Τονίζοντας το γεγονός ότι η κρίση χρέους στην Ελλάδα δεν είναι “ελληνικό φαινόμενο” αλλά αποτέλεσμα της συστημικής κρίσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου, δεν δημιούργησε μόνο τεράστιο εκνευρισμό στις εγχώριες και ευρωπαϊκές ελίτ, αλλά συνέβαλε ταυτόχρονα στο άνοιγμα μια ευρείας συζήτησης στην Ευρώπη για την εναλλακτική διέξοδο από αυτή την κρίση.
Η καμπάνια που είχαμε ξεκινήσει πριν τις εκλογές σε ολόκληρη την Ευρώπη για την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και την σωστή ενημέρωση των Ευρωπαίων, μετατράπηκε αμέσως μετά τις εκλογές και την συγκρότηση της μοναδικής στην Ευρώπη Αριστερής κυβέρνησης, σε καμπάνια υποστήριξης της απόκρουσης της ανελέητης επίθεσης που δέχεται και στην Ευρώπη, αλλά και σε καμπάνια πληροφόρησης και απόκρουσης της χυδαίας προπαγάνδας των κυρίαρχων ευρωπαϊκών και διεθνών ΜΜΕ.
Ιδιαίτερα στην Γερμανία όπου οι Μέρκελ – Σόιμπλε ενορχηστρώνουν την λαίλαπα της πολιτικής λιτότητας, το κίνημα της αλληλεγγύης στην Ελλάδα και την νέα ελληνική κυβέρνηση παίρνει διαστάσεις μεγάλου κινήματος. Είναι αμέτρητες οι επιτροπές αλληλεγγύης και οι εκδηλώσεις που διοργανώνουν για την Ελλάδα. Συμμετέχει το σύνολο των αριστερών δυνάμεων, των κινημάτων, της κοινωνίας των πολιτών. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά και το Die Linke πρωτοστατούν. Στα μεγάλα συνδικάτα γίνεται όλο και περισσότερο συνείδηση, ότι και ο δικός τους ταξικός αγώνας περνάει μέσα από τον αγώνα κατά της λιτότητας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές-εταίρους μας, έφτασαν σε οριακό σημείο, εκεί όπου οι κόκκινες γραμμές της Κυβέρνησης αλλά και του λαού, συγκρούονται με την αδιαλλαξία των ελίτ που εκπροσωπούν το νεοφιλελεύθερο δόγμα της λιτότητας. Η έκβαση αυτής της σφοδρής σύγκρουσης δεν αφορά μόνο τους Έλληνες, αφορά όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες της Ευρώπης. Ο συσχετισμός δύναμης δεν είναι υπέρ μας και με δεδομένο ότι και ο χρόνος δεν είναι μαζί μας, πρέπει να επιταχύνουμε τις διαδικασίες συγκρότησης του νέου απαραίτητου πανευρωπαϊκού μετώπου κατά της λιτότητας. Στις σημερινές συνθήκες, αυτό μπορεί να είναι το μίνιμουμ πρόγραμμα της Αριστεράς πάνω στο οποίο μπορεί να οικοδομηθεί το σχέδιο κοινής ευρωπαϊκής δράσης. Η νέα Ελληνική κυβέρνηση, ακόμη και εάν καταφέρει τον επιδιωκόμενο έντιμο συμβιβασμό, δεν θα έχει συμβάλει στην αλλαγή στην Ευρώπη, αν από σήμερα δεν εντείνουμε την δράση μας για την αλλαγή των συσχετισμών υπέρ της Αριστεράς σε κάθε χώρα της Ευρώπης ξεχωριστά. Είναι βασική προϋπόθεση όχι μόνο για να κρίνουμε υπέρ μας την σφοδρή ταξική και ιδεολογική σύγκρουση που διεξάγεται σήμερα με τον μανδύα των “διαπραγματεύσεων”, αλλά κομβικής σημασίας και για το μέλλον της ίδιας της Ευρώπης. Μ΄ άλλα λόγια: Κερδίζοντας την μάχη κατά της λιτότητας, ανοίγουμε τον δρόμο για την ανάπτυξη, την καταπολέμηση της ανεργίας, την ανάκτηση και εμπέδωση των δικαιωμάτων, την επανίδρυση του κοινωνικού κράτους, την προστασία του δημόσιου πλούτου.
Αυτό είναι το περιεχόμενο των συζητήσεων που κάνουμε, χθες και προχθές στο Μόναχο, σήμερα στην Νυρεμβέργη, αύριο στο Βερολίνο, μεθαύριο στο Μπόχουμ και σε άλλες πόλεις της Γερμανίας και της Ευρώπης.
Οι εργαζόμενοι, η Αριστερά και τα κινήματα της Ευρώπης απαιτούν και διεκδικούν μια Ευρώπη, δημοκρατική, σοσιαλιστική, οικολογική και με ανοιχτά σύνορα. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και η ταξική μεροληψία της κυβέρνησης μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά στην επιτάχυνση και στην επιτυχία αυτής της διεκδίκησης.
Τώρα είναι ο χρόνος.
