Ο γραμματέας του ΚΚΕ, Δ.Κουτσούμπας, δήλωσε σε συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 ότι το κόμμα είναι αντίθετο τόσο στις ρατσιστικές επιθέσεις ενάντια στους ομοφυλόφιλους όσο και σε νομοθετικές ρυθμίσεις υπέρ τους , πχ σύμφωνο συμβίωσης, δικαίωμα υιοθεσίας .

Σαν προοδευτικοί ξέρουμε ότι οι περισσότεροι γάμοι δεν επιλέγονται σήμερα κυρίως για το «θείο μυστήριο» (άλλωστε σε μεγάλο ποσοστό οι γάμοι είναι πολιτικοί) αλλά για να εξασφαλιστούν τα φορολογικά, συνταξιοδοτικά, φορολογικά, κληρονομικά κ.ά. δικαιώματα και προνόμια που ορίζει ο νόμος στο ζευγάρι και τους απογόνους του.

Πολλά ζευγάρια δε θέλουν να παντρευτούν, θέλουν όμως να εξασφαλίσουν κάποια από τα δικαιώματα που εξασφαλίζει ο γάμος, με μια λιγότερο γραφειοκρατική διαδικασία. Αυτό το κενό καλύπτει το Σύμφωνο Συμβίωσης και υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα όσων ζευγαριών το προτιμούν.

Για τους ομοφυλόφιλους τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά. Η ρατσιστική Εκκλησία θεωρεί τους γκέι ανώμαλους και τους απαγορεύει το δικαίωμα να παντρευτούν θρησκευτικά. Μαζί με όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις της αντίδρασης έχουν αποκλείσει από τους γκέι τη δυνατότητα να παντρεύονται ΚΑΙ πολιτικά.

Σαν υπερασπιστές της ισότητας και των στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων, υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των γκέι τόσο στον πολιτικό γάμο όσο και (το ελάχιστο γι αυτούς) στο Σύμφωνο Συμβίωσης.

Γνωρίζουμε ότι η καταπίεση έχει ταξική βάση. Οι ομοφυλόφιλοι, όπως και οι μετανάστες , στο σημερινό σύστημα καταπιέζονται στο πλαίσιο του κανιβαλισμού που προωθεί η τάξη των αφεντικών για να διασπάει τις κατώτερες τάξεις και να τις σπρώχνει όλες προς τα κάτω, για να αυξάνει τα κέρδη της. Ταυτόχρονα το γκέι ζευγάρι κλονίζει το αστικό πρότυπο της πυρηνικής οικογένειας (μαμά-μπαμπάς-παιδί) που αποτελεί βασικό θεμέλιο στον καπιταλισμό, βασικό κύτταρο αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης. Αυτό το αστικό πρότυπο δεν έχει κανένα λόγο να το υπερασπίζεται η Αριστερά, πόσο μάλλον η κομμουνιστική!

Ο ρατσισμός έρχεται να καλύψει την ανάγκη του καπιταλισμού για περισσότερη εκμετάλλευση. Σαν αντιρατσιστές μπορούμε να ανεχόμαστε να υπάρχουν άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας; Αν δεν παλεύουμε ανοιχτά και δημόσια για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, αντιμετωπίζοντάς τους ειλικρινά  σαν φυσιολογικό τμήμα της κοινωνίας που πρέπει να έχει ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, τότε ηθελημένα ή μη ρίχνουμε νερό στο μύλο του ρατσισμού. Σαν αντιφασίστες σήμερα μπορούμε να ρίχνουμε νερό στο μύλο των ναζί της ΧΑ, να ανεχόμαστε να μολύνονται τα μυαλά των ανθρώπων με ομοφοβία, απαντώντας με μισόλογα;  Και μπορούμε έτσι να εμπνεύσουμε, να ενεργοποιήσουμε, να τραβήξουμε στον κοινωνικό-ταξικό αγώνα το υποκείμενο της καταπίεσης, τους ίδιους τους ομοφυλόφιλους;

Επιλέγουμε ως μέθοδο για την αλλαγή του κόσμου την πάλη για την ενότητα όλων των εργατών, την πάλη να αποκτήσουν κοινή ταξική συνείδηση.Χαιρόμαστε πολύ όταν ακούμε το ΚΚΕ τα τελευταία χρόνια να φωνάζει «Έλληνες και Ξένοι εργάτες ενωμένοι». Γιατί δε «φωνάζει» το ίδιο και για τους γκέι; Σύμφωνα με αρκετές έρευνες, οι γκέι αποτελούν πάνω από το 10% στις κοινωνίες μας, ασχέτως αν πολλοί  από αυτούς ζούνε μια διπλή, καταπιεσμένη, κρυφή ζωή ή δεν το εκφράζουν ποτέ. Στην Ελλάδα αποτελούν λοιπόν μεγαλύτερο ποσοστό της εργατικής τάξης απ’ ότι οι μετανάστες. Μπορούμε να πετύχουμε νίκες, χωρίς να παλέψουμε για τα δικαιώματά τους, χωρίς να ενώσουμε αυτά τα δυο τμήματα της τάξης;

Ξέρουμε ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες για εκατομμύρια χρόνια ζούσαν σε συνθήκες «πρωτόγονου κομμουνισμού», συλλογικά, χωρίς εξουσία, ιδιοκτησία και «πρότυπα» οικογένειας. Έρευνες σε διάφορες φυλές που ζούνε «πρωτόγονα» στη σύγχρονη εποχή έδειξαν ότι τα παιδιά όλων ανήκουν  στην κοινότητα, και όχι στο όποιο ετερόφυλο ζευγάρι. Η έννοια της «ατομικής ιδιοκτησίας» παιδιών γι’ αυτούς ήταν αδιανόητη. Είναι δυνατό σήμερα να μιλάμε για «πρότυπα οικογένειας»; Ειδικά όταν ξέρουμε ότι οι περισσότεροι ετερόφυλοι γάμοι καταλήγουν σε διαζύγιο, άλλοι γάμοι συνεχίζουν μέσα στον αλληλοευνουχισμό, το συμβιβασμό και την υποκρισία, όταν ξέρουμε τι άνοδο γνωρίζει σήμερα  η ενδοοικογενειακή βία, η απιστία κλπ;

Και τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε «πρότυπα»; Πώς ακριβώς περνιούνται τα «πρότυπα» στο παιδί; Γιατί σαν επιστήμονες ξέρουμε ότι δεν έχει ανακαλυφθεί το «χρωμόσωμα ομοφυλοφιλίας», ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν κληρονομείται, ότι το 99,99 % των ομοφυλόφιλων παιδιών προέρχεται από ετεροφυλόφιλους γονείς κ.ο.κ.

Υπερασπιζόμαστε πλήρως το δικαίωμα των γκέι ζευγαριών να υιοθετούν παιδιά (αλήθεια, είναι καλύτερο «πρότυπο οικογένειας» το ορφανοτροφείο;)

Η άποψη του ΚΚΕ στο συγκεκριμένο ζήτημα κατά τη γνώμη μας είναι άκρως συντηρητική, κρυπτορατσιστική, αντιεπιστημονική και απαράδεκτη για αριστερό (ή κομμουνιστικό) κόμμα. Αυτή η άποψη πρέπει να αλλάξει τώρα. Ο κόσμος του ΚΚΕ αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι του κινήματος αντίστασης. Κι οι κομμουνιστές πρέπει να εκπαιδεύουνε τον κόσμο τους και την εργατική τάξη ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης.

Οι μπολσεβίκοι στην οκτωβριανή επανάσταση του 1917 ήταν οι πρώτοι που έδωσαν ίσα δικαιώματα στους γκέι και αποποινικοποίησαν την ομοφυλοφιλία. Η σταλινική άρχουσα τάξη, ακριβώς για τους ίδιους λόγους με το δυτικό καπιταλισμό, τη δεκατία του 1930 επαναπροώθησε το μοντέλο της πυρηνικής οικογένειας και ξαναποινικοποίησε το διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Αυτήν την παράδοση κράτησαν μέχρι και σήμερα ρεύματα της Αριστεράς, που θεωρούν την ομοφυλοφιλία «αστική διαστροφή». Αλλά είναι μια τραγική ομοφοβική παράδοση, από την οποία πρέπει η Αριστερά να απαλλαγεί πλήρως και οριστικά.

Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισμό”