Οι άθλιες και εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης είχαν επισημανθεί σε προηγούμενη επίσκεψη βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στο ίδιο Αστυνομικό Τμήμα τον περασμένο Μάιο, καθώς επίσης και σε αναφορά βουλευτών προς τους υπουργούς Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη κ.κ. Αθανασίου και Δένδια, τον περασμένο Ιούλιο. Καθώς μέχρι σήμερα η εν λόγω αναφορά έχει αγνοηθεί, όπως εξάλλου και πλήθος ερωτήσεων που έχουν κατατεθεί για το ίδιο ζήτημα στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, η ήδη απαράδεκτη κατάσταση έχει επιδεινωθεί, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε κίνδυνο η υγεία και η ζωή κρατουμένων, καθώς και η υγεία των αστυνομικών.
Πιο συγκεκριμένα, κατά την επίσκεψη της αντιπροσωπείας του κόμματος βρέθηκαν 24 κρατούμενοι σε έναν υπόγειο χώρο, χωρίς φυσικό φως, χωρίς εξαερισμό, και σε απαράδεκτες συνθήκες σίτισης και υγιεινής. Μεταξύ των κρατουμένων βρίσκονται τρεις σύροι πρόσφυγες, καθώς και ένας 21χρονος από την Αλβανία, που βρίσκεται 16 χρόνια στην Ελλάδα, έχει τελειώσει το σχολείο εδώ, και η επιστροφή του στη χώρα του εκκρεμεί επί δυόμιση μήνες. Ένας από τους κρατούμενους βρίσκεται έγκλειστος δεκαεφτάμιση μήνες, μολονότι έχει υποβάλει αίτημα ασύλου, όπως εξάλλου και πολλοί συγκρατούμενοί του. Συγκρατούμενός του από το Μπαγκλαντές κρατείται επί τετράμηνο, έχοντας ήδη κρατηθεί άλλους 12 μήνες στην Αμυγδαλέζα, ενώ άλλος κρατούμενος βρίσκεται έγκλειστος επί 11 μήνες, μολονότι φέρει εμφανές οίδημα στη βουβονική χώρα και πρέπει να υποβληθεί άμεσα σε εγχείριση. Προ ημερών στον ίδιο χώρο κρατούνταν άνθρωπος με φυματίωση, η μεταφορά του οποίου στο Νοσοκομείο Σωτηρία έγινε μόνο μετά την αιμόπτυση. Επιπλέον, στον επίσης απαράδεκτο χώρο της προσωρινής κράτησης, βρίσκεται άνθρωπος επί έξι ημέρες, καθώς εκκρεμεί η δοσοποίηση των χρεών του.
Η κράτηση των ανθρώπων αυτών είναι παράνομη και καταχρηστική, ακόμα και υπό την ισχύουσα, προβληματική ως προς τις εγγυήσεις νομοθεσία περί αλλοδαπών. Η διοικητική κράτηση προσώπων προβλέπεται ως έσχατο μέτρο, ενώ ακόμα και η Οδηγία 113/2008, η οποία ενσωματώθηκε στην εθνική νομοθεσία με το ν. 3907/2011, και η οποία ρυθμίζει ζητήματα «επιστροφής υπηκόων τρίτων χωρών», όχι μόνο έχει επανειλημμένως επικριθεί για έλλειμμα δικονομικών εγγυήσεων, αλλά επιπλέον προβλέπει την εξατομικευμένη αντιμετώπιση κάθε περίπτωσης πολίτη τρίτης χώρας που στερείται νομιμοποιητικών εγγράφων και την κράτησή του ενόψει της επιστροφής εξαιρετικά και μόνο μόνο ως έσχατο μέτρο. Οι αρμόδιοι υπουργοί φέρουν στο ακέραιο την ευθύνη της συγκάλυψης μιας ακόμα παρανομίας. Έστω αυτή τη στιγμή, να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
