to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Κίνδυνος-θάνατος για τα δάση

Αν το υπό συζήτηση νομοσχέδιο γίνει τελικά νόμος του κράτους, τότε οι δασικές εκτάσεις της χώρας θα αντιμετωπίσουν θανάσιμο κίνδυνο.


Στις αρχές της κρίσης και του Μνημονίου, ορισμένοι διατείνονταν ότι η οικονομική και παραγωγική καθίζηση θα ωφελούσε εμμέσως τόσο τα ήθη μας όσο και το περιβάλλον. Η «πτωχή πλην τίμια» μνημονιακή Ελλάς θα άφηνε πίσω της τις μέρες της σπατάλης, της υπερβολής και της έλλειψης σεβασμού στο περιβάλλον, ανοίγοντας μια νέα σελίδα μέτρου και αυτοσυγκράτησης.

Τέσσερα χρόνια μετά, μπορούμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Το Μνημόνιο κατέστρεψε την οικονομία χωρίς να θεραπεύσει κανένα από τα κακώς κείμενα της κοινωνίας. Αντιθέτως, παρόξυνε την απληστία και την αρπακτικότητα των ισχυρών σε βάρος των αδυνάμων και του φυσικού περιβάλλοντος. Από την κατάργηση της προστασίας της εργασίας έως την ιδιωτικοποίηση των παραλίων, το Μνημόνιο δημιουργεί ένα νέο κοινωνικό μοντέλο, του οποίου την κεντρική ιδέα αποτελεί το ότι «νόμος είναι το συμφέρον των πλουσίων».

Συνεχίζοντας σταθερά την πολιτική της καταστροφής και της λεηλασίας, η κυβέρνηση εκτίμησε ότι έφτασε η ώρα για τα δάση. Εισάγεται σήμερα στην Επιτροπή Παραγωγής κι Εμπορίου της Βουλής το νομοσχέδιο «Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση- Βιώσιμη ανάπτυξη οικισμών- Ρυθμίσεις δασικής νομοθεσίας». Είναι ενδεικτικό για την οικολογική ευαισθησία των εκάστοτε κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών το ότι η (κατά τεκμήριο) αρμόδια Επιτροπή Περιβάλλοντος έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν εισάγονται σε αυτήν τα σχετικά με το περιβάλλον νομοσχέδια…

Αν το υπό συζήτηση νομοσχέδιο γίνει τελικά νόμος του κράτους, τότε οι δασικές εκτάσεις της χώρας θα αντιμετωπίσουν θανάσιμο κίνδυνο. Πρόκειται για ένα διεστραμμένο νομοθέτημα που αντί να ενισχύσει την προστασία των διαρκών συρρικνούμενων δασών, τα αφήνει βορά (και με τη βούλα του νόμου!) στις ορέξεις κάθε λογής «επενδυτών»-καταπατητών.

Το νομοσχέδιο θεσμοθετεί για πρώτη φορά την «ιδιωτική πολεοδομία», μεταφέροντας αρμοδιότητες που δεν μπορούν παρά να ανήκουν στο Δημόσιο, σε ιδιωτικούς φορείς –προφανώς επειδή στην Ελλάδα οι ιδιώτες έχουν δημιουργήσει τις εποποιίες της αντιπαροχής και των αυθαιρέτων. Επιπλέον, δίνει τη δυνατότητα ανάκλησης της αναδάσωσης εντός τριμήνου, με εισήγηση δασάρχη και απόφαση του γενικού γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης –για να μην το παρακάνουμε με τις αναδασώσεις.

Το βασικό όμως είναι ότι οι νέες διατάξεις κάνουν... λάστιχο τις επιτρεπόμενες χρήσεις εντός των δασικών εκτάσεων. Θα επιτρέπεται δηλαδή η κατασκευή και η λειτουργία τουριστικών δραστηριοτήτων, μονάδων μεταποίησης, δεξαμενών πετρελαιοειδών, ακόμη και μονάδων ηλεκτροπαραγωγής. Οι «πονηροί» κυβερνώντες, ενώ δεν αποχαρακτηρίζουν δασικές εκτάσεις, στην πραγματικότητα σαλαμοποιούν την ίδια την έννοια του δάσους, αφού πλέον τα δάση δεν θα αποτελούνται μόνο από δέντρα, αλλά και από… κτίρια.

Πέραν του ότι είναι προφανής η επιχειρούμενη οικονομική λεηλασία (τα δάση είναι δημόσιες εκτάσεις ανυπολόγιστης αξίας που θα παραδίδονται πλέον σε ιδιώτες), βρισκόμαστε μπροστά σε ένα άνευ προηγουμένου οικολογικό έγκλημα. Αν στο πλάι της παράνομης καταπάτησης προστεθεί η νόμιμη οικοδόμηση εντός δασικής έκτασης, τι θα απομείνει στο τέλος από τα δάση;

Απέναντι στον θανάσιμο κίνδυνο που αντιμετωπίζουν τα δάση, κανείς δεν μπορεί να μείνει απαθής. Ας το έχουμε διαρκώς στο νου μας: δεν θα σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσουμε.

tags: editorial

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)