Στον Κολωνό, λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας, γυναίκες μέσα στην κρίση πήραν κυριολεκτικά (!) το νήμα της ζωής στα χέρια τους. Οι γειτονιές υποβαθμισμένες. Η ανεργία μαστίζει. Κι όπως πάντα σε περιόδους κρίσης, τα περισσότερα θύματα γυναίκες.
Εκεί στα δυτικά της Αθήνας, στην Ακαδημία Πλάτωνος, έναν χρόνο πριν, τον Μάρτιο του 2018, ανέτειλε η κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση «Εξέλιξις». Σκοπός της η ένταξη στην κοινωνική και οικονομική ζωή ατόμων που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες. Οι εταίροι όλοι δημότες του Δήμου Αθηναίων, και η μεγάλη πλειονότητα κάτοικοι της 4ης δημοτικής κοινότητας.
Βρήκαν τον χώρο στην οδό Παλαμηδίου, τον έβαψαν, τον καλλώπισαν και η πρώτη τους κυψέλη στήθηκε, στην κατεύθυνση άρσης του κοινωνικού αποκλεισμού, καταπολέμησης της ανεργίας των γυναικών, αλλά και ενίσχυσης της παραγωγικότητας και της διαμόρφωσης μιας οικονομίας κλίμακος χωρίς μεσάζοντες, με πρόσθετο οικονομικό, παραγωγικό, κοινωνικό και τοπικό όφελος.
Οι δραστηριότητες της εταιρίας επικεντρώνονται σε τρεις τομείς, ένδυση, πολιτισμό και εστίαση. Φιλοδοξούν να προσφέρουν καινοτόμο κοινωνικό έργο. Στους στόχους τους είναι η εκπαίδευση και η βοήθεια στην ένταξη στην κοινωνική ζωή και στην αγορά εργασίας ατόμων από ευπαθείς ομάδες και το καταφέρνουν μέρα με τη μέρα, παρά τις αντιξοότητες,.
Γνωρίσαμε τις γυναίκες της ΚΟΙΝΣΕΠ σε εκθέσεις, μπροστά τους πάγκους τους, περήφανες για τις δημιουργίες τους.
Ο τομέας της ένδυσης έχει ξεκινήσει να δουλεύει, οι ραπτομηχανές έχουν μπει μπροστά, παρά τις δυσκολίες για αρχικό κεφάλαιο. Πρώτο δείγμα της δουλειάς τους οι πάνινες τσάντες από ανακυκλωμένο ύφασμα.
Μιλούν με πάθος για το πανί τους, τα χρώματα, τα σχέδια, για «εκείνο το τόσο ταιριαστό “χεράκι” από χρωματιστό ύφασμα, που άρεσε». Και το μεράκι τους φαίνεται στη δουλειά τους.
Μεράκι που υπερβαίνει το πλαίσιο της παραγωγής και της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Θέλει να αγκαλιάσει τις γειτονιές του 4ου Διαμερίσματος, να αναδείξει τα στοιχεία του πολιτισμού και της τοπικής κληρονομιάς και παράδοσης.
Ενδιαφέρονται, οραματίζονται και σχεδιάζουν τα βήματα για το μέλλον, εκεί δίπλα στην Ακαδημία Πλάτωνος και στον λόφο του Ιππείου Κολωνού.
Στους στόχους τους η διοργάνωση ομιλιών και διαλέξεων πολιτιστικού περιεχομένου, επιμορφωτικών σεμιναρίων, συνεδρίων και ημερίδων.
Έχουν ήδη καταθέσει αίτηση προς την 4η Δημοτική Κοινότητα του Δήμο Αθηναίων για την παραχώρηση του κυλικείου του Λόφου Σκουζέ και τη δημιουργία χώρου ψυχαγωγίας, εστίασης και πολιτισμού.
Μιλούν με πάθος για την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία και σχεδιάζουν να κάνουν πιο γνωστή τη δράση τους με τη δημιουργία ιστοσελίδας, αλλά και μέσω των social media για τη διάχυση της ενημέρωσης.
Τα προβλήματα
Δεν λείπουν φυσικά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ιδιαίτερος αυτός κλάδος της γυναικείας επιχειρηματικότητας και δράσης:
- δυσκολίες έως και αδυναμίες στη χρηματοδότηση επαγγελματικών σχεδίων από τράπεζες,
- έλλειψη επιχειρηματικής στέγης προβολής (π.χ. μόνιμων εκθετηρίων) που θα μπορούσε να υπάρχει με παραχωρήσεις αναξιοποίητων ακινήτων του Δημοσίου και ειδικότερα, των Υπουργείων και των ΟΤΑ,
- έλλειψη κατανόησης από την πλευρά των υπαλλήλων των εφοριών, του εξειδικευμένου πλαισίου των ΚΟΙΝΣΕΠ,
- απουσία κρατικού συστήματος πιστοποίησης προϊόντων,
- απουσία κέντρων δικτύωσης, ενημέρωσης, στήριξης, εκπόνησης μελετών βιωσιμότητας, σε όλη τη χώρα σε αντιστοιχία, για παράδειγμα με τα ΚΕΠ,
- ανάγκη για δημιουργία Ταμείου Οικιακής Οικονομίας κ.λπ.
Ο δρόμος για την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία είναι μακρύς και απαιτητικός. Απαιτείται το κράτος να στέκεται αρωγός και τα αρμόδια υπουργεία που ήδη έχουν σε εξέλιξη συναφείς πολιτικές και προγράμματα σε συνεργασία με τους δήμους της χώρας να συντονίζουν τις ενέργειές του και να στηρίζουν ουσιαστικά τις Κοινωνικές και Συνεταιριστικές Οργανώσεις.
Πηγή: ΕΠΟΧΗ
«Δεν είναι ημέρα μνήμης, είναι ημέρα διεκδίκησης»
Στις 8 Μαρτίου 2019, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με την «Ανοιχτή Πόλη», Νάσος Ηλιόπουλος επισκέφτηκε την κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση “Εξέλιξις” στον Κολωνό.
Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, Νάσος Ηλιόπουλος, είχε εκεί την ευκαιρία να ακούσει την ιστορία δέκα γυναικών που αποφάσισαν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους. Η “Εξέλιξις” αποτελεί έναν ζωντανό και δυναμικό χώρο που ξεκίνησε από την παραγωγή πρωτότυπων ρούχων και στη συνέχεια προχώρησε στη μεταποίηση ρούχων. «Είμαι περήφανη γιατί είμαι γυναίκα και πάλευα και παλεύω για την ισότητα των γυναικών στην εργασία», δήλωσε η Λίτσα υποδεχόμενη τον Νάσο Ηλιόπουλο στην είσοδο.
Ακολούθησε συζήτηση σε εξαιρετικά φιλικό κλίμα. Οι συμμετέχουσες στο πρωτοποριακό εγχείρημα αναφέρθηκαν εκτενώς στις εμπειρίες τους, που συνθέτουν ένα μωσαϊκό της γυναικείας εργασιακής εμπειρίας: την κρίση της μεταποιητικής βιοτεχνίας, την επισφάλεια, την αδήλωτη υπερωριακή εργασία και την ανισότητα στην αμοιβή. «Αυτό που κάνουμε εδώ είναι η δική μας απάντηση στα αδιέξοδα», τόνισε η Κική.
Ο Νάσος Ηλιόπουλος τόνισε ότι ήρθε κυρίως για να ακούσει. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στη δική του εμπειρία στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και στο πώς καθημερινά έφταναν στα χέρια του υποθέσεις που εργαζόμενες έπεφταν θύματα πολλαπλών διακρίσεων. «Ξέρω» δήλωσε «τι σημαίνει αόρατη εργασία, ξέρω τι σημαίνει ένας εργοδότης να θεωρεί ότι οι εργαζόμενες είναι ιδιοκτησία του, ξέρω το πλέγμα της διάκρισης που αφορά την ανισότητα στους μισθούς, τα διαφορετικά κριτήρια στις προαγωγές, την υποτίμηση της εργαζόμενης και ειδικότερα της νεαρής εργαζόμενης. Η “Εξέλιξις” είναι ένα υπόδειγμα που πρέπει να γενικεύσουμε. Και εδώ θέλω να πω κάτι. Ο Δήμος Αθηναίων θα έπρεπε να συμβάλλει σε αυτήν την κατεύθυνση. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Διαθέτουμε ένα σημαντικό κτιριακό απόθεμα. Άδειους χώρους που ο Δήμος αφήνει να ρημάζουν. Εμείς λέμε να ξεκινήσει άμεσα ένα πρόγραμμα όπου εγχειρήματα σαν το δικό σας, να μπορούν να στεγαστούν σε αυτά τα άδεια κτίρια του Δήμου. Αυτό συνιστά έμπρακτη στήριξη της αλληλέγγυας οικονομίας και την ίδια στιγμή ζωντανεύει ξανά τις γειτονιές μας διώχνοντας το σκοτάδι και την εγκατάλειψη».
Φεύγοντας, κρατώντας μια όμορφη τσάντα ως δώρο, ο Νάσος Ηλιόπουλος έκλεισε με ένα σύντομο σχόλιο για την ημέρα της γυναίκας: «Δεν είναι μέρα γιορτής, είναι μέρα διεκδίκησης. Διεκδίκησης ενάντια στις διακρίσεις, για ίσους μισθούς, ίδια δικαιώματα και κυρίως αξιοπρεπείς και ασφαλείς όρους εργασίας. Σε αυτή τη μάχη είμαστε όλοι και όλες μαζί».
