to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Για την Ελληνική Βιομηχανία: Προγραμματικοί προβληματισμοί

Σε στρατηγικούς τομείς, σε κρίσιμες βιομηχανίες όπως του Αλουμινίου, του Νικελίου, του χρυσού πρέπει να είναι καθοριστικός ο ρόλος του Δημοσίου


Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά την  μεγάλη αξία που έχει η βιομηχανία,  γιατί δημιουργεί προστιθέμενη αξία και βελτιώνει καθοριστικά την ανταγωνιστικότητα της Οικονομίας.

Γι αυτό θέτουμε σαν βασικό  στόχο μας  την αναβάθμιση της βιομηχανίας μας, λαμβάνοντας υπόψη:

- πρώτον  την καταστροφική  πορεία της τα τελευταία 25 χρόνια (ιδιαίτερα μετά το 1990) που πήρε μεγάλες διαστάσεις την μνημονιακή περίοδο. Τα χρόνια αυτά κλάδοι διαλύθηκαν, πολλές επιχειρήσεις έκλεισαν και άλλες μετανάστευσαν, ενώ σε πολλές επιχειρήσεις παρακολουθήσαμε τον αφελληνισμό τους, την  παράδοση δηλαδή σε ξένους πολυεθνικούς ομίλους. Το 2011 με βάση την Eurostat , η συμβολή τη βιομηχανίας στο ΑΕΠ ήταν 13,3% και της μεταποίησης 9,2%. Για το σύνολο της Ευρωζώνης ο Μέσος όρος ήταν αντίστοιχα 19,4% και 16,9% Αυτοί οι Μέσοι Όροι θεωρούμε ότι πρέπει να τεθούν σαν ελάχιστοι στόχοι για τα επόμενα χρόνια

-Δεύτερον τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες που έχει η χώρα  (σε ορυκτούς και θαλάσσιους πόρους, σε κλάδους όπως η γεωργία, ναυτιλία, ο τουρισμός κλπ, σε ανθρώπινους πόρους με δυναμικό που σήμερα διαθέτει σημαντική επιστημονική και τεχνολογική γνώση) κλπ

-Τρίτον, την γεωπολιτική της θέση.

Ασφαλώς στην βιομηχανία,  το μεγαλύτερο  βάρος πέφτει στον ιδιωτικό τομέα αλλά στον αναπτυξιακό σχεδιασμό πρέπει να εξετάζεται και ο ρόλος που πρέπει να παίξει ο Δημόσιος Τομέας, αναπτυξιακοί φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης,  οι βιοτεχνίες, συνεταιριστικά και αυτοδιαχειριστικά σχήματα. δίκτυα εταιρειών κλπ. Όμως σε στρατηγικούς τομείς,   σε κρίσιμες βιομηχανίες όπως του Αλουμινίου, του Νικελίου , του χρυσού πρέπει να είναι καθοριστικός  ο ρόλος του Δημοσίου.

-Σε σχέση με τις παραγωγικές  προτεραιότητες θεωρούμε ότι σημαντικό ρόλο μπορούν να παίξουν η (βιομηχανία τροφίμων και ποτών, βιομηχανία μετάλλου, τσιμέντου και άλλων δομικών υλικών, βιομηχανίες παραγωγής ενέργειας, ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, βιομηχανία φαρμάκων και ιατρικού εξοπλισμού κ.α.) με τη δημιουργία προϊόντων και  τεχνολογίας υψηλής ποιότητας σε παραγωγικά μοντέλα εναλλακτικά στα διεθνώς κυρίαρχα. Επίσης η Αμυντική βιομηχανία  η οποία διαθέτει προηγμένο εξοπλισμό και η οποία είναι σημαντική για την Εθνική ανεξαρτησία, μπορεί να παράγει πολύ υλικό και για ειρηνικές εφαρμογές. Η ΕΛΒΟ  έχει παράξει: Αστικά Λεωφορεία, Τρόλεϊ, Απορριμματοφόρα, Φορτηγά του Στρατού, Τζιπ. Η ΕΑΒ μπορεί να κάνει συντήρηση στα αεροπλάνα του Εθνικού αερομεταφορέα, μπορεί σε συνεργασία με την Γενική Μηχανική από τα ΕΑΣ να επισκευάσει ή να κατασκευάσει αεροπορικό υλικό από Αλουμίνιο του οποίου την τεχνολογία γνωρίζουν πολύ καλά. 

  Η Κλωστοϋφαντουργία βιομηχανοποιεί το Ελληνικό βαμβάκι ,προϊόν εξαιρετικής ποιότητας, τα πλαστικά και η βιομηχανία του αλουμινίου και του χαρτιού  υποστηρίζουν την βιομηχανια τροφίμων. Η Χημική βιομηχανία των Λιπασμάτων  των Φυτοφαρμάκων και των ζωοτροφών είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα. Είναι εγκληματικό σε  Ναυτική χώρα και τα 3 μεγάλα Ναυπηγεία να φυτοζωούν ενώ υπάρχουν Νησια με προβληματικά Λιμάνια και η Ναυπηγική βιομηχανία μπορεί να κατασκευάσει πλωτούς Λιμενοβραχίονες, κυματοθραύστες, και εξέδρες για εγκαταστάσεις αφαλάτωσης με ανεμογεννήτριες που τα νησιά μας το καλοκαίρι που έχουν Τουρισμό δεν έχουν νερό και Λιμάνι 

Η ανάπτυξη της βιομηχανίας μας σχετίζεται  επίσης με δύο ειδών δράσεις για τις οποίες οφείλουμε να πάρουμε  σημαντικές πρωτοβουλίες

Πρώτον η κυβέρνηση, το αρμόδιο υπουργείο οφείλει να μελετήσει  και να αξιοποιήσει  τα δεδομένα της ΕΛΣΤΑΤ για το εισαγωγικό εμπόριο και να συνεργαστεί  με επιχειρηματικούς και παραγωγικούς φορείς όπως ο ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, Επιμελητήρια  κλπ, για το ποιες δυνατότητες υπάρχουν για εγχώρια παραγωγή και υποκατάσταση εισαγομένων προϊόντων

 Δεύτερον  αξιοποίηση της διεθνούς διπλωματίας (εμπορικών ακολούθων σε πρεσβείες) για την συστηματική έρευνα των διαφόρων χωρών στις οποίες μπορούμε να εξάγουμε ελληνικά προϊόντα.

Η απόλυτη εναντίωση στον  προστατευτισμό.

Σε κάθε οικονομία έχουμε κλάδους που εμφανίζουν  δυναμισμό και πρέπει να ενθαρρύνονται και σε αυτούς να υπάρξει προσανατολισμός, αλλά υπάρχουν κλάδοι και δραστηριότητες  που φθίνουν. Για παράδειγμα την δεκαετία 2001-2010 είχαμε Φθίνουσα δραστηριότητα στους Ηλεκτρονικούς υπολογιστές, στην Κλωστοϋφαντουργία, στα πλαστικά,  στα έπιπλα, στην Χαρτοποιία, σε Παραγωγή χημικών, σε παραγωγή Μη μεταλλικών προϊόντων και τις κατασκευές εξοπλισμού μεταφορών, ενώ είχαμε βελτίωση σε δραστηριότητες όπως τα  Βασικά μέταλλα, Φαρμακευτικά προϊόντα, εκδοτικά, ,Προϊόντα διύλισης, ηλεκτρική ενέργεια και  φυσικό αέριο, Επισκευαστικές δραστηριότητες  εγκαταστάσεων.

Δεν σημαίνει ότι οι κλάδοι που φθίνουν πρέπει να εγκαταλειφθούν αλλά  να στηριχτούν όσο αυτό είναι δυνατό ,  ώστε οι  επιπτώσεις να είναι ελάχιστες, τα λουκέτα λιγότερα και οι απολύσεις λιγότερες.

Έχουν αναφερθεί κατά καιρό περιπτώσεις  αναπτυγμένων  καπιταλιστικών χωρών όπως  Γερμανία και ΗΠΑ, αλλά και άλλων καπιταλιστικών χωρών που οι κυβερνήσεις εφαρμόζουν  μια ενεργητική βιομηχανική πολιτική και δεν αφήνουν  εύκολα να κλείσουν βιομηχανικές εταιρείες τους, ‘όπως και άλλες χώρες  όπως η Σουηδία, η Νορβηγία, ο Καναδάς, η Αυστραλία , Φιλανδία,  Βραζιλία, Ιταλία , Ρωσία που εφαρμόζουν διάφορα μέτρα , προστατευτισμού .  Πρακτικές προστατευτισμού, ειδικά σε χώρες που βρίσκονται σε δεινή θέση, δεν μπορεί να απαγορεύονται. Η μόνιμη τακτική να γινόμαστε βασιλικότεροι του βασιλέως πρέπει να εγκαταλειφθεί και να προχωράμε και σε παρόμοια μέτρα για  εκείνες τις περιπτώσεις που διακυβεύεται  το δημόσιο και εθνικό συμφέρον. 

 

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)