, μια ομιλία προγραμματική, με άξονες τετραετίας ή και λίγο περισσότερο, όπως ο ίδιος το επέκτεινε, σήμερα θα έχουμε τη δυνατότητα να κάνετε τις ερωτήσεις σας, θα σας παρακαλούσα να είστε όσο πιο σύντομοι γίνεται, διότι η συνέντευξη θα κρατήσει αυστηρά μιάμιση ώρα.

                        Επομένως ξεκινάμε αμέσως δίνοντας τον λόγο, αυτό είναι εθιμοτυπικό το πρώτο, στην ΕΡΤ 3 με την κα Λουτσοπούλου.

Γ. ΛΟΤΣΟΠΟΥΛΟΥ («ΕΡΤ 3»): Καλησπέρα σας κ. Πρόεδρε και ευχαριστώ. Ο κ. Μεϊμαράκης χτες μιλώντας σε εκπρόσωπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δήλωσε πρόθυμος να σας ζητήσει συγνώμη αν σας πρόσβαλε με χαρακτηρισμούς του. Εσείς πριν από λίγες μέρες αφήσατε ένα μικρό περιθώριο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ υπό προϋποθέσεις βεβαίως και στενοί συνεργάτες σας και στελέχη αφήνουν κάποιο περιθώριο συνεργασίας και με κάποια άλλα Κόμματα.

                        Τι θα κάνετε; Με ποιους θα κυβερνήσετε την επομένη των εκλογών; Τι θα γίνει για να έχει η χώρα Κυβέρνηση;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Λουτσοπούλου, είναι καλό πράγμα κανείς να ζητάει συγνώμη αλλά θα έπρεπε ο κ. Μεϊμαράκης να ζητήσει συγνώμη για όσα έκανε το Κόμμα του τα προηγούμενα 40 χρόνια που φόρτωσε τον ελληνικό λαό με δυσβάστακτα χρέη και ελλείμματα.

                        Ίσως και να ζητήσει συγνώμη γιατί επί 2,5 χρόνια την περίοδο του Μνημονίου συγκυβέρνησε με το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά χωρίς καμία δυνατότητα διεκδίκησης, με τη λογική και το δόγμα «ουδείς αναμάρτητος» και ίσως θα έπρεπε να ζητήσει συγνώμη γιατί όταν εμείς δίναμε τη μάχη, ματώναμε προκειμένου να σταματήσει ο λαός μας να ματώνει, μας έλεγε «κωλυσιεργείτε, αργείτε, γιατί δεν υπογράφετε ό,τι κι αν σας δίνουν».

                        Για το θέμα ότι με είπε με χαρακτηρισμούς της σειράς «ψευτράκο» «αλητάκο» δεν ξέρω τι είπε, δεν του ζητάω να μου ζητήσει συγνώμη, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα για εμένα. Ίσως θα έπρεπε να εξηγήσει στον ελληνικό λαό αν συνεχίζει να τον κοροϊδεύει ή όχι. Διότι με κάποιον που τον θεωρεί καταστροφέα, ψευτράκο, πονηρούλη και πολιτικό αγύρτη όπως είπε, είναι οξύμωρο να ζητάει συνεργασία και είναι οξύμωρο να θέλει να πείσει ότι δεν έχει διαφορές.

Από εκεί και πέρα θέλω να ξεκαθαρίσω: εμείς διεκδικούμε ισχυρή εντολή από τον ελληνικό λαό για να συνεχίσουμε την προσπάθεια που ξεκινήσαμε τον περασμένο Γενάρη, για να μην πραγματοποιηθεί το σχέδιο των πιο ακραίων συντηρητικών κύκλων σε Ελλάδα και Ευρώπη, η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να είναι μια σύντομη παρένθεση.

Και ζητάμε ισχυρή εντολή πάνω σε μια προγραμματική βάση κι ένα σχέδιο, έχοντας την εμπειρία αυτή της εξάμηνης διακυβέρνσης, έχοντας πλέον σίγουρα βήματα  μπροστά μας και σταθερό έδαφος. Διότι εμείς το δημιουργήσαμε αυτό το σταθερό έδαφος.

Από εκεί και πέρα είμαι βέβαιος ότι ο ελληνικός λαός θα κρίνει με βάση το απόλυτο κριτήριο που έχει, για το ποιος θέλει να τον κυβερνήσει. Θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ είτε με απόλυτη πλειοψηφία είτε με συνεργασίες που έχει αποδειχθεί ότι μπορούμε να κάνουμε ακόμη και με Κόμματα τα οποία έχουν εντελώς διαφορετική ιδεολογική αφετηρία από τη δική μας. Σας θυμίζω ότι το ίδιο ερώτημα κάνατε και πριν τον Γενάρη «με ποιους θα συνεργαστείτε» και σας είπαμε ότι υπάρχουν δυνάμεις έντιμες και βρέθηκε η δυνατότητα συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ.

Άρα το κρίσιμο δίλημμα είναι: ο ΣΥΡΙΖΑ θα κυβερνήσει ή η Νέα Δημοκρατία, φέρνοντας μαζί της και όλες τις αμαρτίες του παρελθόντος; Αυτό είναι το κρίσιμο δίλημμα, αυτό είναι διακύβευμα των εκλογών και σε αυτό το διακύβευμα θα κριθεί να απαντήσει και πιστεύω ότι θα απαντήσει δίνοντας προοπτική συνέχειας της διεκδίκησης και της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο, ο ελληνικός λαός στις 20 του Σεπτέμβρη.

Β. ΚΕΧΑΓΙΑ («ΤΑ ΝΕΑ»): Καλό μεσημέρι κ. Πρόεδρε. Ζητάτε καθαρή εντολή από τον ελληνικό λαό, όμως η κοινωνία εμφανίζεται μπερδεμένη και θα έλεγα και λίγο μουδιασμένη και διερωτάται: αν σας δώσει την εντολή μία ισχυρή εντολή, θα εφαρμόσετε τα συμπεφωνημένα και θα κυβερνήσετε για να βγάλετε σε τρία χρόνια τη χώρα από το Μνημόνιο ή θα κάνετε κάποια διασταλτική ερμηνεία της εντολής που θα σας δώσει, όπως σας κατηγορούν, τύπου δημοψηφίσματος. Σας ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Κεχαγιά νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο εμείς φέραμε μια συμφωνία παλεύοντας σκληρά και διαπραγματευόμενοι σκληρά επί έξι μήνες. Σας θυμίζω ότι πριν από το Γενάρη, η βασική επιχειρηματολογία των αντιπάλων μας ήταν ότι εμείς δεν θα φέρουμε συμφωνία, αλλά έχουμε κρυφό σχέδιο να βγάλουμε τη χώρα από το ευρώ.

                        Δώσαμε τη μάχη, την σκληρή μάχη κερδίσαμε πολλά, εφαρμόσαμε αυτούς τους έξι μήνες με τη θηλιά στο λαιμό μια σειρά από φιλολαϊκά μέτρα σε αντίθεση σε σύγκρουση με τους εταίρους και τους δανειστές και φέραμε μια συμφωνία η οποία έχει δυσκολίες, αλλά δίνει τη δυνατότητα μιας προοπτικής.

                        Αποκαθιστά τη χρηματοδότηση της χώρας για την επόμενη τριετία, δίνει τη δυνατότητα μέσα από το αναπτυξιακό πακέτο Γιούνκερ των 35 δισεκατομμυρίων ευρώ να μπορέσουμε να επανεκινήσουμε την οικονομία, αφαιρεί 20 δισεκατομμύρια υποχρέωση πρωτογενών πλεονασμάτων, 20 δις ουσιαστικά σε μέτρα που ήταν υποχρεωμένη η προηγούμενη Κυβέρνηση, διασφαλίζει ότι θα αξιοποιηθεί και δεν θα εκποιηθεί η δημόσια περιουσία μέσα από το νέο Ταμείο, μετατρέπει τη δανειακή σύμβαση από μια σύμβαση στο αγγλικό Δίκαιο -αυτό το αποικιοκρατικού χαρακτήρα Δίκαιο- σε μια σύμβαση στο ευρωπαϊκό και διεθνές Δίκαιο, άρα αυτή τη συμφωνία την οποία εμείς καταφέραμε μέσα από δυσκολίες, θα την τηρήσουμε προσπαθώντας στα κρίσιμα σημεία και στα ανοιχτά θέματα που εμείς κρατήσαμε ανοιχτά μέσα σε αυτή τη συμφωνία, να δώσουμε τη μάχη ώστε να πετύχουμε όσο το δυνατό περισσότερα.

Αναφέρθηκα χτες σε αυτά τα ανοιχτά θέματα.

1).Πρώτο ανοιχτό θέμα το θέμα του χρέους. Σας θυμίζω, ότι η Νέα Δημοκρατία διακήρυττε όλο το προηγούμενο διάστημα ότι το χρέος είναι βιώσιμο και ότι δεν χρειάζεται ούτε αναδιάρθρωση, ούτε απομείωση. Εμείς δώσαμε αυτή τη σκληρή μάχη και μέχρι τέλους του έτους, ίσως πολύ νωρίτερα, θα γίνει η συζήτηση θα ξεκινήσει η διαδικασία για να προχωρήσουμε να πάρουμε αποφάσεις για την αναγκαία απομείωση του χρέους. Δεν συζητείται πια αν θα γίνει αυτό, αλλά σε τι βάθος και σε τι έκταση θα γίνει.

Διερωτώμαι ποιος είναι ικανότερος να διεκδικήσει τα περισσότερα δυνατά, τα καλύτερα δυνατά για τον ελληνικό λαό; Αυτοί οι οποίοι διακήρυτταν ότι είναι βιώσιμο το χρέος ή εμείς που δώσαμε τη μάχη και το καταφέραμε αυτό;

2).Δεύτερο σημαντικό και ανοιχτό ζήτημα, το θέμα των κόκκινων δανείων. Όπου εμείς θα συνεχίσουμε την προσπάθεια και το ξεκαθαρίζω αυτό, δεν θα υπάρξει κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας. Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας για πολίτες οι οποίοι πήραν δάνεια κάποια εποχή ενώ τώρα η αξία των σπιτιών τους έχει πέσει πάρα πολύ χαμηλά. Θα προστατεύσουμε τους αδύναμους αυτής της κοινωνίας. Δεν είναι αυτό προτεραιότητα της Νέας Δημοκρατίας.

3).Τρίτο μεγάλο και σημαντικό θέμα οι εργασιακές σχέσεις. Εμείς καταφέραμε και πήραμε μέσα στη συμφωνία, τη δυνατότητα να επαναφέρουμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και να καταργήσουμε τις ομαδικές απολύσεις. Δεν είναι στις ιδεολογικές και προγραμματικές προτεραιότητες της Νέας Δημοκρατίας αυτό.

Σας έφερα τρία παραδείγματα μέσα στο πλαίσιο της συμφωνίας. Από εκεί και πέρα η συμφωνία πρέπει να τηρηθεί με στόχο να βρούμε ταυτόχρονα και τα αντισταθμιστικά μέτρα εκεί όπου δημιουργούνται μεγάλες δυσκολίες, με στόχο να ξεφύγουμε το δυνατότερο, το γρηγορότερο δυνατό από τη μέγγενη της επιτροπείας και αυτό θα γίνει αν καταφέρουμε -και πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε- την ελάφρυνση στο χρέος, με την επιστροφή στην ανάπτυξη -υπολογίζουμε στο 1ο εξάμηνο του 2016- και βεβαίως εάν κι εμείς αλλάξουμε τα κακώς κείμενα, πετύχουμε σημαντικές μεταρρυθμιστικές τομές εντός της χώρας ώστε να προχωρήσουμε μπροστά, να ξεφύγουμε από την επιτροπεία, να ξεφύγουμε από τα Μνημόνια.

Εγώ αυτό το μόνο ασφαλή δρόμο βλέπω τούτη την ώρα, έχοντας την εμπειρία της σκληρής αυτής μάχης για να ξεφύγουμε από αυτή την περίοδο, την σκληρή περίοδο των Μνημονίων στην οποία βρέθηκε η χώρα μας τα τελευταία πέντε χρόνια.

Αν υπάρχει κανείς άλλος που βλέπει άλλο δρόμο, ας μας το πει. Ο δρόμος της δραχμής δεν είναι δρόμος εξόδου από την κρίση, το λέω μετά βεβαιότητας. Ο δρόμος της σκληρής διαπραγμάτευσης που πετυχαίνεις νίκες διεκδικώντας και τις διεξόδους μέσα από σχέδιο, είναι ο μόνος δρόμος και αυτό το δρόμο θα ακολουθήσουμε.

Ε. ΤΣΙΚΡΙΚΑ («Alpha TV»): Κύριε Πρόεδρε στη συνέντευξή σας στον Alpha πρόσφατα είχατε πει πως «εγώ δεν πρόκειται να είμαι Πρωθυπουργός σε μια συγκυβέρνηση με Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ ή Ποτάμι». Αν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει πρώτο Κόμμα αλλά δεν έχει αυτοδυναμία, αν δηλαδή δεν μπορεί να σχηματιστεί αλλιώς Κυβέρνηση. Επιμένετε; Θα ανοίξετε το δρόμο έτσι ώστε κάποιο άλλο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει την πρωθυπουργία;

                        Και επιπλέον μπορείτε να διαβεβαιώσετε ότι δεν θα πάμε ξανά σε εκλογές;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Τσικρικά, δεν αναφέρομαι σ’ εσάς, είναι ένα πολύ ωραίο δημοσιογραφικό ερώτημα αλλά το τελευταίο διάστημα γίνεται μεγάλη προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα τεχνητό δίλημμα στον ελληνικό λαό. Δεν υπάρχει. Διότι όλοι μα όλοι γνωρίζουν, ότι με βάση τ’ απλά μαθηματικά, αυτός που θα έρθει πρώτος θα είναι ή με απόλυτη πλειοψηφία ή κοντά στην απόλυτη πλειοψηφία και σε κάθε περίπτωση θα είναι σε θέση να δημιουργήσει κυβέρνηση.

                        Γιατί όμως επιχειρείται να δημιουργηθεί αυτό το δίλημμα το τεχνητό, να δημιουργηθεί η αίσθηση ότι η χώρα δε μπορεί να κυβερνηθεί και πρέπει εξ ανάγκης να βρεθεί ένα mondus viventi ανάμεσα σε δυο δυνάμεις πολιτικές που είναι σαν τη μέρα με τη νύχτα;

                        Ο λόγος είναι ακριβώς επειδή η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μεϊμαράκης δε μπορούν ν’ αντιπαρατεθούν προγραμματικά με το ΣΥΡΙΖΑ, δε μπορούν να δικαιολογήσουν τ’ αδικαιολόγητα 40 χρόνων στο παρελθόν στην κυβέρνηση του τόπου που οδήγησε σ’ αυτή την κατάσταση χρεοκοπίας στη χώρα, να δημιουργήσουν το ψευδές αίσθημα στους πολίτες ότι όλοι το ίδιο είναι, δεν υπάρχουν διαφορές.

Λοιπόν, σας πληροφορώ ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές. Πολύ μεγάλες διαφορές ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ, τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, σε όλους όσοι, και συντηρητικοί πολίτες θέλουν επιτέλους ένα βήμα προς τα εμπρός, να ξεφύγουμε από αυτό το καθεστώς των παλαιών πολιτικών πρακτικών. Της πρακτικής του ρουσφετιού, της διαπλοκής, της κομματικοκρατίας. Και να προχωρήσουμε σε μια προσπάθεια ν’ ανασυγκροτήσουμε τη χώρα σε στέρεες βάσεις, κάνοντας τομές.

Και οι δυνάμεις εκείνες που τις δοκιμάσαμε. Ποιος μπορεί να πει ότι ευθύνεται η διακυβέρνηση των 6 μηνών, 7 μηνών του ΣΥΡΙΖΑ για όλα τα δεινά που έχει ο τόπος και όχι η διακυβέρνηση των 40 χρόνων όπου η Νέα Δημοκρατία σ’ αυτά τα 40 χρόνια είχε κομβικό ρόλο στο πλαίσιο ενός δικομματισμού εναλλαγής στην εξουσία;

Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν αυτό. Σε ό,τι αφορά εμένα προσωπικά, ακούστε: Εγώ βρίσκομαι υπηρετώντας ένα συλλογικό πολιτικό σχέδιο, συνεπώς η αναφορά μου δεν εξηγούσε μονάχα την προσωπική θέση και στάση αλλά τη συλλογική θέση και στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιοι θα επιχειρήσουν, θα προσπαθήσουν ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει κομμάτι του παλιού. Δε θα τους κάνει τη χάρη ο λαός. Διότι ο λαός θα δώσει τη δυνατότητα στο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο να είναι πρώτος σ’ αυτές τις εκλογές αλλά να έχει τη δύναμη εκείνη που χρειάζεται για να συνεχίσει το έργο που ξεκίνησε στις 25 Γενάρη του 2015.

Θ. ΣΙΧΛΕΤΙΔΗΣ («ΚΟΚΚΙΝΟ»): Θα ήθελα να σας ρωτήσω για το θέμα με τις τηλεοπτικές άδειες. Ένα χρόνο πριν εδώ πάλι, ήταν κάτι το οποίο υπήρχε μέσα στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, ότι μια από τις πρώτες προτεραιότητες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν να φέρει στη Βουλή το νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες και το διαγωνισμό.

                        Θέλω να σας ρωτήσω γιατί σ’ αυτό το εξάμηνο δεν ήρθε αυτό το νομοσχέδιο στη Βουλή, τι θα συμβεί μετά τις 20 Σεπτεμβρίου αν ο ΣΥΡΙΖΑ λάβει ξανά τη λαϊκή εντολή να κυβερνήσει και θα ήθελα κι ένα σχόλιό σας για μια δήλωση της κας Βούλτεψη σήμερα το πρωί στο «Κόκκινο», η οποία είπε μέσες άκρες ότι αυτό το θέμα είναι ένα παραμύθι γιατί η ψηφιακή εποχή δεν αφήνει περιθώριο διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες πανελλαδικής εμβέλειας. Ευχαριστώ πολύ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το νομοσχέδιο είναι στη Βουλή, έχει κατατεθεί, είναι σε διαβούλευση όπως οφείλαμε να είναι και είναι σε διαβούλευση διότι μια τόσο μεγάλη θεσμική τομή πρέπει να γίνει με το μέγιστο δυνατό διάλογο και με τη μέγιστη δυνατή κοινωνική συναίνεση. Είναι μια ριζοσπαστική πρωτοβουλία, αναγκαία πρωτοβουλία για να σπάσουμε το θύλακα της διαπλοκής, πολιτικής και οικονομικής εξουσίας στον τόπο.

                        Έχω μιλήσει κατά καιρούς για το λεγόμενο «τρίγωνο της αμαρτίας». Μία από τις κορυφές του τριγώνου είναι δυστυχώς οι ιδιοκτήτες Μέσων Ενημέρωσης, ελλειμματικών Μέσων που έχουν όμως διαφορετική μεταχείριση από το πολιτικό σύστημα και από τις Τράπεζες που μέχρι πρότινος βρίσκονταν σε απόλυτη διασύνδεση με το πολιτικό σύστημα προκειμένου ν’ απολαμβάνουν και οι Τράπεζες αλλά και το πολιτικό σύστημα ευνοϊκής μεταχείρισης από τα Μέσα. Αυτό ήταν το τρίγωνο της διαπλοκής στη χώρα μας που καθόρισε και τις πολιτικές εξελίξεις για πολλά χρόνια.

                        Είμαι λοιπόν περήφανος που αυτή η κυβέρνηση κατάφερε όχι στα λόγια, αλλά στην πράξη, να σπάσει αυτό το τρίγωνο της διαπλοκής και να βάλει κανόνες. Δεν ολοκληρώθηκε διότι κάποιοι αριστεροί Βουλευτές αποφάσισαν να ρίξουν την κυβέρνηση σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή. Έπεσε η κυβέρνησή μας. Το νομοσχέδιο αυτό όμως είναι γνωστό και αμέσως μετά, με την επιθυμία του ελληνικού λαού να μας δώσει την ισχυρή εντολή που ζητάμε, θα γίνει νόμος του κράτους.

                        Όπως επίσης είμαι και περήφανος που για πρώτη φορά υπήρξε καταπίστευση των οφειλών των ιδιοκτητών Μέσων Ενημέρωσης προς το Δημόσιο. Που καμία άλλη κυβέρνηση δεν είχε τολμήσει μέχρι τώρα ν’ ασχοληθεί μ’ αυτά τα θέματα.

                        Ξέρετε εμείς, δεν το λέω από παλικαρισμό, αλλά το λέω με την έννοια ότι έχουμε καταφέρει να έχουμε μια άμεση επικοινωνία με τον ελληνικό λαό, δε διαμεσολαβείται αυτή. Συνεπώς δε μας ενδιαφέρει, πολλές φορές όταν τα Μέσα Ενημέρωσης και ιδίως την περίοδο της δημοψηφίσματος, σας θυμίζω, όλα ήταν απέναντί μας ή σχεδόν όλα, όλο το παλιό πολιτικό σύστημα, αυτό μας έκανε καλό εμάς, δε μας έκανε κακό.

                        Γιατί ο ελληνικός λαός έχει κρίση και καταλαβαίνει. Συνεπώς δε φοβηθήκαμε το πολιτικό κόστος, δε θα φοβηθούμε το πολιτικό κόστος, θα μπει μια τάξη σ’ αυτή τη χώρα. Οι νόμοι θα εφαρμόζονται για όλους. Η κα Βούλτεψη σήμερα νομίζω ότι άθελά της ή συνειδητά, δεν ξέρω, φανέρωσε τις προθέσεις της Νέας Δημοκρατίας. Την πρόθεση να μην αλλάξει τίποτα, να μην πειράξει τίποτα στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.

                        Δεν ξέρω αν το έκανε άθελά της, πιθανόν συνειδητά το έκανε διότι προσδοκά ακόμα πιο ενισχυμένη στήριξη από τα Μέσα Ενημέρωσης στο επόμενο διάστημα, όμως σας λέω ότι ο ελληνικός λαός πλέον έχει πλήρη επίγνωση του ρόλου που παίζει ο καθένας και ίσως, αν υπάρξει αυτή η ακόμα περαιτέρω στήριξη να έχει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.

                        Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να ξέρουμε πως με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα μπει μια τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας θα συνεχιστεί αυτή η ασυδοσία και η αναρχία στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.

Σ. ΤΖΗΜΑΣ («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»): Κύριε Πρόεδρε, κορυφαία επιλογή της κυβέρνησής σας υπήρξε το άνοιγμα προς τη Μόσχα για την εξασφάλιση οικονομικής και πολιτικής βοήθειας στην οικονομική κρίση. Εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, μάλλον δεν απέδωσε όλη αυτή τη κινητικότητα τ’ αποτελέσματα.

                        Θυμίζω τα 5 δισεκατομμύρια προκαταβολή για τον αγωγό του φυσικού αερίου, τη χαλάρωση του εμπάργκο στα ελληνικά προϊόντα, άλλες ρωσικές επενδύσεις για κάποια δάνεια κτλ. Τι έγινε τελικά και ο Πούτιν δεν άνοιξε το πουγκί του; Εσείς ο ίδιος σε συνέντευξή σας πρόσφατα στο “Kontra News” νομίζω, είχατε πει ότι σας παρέσυρε περίπου ο κ. Λαφαζάνης, ο οποίος απαντώντας σε μια άλλη τηλεόραση, στο «Έψιλον» συγκεκριμένα, ακούστηκε να λέει και το μεταφέρω επί λέξει, ότι «ο κ. Τσίπρας δεν είναι μικρό παιδί να τον παρασύρω» και ότι όλα τα συναποφασίσατε και τα σχεδιάσατε από κοινού.

                        Θα ήθελα λοιπόν να σας ρωτήσω, τόσο για το γενικότερο εγχείρημα, το ρωσικό εγχείρημα και ειδικά για το θέμα του αγωγού, εάν η γεωπολιτική σας ανάλυση τότε είχε προβλέψει τις σφοδρότατες αντιδράσεις της Δύσης επ' αυτού και αν ναι, αν τις αγνοήσατε σε μια περίοδο μάλιστα που χρειαζόμασταν τη βοήθεια ειδικά των Αμερικανών για να μη μας πετάξουν από την Ευρωζώνη.

                        Και ακόμα, εφ' όσον αύριο γίνετε κυβέρνηση και με δεδομένη την αντίθεση των Αμερικανών και γενικότερα των Δυτικών στην κατασκευή αυτού του αγωγού, είστε αποφασισμένος να το προχωρήσετε;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Τζήμα, πολλά σκέλη έχει το ερώτημά σας, θα προσπαθήσω όμως ν’ απαντήσω στην ουσία. Εγώ πήγα και συνάντησα δυο φορές τον Πρόεδρο Πούτιν, μια στη Μόσχα, μία στην Αγία Πετρούπολη, προσκεκλημένος σ’ ένα οικονομικό φόρουμ και έβαλα μπροστά ένα σχέδιο επανεκκίνησης των ρωσικών σχέσεων.

                        Νομίζω ότι αυτό ήταν αναγκαίο και είναι αναγκαίο. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που ανήκει, όπως γνωρίζετε, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να έχεις σχέση με τους παραδοσιακούς εταίρους και δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να έχει οικονομική συνεργασία όπως και άλλες χώρες έχουν οικονομική συνεργασία.

                        Δεν καταλαβαίνω γιατί μπορεί να έχει η Γερμανία τη δυνατότητα απευθείας οικονομικής και ενεργειακής συνεργασίας και ενός αγωγού αερίου που συνδέει τις δυο χώρες και μάλιστα τώρα να συζητάει και για δεύτερο και να μην έχει η Ελλάδα.

                        Δεν καταλαβαίνω γιατί η Τουρκία που είναι χώρα του ΝΑΤΟ να έχει τη δυνατότητα να διαπραγματεύεται και να συζητά με τη Ρωσία για να περάσει ο αγωγός και να μην έχει η Ελλάδα;

                        Και δεν καταλαβαίνω και τη λογική σας, τη λογική σας ότι δεν θα μας αφήσουν κάποιοι σύμμαχοι άλλοι. Μα, κοιτάξτε να δείτε, αυτή η λογική, η λογική του ότι εμείς θα κάνουμε ό,τι μας πούνε κάποιοι άλλοι, είναι που οδήγησε τη χώρα εκεί που σήμερα βρίσκεται.

                        Είδατε ότι οι ΗΠΑ στήριξαν τη χώρα στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ανάγκη να παραμείνει στο ευρώ, παρά το γεγονός ότι εμείς διεκδικήσαμε και κατοχυρώσαμε το δικαίωμά μας να διαπραγματευόμαστε με τη Ρωσία τον αγωγό που θα περάσει από τα ελληνικά σύνορα.

                        Είναι έτσι ή δεν είναι έτσι; Συνεπώς το επιχείρημα ότι εάν συνεχίσουμε να έχουμε μια πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική, που πολλές φορές δεν θα είναι σε απόλυτη σύμπνοια με τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ, ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σημαίνει τότε πως θα πρέπει πάντοτε να κάνουμε πίσω.

                        Η Ελλάδα είναι μια χώρα που παρά την οικονομική κρίση που σπατάλησε πολλές από τις οικονομικές δυνατότητές της, διατηρεί ανεξάντλητες τις γεωπολιτικές της δυνατότητες και ο γεωπολιτικός ρόλος της Ελλάδας εξαιρετικά κρίσιμος έπαιξε καθοριστικό ρόλο και στη διαπραγμάτευση και στο τελικό αποτέλεσμα εάν θέλετε.

                        Διότι η Ελλάδα παραμένει ένα πεδίο σταθερότητας σε μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή με πολεμικές συγκρούσεις στο Βορρά, στην Ουκρανία, νοτιοανατολικά στη Συρία, με διαλυμένη τη Λιβύη νοτιοδυτικά. Και αυτός ο ισχυρός ρόλος της Ελλάδας ως κόμβος ανάμεσα σε τρεις ηπείρους και σε μια εύθραυστη περιοχή, πρέπει να αναδειχθεί μέσα από μια πολυδιάστατη και ενεργητική εξωτερική πολιτική.

                        Εγώ στη Ρωσία δεν πήγα ποτέ να ζητήσω λεφτά. Κι αυτό θα το διαπιστώσατε και στις κοινές δηλώσεις που έκανα με τον Πούτιν στη Μόσχα και στην Πετρούπολη. Δεν ζήτησα οικονομική βοήθεια, εμπορικές συνεργασίες προσπάθησα να κάνω και είναι σε καλή εξέλιξη αυτή η προσπάθεια και δεν πρέπει να σταματήσει εδώ και θα συνεχίσουμε αυτή την προσπάθεια.

                        Οι ελληνορωσικές σχέσεις πρέπει να αποκατασταθούν, ο αγωγός εάν περάσει από την Τουρκία πρέπει να περάσει και από την Ελλάδα και αυτό θα είναι μια σημαντική εξέλιξη διότι θα καταστεί ενεργειακός κόμβος η χώρα μας. Έχει ήδη τον ΤΑΠ. Καλό είναι να έχουμε κι άλλο έναν αγωγό.

                        Οι εμπορικές μας σχέσεις πρέπει να ομαλοποιηθούν. Ρώσοι τουρίστες πρέπει να έρχονται στην Ελλάδα. Το 2016 θα είναι το έτος Ελλάδας – Ρωσίας. Ίσα – ίσα πρέπει να συνεχίσουμε σε αυτή την πολιτική. Τώρα κάποιοι άλλοι που ενδεχομένως είχαν άλλου είδους αυταπάτες, ότι η Ρωσία είναι συνέχεια της Σοβιετικής Ένωσης, ας κάτσουν να τα λύσουν αυτά τα προβλήματα, δεν με αφορά. Εγώ δεν είχα ποτέ τέτοια αυταπάτη. Ήξερα τι θέλω και ξέρω τι θέλω.

Ν. ΡΟΥΜΠΟΣ («ΑΠΕ – Ρ/Σ ΑΠΕ»): Θέλω να σας ρωτήσω, η Ν.Δ. σας κατηγορεί ότι κοστίσατε στη χώρα 90 δις. Εσείς τι απαντάτε; Είστε τόσο ακριβός;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω ότι αξίζω κάτι περισσότερο κ. Ρούμπο.

                        Η Ν.Δ. προσπαθεί το τελευταίο διάστημα να δημιουργήσει την εντύπωση στον ελληνικό λαό ότι για όλα τα δεινά που μας έχουν βρει δεν φταίνε τα 40 χρόνια διακυβέρνησης που μας χρέωσαν με ελλείμματα, με χρέη που έφτασαν τη χώρα στη χρεοκοπία, αλλά φταίνε οι έξι μήνες που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε και έδωσε μάχη, αγώνα, διεκδίκησε, διαπραγματεύτηκε, για να βγάλει τη χώρα από αυτή τη μέγγενη.

                        Είναι αστείο αυτό το ποσό. Επιτρέψτε μου όμως μια και μιλάμε με νούμερα να πω και εγώ ορισμένα νούμερα. Η Ν.Δ. ήταν αυτή που μας έλεγε στις 20 Φλεβάρη όταν φέραμε την πρώτη, την προσυμφωνία με τους εταίρους, ότι τι έχετε καταφέρει; «Διαπραγματεύεστε μέτρα, ούτε ένα ευρώ δεν φέρατε». Αργότερα η Ν.Δ. μας έλεγε «ψηφίστε τη συμφωνία που σας προτείνει ο Γιούνγκερ». Στο δημοψήφισμα μας έλεγε υπέρ του ναι, ήταν μια πρόταση η οποία είχε μόνο 5 δις σε χρηματοδοτική στήριξη για πέντε μήνες με πέντε απανωτές αξιολογήσεις σε πολύ σκληρότερα μέτρα από αυτά που τελικά καταφέραμε στη συμφωνία.

                        Και τώρα που φέραμε μια συμφωνία η οποία δίνει ανάσα χρηματοδοτική 83 δισεκατομμυρίων ευρώ, προσέξτε, όχι για να φορτώσουν το χρέος, γιατί πηγαίνουν για να αποπληρώσουν τα προηγούμενα χρέη. Τι ακριβώς γίνεται με αυτά τα 83 δισεκατομμύρια; Θέλετε να τα πιάσουμε ένα – ένα;

                        Κατ’ αρχάς καλύπτουμε τις χρηματοδοτικές ανάγκες του επόμενου διαστήματος, της επόμενης 3ετίας και αποπληρώνουμε με αυτά τα χρήματα τα ομόλογα που είχαμε μέχρι το 2019 μπροστά μας στο ΔΝΤ 20 δις και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα 28 δις. Ομόλογα τα οποία όμως είχαν επιτόκιο 3,8 και 4,5%. Και τώρα τα καλύπτουμε αυτά με δάνειο το οποίο όμως έχει επιτόκιο 1,5%. Άρα ουσιαστικά αποχρεωνόμαστε. Δεν χρεώνουμε τη χώρα, όπως λέει η Ν.Δ.

                        Και βεβαίως διασφαλίζουμε το τραπεζικό σύστημα το οποίο ούτως ή άλλως είχε ανάγκες, προφανώς τα capital controls τις διεύρυναν αυτές τις ανάγκες, αλλά διασφαλίζουμε πλήρως το τραπεζικό σύστημα και μάλιστα προλαβαίνοντας την 1/1/2016  που όπως όλοι γνωρίζετε, από 1/1/2016 στην Ευρωπαϊκή Ένωση ισχύει η λογική του κουρέματος καταθέσεων, το οποίο εμείς το αποφεύγουμε. Διασφαλίζονται οι τραπεζικές καταθέσεις και ελληνικές τράπεζες.

                        Πώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χρεώσει τη χώρα 90 δις; Για να τα βάλουμε όλα κάτω. Αυτά είναι αστεία πράγματα. Πρέπει ο ελληνικός λαός να γνωρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι όπως διεκδίκησε, έτσι όπως μάτωσε, προκειμένου να σταματήσει ο ελληνικός λαός να ματώνει, έτσι θα πορευτεί και το επόμενο διάστημα.

                        Και επίσης να γνωρίζει  ο ελληνικός λαός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήρθε η στιγμή να πάρει μια δύσκολη επιλογή, αν θα κάνει ένα συμβιβασμό με κόστος εσωκομματικό, προκειμένου να διατηρήσει τη σταθερότητα της κοινωνίας, να περισώσει τα λαϊκά στρώματα, τα συμφέροντα των κοινωνικών δυνάμεων, έκανε τη δύσκολη επιλογή.

                        Και άρα ο ελληνικός λαός σήμερα έχει πλήρη επίγνωση και το ότι έχει να κάνει με μια πατριωτική δύναμη, και το ότι έχει να κάνει  με μια δύναμη που διεκδικεί προς όφελος της κοινωνίας. Μια δύναμη που απευθύνεται στην πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, των ελληνικών εκείνων δυνάμεων που επλήγησαν από την κρίση.

Γ. ΤΣΑΚΙΡΗΣ («ΑΝΤΕΝΝΑ»): Κύριε Πρόεδρε, ήθελα να σας ρωτήσω ποιος είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλός σας σε αυτές τις εκλογές; Είναι η Ν.Δ. και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ή μήπως είναι τελικά ο ίδιος σας ο εαυτός; Και το λέω αυτό γιατί η συσπείρωση του κόμματός σας κινείται σε απαγορευτικά για τις εκλογές επίπεδα. Σας προβληματίζει που πλέον μένουν δυο εβδομάδες και οι ψηφοφόροι σας φαίνονται μουδιασμένοι ακόμα και παγωμένοι;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αυτό είναι πλεονέκτημα για μια δύναμη η οποία διεκδικεί. Με ποια έννοια είναι πλεονέκτημα; Με την έννοια ότι η συσπείρωση πάντοτε ανεβαίνει πηγαίνοντας προς τις εκλογές. Και όταν ο αντίπαλος έχει φτάσει στα αποθέματά του και τα έχει εξαντλήσει, τότε είναι φανερό για όσους ξέρουν μαθηματικά ότι οι προοπτικές διανοίγονται για σένα που έχεις τη δυνατότητα να συσπειρώσεις δυνάμεις.

                        Αλλά εγώ θέλω να αξιοποιήσω το ερώτημά σας. Αυτή είναι η στρατηγική της Ν.Δ. η επικοινωνιακή. Δεν είναι στρατηγική Ν.Δ. απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ, Μεϊμαράκης απέναντι στον Τσίπρα, γιατί ξέρουν ότι εκεί θα χάσουν κατά κράτος. Δεν έχουν να συγκρίνουν πρόγραμμα. Δεν ξέρω εάν και ο ίδιος ο κ. Μεϊμαράκης θέλει ο άνθρωπος να γίνει Πρωθυπουργός, διότι βλέπω ότι σε όλη την προεκλογική περίοδο και αυτό είναι πρωτοφανές για μια αναμέτρηση που είναι ντέρμπι, έτσι όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, να βγαίνει αυτός που διεκδικεί την πρωθυπουργία και να λέει εγώ θέλω τον Τσίπρα πρωθυπουργό, παρ’ ότι είναι ψευτράκος, πονηρούλης, αλλά θέλω με αυτόν να συνεργαστώ. Εγώ δεν το καταλαβαίνω.

                        Αλλά εν πάση περιπτώσει μπορεί ο άνθρωπος να μη θέλει να αναλάβει ένα ρόλο, να μη μπορεί να τον αναλάβει αυτό το ρόλο. Βρέθηκε ως υπηρεσιακός αρχηγός, έχει αυτό το βαρύ φορτίο. Δεν τα πάει άσχημα όμως. Αλλά καταλαβαίνει και τα όριά του.

                        Από εκεί και πέρα ποια είναι η επικοινωνιακή τακτική της Ν.Δ.; Δεν λέει ελάτε να συγκρίνουμε τα προγράμματά μας. Ελάτε, λέει, να συγκρίνουμε τι υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν το Γενάρη του 2015 και τι κατάφερε μέσα σε έξι μήνες να υλοποιήσει. ΣΥΡΙΖΑ εναντίον ΣΥΡΙΖΑ. απουσιάζει η Ν.Δ.

                        Το τι έκανε η Ν.Δ. και τι υποσχέθηκε η Ν.Δ. και τι υπόσχεται η Ν.Δ. απουσιάζει. Απουσιάζει από την πολιτική και επικοινωνιακή αντιπαράθεση.

                        Εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να κρύψουμε, δεν κρυφτήκαμε ποτέ, ούτε τώρα θα κρυφτούμε. Στον ελληνικό λαό μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας. Πιστέψαμε ότι η δύναμη του δίκιου και η πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα θα έφερνε και ένα ντόμινο πολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη. Σε αυτό διαψευστήκαμε.

                        Όμως δεν προδώσαμε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού και αυτό φάνηκε, διότι φτάσαμε τα πράγματα στα άκρα και ακόμη πιο  πέρα από τα άκρα για να διεκδικήσουμε το δίκιο του και για να υλοποιήσουμε τις δικές μας δεσμεύσεις. Και μέσα σε αυτό το 7μηνο υλοποιήσαμε πάρα πολλά πράγματα απ’ όσα είχαμε υποσχεθεί. Όχι όλα προφανώς.

                        Και μεγάλο μέρος των δεσμεύσεων οι οποίες αφορούσαν τη δυνατότητα η χώρα να έχει ρευστότητα και μια δημοσιονομική σταθερότητα. Αλλά όλα τα μέτρα τα οποία πήραμε και τα ανέλυσα χθες, ήταν μέτρα σε μια φιλολαϊκή κατεύθυνση, μέτρα που υλοποιούσαν μέρος του προγράμματος το οποίο είχαμε εξαγγείλει ένα χρόνο πριν.

Σας θυμίζω τα μέτρα που πήραμε για την ανθρωπιστική κρίση, σε συνθήκες ασφυξίας, σήμερα όμως 212 χιλιάδες δικαιούχοι έχουν δωρεάν ρεύμα. Σήμερα πάνω από 300 χιλιάδες δικαιούχοι έχουν κάρτα σίτισης. Σήμερα πάνω από 30 χιλιάδες οικογένειες έχουν επίδομα στέγασης και αυτά δεν είναι μικρά πράγματα.

Καταργήθηκε το χαράτσι των 5 ευρώ στα νοσοκομεία, προχώρησε η διαδικασία και υλοποιήθηκε ο νόμος για τις 100 δόσεις που συνολικά έχουν μπει πάνω από 750 χιλιάδες επιχειρηματίες ή φυσικά πρόσωπα και αν λάβει κανείς υπόψη και την προρύθμιση πάνω από ένα εκατομμύριο. Αυτά γιατί δεν τα υλοποίησε η Κυβέρνηση του κ. Σαμαρά; Τα υλοποιήσαμε εμείς.

Και εν πάση περιπτώσει ο ελληνικός λαός μπορεί να κρίνει το τι καταφέραμε και τι διεκδικήσαμε και πόσο ματώσαμε αυτούς τους έξι μήνες, με το τι έκαναν οι προηγούμενοι που τώρα θέλουν να ξαναγυρίσουν στην εξουσία, οι οποίοι σας θυμίζω ότι δε λέγανε μας τα επιβάλλουν οι έξω, έλεγαν "δε θα αφήσουμε την τρόικα να μας πάρει τη δόξα", αυτό έλεγε ο κ. Γεωργιάδης. Έλεγαν ότι "αν δεν υπήρχε μνημόνιο έπρεπε εμείς να το εφεύρουμε, διότι είναι ευλογία".

Νομίζω ότι οι διαφορές είναι απολύτως ορατές σε όλο τον ελληνικό λαό.

Ν. ΗΛΙΑΔΗΣ («ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε επανέρχομαι στο θέμα των κυβερνητικών συνεργασιών όχι από επαγγελματική διαστροφή, αλλά γιατί πιστεύω ότι είναι μία παράμετρος η οποία θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό και την ψήφο των πολιτών.

Από τις απαντήσεις που έχετε δώσει και σήμερα αλλά και στις τελευταίες συνεντεύξεις σας προκύπτουν δύο βεβαιότητες και μία ασάφεια. Η βεβαιότητα η πρώτη είναι ότι δεν συνεργάζεστε με τη Νέα Δημοκρατία και η δεύτερη ότι μετά χαράς θα ξανασυνεργαζόσασταν με τους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Και η ασάφεια την οποία δεν μας αποσαφηνίσατε ούτε σήμερα είναι εάν αποκλείετε ή συμπεριλαμβάνετε ως πιθανούς κυβερνητικούς εταίρους σας το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι και υπό ποίες προϋποθέσεις. Και κάτι ακόμη, υπάρχει και το ενδεχόμενο ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι και δεύτερο κόμμα, θέλω να μου πείτε, τουλάχιστον αυτό προκύπτει από τα έως τώρα δημοσκοπικά δεδομένα, σε αυτή την περίπτωση τι θα κάνετε ως κόμμα κι εσείς ως Πρόεδρός του; Θα συνδράμετε στη συγκρότηση Κυβέρνησης συνεργασίας ή θα απέχετε;

Και επίσης θα ψηφίσετε τα προαπαιτούμενα και τους εφαρμοστικούς νόμους για την υλοποίηση του τρίτου μνημονίου ή θα τα καταγγείλετε και θα καταψηφίσετε; Και κλείνω ρωτώντας σας σε αυτή την περίπτωση ως Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εάν και με ποιο τρόπο θα αναλαμβάνατε την πολιτική ευθύνη μιας εκλογικής ήττας;

Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Ηλιάδη, στο «μικρό» αυτό ερώτημά σας θα προσπαθήσω να απαντήσω αναλυτικά.

Κατ΄ αρχάς δε θέλω να αφήσω καμία ασάφεια κ. Ηλιάδη, θα τα αποσαφηνίσουμε όλα σήμερα εδώ. Είμαι απέναντί σας, όλες τις ερωτήσεις, ότι θέλετε να το αποσαφηνίσουμε. Ας αφήσουμε αυτά για τα οποία μιλήσατε ότι υπάρχει σαφήνεια.

Μου θέσατε μια σειρά από υποθετικά ερωτήματα. Στα υποθετικά αυτά ερωτήματα, εάν δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα, αλλά αν δεν του φτάνουν οι ΑΝΕΛ για να φτιάξει Κυβέρνηση, τι θα κάνετε με τα υπόλοιπα κόμματα, γιατί δε ρωτάτε κι αυτά τα κόμματα κ. Ηλιάδη;

Δηλαδή εάν ο ΣΥΡΙΖΑ παρ΄ ελπίδα, γιατί εμείς πιστεύουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτό παλεύουμε και αυτό διεκδικούμε να μην έχουμε 149 που είχαμε την προηγούμενη να έχουμε 151, αυτό παλεύουμε, αν λοιπόν παρ΄ ελπίδα δεν έχουμε και δεν φτάνει μαζί με τους ΑΝΕΛ κι έχουμε πάλι 149 όλοι μαζί, τι θα κάνουν, θα αφήσουν τη χώρα ακυβέρνητη δηλαδή; Δηλαδή θέλετε να πείτε ότι θα οδηγήσουν τη χώρα σε δεύτερες εκλογές το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι;

Λοιπόν να τα ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, εμείς έχουμε το πρόγραμμά μας, θα είμαστε πρώτοι στις εκλογές, διεκδικούμε να έχουμε απόλυτη πλειοψηφία, αν δεν την έχουμε η χώρα θα κυβερνηθεί και θα κυβερνηθεί διότι κανείς δε θα πάρει τη μεγάλη ευθύνη να οδηγήσει τη χώρα ακυβέρνητη.

Αλλά σε μας όρους και προϋποθέσεις να ταυτιστούμε με το παλιό και να μην κάνουμε τις μεγάλες τομές που το πρόγραμμά μας έχει κανείς δε θα βάλει, όσο μεγαλύτερη είναι η δύναμη που μας δώσει ο ελληνικός λαός. Κι αυτό είναι το δίλημμα αυτών των εκλογών, εγώ σας διαβεβαιώ κανείς δε δίνει μάχη για να βγει πρώτος, είναι δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτος.

Τη μάχη που δίνουν και τη δίνουν με έξυπνα κόλπα του στυλ «όλοι ίδιο είναι και γιατί να μη συνεργαζόμαστε» και τα λοιπά, είναι η μάχη για να μας εγκλωβίσουν και να μας αναγκάσουν να είμαστε όμηροι μετά τις εκλογές, όμηροι των παλιών πολιτικών δυνάμεων και να μην μπορούμε να κάνουμε τις τομές που είναι αναγκαίες να γίνουν. Εγώ είμαι απολύτως βέβαιος και αισιόδοξος ότι ο ελληνικός λαός θα δώσει απάντηση σε αυτά τα διλήμματα στις 20 Σεπτέμβρη.

Τώρα σε σχέση με το άλλο υποθετικό σενάριο, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έρθει δεύτερος. Αυτό είναι Δημοκρατία, άμα ο ελληνικός λαός θέλει να επιλέξει την παλινόρθωση του παλιού καθεστώτος και επιλέξει την επιστροφή στο χθες, ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει ως υπεύθυνη δύναμη να αγωνίζεται και να υπερασπίζεται όλα όσα υπερασπίζεται μέχρι σήμερα αρχές, αξίες, ιδανικά, την κοινωνική πλειοψηφία, τους εργαζόμενους, τους άνεργους.

Προφανώς και σε ότι αφορά τη συμφωνία εμείς τη φέραμε τη συμφωνία, εμείς τη φέραμε κ. Ηλιάδη αυτή τη συμφωνία, εμείς και δε θα έφερνε κανένας άλλος τέτοια συμφωνία. Ας μου πείτε εσείς ποιος θα έφερνε καλύτερη συμφωνία από αυτή που φέραμε εμείς, αφήστε αυτούς που δεν ήθελαν συμφωνία και ήθελαν δραχμή. Θα έφερνε ο Σαμαράς καλύτερη συμφωνία; Θα έφερνε ο Μεϊμαράκης καλύτερη συμφωνία; Θα έφερνε ο Θεοδωράκης που με πίεζε "υπέγραψε ότι νάναι, φέρε ότι νάναι να έρθουμε να το ψηφίσουμε";

Λοιπόν σε ότι αφορά τη συμφωνία εμείς πιστεύουμε ότι η σωστή τήρησή της και η γρήγορη τήρησή της είναι ο δρόμος εξόδου από τα μνημόνια, από κει και πέρα είπα στο πρώτο ερώτημα ότι έχει έξι μεγάλα ζητήματα, ανέφερα τρία ως παράδειγμα, μαχών, σκληρών συγκρούσεων και διαπραγματεύσεων μέσα στο πλαίσιο της συμφωνίας, τα οποία εμείς πιστεύουμε ότι θα τα δώσουμε αποτελεσματικά αν είμαστε Κυβέρνηση.

Και γι΄ αυτό ο ελληνικός λαός θα επιλέξει εμάς για να τα δώσουμε αποτελεσματικά και για να καταφέρουμε να κερδίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος.

Γ. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ («ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΧΩΝΙ»): Κύριε Πρόεδρε καλησπέρα κι από μένα, είμαστε σήμερα 14 μέρες πριν τις εκλογές και διαβάζουμε στις δημοσκοπήσεις ότι μια πλειοψηφία έτσι λένε του ελληνικού λαού πιστεύει πως η νέα συμφωνία, η συμφωνία Τσίπρα, είναι και το λέω εντός εισαγωγικών «το χειρότερο μνημόνιο», είναι πολύ χειρότερη από τα δύο προηγούμενα, με πολύ πιο βάρβαρα μέτρα. Επίσης ότι πιστεύει πως ο Σαμαράς με το email Χαρδούβελη θα έφερνε μέτρα ένα άντε δύο δις το πολύ, άρα τα πράγματα θα ήταν καλύτερα για τον Έλληνα.

                        Θέλω δύο πράγματα να σας ρωτήσω, είναι αυτή η αλήθεια; Ξέρω, είπατε για τα χαρακτηριστικά της συμφωνίας σας, αλλά θέλω να κάνουμε τη σύγκριση. Και επίσης αν δεν είναι εσείς προσωπικά που αποδίδετε το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός πηγαίνει να ψηφίσει στις 20 Σεπτεμβρίου στην κάλπη με μια τόσο στρεβλή εικόνα;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Χριστοφορίδη, επειδή τα λόγια τα πολλά είναι περιττά κι είναι φτώχεια, εγώ θέλω να συγκρίνουμε νούμερα, για να καταλάβουν κι αυτοί που μας παρακολουθούν σήμερα τι είναι χειρότερο και τι είναι καλύτερο.

Η συμφωνία που έφερε ο κ. Παπανδρέου το 2010 και μάλιστα σε συνθήκες πολύ ευνοϊκότερες, αν είχε κάνει τα μισά από αυτά που κάναμε εμείς, διότι σας θυμίζω τότε ήταν φορτωμένες οι ευρωπαϊκές τράπεζες με ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου και στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα υπήρχαν τα διπλάσια από αυτά που υπάρχουν σήμερα μέσα, αλλά ας μην πάμε τώρα στο παρελθόν, η συμφωνία που έφερε ο Παπανδρέου το 2010 ήταν μια συμφωνία δημοσιονομικής προσαρμογής 40 δισεκατομμυρίων ευρώ ή ετησίως ετήσια δημοσιονομική προσαρμογή 17 δισεκατομμύρια.

Αυτό που διαπραγματεύτηκε και έφερε αργότερα ως δεύτερη συμφωνία ο κ. Σαμαράς ήταν 25 δις ετήσια προσαρμογή 10 δις κι αυτό που φέρνουμε εμείς είναι σε βάθος 3,5 ετών 9,8-9,9 ετήσια προσαρμογή 2,9. Ετήσια δημοσιονομική προσαρμογή, η πρώτη συμφωνία 17, η δεύτερη 10, η τρίτη 2,9, ποιο είναι μεγαλύτερο; Μήπως είναι μεγαλύτερο το 2,9 από το 10 και από το 17; Τι είναι χειρότερο λοιπόν; Για να συνεννοηθούμε.

Μήπως είναι χειρότερο το γεγονός ότι καταφέραμε και ανοίξαμε τη δυνατότητα να επιστρέψουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και να σταματήσουν οι ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, από αυτό που ζήσαμε το προηγούμενο διάστημα με την πλήρη απορρύθμιση στις εργασιακές σχέσεις;

Μήπως είναι χειρότερο το ότι καταφέραμε να σταματήσουμε τις απολύσεις στο δημόσιο τομέα και να επαναπροσλάβουμε καθαρίστριες, εκπαιδευτικούς, πανεπιστημιακούς υπαλλήλους, σχολικούς φύλακες; Μήπως είναι χειρότερο αυτό;

Λοιπόν σε μια σειρά από συγκρίσεις προφανώς η συμφωνία αυτή έχει δυσκολίες, δε λέω εγώ ότι δεν έχει δυσκολίες, έχει δυσκολίες και πρέπει να δούμε με ποιον τρόπο θα βρούμε τα αντισταθμιστικά εκείνα μέτρα, όπως για παράδειγμα στον αγροτικό τομέα.

Μήπως είναι χειρότερο ίσως το ότι εμείς καταφέραμε και μέσα από αυτή τη συμφωνία παίρνουμε την πολυπόθητη εκείνη ρύθμιση για το χρέος που μπορεί να μας βγάλει έξω από αυτή την κρίση που βιώνουμε τα τελευταία πέντε χρόνια, ενώ οι προηγούμενοι παίρνανε μονάχα υποσχέσεις;

Μήπως είναι χειρότερο το ότι επιτέλους υπάρχει η δέσμευση γι αυτά τα 35 δισεκατομμύρια του αναπτυξιακού πακέτου, ενώ δεν υπήρχε τίποτα μέχρι σήμερα; Ας δούμε λοιπόν ποιο είναι το χειρότερο;

Προφανώς αν συγκρίνει κανείς κι εγώ θα απαντήσω με αυτόν τον τρόπο στο ερώτημά σας, αν συγκρίνει κανείς με την προσδοκία μας άμεσα τώρα, ελπίζαμε ότι μέχρι τον Ιούνιο θα είχαμε αποδεσμευθεί, αν συγκρίνει κανείς με την προσδοκία μας ναι αυτό που φέραμε είναι χειρότερο από την προσδοκία μας.

Αλλά αν συγκρίνει κανείς με αυτά τα οποία οι εταίροι είχαν προδιαγράψει να εφαρμόσουν αν έμενε ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος, θα δούμε ότι η σύγκριση είναι η μέρα με τη νύχτα. Κατ΄ αρχάς ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος επίσπευσαν τις εκλογές και έφεραν τρεις μήνες νωρίτερα την προεδρική εκλογή –θυμάστε- διότι είχαν σχεδιάσει οι άνθρωποι το σενάριο της παρένθεσης. Γιατί το είχαν σχεδιάσει; Διότι έβλεπαν ότι δεν βγαίνει.

                        Να διεκδικήσουν με τους έξω δεν ήταν στην κουλτούρα τους, συνεργάτες τους θεωρούσαν τους έξω, όχι αντίπαλο στρατόπεδο με την έννοια της σύγκρουσης, της διεκδίκησης. Ήταν λοιπόν υποχρεωμένοι με τα πρωτογενή πλεονάσματα που είχαν, 3 και 4,5% 20 δις περισσότερα, μόνο για το ’15 να φέρουν μέτρα πάνω από 6 δις και να καλύψουν ένα χρηματοδοτικό κενό 13 δις. Πως θα τα έκαναν όλα αυτά; Και έπρεπε να κλείσουν και την 5η αξιολόγηση.

                        Συγκρίνουν τώρα το e-mail Χαρδούβελη. Μα το e-mail Χαρδούβελη ήταν μια πρόταση προς τους δανειστές. Να σας δώσω εγώ δέκα προτάσεις που κάναμε εμείς, να τις συγκρίνουμε με το e-mail Χαρδούβελη, που κατά καιρούς είχε καταθέσει ο Βαρουφάκης, να δούμε ποια είναι καλύτερη; Με επικοινωνιακά κόλπα δεν γίνεται να κάνουμε δουλειά.

                        Το αποτέλεσμα και αυτά που πρέπει να συγκρίνουμε εδώ είναι η συμφωνία που φέραμε σε σχέση με αυτά που πρότειναν κατά καιρούς οι εταίροι μας, σε σχέση με αυτό που απορρίφθηκε από τον ελληνικό λαό από το δημοψήφισμα, να κάνουμε αυτές τις συγκρίσεις.

                        Και να συγκρίνουμε τη δριμύτητα των μέτρων της πρώτης περιόδου και της δεύτερης περιόδου, με αυτά που έχουμε σήμερα.

                        Κύριε Χριστοφορίδη εγώ είμαι βέβαιος ότι παρά τις δυσκολίες που έχει αυτή η συμφωνία για πρώτη φορά έχουμε μια προοπτική διεξόδου. Αρκεί να υλοποιήσουμε γρήγορα, να δώσουμε τις μάχες εκεί που πρέπει να δώσουμε, να κερδίσουμε όσα περισσότερα για τον ελληνικό λαό και να φύγουμε μπροστά αλλάζοντας την Ελλάδα.

                        Και αυτή τη φορά είμαι βέβαιος, μπορώ να το πω αυτό με σιγουριά, ναι έχουμε ακόμη δυσκολίες αλλά τα πιο δύσκολα τα έχουμε αφήσει πίσω μας.

B. ΠΛΑΚΑΣ («tv 100»): Κύριε Πρόεδρε πριν από λίγη ώρα σε δηλώσεις σας από το Δημαρχείο της πόλης αναφερθήκατε στα της Θεσσαλονίκης και είπατε μάλιστα πως πρέπει να γίνουν όλα αυτά ώστε η Θεσσαλονίκη να μην είναι απλώς ένα κέντρο της βόρειας Ελλάδας, αλλά της ευρύτερης περιοχής.

                        Αυτό βεβαίως όπως πολύ καλά ξέρετε, ακούγεται είτε ως πρόθεση είτε ως υπόσχεση, είτε ως στόχος να πω εγώ, εδώ και πολλά χρόνια πάνω από 15, από τότε που συζητούσαμε για το Μετρό. Θέλω να έρθουμε στο θέμα του Μετρό Θεσσαλονίκης, όχι μόνο στο γιατί δεν έχει ολοκληρωθεί όλα αυτά τα χρόνια, αλλά κυρίως ότι επτά μήνες τώρα, δεν υπάρχει καν εργολάβος όπως ξέρετε και εκατοντάδες εργαζόμενοι από το αρχαιολογικό και κατασκευαστικό κομμάτι, έχουν απομακρυνθεί από τις εργασίες τους.

                        Ο κ. Σπίρτζης είχε πει πως μέχρι τώρα αν είχε υλοποιηθεί η δέσμευσή του, θα είχε βρεθεί λύση με το θέμα του αναδόχου του Μετρό Θεσσαλονίκης. Θέλω να μου πείτε επομένως ποια είναι η θέση σας, τι θα κάνετε με το θέμα του Μετρό Θεσσαλονίκης.

                        Και δεν το βάζω μόνο ως ένα μεγάλο έργο υποδομής, αλλά και για το γεγονός ότι είναι ανοιχτές οι τρύπες στην Εγνατία και τη Μοναστηρίου που έτσι δεν λειτουργεί η πόλη, αλλά και οι λαμαρίνες που έχουν επιφέρει πολύ μεγάλη ζημιά στην οικονομική λειτουργία της πόλης. Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Πλάκα, αναφέρεστε σε ένα θέμα που είναι ένα ξεχωριστό παράδειγμα του τι ακριβώς συνέβαινε όλο το προηγούμενο διάστημα στη σχέση του κράτους με τους εργολάβους. Την κατασπατάληση πόρων, τις συμφωνίες εκείνες τις συμβάσεις εκείνες που οδηγούσαν σε δυσβάστακτες ρήτρες εις βάρος του ελληνικού δημοσίου και μια τέτοια περίπτωση, είναι η περίπτωση του Μετρό Θεσσαλονίκης, όπου όλα αυτά τα οποία εσείς περιγράφατε, είναι αυτά που βρήκαμε μόλις αναλάβαμε τις ανοιχτές τρύπες, τις ρήτρες, τους απλήρωτους εργαζόμενους, τους εργολάβους οι οποίοι διεκδικούσαν και απειλούσαν ότι θα σταματήσουν τα πάντα αν δεν πάρουν περισσότερα.

                        Εμείς διαπραγματευτήκαμε. Και βάλαμε τον όρο ότι ή σταματάτε να έχετε υπέρογκες απαιτήσεις, ή επαναδημοπρατείται το έργο. Και τώρα είμαστε σε ένα καλό δρόμο. Πολλές από τις αξιώσεις τους η κοινοπραξία τις πήρε πίσω, πολλές από τις αξιώσεις της, τις υπερβολικές αξιώσεις. Η διαπραγμάτευση μέχρι –που βεβαίως είχαμε τις πολιτικές εξελίξεις και αναγκαστήκαμε να πάμε σε εκλογές- ήταν σε καλό δρόμο και το πιθανότερο ήταν ότι θα κατέληγε σε συμφωνία με την ίδια κοινοπραξία.

                        Το Μετρό της Θεσσαλονίκης είναι ένα έργο πνοής για τη Θεσσαλονίκη. Ένα έργο πνοής, που θα έπρεπε να είχε γίνει πολλά χρόνια πριν και βεβαίως πρέπει να είναι στις προτεραιότητές μας το επόμενο διάστημα, αλλά με όρους που θα είναι προς ωφέλεια του δημοσίου συμφέροντος.

                        Διότι βρισκόμαστε σε μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή για την οικονομία και οποιαδήποτε σπατάλη μπορεί να είναι εξαιρετικά σημαντική και κρίσιμη. Κάναμε προσπάθεια να περισώσουμε όσα περισσότερα, είμαστε σε καλό δρόμο, είμαι βέβαιος ότι πολύ σύντομα μετά τις εκλογές η νέα Κυβέρνηση θα καταφέρει να επισφραγίσει αυτή τη διαπραγμάτευση που βρίσκεται σε καλό δρόμο προς ωφέλεια του δημοσίου συμφέροντος και να ξαναξεκινήσουν οι εργασίες.

                        Και βεβαίως προτεραιότητά μας είναι όχι μόνο να ολοκληρωθεί αλλά και να επεκταθεί το Μετρό και προς τις δυτικές συνοικίες και προς το αεροδρόμιο. Υπάρχουν και μια σειρά από άλλα σημαντικά έργα πνοής για τη Θεσσαλονίκη, σημαντικά έργα: η αξιοποίηση του λιμανιού, η δυνατότητα σύνδεσής του με το σιδηροδρομικό Δίκτυο. Το μεγάλο αυτό έργο το οποίο κι αυτό έχει μείνει δυστυχώς η υποθαλάσσια σύνδεση.

                        Κάναμε μια προσπάθεια και κάνουμε μια προσπάθεια να εξορθολογήσουμε τη διαδικασία των συμβάσεων ούτως ώστε να κερδίσουμε όσα περισσότερα για το ελληνικό δημόσιο. Αυτή η προσπάθεια θα ολοκληρωθεί και με την ψήφιση του νόμου για τις δημοπρασίες και τις συμβάσεις που κατέθεσε ο κ. Σπίρτζης ο αρμόδιος Υπουργός στη βουλή και είναι επίσης σε διαβούλευση και θα είναι ένας από τους νόμους που κατά προτεραιότητα θα ψηφιστούν στην επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο.

Χ. ΤΕΛΙΔΗΣ («ΕΘΝΟΣ»): Κύριε Πρόεδρε καλησπέρα σας. Στις δέκα παρεμβάσεις – κλειδιά που παρουσιάσατε χτες δεν περιλάβατε ένα ιδιαίτερο κατά την άποψή μου κρίσιμο θέμα και όχι μόνο κατά την άποψή μου, που είναι η Δικαιοσύνη. Η βραδύτητα στην απονομή της Δικαιοσύνης είναι ένα θέμα πρώτης προτεραιότητας, έχει τεθεί από τον παραγωγικό κόσμο από τους εκπρόσωπους του παραγωγικού κόσμου και αυτή την περίοδο, όπως συνηθίζεται, με αφορμή τη Δ.Ε.Θ.

                        Ο παραγωγικός κόσμος θεωρεί την καθυστέρηση αυτή, την απελπιστική καθυστέρηση ως τροχοπέδη και για τις επενδύσεις για την επιχειρηματικότητα, για την ανάπτυξη. Θα σας αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, προέρχεστε από τον τεχνικό κόσμο, πρόσφατα είχαμε τη δημοσιοποίηση μιας περίπτωση  μιας τεχνικής εταιρείας για την οποία μια προσφυγή της έκανε για να τελεσιδικήσει 19,5 χρόνια. Στο Εφετείο ήταν το 1988. Η εταιρεία αυτή θα προσφύγει στο Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εναντίον του ελληνικού κράτους.

                        Να σας πω χαρακτηριστικά επίσης ότι τα Δικαστήρια έκλεισαν τέλη Ιουνίου – αρχές Ιουλίου και θα ξανανοίξουν τώρα και με τις εκλογές τέλη Σεπτεμβρίου. Τρεις μήνες! Είναι ανοιχτά μόνο για τις έκτακτες υποθέσεις. Πως τοποθετείστε σε αυτό το σημαντικό ιδιαίτερα κρίσιμο θέμα;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν υπάρχει αμφιβολία κ. Τελίδη ότι είναι ένα από τα θέματα που αποτελούν ίσως μια από τις σημαντικότερες παθογένειες της ελληνικής πραγματικότητας.

                        Βέβαια να σας πω ότι με στρεβλό τρόπο ως προς το σύνολο, διότι είχε προβλήματα ο Κώδικας ο οποίος ψηφίστηκε ως προαπαιτούμενο στη Βουλή το προηγούμενο διάστημα, αλλά η κατεύθυνση –δεν αναφέρομαι σε λεπτομέρειες που μάλιστα εμείς διεκδικούμε και θα διεκδικήσουμε κάποια από τα στρεβλά να διορθωθούν στον Κώδικα αυτόν- η κατεύθυνση της επιτάχυνσης των διαδικασιών είναι σωστή κατεύθυνση. Στο βαθμό βέβαια που δεν παραβιάζουμε τα στοιχειώδη δικαιώματα που έχει ο κάθε πολίτης απέναντι στην ισονομία, στη δικαστική διαδικασία.

                        Αλλά παρ' όλα αυτά δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σας ότι εδώ ο χώρος που απαιτείται για να τελεσιδικήσει μια υπόθεση καθιστά απαγορευτική τη δυνατότητα ενός πολίτη να ψάξει να βρει το δίκιο του σε αυτή τη χώρα. Και βέβαια εκεί νομίζω ότι πρέπει να δούμε και με το νέο Κώδικα, αλλά κυρίως και μέσα από τη δυνατότητα να δώσουμε μέσα και έμψυχο δυναμικό στη Δικαιοσύνη, διότι αυτή τη στιγμή υπάρχει πρόβλημα στελέχωσης, ουσιαστικό πρόβλημα στελέχωσης.

                        Μέσα από διαρθρωτικές παρεμβάσεις αλλά και παρεμβάσεις στη διαδικασία, πρέπει να επιταχυνθεί δραστικά ο χρόνος απονομής της Δικαιοσύνης, διότι αυτό είναι μια από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να έχουμε ένα κράτος Δικαίου και για να μπορεί να λειτουργεί το κράτος και η πολιτεία να είναι μια πολιτεία ισονομίας.

                        Θέλει δουλειά σε αυτή την κατεύθυνση, είμαστε σε επαφή και με τις δικαστικές Ενώσεις, υπάρχουν σκέψεις προτάσεις. Σε κάθε περίπτωση νομίζω όμως ότι το επόμενο διάστημα θα δούμε τα πρώτα αποτελέσματα από τις αλλαγές που ήδη έχουν νομοθετηθεί και από τις πρωτοβουλίες και τις παρεμβάσεις που θα γίνουν το επόμενο διάστημα.

                        Μιας όμως αναφερθήκατε στη Δικαιοσύνη επιτρέψτε μου να πω και κάτι άλλο. Ένα θέμα είναι το θέμα του χρόνου απονομής της Δικαιοσύνης. Ένα άλλο θέμα όμως είναι και η Δικαιοσύνη να αναπνεύσει, να σταματήσει να έχει πιέσεις, παρεμβάσεις, εξαρτήσεις από την κεντρική εξουσία.

                        Και εγώ θέλω να αναρωτηθώ: γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν είχε γίνει τίποτε για τις περιβόητες λίστες και ξαφνικά μέσα σε έξι μήνες που είμαστε εμείς Κυβέρνηση άνοιξαν αυτές οι υποθέσεις; Ποιος κρατούσε όμηρους δικαστές και δεν προχωρούσαν αυτές οι υποθέσεις; Ποιες πιέσεις; Ποιοι εκφοβισμοί;

                        Γιατί αυτούς τους έξι μήνες μπόρεσε και ανέπνευσε η Δικαιοσύνη; Γιατί αυτούς τους έξι μήνες κάθισαν στον πάγκο του Εισαγγελέα μεγάλα ονόματα και πλήρωσαν; Γιατί δεν είχε καμία μέχρι πρότινος βούληση το πολιτικό σύστημα να ανοίξει αυτά τα ζητήματα; Μήπως επειδή κάποιοι στις λίστες ήταν προστατευόμενοι; Μήπως επειδή κάποιοι στις λίστες της φοροδιαφυγής ήταν υψηλά ιστάμενοι σε πολιτικές θέσεις; Ας αναρωτηθεί ο ελληνικός λαός.

                        Διότι αυτός ο τόπος και ο λαός μας μετά από τόσα δεινά που έχει υποστεί, ένα πράγμα ζητάει. Ξέρει ότι υπάρχουν δυσκολίες μπροστά μας ζητάει όμως Δικαιοσύνη. Και αυτό δεν είναι μια απλή έννοια, μια λέξη. Χρειάζεται να έχουμε τη βούληση για συγκρούσεις, αλλά να έχουμε και τη βούληση να αφήσουμε ανεπηρέαστους τους δικαστές να κάνουν τη δουλειά τους και πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη ότι θα κάνει τη δουλειά της.

Σ. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ («ΡΑΔΙΟ Θεσσαλονίκη»): Καλησπέρα κ. Πρόεδρε. Η αυτοκριτική διέπει την Αριστερά. Θα περιμέναμε μετά από αυτά τα συγκλονιστικά που συνέβησαν τους τελευταίους έξι – επτά μήνες και μετά από το ότι χάσατε ένα τμήμα του Κόμματος, χάσατε τις Τράπεζες, χάσατε τη μικρομεσαία και αυτοαπασχολούμενη από το να στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ, θα περιμέναμε μια κάποια αυτοκριτική και ειδικά έχοντας υπόψη μας, όπως είπατε, τα επικοινωνιακά κόλπα δεν κάνουν δουλειές, το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.

                        Δεν αισθάνεστε ότι κάτι παραπάνω πρέπει να πείτε διότι χάσατε τις Τράπεζες που ήταν κρίσιμο για τη μικρομεσαία αυτοαπασχολούμενη τάξη στη χώρα; Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Διαμαντόπουλε δεν ξέρω τι ακριβώς εννοείτε. Σώσαμε τις Τράπεζες, δεν τις χάσαμε. Οι Τράπεζες βρέθηκαν μπροστά σε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση μετά την επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων και σε αυτή την κρίσιμη διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες, εκείνο το κρίσιμο 17ωρο, γνωρίζαμε πάρα πολύ καλά ότι το εναλλακτικό σχέδιο που υπήρχε πάνω στο τραπέζι, το σχέδιο της προσωρινής εξόδου από το ευρώ, εμπεριείχε με απόλυτη βεβαιότητα την ταυτόχρονη κατάρρευση αν όχι του συνόλου του τραπεζικού συστήματος, ενός μεγάλου μέρους του. Γνωρίζαμε πάρα πολύ  καλά εκείνες τις κρίσιμες 17 ώρες ότι υπήρχε μια πολύ μεγάλη πιθανότητα να χάσουμε ένα μεγάλο μέρος των Τραπεζών, είτε τη θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας, τη Finance Bank στην Τουρκία είτε το δίκτυο των Τραπεζών, των συστημικών Τραπεζών, των καταστημάτων, στις χώρες της Βαλκανικής.

                        Και αντιλαμβάνεστε πόσο μεγάλο βάρος ευθύνης μπορεί να έχει κανείς όταν βρίσκεται  μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις και διαπραγματεύεται με το  μαχαίρι στο λαιμό. Παρ’ όλα αυτά πιστεύω ότι καταφέραμε και μια συμφωνία να φέρουμε η οποία παρά τις δυσκολίες της δίνει προοπτική, τ’ ανέλυσα πριν αυτά, και για το Ταμείο το οποίο ήταν εξαιρετικά κρίσιμο, αλλάξαμε τη δομή του όλη, ήθελαν να το πάνε στο Λουξεμβούργο, να εκποιηθούν 50 δις δημόσιας περιουσίας με έδρα το Λουξεμβούργο κι εμείς φέραμε ένα αποτέλεσμα το οποίο είναι καλύτερο απ’ αυτό που είχαμε μέχρι σήμερα ως ΤΑΙΠΕΔ.

                        Δε μιλάμε για εκποίηση αλλά μιλάμε για αξιοποίηση σε βάθος 30 χρόνων και μιλάμε για τη δυνατότητα να επανεπενδυθεί ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των εσόδων στην πραγματική οικονομία. Και ταυτόχρονα καταφέραμε και σώσαμε τις Τράπεζες. Συνεπώς, σε ό,τι αφορά αυτό δεν κατάλαβα το ερώτημά σας. Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της αυτοκριτικής, έχω κάνει τόση πολλή αυτοκριτική με τόσο μεγάλη ειλικρίνεια απέναντι στον ελληνικό λαό, που κανείς δε μπορεί να με κατηγορήσει γι’ αυτό.

                        Όμως πραγματικά ο ελληνικός λαός έχει να επιλέξει σήμερα, όχι τόσο για το χθες αλλά για το αύριο, λαμβάνοντας υπ' όψιν ως δείγμα γραφής τα όσα έγιναν μέχρι σήμερα. Εμείς λοιπόν έχουμε πάρει μια απόφαση  στο ΣΥΡΙΖΑ, κοιτάμε μπροστά, είμαστε περήφανοι για τις επιλογές μας, τα λάθη μας μ’ εντιμότητα και γενναιότητα τα παραδεχόμαστε αλλά είμαστε περήφανοι για τις επιλογές μας.

                        Κοιτάμε μπροστά και βλέπουμε μ’ αισιοδοξία το αύριο. Και είμαστε βέβαιοι ότι τώρα και σοφότεροι είμαστε και εμπειρότεροι είμαστε απ’ αυτή τη δοκιμασία που περάσαμε, ξέρουμε τα βήματα που θα περπατήσουμε, ξέρουμε πού θα πατήσουμε και είμαστε βέβαιοι ότι ο ελληνικός λαός θα μας δώσει τη δυνατότητα να συνεχίσουμε αυτή  τη μεγάλη προσπάθεια για την αναμόρφωση της χώρας. Και θα το κάνει στις 20 του Σεπτέμβρη.

Α. ΚΩΒΑΙΟΣ («ΒΗΜΑ»): Κύριε Πρόεδρε ήθελα να σας ρωτήσω τι συναίσθημα σας προκαλεί η πολιτική μεταχείρισης που σας επεφύλασσε ο μέχρι πρότινος στενός κυβερνητικός σας εταίρος, ο κ. Καμένος. Μιλάω για το  τηλεοπτικό του σποτ, «ο μικρός Αλέξης που έσπασε το αριστερό του χέρι».

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εγώ το βρήκα συμπαθητικό το σποτ. Όπως είχα βρει συμπαθητικό και το προηγούμενο. Διότι γνωρίζω ότι στους όρους της πολιτικής επικοινωνίας και στους κανόνες της αντιπαράθεσης της επικοινωνιακής, η ευρηματικότητα είναι πάντοτε κάτι το οποίο πρέπει κανείς να το βλέπει καλοπροαίρετα.

                        Καλοπροαίρετα βλέπω κι αυτή την προσπάθεια που κάνει ο Πάνος Καμένος, ο οποίος οφείλω να πω ότι παρά το γεγονός ότι έχουμε πολύ σημαντικές ιδεολογικές διαφορές, συνεργαστήκαμε με πολύ  μεγάλη εντιμότητα και ειλικρίνεια και στάθηκε σε δύσκολες στιγμές πιο έντιμα απ’ ό,τι εν πάση περιπτώσει άλλοι συνεργάτες μου που είχαμε την ίδια ιδεολογική αφετηρία.

                        Ως εκ τούτου δεν έχω παρά να του ευχηθώ καλή επιτυχία  και να επισημάνω ότι το αριστερό μου χέρι είναι μια χαρά, δεν έχω κανένα πρόβλημα.

Φ. ΚΛΑΥΔΙΑΝΟΣ («ΑΥΓΗ»): Κύριε Πρόεδρε, στις δημοσκοπήσεις του τελευταίου διαστήματος, πολλοί από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και πολλοί απ’ αυτούς που επικροτούσαν την πολιτική της κυβέρνησης ακόμα και μετά την υπογραφή της συμφωνίας, εμφανίζονται διστακτικοί.

                        Μήπως ο κόσμος δεν έχει καταλάβει ή δε συμφωνεί με το δίλημμα των εκλογών όπως εσείς το θέτετε; Δηλαδή την επιλογή μεταξύ παλιού και νέου πολιτικού συστήματος;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω ότι είναι λογικό να υπάρχει μια διστακτικότητα και μια αμηχανία σ’ ένα μέρος του εκλογικού σώματος. Και μην παραβλέπετε το γεγονός ότι οδηγηθήκαμε σ’ αυτές τις εκλογές επειδή αποφάσισε μια  μερίδα Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να καταψηφίσει την κυβέρνηση και ν’ αρνηθεί ψήφο εμπιστοσύνης και σχεδόν να ετοιμάσει πριν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες στη Βουλή, ένα άλλο κόμμα.

                        Είναι λογικό να υπάρχει μια αμηχανία στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύω όμως και το είπα και πριν, ότι όσο ξεδιαλύνονται τα διλήμματα της κάλπης πηγαίνοντας προς την εκλογική αναμέτρηση, οι πολίτες θα σταθούν ν’ απαντήσουν στο κρίσιμο ερώτημα που υπάρχει μπροστά. Και το κρίσιμο ερώτημα που υπάρχει μπροστά είναι: «Ποιος θέλετε να σας κυβερνήσει, ποιοι θέλετε να σας κυβερνήσουν, με ποιες πολιτικές , με ποιες στοχεύσεις, με ποια προγράμματα, με ποιες προθέσεις».

                        Και οι συγκρίσεις θα είναι αναπόφευκτες νομίζω. Συνεπώς, από τη στιγμή που βλέπουμε ότι η Νέα Δημοκρατία σήμερα και μπράβο του κ. Μεϊμαράκη, έχει καταφέρει να συσπειρώσει το κόμμα του και είναι ένα χαρακτηριστικά αν θέλετε της Νέας Δημοκρατίας ως κόμμα εξουσίας, ότι μπορεί να γίνονται μαλλιά κουβάρια όλο το προηγούμενο διάστημα, αλλά μόλις φτάσουν μπροστά στην κάλπη όλοι ξαφνικά η προοπτική της εξουσίας όλους τους συνενώνει. Το αντίθετο από την Αριστερά όπου η προοπτική της  εξουσίας σε κάποιους δημιουργεί αναφυλαξία.

                        Αλλά, νομίζω ότι είναι φανερό πως στο μεγάλο κομμάτι αυτής της μεγάλης δεξαμενής των ψηφοφόρων που στις δημοσκοπήσεις σήμερα φέρονται αναποφάσιστοι, το κρίσιμο ερώτημα είναι το ερώτημα: Ξεμπερδεύουμε με το παλιό ή αφήνουμε το παλιό να γυρίσει πίσω;

                        Η Αριστερά θ’ αφήσει ένα ιστορικό αποτύπωμα ως παρένθεση στη διακυβέρνηση του τόπου ή θα της δοθεί η δυνατότητα να κριθεί μέσα  από ένα πλαίσιο ενός χρόνου όπου θα μπορέσει να παράξει έργο και να κριθεί; Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα. Και νομίζω ότι πολύ σύντομα θα φανεί ότι σ’ αυτό  το κρίσιμο ερώτημα θ’ ανταποκριθεί αυτό το κομμάτι των ψηφοφόρων που σήμερα εμφανίζεται ταλαντευόμενο και αναποφάσιστο.

X. TΣΟΜΠΑΝΟΓΛΟΥ («REAL FM»): Καλησπέρα κ. Πρόεδρε. Είπατε τουλάχιστον δυο φορές μέχρι τώρα κι επαναλάβατε έτσι κι αλλιώς και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής μάχης, πως Αριστεροί Βουλευτές έριξαν ουσιαστικά την κυβέρνησή σας.

                        Η Κοινοβουλευτική Ομάδα που διαμορφώνεται τώρα στο ΣΥΡΙΖΑ μετά την αποχώρηση του κ. Λαφαζάνη, εμπεριέχει και Βουλευτές που σε προηγούμενες κρίσιμες ψηφοφορίες, είχαν ψηφίσει «παρών». Είστε σίγουρος ότι στην πορεία, εάν μετά τις εκλογές είστε και πάλι κυβέρνηση, οι συγκεκριμένοι Βουλευτές θα ψηφίσουν τους εφαρμοστικούς νόμους του 3ου μνημονίου ή θα έχουμε την επανάληψη του ιδίου φαινομένου με διαφοροποιήσεις και αποχωρήσεις κι από τον κ. Λαφαζάνη;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι απολύτως σαφές ότι όλοι όσοι μπαίνουν στις λίστες του ΣΥΡΙΖΑ, δεσμεύονται απολύτως από το προγραμματικό πλαίσιο το οποίο αποφάσισε η Κεντρική Επιτροπή και από τις αποφάσεις εκείνες που κατά περίσταση θα λάβει συλλογικά το κόμμα και η Κοινοβουλευτική Ομάδα στις κρίσιμες, πιθανώς ψηφοφορίες που θα έρθουν στο άμεσο μέλλον.

                        Θέλω να σας πω ότι είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Είναι δυο διαφορετικά πράγματα κανείς να καταψηφίζει και ταυτόχρονα να δηλώνει ότι δε θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης και να βρίσκεται σε μια κρίση συνείδησης ακριβώς διότι θεωρούσε ότι είχε με άλλους όρους δεσμευτεί το προηγούμενο διάστημα, να ψηφίζει ένα «παρών», αλλά να λέει «θα δώσω ψήφο εμπιστοσύνης» και πλέον να δηλώνει με απόλυτη καθαρότητα ότι εντάσσεται σ’ έναν Συνδυασμό, γιατί μιλάτε για 3-4 περιπτώσεις, δεν είναι παραπάνω αλλά αξίζει τον κόπο, δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε, μιλάμε ανοιχτά.

                        Ο σύντροφοι αυτοί, οι πρώην Βουλευτές έχουν δεσμευθεί απολύτως ότι θα υλοποιήσουν στη Βουλή από θέση ευθύνης το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο οποίο εμπεριέχεται προφανώς η τήρηση όσων συμφωνήσαμε  με τους εταίρους μας.

                        Θέλω λοιπόν να σας πω μιας και μου δίνετε την ευκαιρία, ότι είναι πραγματικά διαφορετικό πράγμα να δει κανείς και να κρίνει ad hoc και ξεχωριστά ίσως, την κάθε περίπτωση και μια κρίση συνείδησης στην οποία βρέθηκαν, όλοι μας βρεθήκαμε σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή μετά τη δύσκολη συμφωνία. Και διαφορετικό πράγμα είναι κάποιοι ν’ αγωνιούν μαζί σου μέχρι το παρά πέντε μη τυχόν και πέσει μια Τράπεζα και στο και πέντε να είναι έτοιμοι και με Συνδυασμούς να κατέλθουν στις εκλογές, να είναι έτοιμοι, όχι μόνο να καταψηφίσουν τη συμφωνία αλλά να  δώσουν αρνητική ψήφο σε πιθανή ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή.

                        Ας μη γελιόμαστε, κι εγώ το έχω πει καθαρά: Ο ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο διάστημα δυστυχώς δεν κατάφερε να γίνει ενιαίο κόμμα.  Υπήρχε ένα κόμμα μέσα στο κόμμα. Και αυτό το κόμμα ήταν έτοιμο, περίμενε μόλις υπάρξει συμφωνία να διαφοροποιηθεί. Διότι σε τελική ανάλυση, όποιος δεν ήθελε το σχέδιο  της παραμονής της χώρας στην Ευρωζώνη με διαπραγμάτευση και ήθελε το σχέδιο της δραχμής, θ’ αντιδρούσε σε οποιαδήποτε συμφωνία.

                        Διότι δυο τινά είχαμε μπροστά μας: Ή μια συμφωνία ή την έξοδο από το ευρώ. Άρα λοιπόν, ας μη μπερδεύουμε τόσο ανόμοια περιστατικά και περιπτώσεις. Εμείς είμαστε ένα κόμμα ανοιχτό, δημοκρατικό, που σεβόμαστε την άποψη του κάθε Βουλευτή, αλλά κάπου υπάρχουν και όρια. Έχουμε λοιπόν καταστατικό, έχουμε Κοινοβουλευτική Ομάδα, έχουμε Κεντρική Επιτροπή, παίρνουμε συλλογικές αποφάσεις και προχωράμε κι ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον νομίζω ότι σοφότερος και εμπειρότερος απ’ όλα όσα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα, θα συνεχίσει μπροστά, έχοντας μεγαλύτερη πλέον, πιο συμπαγή πολιτική θέση, πολιτικό στίγμα, με πιο συμπαγή κοινοβουλευτική Ομάδα και χωρίς τον κίνδυνο κάποιοι πλέον να επιμένουν να μας κολλάνε τη ρετσινιά ότι έχουμε κρυφό σχέδιο, ή ότι φλερτάρουμε με την έξοδο από το ευρώ.

                        Πιστεύω ότι από αυτή την διαδικασία όλοι θα βγούμε εμπειρότεροι, σοφότεροι και πιο δυνατοί και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις δύσκολες αποφάσεις για τον τόπο με πρώτο κριτήριο το συμφέρον της πατρίδας, της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και των λαϊκών τάξεων, των κοινωνικών δυνάμεων που εμείς εκπροσωπούμε.

Α. ΑΝΑΝΙΑΔΟΥ («ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»): Ευχαριστώ. Έχω καλυφθεί από τις προηγούμενες απαντήσεις του Προέδρου. Μπορεί κάποιος άλλος συνάδελφος.

X. ΤΣΙΓΟΥΡΗΣ («MEGA»): Κύριε Πρόεδρε θα ήθελα να σας ρωτήσω, διορθώστε με μήπως και δεν θυμάμαι καλά, αμέσως μετά τις εκλογές στο Μέγαρο Μαξίμου ένας από τους πρώτους που σας επισκέφτηκε ήταν ο Ντάισελμπλουμ. Σε ένα διάλογο που μάθαμε, του είπατε ότι θέλετε να πρωτοτυπήσετε και σε αντίθεση με τους προκατόχους σας, να εφαρμόσετε αυτά που υποσχεθήκατε προεκλογικά. Τα είχαμε ακούσει εδώ στη Θεσσαλονίκη πέρσι.

                        Θέλω να ρωτήσω εάν μετά αυτή τη συμφωνία που έφερε η κυβέρνηση με το ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στη Βουλή και η οποία συνιστά ένα συμβιβασμό, εάν πιστεύετε ότι όντως εκείνη η πρόθεση η δική σας υλοποιήθηκε, εάν έγινε έτσι, εάν τηρήσατε όσα υποσχεθήκατε και βεβαίως θα ήθελα να απαντήσετε σε ένα ερώτημα που έγινε από ένα συνάδελφο και νομίζω ότι δεν άκουσα απάντηση, εάν αυτή τη φορά οι δημοσκοπήσεις επαληθευτούν, κάποιες, και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δεύτερο κόμμα, εσείς θα συνεχίσετε μετά από μια εκλογική ήττα, εάν έρθει μια τέτοια, να είστε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Μη φοβάστε, αλλά μάλλον δεν θα ξεμπερδέψετε τόσο εύκολα από εμένα. Θέλω να σας απαντήσω στο ερώτημά σας, σε σχέση με τον κ. Ντάισελμπλουμ. Το εάν πρωτοτύπησα ή όχι ίσως θα ήταν καλό να το ρωτήσετε στην κυρία Μέρκελ και στον κ. Ντάισελμπλουμ τον ίδιο, που νομίζω ότι δεν περίμεναν ποτέ ότι  θα βρούνε τόσο σθεναρή αντίδραση, όχι από μια κυβέρνηση, αλλά από ένα λαό. Που δεν θα περίμεναν ποτέ ότι θα καταφέρουμε να επιβιώσουμε διαπραγματευόμενοι ότι ο ελληνικός λαός θα αντιδράσει με αυτή την ψυχραιμία στις πιο δύσκολες στιγμές, ότι θα προχωρήσει με το κεφάλι ψηλά και με περηφάνια, ακόμα και όταν κάποιοι είχαν δημιουργήσει συνθήκες χρηματοπιστωτικής ασφυξίας.

                        Το εάν πρωτοτύπησα ή όχι ρωτήστε τους συναδέλφους μου στη Σύνοδο Κορυφής τους άλλους ηγέτες τους 18 της Ευρωζώνης, αν περίμεναν ή όχι ένα λαό να αντιδρά με ένα περήφανο όχι στο 62% ποσοστού σε ένα δημοψήφισμα, το οποίο λαμβάνεται μέσα σε συνθήκες πρωτοφανούς ρίσκου, θα έλεγα, ακριβώς για να πρωτοτυπήσω και να υλοποιήσω τις υποσχέσεις μου.

                        Αν περίμεναν ποτέ ότι κανείς θα έπαιρνε αυτό το ρίσκο και εάν κανείς περίμενε ότι όταν είχε απέναντί του όλο το παλιό πολιτικό σύστημα, το σύνολο σχεδόν των μέσων ενημέρωσης και όλες τις ευρωπαϊκές δυνάμεις να λένε δεν ψηφίζεται για μια καλύτερη συμφωνία, ψηφίζεται για Ευρώ ή δραχμή. Για να μην τα ξεχνάμε αυτά. Αυτό έλεγαν όλοι. Αυτό έλεγαν όλοι και οι περισσότεροι από εσάς, όχι εσείς οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι, τα μέσα ενημέρωσής σας. Αυτό έλεγαν. Ψηφίζεται για ευρώ ή δραχμή. Το 62% του ελληνικού λαού ακριβώς επειδή πρωτοτύπησα, έδωσε απάντηση και ήταν μια στιγμή ανάτασης που θα μείνει ιστορικά καταγεγραμμένη, ως στιγμή ανάτασης και δημοκρατίας σε όλη την Ευρώπη.

                        Και επίσης πρωτοτύπησα που είπα αλήθεια στον ελληνικό λαό λίγο πριν το δημοψήφισμα. Δεν του είπα ότι επειδή όλα τα ΜΜΕ και όλο το παλιό πολιτικό σύστημα και όλοι οι Ευρωπαίοι λένε ευρώ ή δραχμή, αν κερδίσει το όχι θα σας βγάλω από το ευρώ, θα βγει η χώρα από το ευρώ. Αλλά θα δώσω τη μάχη για να φέρω μια καλύτερη συμφωνία. Δεν θα βγούμε από το ευρώ.

                        Και επίσης πρωτοτύπησα και έδωσα αυτή τη μάχη για μια καλύτερη συμφωνία και πιστεύω την έφερα. Αν πρωτοτύπησα ή όχι να ρωτήσετε τους άλλους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αν περίμεναν ότι θα υπάρχει μια κυβέρνηση και ένας λαός που θα έχει μια τόσο σθεναρή αντίσταση ως το τέλος. Και είμαι περήφανος γι’ αυτό.

Χ. ΤΣΙΓΟΥΡΗΣ («MEGA»): Αν μου επιτρέπετε, το δεύτερο ερώτημα;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω ότι σας απάντησα κ. Τσιγουρή, δεν θα ξεμπερδέψετε τόσο εύκολα. Ο ελληνικός λαός θα δώσει τη δυνατότητα στο ΣΥΡΙΖΑ να έχει μια καθαρή νίκη σε αυτές τις εκλογές. Είμαι βέβαιος γι’ αυτό.

Β. ΒΕΓΙΡΗ («ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ»): Καλησπέρα. Κύριε Πρόεδρε, παρουσιάζοντας χθες το νέο αναπτυξιακό μοντέλο που είπατε ότι θέλετε να εφαρμόσετε από μια νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, είτε αυτόνομη είτε σε συνεργασία, από μόνος σας θέσατε ως πρώτο στόχο σας, επί λέξει, την αποκατάσταση της ρευστότητας και την ανατροπή της χρηματοπιστωτικής ασφυξίας.

                        Αναφέρατε ως εργαλεία με τα οποία θα πετύχετε αυτό το στόχο την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το νέο ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, μια νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα, μέτρα που σίγουρα είναι σωστά, αλλά απαιτούν χρόνο. Στο μεταξύ η πραγματική οικονομία συνεχίζει να βρίσκει υπό capital control, εκατοντάδες επιχειρήσεις κλείνουν, χιλιάδες εργαζόμενοι μένουν στην καλύτερη περίπτωση σε διαθεσιμότητα αν όχι άνεργοι.

                        Οπότε το ερώτημά μου είναι αν πέραν αυτών προτίθεστε να λάβετε μέτρα άμεσης στήριξης των επιχειρήσεων που έχουν πληγεί από την εφαρμογή των capital controls. Και το ρωτώ αυτό γιατί αν μη τι άλλο σύμφωνα με τις πιο μετριοπαθείς έστω εκτιμήσεις του ίδιου του γραφείου προϋπολογισμού της Βουλής τα capital controls μέχρι το τέλος του έτους θα φέρουν μια απώλεια στο ΑΕΠ της χώρας της τάξης των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ευχαριστώ πολύ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Παρουσιάσατε μια εικόνα η οποία είναι πράγματι αρνητική, αλλά περίπου δώσατε την εντύπωση ότι είχαμε μια οικονομία η οποία ήταν ευημερούσα, μια ανεργία η οποία ήταν ελεγχόμενη και ξαφνικά εκατοντάδες επιχειρήσεις κλείνουν.

                        Δυστυχώς η εικόνα που παρουσιάσατε είναι και εικόνα που υπήρχε στη χώρα όλο το προηγούμενο διάστημα. Εκατοντάδες, χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν, όχι εκατοντάδες. Σας θυμίζω ότι έχουμε 1,5 εκατομμύρια ανέργους. Και το γεγονός ότι τα capital controls πιθανόν να οδήγησαν σε μια μικρή αύξηση αυτού του ποσοστού, είναι κάτι το οποίο εμάς πραγματικά μας προβληματίζει και πραγματικά αισθανόμαστε ότι αυτή η επιλογή, η επιλογή των εταίρων μας να εκδικηθούν την απόφαση να δώσουμε το λόγο στο λαό προκειμένου να πάρει ενεργό μέρος στη διαπραγμάτευση, ήταν μια εκδικητική επιλογή.

                        Αύξησε την ανεργία κατά μερικές χιλιάδες. Μικρό ποσοστό σε σχέση με το σύνολο, αλλά πράγματι ήταν ένα πολύ αρνητικό γεγονός και από το οποίο τώρα κρίνουμε όλη μας τη μάχη και την προσπάθεια να ξεφύγουμε.

                        Ποιος είναι ο δρόμος για να ξεφύγουμε; Κατ΄ αρχάς να σας πω κάτι. Παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις, το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, του 2015, είχαμε αύξηση των αναπτυξιακών ρυθμών κατά 1,1% ανάπτυξη παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις. Και η πιθανή επιστροφή στην ύφεση το δεύτερο εξάμηνο του 2015 και ενδεχομένως το πρώτο του 2016 θα οφείλεται ακριβώς στους κεφαλαιακούς ελέγχους τους οποίους εσείς αναφερθήκατε πιο πριν.

                        Ο τρόπος για να ξεφύγουμε από αυτή τη μέγγενη της ύφεσης και άρα να δώσουμε τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να κρατηθούν, είναι αυτό που περνάει μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η προσπάθεια  που περνάει μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η δυνατότητα να στηριχθούν οι επιχειρήσεις και μέσα από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ 2014 – 2020 και μέσα από το πρόγραμμα Γιούνγκερ, τα 35 δις, αλλά βεβαίως μέσα από τη δυνατότητα να προχωρήσουν άμεσα σε μια διαδικασία ελάφρυνση των χρεών τους που θα είναι ως απότοκο της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και θα αφορά τα κόκκινα δάνεια.

                        Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Οι δυσκολίες στην οικονομία θα είναι μπροστά μας, τουλάχιστον για ένα χρόνο. Η επιστροφή στην ανάπτυξη προβλέπεται να έρθει το πρώτο εξάμηνο του 2016 και η πορεία από εκεί και πέρα θα είναι μια πορεία σε σταθερά βήματα, το πόσο γοργά θα αυξήσουμε τους ρυθμούς ανάπτυξης και άρα θα δώσουμε τη δυνατότητα σε νέες επιχειρήσεις να δημιουργηθούν και άρα θα μειώσουμε τον αριθμό των ανέργων στη χώρα μας σταθερά, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και από τις μεγάλες τομές και μεταρρυθμίσεις που θα κάνουμε στη χώρα μας.

                        Τέλος, θέλω να ας πω ότι σε ό,τι αφορά το μέγα ζήτημα της ανεργίας, ήδη έχομε προχωρήσει σε ένα ριζικό και ουσιαστικά ανασχεδιασμό των προγραμμάτων καταπολέμηση της ανεργίας, ενδεχομένως να μιλάτε για κάποιους εκατοντάδες ή χιλιάδες ανέργους που μπορεί να προκλήθηκαν από τις δυσκολίες των επιχειρήσεων με τα capital controls αλλά εγώ πρέπει να σας πω ότι ήδη έχουμε προχωρήσει μέσα από τον ανασχεδιασμό των βάουτσερς στην αύξηση του αριθμού των ανέργων που εντάχθηκαν σε αυτά τα προγράμματα και του ποσοστού που πηγαίνει στους άνεργους και όχι στους μεσάζοντες.

Να σας πω ότι σήμερα έχουμε ήδη 100 χιλιάδες άνεργους που έχουν ενταχθεί μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2015 σε αυτά τα προγράμματα και η προοπτική είναι μέχρι το Φλεβάρη του 2016 να έχουμε 200, 210, 212 χιλιάδες ανέργους.

Αυτά τα νούμερα και μόνο φανερώνουν ότι ακόμα και μέσα σε συνθήκες όπου θα παραμείνει η ύφεση, δηλαδή μιλώ για το δεύτερο εξάμηνο του 2015 και το πρώτο του 2016, η ανεργία θα μειώνεται. Όχι με τους ρυθμούς εκείνους που μπορεί να μας δώσουν την αίσθηση ότι αλλάζουν τα πράγματα από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά με ρυθμούς που μπορεί να προοιωνίζουν ένα καλύτερο μέλλον.

Και βεβαίως όλοι οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας που έχει φτάσει σε απαράδεκτα ποσοστά στην Ελλάδα εξαιτίας της απολύτως λαθεμένης πολιτικής που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια, είναι ένα πρόβλημα το οποίο δεν μπορεί να λυθεί αν στη χώρα δεν υπάρξει ένα αναπτυξιακό σοκ.

Κι αυτό το αναπτυξιακό σοκ πρέπει να το σχεδιάσουμε και μέσα από την αξιοποίηση των δημόσιων επενδύσεων, των δημόσιων επενδύσεων που βεβαίως η συντριπτική τους πλειοψηφία είναι οι επενδύσεις που έρχονται από τα προγράμματα ΕΣΠΑ και από το πρόγραμμα Γιούνκερ, τα χρήματα που έρχονται από κει, αλλά κυρίως και μέσα από την προσέλκυση ιδιωτικών άμεσων επενδύσεων.

Και για να γίνει αυτό και κλείνω την απάντησή μου, δεν απαιτείται μόνο κανείς να έχει καλές προθέσεις και να το ζητά, χρειάζεται σχεδιασμός. Διότι οι ξένοι επενδυτές για να έρθουν να επενδύσουν κατ΄ αρχάς θέλουν ένα περιβάλλον σταθερότητας, οικονομικής σταθερότητας που πιστεύουμε ότι αυτό το εξασφαλίσαμε μέσα από τη συμφωνία και από το τέλος της άθλιας αυτής συζήτησης περί grexit.

Θέλουν όμως και ένα σταθερό φορολογικό σύστημα, που κατά την άποψή μου αυτό που ζητάνε δεν είναι κατ΄ ανάγκη χαμηλή φορολογία, θέλουν σταθερότητα, σταθερό φορολογικό σύστημα. Και θέλουν κι ένα πλαίσιο θεσμικό, που να τους δίνει την εξασφάλιση ότι θα ξέρουν σε πόσο χρόνο θα έχουν κάποια απόδοση στα κεφάλαιά τους.

Άρα χρειάζονται τομές σε αυτό που ονομάζουμε γραφειοκρατία και σε αυτό που ονομάζουμε διαφθορά. Αυτές τις τομές πρέπει να τις προχωρήσουμε για να έχουμε τη δυνατότητα των άμεσων ιδιωτικών επενδύσεων και άρα να έχουμε τη δυνατότητα να προχωρήσουμε όσο πιο γρήγορα σε μια αναπτυξιακή επιστροφή σε ένα αναπτυξιακό σοκ που θα δώσει νέες θέσεις εργασίας, διότι χωρίς ανάπτυξη δεν έχεις νέες θέσεις εργασίας.

Από κει και πέρα έχει μεγάλη σημασία και το αν η ανάπτυξη αυτή θα είναι μια άνεργη ανάπτυξη, σαν αυτή που είδαμε τα προηγούμενα χρόνια την περίοδο των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης πριν την ολυμπιάδα ή θα είναι μία ανάπτυξη με κοινωνικό πρόσημο, μία ανάπτυξη με κοινωνική ανταποδοτικότητα.

Κι εκεί όπως γνωρίζετε είναι και οι μεγάλες και ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές με τη Νέα Δημοκρατία στη χώρα μας, όπου η αντίληψή της είναι ότι αφήνουμε την οικονομία να λειτουργήσει χωρίς καμία παρέμβαση, αρκεί να έχουμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και από κει και πέρα δεν μας ενδιαφέρει αν θα υπάρχει κάποιο κοινωνικό απόθεμα από αυτή την ανάπτυξη.

Εμείς έχουμε μια διαφορετική αντίληψη, θα μπορούσα να μιλάω ώρες γι΄ αυτά, αλλά νομίζω ότι στο βασικό ερώτημά σας έχω απαντήσει.

Ε. ΜΙΧΟΛΟΥ («ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΔΙΟΝ»): Κύριε Πρόεδρε καλησπέρα, μία ερώτηση θα ήθελα να σας κάνω για τις Σκουριές. Γνωρίζετε το πρόβλημα, γνωρίζετε τις αγωνίες και μάλιστα έχετε γίνει και αποδέκτης εχθές ορισμένων από τους εργαζόμενους που έχουν ταμπουρωθεί στα λατομεία. Τι προτίθεται να κάνει η Κυβέρνηση στο ενδεχόμενο βεβαίως που σας ψηφίσει ο ελληνικός λαός; Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το θέμα στο οποίο αναφέρεστε είναι ένα δύσκολο θέμα που διχάζει την τοπική κοινωνία και πρέπει να σας πω ότι η Κυβέρνησή μας πήρε μία απόφαση αναστολής εργασιών στο 40%, διότι η εν λόγω εταιρεία εδώ και τρία χρόνια παρά το ότι έχει μια συμβατική υποχρέωση να κάνει μια επιτόπια δοκιμή της μεθόδου εξόρυξης προκειμένου να διαπιστωθεί αν επιβαρύνει το περιβάλλον, αρνείται να το κάνει αυτό.

Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι εμείς είμαστε μια πολιτική δύναμη που δίνουμε πολύ μεγάλη σημασία στην ανάγκη για ανάπτυξη στη χώρα μας, που να είναι ανάπτυξη με κανόνες, σεβασμό στο περιβάλλον και στους περιβαλλοντικούς κανόνες, σεβασμό στο εργασιακό δίκαιο και στις εργασιακές σχέσεις.

Θέλουμε λοιπόν την ανάπτυξη, θέλουμε τις επενδύσεις, αλλά θέλουμε οι επενδυτές και οι επενδύσεις να έρχονται όχι για να πλιατσικολογήσουν, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, αλλά να έρχονται να σέβονται τους νόμους, να σέβονται το περιβάλλον και να ανταποκρίνονται στις συμβατικές τους υποχρεώσεις.

Εμείς λοιπόν έχουμε μια στρατηγική όπου θέλουμε να συνεχιστούν οι μεταλλευτικές δραστηριότητες, στο βαθμό που δεν δημιουργούν καταστροφικές συνέπειες στο φυσικό περιβάλλον. Σεβόμαστε απολύτως τους δύο χιλιάδες εργαζόμενους, από την άλλη μεριά όμως σεβόμαστε απολύτως και τους χιλιάδες άλλους ανθρώπους που ζουν στη Χαλκιδική και θέλουν να ζουν σε ένα φυσικό περιβάλλον το οποίο θα είναι υγιές, το οποίο θα είναι αλώβητο.

Και ξέρετε κάτι; Αυτό δεν αφορά μόνον τους κατοίκους της Χαλκιδικής, αφορά όλους τους πολίτες, όλους τους Έλληνες κι όχι μόνο. Εγώ δεν είμαι ειδικός για να ξέρω αν πράγματι αυτή η μέθοδος εξόρυξης δημιουργεί βλάβες χωρίς επιστροφή στο φυσικό περιβάλλον, γι΄ αυτό και ο Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης ο Πάνος Σκουρλέτης ανέλαβε με τις συναρμόδιες Αρχές του Υπουργείου να ζητήσει από την εταιρεία να ανταποκριθεί στις συμβατικές της υποχρεώσεις.

Κι όταν αυτοί αρνήθηκαν να ανταποκριθούν στις συμβατικές υποχρεώσεις πήρε μια απόφαση αναστολής των εργασιών όχι σε όλες τις μεταλλευτικές δραστηριότητες, στο 40% μόνο, δίνοντάς τους το χρονικό περιθώριο να ανταποκριθούν σε αυτές τις συμβατικές υποχρεώσεις και η εταιρεία απαντά εκβιαστικά κλείνοντας τις δραστηριότητες στο 100%.

Κοιτάξτε, εμείς δεν εκβιαζόμαστε. Εμείς μπροστά στην αποφασιστικότητά μας να εφαρμόσουμε το νόμο δεν εκβιαζόμαστε από κανέναν. Έχουμε δεσμευθεί για τις θέσεις εργασίας, συμπάσχουμε με αυτούς τους ανθρώπους, από την άλλη πλευρά όμως πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι δεν μπορεί να βάζουν ασπίδα και όμηρους κάποιους εργαζόμενους, όταν θέλουν μπροστά στην υλοποίηση των δικών τους κερδών ή υπέρ κερδών να προκαλέσουν ανεπίστρεπτη ζημιά στο κοινωνικό σύνολο, γιατί η ζημιά στο περιβάλλον είναι ζημιά στο κοινωνικό σύνολο.

Θέλω λοιπόν να είμαι απόλυτα καθαρός, εμείς απέναντι στα συμφέροντα δεν πρόκειται να λυγίσουμε, όταν πρέπει να υπερασπιστούμε το δημόσιο καλό και το φυσικό περιβάλλον είναι το δημόσιο καλό. Και δεν είμαστε δογματικοί, λέμε οι συμβατικές υποχρεώσεις, προχωρήστε λοιπόν στη διαδικασία εκείνη που ορίζουν οι συμβατικές υποχρεώσεις να αποδείξετε ότι η μέθοδος της εξόρυξης δε δημιουργεί ανεπίστρεπτη βλάβη στο περιβάλλον και η αναστολή θα παρθεί πίσω.

Αλλά πρέπει να είμαστε καθαροί, σε αυτόν τον τόπο πρέπει να υπάρχουν κανόνες. Θέλουμε τις επενδύσεις, θέλουμε τους επενδυτές, αλλά θέλουμε επενδυτές που θα σέβονται τον τόπο όπου έρχονται να επενδύσουν.

Ξ. ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ («ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ»): Κύριε Πρόεδρε σας έχω ακούσει να λέτε ότι "δεν πιστεύετε στα μνημόνια", το άκουσα να το λέτε πολλές φορές στην τηλεόραση του ALPHA. Την ίδια στιγμή έρχεστε και ζητάτε την ψήφο του ελληνικού λαού για να εφαρμόσετε τα μνημόνια.

                        Ποια είναι η διαφορά η δική σας από μία συντηρητική Κυβέρνηση; Δε θα κόψετε τις συντάξεις; Δε θα πληρώνουν οι επιχειρήσεις διπλή φορολογία; Δε θα υπάρχει ο ΦΠΑ στο 23% και μάλιστα και στην εκπαίδευση; Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε μία αριστερή Κυβέρνηση και σε μία συντηρητική Κυβέρνηση;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω κα Καλογεροπούλου ότι με αναγκάζετε να επαναλάβω πράγματα που ήδη έχω πει, αλλά θα το κάνω αφού με ρωτάτε. Δε φταίτε εσείς, η σειρά της ερώτησης, βρεθήκατε στο τέλος και άρα την ερώτηση αυτή την έχουν ρωτήσει άλλοι τρεις πιο πριν. Τι να κάνω κι εγώ, θα τα ξαναπώ.

Ξ. ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι με την ίδια χροιά κ. Πρόεδρε, πρέπει να το αναγνωρίσετε.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Βεβαίως, η δική σας χροιά είναι ιδιαίτερη το αναγνωρίζω.

Θέλω λοιπόν να σας πω ότι η συμφωνία που φέραμε παρά το γεγονός ότι μας πιέζανε, μιας και αναφερθήκατε στις συντάξεις, μας πιέζανε και η Νέα Δημοκρατία να υπογράψουμε όσα μας δίνανε οι εταίροι και μας ζητάγανε να κόψουμε το ΕΚΑΣ και μάλιστα άμεσα τώρα.

Και μας ζητάγανε να προχωρήσουμε σε μείωση των συντάξεων, δεν ξέρω αν θα ήταν αντίστοιχη της μείωσης που έχει επιβληθεί μέχρι σήμερα από τις προηγούμενες δανειακές συμβάσεις και συμφωνίες που ήταν της τάξης του 40%, αλλά εμείς δώσαμε μια μάχη, μεγάλη μάχη, για να διατηρηθεί ο βασικός πυρήνας των συντάξεων και έχουμε σήμερα μία ελάχιστη μείωση μόνο που αφορά ένα 2% στη βασική σύνταξη κι ένα 6% στις επικουρικές, μειώσεις όμως που για πρώτη φορά δεν πηγαίνουν στους δανειστές, δεν πηγαίνουν για να αποπληρωθούν τα χρέη, αλλά για να ενισχυθούν τα ασφαλιστικά ταμεία και ο κλάδος υγείας.

Κοιτάξτε, υπάρχει μια προσπάθεια, μπορώ να σας πω κι άλλα πολλά, να σας μιλήσω για τη θέση για τα όσα καταφέραμε στη σύγκρουσή μας για τις εργασιακές σχέσεις, για τη διασφάλιση ότι δε θα προχωρήσουν οι ομαδικές απολύσεις, ότι θα επιστρέψουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, για τη μάχη που δώσαμε για τα κόκκινα δάνεια, για το ταμείο.

Η Νέα Δημοκρατία έχει την άποψη ότι η ανάπτυξη θα έρθει μέσα από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Εμείς αντιθέτως πιστεύουμε ότι πρέπει να αξιοποιήσουμε τη δημόσια περιουσία για να δώσουμε μία αναπτυξιακή προοπτική στην οικονομία, αλλά είναι τραγικό το να ξεπουλήσουμε σε περίοδο κρίσης όσο-όσο φτηνά τη δημόσια περιουσία. Κανένας δεν το κάνει αυτό, ούτε και οι πιο ακραίοι νεοφιλελεύθεροι δεν πουλάνε σε περίοδο κρίσης.

                        Γι’ αυτό κι εμείς μέσα απ’ αυτή τη διαπραγμάτευση καταφέραμε από τα 22 προς πώληση assets του Ελληνικού Δημοσίου που ήταν στο προηγούμενο time table του ΤΑΙΠΕΔ, να έχουμε 9 μόνο και να περάσουμε στο νέο Ταμείο Αξιοποίησης της περιουσίας και όχι στο Ταμείο Εκποίησης της περιουσίας.

                        Εμείς καταφέραμε να διατηρήσουμε το δημόσιο έλεγχος της μικρής ΔΕΗ και του ΑΔΜΥΕ, των δικτύων. Αυτές είναι εξαιρετικά σημαντικές διαφορές. Συμφωνία με συμφωνία έχει διαφορά. Μπορεί όλες οι δανειακές συμβάσεις να συνοδεύονται από έναν όρο, MOU (Memorantum Of Understanding), αλλά έχει διαφορά το περιεχόμενο, εξαιρετικά μεγάλη διαφορά το περιεχόμενο.

                        Σε ό,τι αφορά λοιπόν την παρούσα συμφωνία που θα κληθούμε να υλοποιήσουμε και να τηρήσουμε, έχει πολύ μεγάλη διαφορά κα Καλογεροπούλου εάν θα υπάρξει σθεναρή διαπραγμάτευση και διεκδίκηση προκειμένου τα κόκκινα δάνεια των Τραπεζών να μην πάνε στα λεγόμενα anti stress funds, στα κοράκια δηλαδή, που θ’ αρχίσουν να κυνηγάνε τους δανειολήπτες και να ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί.

                        Κι έχει πολύ μεγάλη διαφορά εάν έχουμε μια κυβέρνηση η οποία θα το επιτρέψει αυτό, όπως έγινε στην Ισπανία, όπου το αδελφό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας εδώ, το κόμμα του κ. Ραχόι στην εξουσία επέτρεψε αυτό να γίνει. Έχει πολύ μεγάλη διαφορά για τον ελληνικό λαό αυτό και για τους πολίτες.

                        Το ζήτημα  του χρέους να μη επαναληφθώ, ποιος θα το διεκδικήσει καλύτερα; Αυτοί που πιστεύουν ότι βιώσιμο; Στο θέμα των εργασιακών.. Σε μια σειρά από ζητήματα λοιπόν, το πώς θα εφαρμοστεί αυτή η περιουσία , αυτή η συμφωνία, αν θα προστατευθεί η δημόσια περιουσία, αν θα προστατευθούν οι εργασιακές σχέσεις, εάν στο Ασφαλιστικό θα πάμε σ’ ένα σύστημα πλήρως κεφαλαιοποιητικό και όχι αναδιανεμητικό, έχει πολύ μεγάλη σημασία.

                        Κι αυτά τα ζητήματα που σας λέω είναι ζητήματα ανοιχτά. Κι έμειναν ανοιχτά ακριβώς επειδή εμείς παλέψαμε και αφήσαμε ανοιχτές αυτές τις ρωγμές. Σας θυμίζω ότι έφτασα στο σημείο, πήγα στη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, συνάντησα το Γενικό Γραμματέα, τον Γκάρι Ράιντερ, έφτασα στο σημείο να έχω πλήρη συμφωνία με τον επικεφαλής της ομάδας των σοσιαλδημοκρατών στο Κοινοβούλιο, τον Τζιάνι Πιτέλα, έφτασα στο σημείο που μέχρι και με τον Γιουνκέρ ο οποίος είναι συντηρητικός, βγάλαμε μαζί κοινή δήλωση και είδε ότι πρέπει να επιστρέψουν οι βέλτιστες πρακτικές στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και στην Ελλάδα όπως συμβαίνει στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης .

                        Αυτά δεν τα έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Ή τα έκαναν κι εγώ δεν τα θυμάμαι; Συνεπώς, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία και ποια συμφωνία φέραμε και το πώς αυτή η συμφωνία θα τηρηθεί. Αλλά πέρα από τη συμφωνία που είναι ίσως ένα 30% των δράσεων που θα κληθούμε ν’ αποφασίσουμε την επόμενη τετραετία, υπάρχει μια σειρά μεταρρυθμίσεων και τομών όπου όλοι γνωρίζουμε πως αυτοί οι οποίοι μας έφεραν ως εδώ και που δημιούργησαν αυτό το φαύλο κύκλο δεν πρόκειται να υλοποιήσουν.

                        Στη Δημόσια Διοίκηση, στο κράτος, στην προσπάθεια να δημιουργήσουμε συνθήκες κοινωνικής προστασίας, κοινωνικής οικονομίας, σε όλα αυτά τα οποία ανέλυσα χτες παρουσιάζοντας το πρόγραμμά μου. Η Νέα Δημοκρατία έχει απλά το πρόγραμμα που αφορά τις απαιτήσεις των δανειστών.

                        Εμείς έχουμε τη συμφωνία την οποία φέραμε με μια σειρά ανοιχτά μέτωπα τα οποία θα διεκδικήσουμε και θα διαπραγματευθούμε και μια σειρά από τομές και πρωτοβουλίες που μπορούν να βγάλουν τη χώρα μπροστά, μπορεί να την οδηγήσουν έξω από τη μέγγενη της Επιτροπείας και της ομηρίας στην οποία έχουμε μπει τα τελευταία 5 χρόνια.

Ν. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ(«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε καλησπέρα. Διαβάζω πίσω στο σύνθημα το οποίο κοσμούσε κι εχθές την εκδήλωση, ότι «ξεμπερδεύουμε με το παλιό». Η ερώτησή μου είναι πολύ απλή: Σε αυτό το παλιό συμπεριλαμβάνεται και το ΠΑΣΟΚ;

                        Και το ρωτάω αυτό γιατί όσο και αν έψαξα χτες στην ομιλία σας δεν υπήρξε κάποια αναφορά στο κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου. Είδα πάρα πολλούς ανθρώπους παλιούς ΠΑΣΟΚους στην εκδήλωση και βλέπω και εδώ πολλούς εδώ μέσα και αναρωτιέμαι γιατί ενώ κάνετε πολύ μεγάλη κριτική στον παλιό αναφερόμενος συχνά στη Νέα Δημοκρατία, έχετε μια κατά κάποιον τρόπο πιο προστατευτική αντιμετώπιση του ΠΑΣΟΚ.

                        Και με την ευκαιρία θα ήθελα να σας ρωτήσω επειδή υπήρξαν μεγάλες αντιδράσεις στη Θεσσαλονίκη για τη λίστα του ψηφοδελτίου της Α' Θεσσαλονίκης, με το ότι συμπεριλαμβάνεται ο κ. Μάρκος Μπόλαρης στην 4η θέση, θα ήθελα ένα σχόλιό σας πάνω σ’ αυτές τις αντιδράσεις.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Οικονόμου είναι πολύ μεγάλο σφάλμα αν όλους αυτούς τους πολίτες και όλους αυτούς τους αγωνιστές και τα στελέχη που υπηρέτησαν ιδανικά και αξίες μέσα σ’ ένα κόμμα που στην πορεία του όμως ταυτίστηκε μ’ αυτό που εγώ ονομάζω παλιό και κατεστημένο πολιτικό σύστημα, αν όλα αυτά τα στελέχη τα ταυτίσουμε με όσους πήραν τις κεντρικές ηγετικές επιλογές που οδήγησαν εκεί αυτό το κόμμα.

                        Εγώ λοιπόν θέλω να σας πω ότι έχω πλήρη επίγνωση πως ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων, των πολιτών που πίστεψαν στα ιδανικά της κοινωνικής δικαιοσύνης, της λαϊκής κυριαρχίας, της δημοκρατίας, αυτά τα ιδανικά είχε ως ιδρυτικές αξίες το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80, σήμερα βρίσκονται στο ΣΥΡΙΖΑ. Άρα θεωρώ απολύτως λογικό και φυσικό με πολλούς από αυτούς τους ανθρώπους να συμπορευθούμε.

                        Εγώ θα σας έλεγα ότι ακόμα και με πολίτες που βρέθηκαν και ψηφοφόρους στην κάλπη της Νέας Δημοκρατίας για πάρα πολλά χρόνια, αλλά σήμερα αναλαμβάνονται ότι υπάρχει ανάγκη για μια ριζική τομή, αλλαγή, για μια φυγή προς τα μπρος για να σταματήσουν αυτές οι λογικές της διαπλοκής, του ρουσφετιού, λογικές που μας κρατάνε πολύ χαμηλά μέσα στη λάσπη, επιτρέψτε μου, αυτού του παλαιοκομματισμού, με πολλούς λοιπόν πολίτες της Νέας Δημοκρατίας επίσης συμπορευόμαστε.

                        Με ρωτάτε λοιπόν αν συγκαταλέγω το ΠΑΣΟΚ στις δυνάμεις του χτες. Υπάρχει ένα ερώτημα: Άραγε η νέα ηγέτης του ΠΑΣΟΚ, η κα Γεννηματά, πού το συγκαταλέγει το ΠΑΣΟΚ; Διότι εγώ όταν πήγα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είδα έναν κάθετο διαχωρισμό. Οι μισοί με αποδοκίμαζαν και οι μισοί μ’ επευφημούσαν. Και ανάμεσα σ’ αυτούς που με επευφημούσαν ήταν και πάρα πολλοί από τους σοσιαλδημοκράτες Ευρωβουλευτές.

                        Όμως η κα Γεννηματά εδώ επιμένει να στοιχίζεται πίσω από τον κ. Μεϊμαράκη που είναι στο κόμμα της κας Μέρκελ στην Ευρώπη. Εν τοιαύτη περιπτώσει ο καθένας έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, δεν υπάρχει όμως καμία αμφιβολία ότι το κόμμα που καθοδηγείται από τον κ. Βενιζέλο δε μπορεί να έχει σχέση με το καινούργιο. Πώς να το κάνουμε; Είναι ο βασικός υπαίτιος μιας πολιτικής κακοδαιμονίας κι αν θέλετε και μιας μεγάλης, εξαιρετικά αρνητικής εξέλιξης για τ’ Ασφαλιστικά Ταμεία, τα 25 δισεκατομμύρια με το PSI, εκφράζει προφανώς το πιο παλιό απ’ το παλιό και είναι σήμερα εξ όσων γνωρίζω κεντρικό στέλεχος αυτού του κόμματος.

                        Ας φύγουμε όμως από τα πρόσωπα κι ας πάμε στις ιδέες και στις προτάσεις. Όταν εμείς μιλάμε για την ανάγκη η χώρα να ξεφύγει από το παλιό δεν αναφερόμαστε μόνο στα πρόσωπα. Αναφερόμαστε κυρίως στη νοοτροπία, στον τρόπο διακυβέρνησης, στην ιδεολογία, στον τρόπο με τον οποίο κανείς ασκεί εξουσία, σε όλα αυτά.

                        Τα κόμματα λοιπόν που κυβέρνησαν τον τόπο τα τελευταία 40 χρόνια έχουν πολύ μεγάλες ευθύνες. Σήμερα ο βασικός διεκδικητής της εξουσίας από τις δυνάμεις του παλιού είναι η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται ως μια δύναμη η οποία θέλει να κάνει μια μεγάλη τομή στο πολιτικό σύστημα, προφανώς όμως εκφράζοντας ένα συγκεκριμένο μέρος των κοινωνικών δυνάμεων, των κοινωνικών εκπροσωπήσεων, εκπροσωπούμε τη μεγάλη πλειοψηφία πιστεύουμε εμείς, των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, όλων εκείνων που δεν έχουν σχέση με αυτό που ονομάζουμε στον τόπο ολιγαρχία.

                        Δεν εξυπηρετούμε συμφέροντα παρά μονάχα τα συμφέροντα εκείνα που αφορούν τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Και γι’ αυτό έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση του ελληνικού λαού.

Α. ΑΝΤΖΟΛΕΤΟΣ(«ΣΚΑΪ»): Κύριε Πρόεδρε μια πιο ειδική ερώτηση μιας κι έχουν ερωτηθεί σχεδόν τα πάντα. Ήθελα να ρωτήσω για το 23% στην εκπαίδευση. Θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς πως με την ανακοίνωση που είχε βγάλει πριν κάποιες μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε και αντιπολιτεύεται τον ίδιο του τον εαυτό γιατί είναι κάτι το οποίο έχει ψηφισθεί.

                        Φέρνω και στο μυαλό μου τη σελίδα 35 από την πανελλαδική συνδιάσκεψη, του προσχέδιου του προγράμματός σας, οπότε ήθελα να σας ρωτήσω: Είναι πλούσιος κάποιος ο οποίος στέλνει το παιδί του στο φροντιστήριο, είναι πλούσιος κάποιος ο οποίος στέλνει το παιδί του σ’ ένα μέσο ιδιωτικό σχολείο;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν καταλαβαίνω γιατί λέτε ότι αντιπολιτευόμαστε τον εαυτό μας. Δεν αποτελεί προγραμματική θέση και στόχευση του ΣΥΡΙΖΑ το 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση. Πόσο δε μάλλον στο κομμάτι της ιδιωτικής εκπαίδευσης που αφορά τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα, τα φροντιστήρια.

                        Έχετε καμία εντύπωση ότι σ’ εκείνες τις 17 ώρες και εμείς λέγαμε στους πιστωτές «Βάλτε κι άλλα μέτρα; Γιατί δεν βάζετε; Βάλτε 23% στην Εκπαίδευση;». Δώσαμε μάχη για να αποφύγουμε παράλογα μέτρα και σκληρά μέτρα. Ο αναγκαίος συμβιβασμός όμως είχε και υποχωρήσεις από την πλευρά μας. Και μια από αυτές τις υποχωρήσεις ήταν στο να δώσουμε ένα μέτρο, στο οποίο δεν πιστεύουμε το έχω πει πολλές φορές εγώ. Η δική μας οικονομική ανάλυση είναι ότι θα έχουμε πολύ μεγαλύτερα οφέλη έσοδα στο ελληνικό δημόσιο όχι με την αύξηση του συντελεστή, αλλά με την αύξηση της εισπραξιμότητας του ΦΠΑ.

                        Και εκεί σκοπεύουμε και γι' αυτό έστειλα και επιστολή στο Σουλτς και συνομίλησα και με τους επικεφαλής των Σοσιαλιστών, των Πρασίνων και της Αριστεράς στο Κοινοβούλιο που συμφωνούν να είναι το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρατηρητής και συμμέτοχος. Η τρόικα που έγινε κουαρτέτο, να συμπληρωθεί και από το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που είναι ο κατ' εξοχήν δημοκρατικός θεσμός, διότι έχει τη δυνατότητα του δημοκρατικού ελέγχου και να ελέγχουμε την εφαρμογή του προγράμματος και να δούμε αν αυτό το μέτρο θα αποδώσει ή όχι. Γιατί ένα μέτρο το οποίο δεν αποδίδει, πρέπει να αλλάξει.

                        Συνεπώς θέλω να ξεκαθαρίσω ότι εδώ η υποκρισία περισσεύει και αναφέρομαι στην υποκρισία σε σχέση με το θέμα των ιδιωτικών σχολείων, της ιδιωτικής Εκπαίδευσης, διότι είναι ένα μέτρο το οποίο ψήφισε η Νέα Δημοκρατία στη Βουλή, δεν έφερε καμία αντίρρηση να εξαιρεθεί, το υπερψήφισε.

                        Και εν τοιαύτη περιπτώσει πρέπει να γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι όταν πρέπει να τηρήσεις μια συμφωνία, δεν έχει νόημα να σηκώνεις επικοινωνιακό κουρνιαχτό, αλλά να είσαι χρήσιμος. Εμείς θέλουμε να προχωρήσουμε και θα προχωρήσουμε στην αντικατάσταση αυτού του μέτρου βρίσκοντας όμως ένα ισοδύναμο. Και δεν μπορεί να είναι το ισοδύναμο να πάμε 23% το ΦΠΑ στο μοσχαρίσιο κρέας, διότι όσο επώδυνο είναι για κάποιους οι οποίοι έχουν την οικονομική δυνατότητα και στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, τόσο επώδυνο είναι όμως και για εκατομμύρια ανθρώπους που πρέπει να ταΐζουν τα παιδιά τους με μοσχαρίσιο κρέας, για να συνεννοηθούμε.

                        Στο θέμα αυτό εμείς ζητάμε από την υπηρεσιακή Κυβέρνηση να προχωρήσει στην αναστολή εφαρμογής του μέτρου και προσανατολιζόμαστε να βρούμε το ισοδύναμο εκείνο που δεν θα έχει επίπτωση στα δημόσια έσοδα, ούτως ώστε να το αντικαταστήσουμε, αλλά να είναι ένα ισοδύναμο το οποίο δεν θα δημιουργεί επιπρόσθετο κόστος στη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

                        Και μιας και μιλάμε για ισοδύναμα θυμήθηκα η πρόταση της κας Βούλτεψη να μην προχωρήσει η διαδικασία της αδειοδότησης στα Μέσα Ενημέρωσης που έχει ενταχθεί μέσα στη συμφωνία και προβλέπει έσοδα 200 εκατομμύρια ευρώ, με τι ισοδύναμα θα αντικατασταθεί;

                        Προφανώς η κα Βούλτεψη και η Νέα Δημοκρατία λέει ότι δεν πρέπει να πληρώσουν οι ιδιοκτήτες των Μέσων για να έχουν άδειες, όποιοι ιδιοκτήτες, ώστε να υπάρξει μια κανονικότητα στον τόπο αυτά τα 200 εκατομμύρια και πρέπει να τα φορτώσουμε στον ελληνικό λαό, για να συνεννοηθούμε κιόλας εδώ για τι συζητάμε.

Γ. ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ («Spiegel»): Κύριε Πρόεδρε, δεν αναφερθήκαμε καθόλου στο θέμα που καίει όλο τον κόσμο αυτή τη στιγμή, την Ευρώπη κυρίως, το προσφυγικό. Ήθελα να σας ρωτήσω ποιο είναι το σχόλιό σας και η άποψή σας για τη στάση που υιοθετεί η κα Μέρκελ στο συγκεκριμένο θέμα το τελευταίο διάστημα και αν θεωρείτε ότι θα βοηθήσει σε μια βαθύτερη επίλυση του προβλήματος. Αν είστε υπέρ, ποια είναι η γνώμη σας.

                        Και αν έχετε χρόνο, ασκείται μια κριτική ότι η προσωρινή Κυβέρνηση είναι πιο αποτελεσματική από τη δική σας, δεν ξέρω αν έχετε κάποιο σχόλιο επ’ αυτού. Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Χρηστίδη σας ευχαριστώ για το ερώτημα γιατί πράγματι είναι ένα καίριο ζήτημα. Κατ' αρχάς πρέπει να σας πω ότι είναι ντροπή να υπάρχει τέτοια περίσσια υποκρισία σε ένα παγκόσμιο δράμα, όπως το προσφυγικό.

                        Όταν βλέπουμε η θάλασσα του Αιγαίου να ξεβράζει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό!! Αυτό ξεβράζει στην πραγματικότητα: νεκρά παιδιά, να βγαίνουν στις ακτές και τις συντηρητικές δυνάμεις -που λέτε ότι δεν υπάρχει διαφορά και όλοι το ίδιο είναι- εδώ στον τόπο –και σε αυτές θέλω να συμπεριλάβω και τον κ. Θεοδωράκη, που είναι χειρότερος λαϊκιστής από τους λαϊκιστές και δεν το περίμενα ποτέ από κάποιον που υποτίθεται ότι έχει αναφορά στο χώρο του Κέντρου να λαϊκίζει χειρότερα από τη Χρυσή Αυγή στο θέμα αυτό, να κατηγορεί την Ελληνική Κυβέρνηση, γιατί; Γιατί δεν βύθισε κι άλλες λέμβους; Γιατί δεν βυθίζει λέμβους με βάρκες με πρόσφυγες και μικρά παιδάκια να ξεβράζουν οι ακτές μας παιδάκια; Γι' αυτό κατηγορούν την ελληνική Κυβέρνηση;

                        Εμείς στο θέμα αυτό παραλάβαμε το απόλυτο τίποτε από τη Νέα Δημοκρατία, το απόλυτο μηδέν. Καμία προετοιμασία. Μέχρι τον Οκτώβρη του ’14 ήταν υποχρεωμένοι να καταθέσουν προτάσεις για να πάρουμε πρόγραμμα να φτιάξουμε για 2.500 άτομα κέντρα υποδοχής.  Μέχρι τέλος του ’14, τίποτε από όλα αυτά δεν είχε γίνει.

                        Και βρήκαμε ένα θέμα που θα έλεγε κανείς έχει παγκόσμιες διαστάσεις, αφορά την Ελλάδα αλλά είναι ευρωπαϊκό είναι παγκόσμιο και αντί να κάτσουν να απολογηθούν για το τι έκαναν, ενώ έβλεπαν ότι θα έρχονταν τα κύματα των προσφύγων, μας έκαναν κριτική ότι δήθεν ανοίξαμε τα σύνορα. Ποια σύνορα; Έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;

                        Και περνάνε κατά χιλιάδες άνθρωποι διωκόμενοι που φεύγουν από την εμπόλεμη Ζώνη με στόχο όχι να μείνουν στην Ελλάδα αλλά να πάνε στην κεντρική Ευρώπη και εμείς μέσα σε αντίξοες συνθήκες καταφέραμε και όσα δεν είχε κάνει η προηγούμενη Κυβέρνηση… Κατ' αρχάς είχαμε τη διορατικότητα να ιδρύσουμε χαρτοφυλάκιο μεταναστευτικής πολιτικής που είναι ένα εξαιρετικό και χρήσιμο εργαλείο.

                        Έβαλα το ζήτημα μαζί με τον Ρέντσι διεκδικήσαμε και πετύχαμε δυο Συνόδους Κορυφής για το μεταναστευτικό. Σε αυτές τις Συνόδους πάρθηκαν αποφάσεις για το relocation την επανατοποθέτηση 16.000 προσφύγων από τη χώρα μας σε χώρες της κεντρικής Ευρώπης. Καταφέραμε και μέσα σε χρόνο ρεκόρ φτιάξαμε ένα πρότυπο ξενώνα στον Ελαιώνα.

                        Ναυλώσαμε πλοία για τη μεταφορά αυτών των ανθρώπων. Βεβαίως οι συνθήκες είναι εξαιρετικά δύσκολες, αφόρητες, διότι δεν μπορεί να αντέξει για παράδειγμα η Κως ή η Μυτιλήνη όσο κι αν μπορεί κανείς να προσπαθήσει να φτιάξει υποδομές ένα τόσο μεγάλο ρεύμα, τόσο μεγάλο κύμα προσφύγων.

                        Και βεβαίως προχωρήσαμε έγκαιρα και υλοποιήσαμε ολοκληρώσαμε τις διαδικασίες για τη Διαχειριστική Αρχή για να πάρουμε τα 460 εκατομμύρια ευρώ που αντιστοιχούν στη χώρα την περίοδο 2014-2020. Δεν είχε κάνει τίποτε η Νέα Δημοκρατία.

                        Και αυτή τη στιγμή ο κ. Μουζάλας υλοποιεί το έργο και συνεχίζει το έργο, πατάει πάνω στα βήματα τα οποία είχε οργανώσει, είχε προσχεδιάσει η κα Χριστοδουλοπούλου.

Γ. ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ: Και φαντάζομαι επικροτείτε την πολιτική της κας Μέρκελ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Θα απαντήσω και σε αυτό, εγώ θέλω να είμαι τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.

                        Στην τελευταία συνομιλία που είχα μαζί της τρεις εβδομάδες πριν για το θέμα αυτό, το προσφυγικό, όπου ζητήσαμε μια στοιχειώδη βοήθεια που δυστυχώς δεν υπήρξε άμεση ανταπόκριση, μου είπε ότι υπολόγιζαν ότι θα έχουν μέχρι τέλος του χρόνου 800.000 στη Γερμανία πρόσφυγες και έχουν ήδη 750.000 και ότι μέχρι τέλος του χρόνου θα είναι 1,5 εκατομμύριο.

                        Ας αναλογιστούμε ότι εδώ έχουμε ένα πρόβλημα τεράστιο που δεν αφορά την Ελλάδα, αφορά την Ευρώπη. Η Ευρώπη πληρώνει τις αδυναμίες της και πληρώνει μια αλλοπρόσαλλη εξωτερική πολιτική επεμβάσεων στις χώρες από όπου σήμερα έρχονται οι πρόσφυγες και πρέπει εδώ να παραδεχτώ ότι σε σχέση με μια σειρά από άλλους εταίρους μας στις ευρωπαϊκές Συνόδους, κάποιους νεόκοπους εταίρους, όπου έχουν την αίσθηση ότι η αλληλεγγύη είναι μια α αλά καρτ υπόθεση και ότι ο καθένας πρέπει να κοιτάει τα σύνορά του, πρέπει να πω ότι και η Γαλλία και η Γερμανία είχαν μια στάση η οποία ήταν πιο κοντά στις δικές μας διεκδικήσεις και απαιτήσεις. Κατανοούν το πρόβλημα

Ο.ΓΕΡΟΒΑΣΙΛΗ: Υπάρχουν ακόμα δύο πολύ σύντομες ερωτήσεις για λόγους που θα καταλάβετε, είναι ευνόητοι, μία στο Βαλκανικό Πρακτορείο Ειδήσεων και μία στην ομογένεια, παρακαλώ όμως πάρα πολύ σύντομα γιατί έχει ήδη τελειώσει ο χρόνος.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε, θα παραδώσετε πρόσκληση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας στον Πρόεδρο τον Μπαράκ Ομπάμα, όταν στο τέλος του μηνός θα βρίσκεστε στη Νέα Υόρκη για να συναντηθείτε μαζί του;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν ξέρω αν ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας θα απευθύνει πρόσκληση, αλλά εγώ στον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών έχω ήδη απευθύνει πρόσκληση, όταν με πήρε τηλέφωνο να με συγχαρεί για την πρώτη μου εκλογή και του είπα ότι εν πάση περιπτώσει κλείνεις δύο θητείες αλλά δεν έχεις έρθει στην Ελλάδα και μου απάντησε ότι "αυτό πράγματι είναι ένα πολύ μεγάλο λάθος και θα έπρεπε να έρθω". Δεν ξέρω βέβαια αν θα το κάνει.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι και αριστερόχειρας.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Τότε μήπως τον στείλουμε στον Καμμένο άμα είναι αριστερόχειρας, έτσι; Αλλά εν πάση περιπτώσει αντιλαμβάνομαι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει την επιλογή σε σχέση με αυτό και οι προτεραιότητες μιας μεγάλης χώρας όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν καθορίζονται από τις προσκλήσεις αλλά καθορίζονται από τη στρατηγική που ακολουθούν.

Η Ελλάδα όμως είναι μια χώρα που βρίσκεται στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος και της παγκόσμιας συζήτησης. Η μικρή Ελλάδα είναι αυτή η οποία θέλω να πιστεύω και με τη βούληση του ελληνικού λαού να σταθεί όρθιος σε αυτές τις μεγάλες δυσκολίες, είναι μια χώρα, ας δούμε δηλαδή και τη θετική πλευρά όχι μόνο την αρνητική πλευρά της κρίσης, έγινε μια χώρα που απέκτησε τεράστιο ενδιαφέρον και ταυτόχρονα πολύ μεγαλύτερο κύρος από όσο της αναλογεί σε σχέση με το μέγεθός της στην παγκόσμια σκακιέρα.

Και υπ΄ αυτή την έννοια νομίζω ότι πρέπει να αξιοποιήσουμε το κύρος αυτό, τη δυναμική αυτή, να την αξιοποιήσουμε συνεχίζοντας στην κατεύθυνση μιας πολυδιάστατης και ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής κι αυτή την προσπάθεια πιστεύω ότι θα συνεχίσουμε το επόμενο διάστημα και θα συνεχίσουμε μιας και μου δίνεται το έναυσμα να πω ένα πολύ σημαντικό έργο που έχει επιτελεστεί στο Υπουργείο Εξωτερικών.

Θέλω να επισημάνω ότι για πρώτη φορά η Ελλάδα εάν δεν πηγαίναμε σε εκλογές στις 7 Σεπτεμβρίου είχε καθοριστεί η υπογραφή αποκλειστικής οικονομικής ζώνης με την Ιταλία. Έχουν τελειώσει οι διαπραγματεύσεις κι είμαστε σε πλήρη συμφωνία, δε θα το κάνουμε στις 7 Σεπτέμβρη, πέρασε άλλωστε, θα το κάνουμε αμέσως μετά τις εκλογές.

Προχωράμε ταυτόχρονα σε μια πιο ενεργή πολιτική στα Βαλκάνια, είμαστε σε στενή συνεργασία με τον Κύπριο Πρόεδρο τον Αναστασιάδη για την προσπάθεια να υπάρξει μια βιώσιμη λύση στο κυπριακό, μια εξωτερική πολιτική η οποία πρέπει να ξεφύγει από τη λογική της ψωροκώσταινας, μιας μικρής χώρας η οποία δεν έχει δυναμική, δεν έχει, δεν έχει και να μπορέσει να αποκτήσει κύρος, δυναμική εμβέλεια στη διεθνή σκακιέρα.

Η χώρα μας είναι μια χώρα σημαντική στην ευρύτερη περιοχή και πρέπει αυτή τη σημασία να την αξιοποιήσουμε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ»): Κύριε Πρόεδρε μάλλον από ότι φαίνεται είμαι ο τελευταίος και θα ήθελα να ρωτήσω: Άκουσα την ομιλία σας εχθές και τη διάβασα κιόλας δυο φορές και δεν είδα καμία αναφορά σε θέματα ενέργειας, πλουτοπαραγωγικά, που ο πλούτος της χώρας μας έπαιξε πάρα πολύ το προηγούμενο διάστημα. Σημαίνει ότι υπάρχει κάποια αλλαγή στην ενεργειακή πολιτική της Ελλάδας;

                        Γιατί αν οι χειρισμοί της Κυβέρνησης και αναφέρομαι στο ότι δεν έχουν ανοίξει οι προσφορές για τα 20 οικόπεδα σε Ιόνιο και Κρήτη, ότι δεν υπάρχει κάποια θετική εξέλιξη στον νότιο ευρωπαϊκό αγωγό κι ότι αναβάλλατε το ταξίδι σας που ήταν να γίνει στο Ισραήλ και η συνάντηση με τον κ. Νετανιάχου λίγο πριν πάτε στο Σουέζ, αυτό υποδηλώνει ότι υπάρχει αλλαγή στην ενεργειακή πολιτική της Ελλάδας;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν υπάρχει κάποια αλλαγή στην ενεργειακή πολιτική την οποίαν έχουμε χαράξει και εντάσσεται μέσα σε αυτό που σας είπα πιο πριν, μέσα σε μια στρατηγική ενεργητικής και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής.

                        Όπως είπα απαντώντας και σε μια άλλη ερώτηση, η Ελλάδα έχει στόχο να είναι ενεργειακός κόμβος, η αυλή από όπου θα περνάνε οι ενεργειακοί δρόμοι του 21ου αιώνα και γι΄ αυτό το λόγο ενισχύουμε και προχωράμε και τον αγωγό TAB αλλά είμαστε ανοιχτοί και στην προοπτική του λεγόμενου ελληνικού αγωγού με ρώσικο φυσικό αέριο, στο βαθμό που φτάσει στα σύνορά μας με την Τουρκία.

Ταυτόχρονα οι διαδικασίες στις οποίες αναφερθήκατε είναι σε εξέλιξη και είχε γίνει πρόσκληση ενδιαφέροντος και προχωράνε κανονικά. Το ταξίδι μου στο Ισραήλ δεν αναβλήθηκε, συμφωνήσαμε από κοινού να μετατεθεί για λίγο αργότερα, προέκυψαν οι εκλογές, ελπίζω ότι αν ο λαός το θελήσει θα μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε και μια σειρά από παρεμβάσεις και ταξίδια και στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη και στα Βαλκάνια, τα οποία είχαμε προγραμματίσει το προηγούμενο διάστημα.

Διότι πιστεύουμε ότι τώρα που η Ελλάδα έχει σταθεροποιηθεί ως μια χώρα της Ευρωζώνης και σταθεροποιείται οικονομικά, μπορεί να αντλήσει οφέλη από μία ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και μάλιστα και σε χώρες όπου μέχρι πρότινος ήταν απαγορευμένες για την Ελλάδα και κάποιοι μας κοροϊδεύανε και λέγανε γιατί εσείς στέλνετε αντιπροσωπείες του Υπουργείου Εξωτερικών στο Ιράν για παράδειγμα.

Μα γιατί πρέπει η Ελλάδα να έχει μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και τώρα όταν βλέπουμε ότι το Ιράν έχει μπει ξανά στην παγκόσμια σκακιέρα ως παίχτης μετά τη συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες, εμείς έχουμε μία σχέση φυσιολογική κι αυτό θα βοηθήσει τη χώρα.

Νομίζω λοιπόν ότι υπάρχουν δυνατότητες ακόμα και με αραβικά κράτη, υπάρχουν δυνατότητες κυρίως να προσελκύσουμε επενδύσεις, να κάνουμε διακρατικές συνεργασίες στον τομέα της ενέργειας, του εμπορίου, του τουρισμού.

Η χώρα λοιπόν σταθεροποιήθηκε, όλα όσα κάναμε το προηγούμενο διάστημα, οι πολύ στενές μας επαφές και με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και με το ρόλο της ομογένειας να παίζει καθοριστικό ρόλο σε αυτό και με τη Ρωσία με την επανεκκίνηση των σχέσεών μας, αλλά και με μια σειρά από χώρες όπως το Ιράν, αραβικές χώρες, ακόμα και με χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Η Βραζιλία για παράδειγμα είναι μια χώρα με την οποία πρέπει να αξιοποιηθούν οι σχέσεις και οι συναλλαγές μας, εγώ θα έλεγα ακόμα και με χώρες οι οποίες παίζουν έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο, η Κίνα, η Ινδία. Η Ελλάδα λοιπόν μπορεί να έχει σχέσεις συνεργασίας, που θα βοηθήσουν έναν εθνικό στόχο για την έξοδο από την κρίση ενισχύοντας την ανάπτυξη πως;

Μέσα από την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων και μέσα από διακρατικές συμφωνίες με μια σειρά από χώρες που μπορούν να παίξουν ένα τέτοιο σημαντικό ρόλο.

Γ. ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ («ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ»): Κύριε Πρόεδρε πέρσι θυμάμαι μια πολύ βασική έτσι εξαγγελία σας ήταν η 13η σύνταξη. Διαπίστωσα ότι χθες δεν αναφέρθηκε καν στην ομιλία σας, δεν αναφερθήκατε καν. Δεν ξέρω αν ήταν μια παράλειψη επειδή έφυγε κάποιος λογογράφος σας ή επειδή δεν έχετε κάτι να πείτε σε αυτούς τους ανθρώπους.

Θα ήθελα να σας ρωτήσω λοιπόν, επειδή πολλοί άνθρωποι πίστεψαν σε αυτό, αν έχετε την ανάγκη έτσι να ζητήσετε μια συγνώμη από αυτούς τους ανθρώπους που πίστεψαν ίσως ότι μπορεί να πετύχετε κάτι περισσότερο. Η αλήθεια είναι ότι δώσατε μια μάχη σκληρή αυτούς τους μήνες, δεν το καταφέρατε όμως εκ του αποτελέσματος και φέρατε μειώσεις, όπως είχαν προβλεφθεί ίσως, αλλά φέρατε μειώσεις πάλι. Μήπως σε αυτούς τους ανθρώπους έχετε την ανάγκη να πείτε κάτι;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Μακρυγιάννη νομίζω ότι όλοι έχουν συνειδητοποιήσει πόσο σκληρή μάχη δώσαμε για να διατηρήσουμε τις συντάξεις και όλοι έχουν συνειδητοποιήσει πόσο μεγάλη σημασία έχει για το μέλλον η προσπάθεια να προχωρήσουμε σε μια μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος που θα διασφαλίζει τον αναδιανεμητικό του χαρακτήρα.

                        Χθες αναφέρθηκα στο κομμάτι του προγράμματος της Θεσσαλονίκης που υλοποιήσαμε και θα συνειδητοποιήσετε ότι δεν είναι μικρό αυτό το κομμάτι που υλοποιήσαμε. Είναι προφανές και το είπα και σε μια από τις προηγούμενες ερωτήσεις τις οποίες απάντησα, ότι στο δημοσιονομικό σκέλος δεν καταφέραμε να υλοποιήσουμε τις υποσχέσεις μας, τις δεσμεύσεις μας, ακριβώς διότι βρεθήκαμε μπροστά σε μια πρωτοφανή συνθήκη ασφυξίας και ακριβώς επειδή η δημοσιονομική ισορροπία απαιτεί για ένα μικρό, θέλω να πιστεύω, διάστημα, θα εξαρτηθεί από τους ρυθμούς εκείνους μέσα από τους οποίους θα επιστρέψουμε στην ανάπτυξη, απαιτεί το επόμενο διάστημα να έχουμε μια ακόμα μικρή και τελευταία θέλω να πιστεύω, προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής.

                        Σαφώς όμως ηπιότερης από αυτή που βρήκαμε το προηγούμενο διάστημα. Θέλω όμως να σας πω, το πρώτο βήμα είναι η διασφάλιση των συντάξεων. Το δεύτερο βήμα είναι να μπορέσουμε να επιστρέψουμε στην ανάπτυξη. Το τρίτο και καθοριστικό βήμα είναι η απομείωση του χρέους. Όλα αυτά μαζί μπορούν να μας δώσουν τη δυνατότητα γρήγορα να βγούμε στις αγορές. Άρα να ξεφύγουμε από τη σκληρή επιτροπεία και το δανεισμό.

                        Αυτός είναι ο δρόμος. Αυτό το δρόμο θα ακολουθήσουμε. Η συμφωνία η οποία φέραμε λέει ρητά ότι στο βαθμό που θα μπορούμε να εκπληρώνουμε τα πολύ χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα στα οποία είμαστε αναγκασμένοι, σας θυμίζω -0,25 το 2015 αντί για 3%, μισό τοις εκατό το 2016 αντί για 3,5%. 1,75% το 2017 αντί για 4,5%. Στο βαθμό που εκπληρώνουμε αυτούς τους στόχους, που είναι εφικτοί στόχοι, προσιτοί στόχοι, το περίσσευμα που μπορούμε να έχουμε, το δημοσιονομικό περίσσευμα κατά 70% θα πηγαίνει εκεί που εμείς θα αποφασίζουμε και  όχι εκεί που θα αποφασίζουν οι εταίροι.

                        Πιστεύω ότι όσο πιο γρήγορα φτάσουμε σε αυτή τη στιγμή και είμαι αισιόδοξος ότι μπορούμε να φτάσουμε σε ένα ενάμιση χρόνο από τώρα, θα μπορέσουμε να υλοποιήσουμε μια από τις βασικές μας δεσμεύσεις που παραμένουν, να ενισχύσουμε εκείνους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.

                        Και πιστεύουμε, δυστυχώς, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα, οι συνταξιούχοι, είναι αυτοί που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, γιατί με την τεράστια αυτή ανεργία δυστυχώς δεν κρατάνε τη σύνταξη μόνο για τον εαυτό τους, αλλά δυστυχώς σήμερα πριμοδοτούν, αιμοδοτούν θα έλεγα και τα εγγόνια τους, ή τα παιδιά τους που είναι άνεργα.

                        Θέλω λοιπόν κ. Μακρυγιάννη να σας πω με βεβαιότητα ότι όσο πιο γρήγορα βγούμε από αυτή την διαδικασία, τόσο πιο γρήγορα θα μπορούμε σταδιακά να υλοποιούμε ένα σχέδιο αναδιανομής του εισοδήματος που θα στηρίζει τους πιο αδύναμους της ελληνικής κοινωνίας.

                        Και υπ’ αυτή την έννοια, το πρόγραμμα το οποίο παρουσίασα χθες έχει ένα ορίζοντα 4ετίας, άρα ξεπερνάει τη συμφωνία και το χρονοδιάγραμμα υλοποίησής της και θέλω να πιστεύω ότι σε αυτό τον ορίζοντα 4ετίας θα μπορέσουμε να υλοποιήσουμε και μέρος των δεσμεύσεων των προγραμματικών που πέρσι εδώ ανακοινώσαμε και που δυστυχώς δεν καταφέραμε να υλοποιήσουμε, γιατί βρήκαμε μια εξαιρετικά σθεναρή αντίσταση από τους εταίρους μας και τους δανειστές.

                        Μην  ξεχνάμε όμως ότι οι δεσμεύσεις μας, είναι δεσμεύσεις 4ετίας και πρέπει να κριθούν στο τέλος της 4ετίας. Εμείς ήμασταν κυβέρνηση 6 μήνες, αυτούς τους 6 μήνες ματώσαμε για να πετύχουμε όσο περισσότερα μπορούσαμε. Ας κριθούμε λοιπόν και πιστεύω ότι θα κριθούμε όταν καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε μια ολόκληρη κυβερνητική θητεία και αυτή τη φορά είμαι βέβαιος ότι θα πάρουμε την εντολή και θα καταφέρουμε να την ολοκληρώσουμε.

                        Όπως πιστεύω ότι καταφέραμε να ολοκληρώσουμε και τη σημερινή συνέντευξη. Κάναμε την προσπάθεια να απαντήσουμε σε όσες περισσότερες ερωτήσεις. Ο χρόνος όμως μας περιορίζει, διότι μας ζητάνε και την αίθουσα.

                        Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους και όλες για την παρουσία σας. Και του χρόνου ελπίζω να έχουμε μεγαλύτερο χρόνο και περισσότερη δυνατότητα. Να είστε καλά.

 

Για τις αλλαγές στον «Καλλικράτη» συζήτησαν νωρίτερα Μπουτάρης και Τσίπρας (διαβάστε αναλυτικά):

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στην ομιλία του στο Βελλίδειο την Κυριακή περιέγραψε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ το οποίο «θα εγγυάται την κοινωνική ευημερία και την αναδιανομή του εισοδήματος» και «θα στηρίζεται στην καινοτομία, την τεχνολογία, την ποιότητας της οικονομίας» και όχι στην καταβαράθρωση των μισθών.dpufΠαράλληλα με το αναπτυξιακό μοντέλο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανέλυσε το κοινωνικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και τις τρεις βασικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν το κράτος.  Η μεταρρύθμιση του συστήματος πρόνοιας, η κοινωνική ψηφιακή πολιτική και η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και τον επαναπροσανατολισμό της με αντικειμενικά κριτήρια, από τα ειδικά συμφέροντα των ολιγαρχών στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. 

Ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στα βασικά επίδικα της συμφωνίας τα σημεία της διαπραγμάτευσης που συνεχίζεται με πρώτο και κύριο την αναδιάρθρωση του χρέους, της διαχείρισης των κόκκινων δανείων, η δημιουργία του νέου Ταμείου Αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας και τέταρτο το κρίσιμο και κεντρικό για τον ΣΥΡΙΖΑ θέμα των εργασιακών σχέσεων και των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα υλοποιήσει 10 παρεμβάσεις κλειδιά που θα μετασχηματίσουν πρακτικές και θα υποστηρίξουν τις ζωντανές και παραγωγικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας. Οι παρεμβάσεις αφορούν τρία πεδία: την αποκατάσταση της ρευστότητας και τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου για τις επενδύσεις, την ενίσχυση και τον αναπροσανατολισμό της αγροτικής οικονομίας, την υλοποίηση ενός σχεδίου για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας.

Επιτέθηκε στην Ν.Δ. ότι η πολιτική της έχει ως στόχο τον περαιτέρω δραστικό περιορισμό των δημοσίων δαπανών, δηλαδή η ακόμη πιο σφοδρή επίθεση στη υγεία την παιδεία και τη δημόσια διοίκηση και να πάρουν πίσω όλα τα θετικά νομοθετήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ τόνισε ότι αν "η ΝΔ επιστρέψει στην εξουσία μαζί της θα γυρίσουν και τα δίκτυα της διαφθοράς και της αναξιοκρατίας".

Αντίθετα το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους σε όλες τις πτυχές του δηλαδή: Την καταπολέμηση της ανθρωπιστικής κρίσης, τις ενίσχυση των ενεργητικών πολιτικών μείωσης της ανεργίας, την προστασία και αναβάθμιση του συστήματος υγείας και πρόνοιας, την στήριξη και τον δημοκρατικό μετασχηματισμό του εκπαιδευτικού συστήματος.

Αναφορικά με την μεταρρύθμιση του κράτους ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε σε εξιδεικευμένες παρεμβάσεις που αφορούν την ανασυγκρότηση της  δημόσιας διοίκησης, την ενίσχυση της προσπάθειας για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς και την εμβάθυνση της δημοκρατίας σε κάθε πτυχή της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)