Από τη Μαρία Λίλα
για το insideoutborders.com

Στο γενικό πρόσταγμα των εκδηλώσεων η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ η οποία θα βρίσκεται στην υπαίθρια προγραμματισμένη γιορτή στην Πύλη του Βρανδεμβούργου, καθώς 7.000 λευκά μπαλόνια που έχουν τοποθετηθεί στη σειρά -μήκους 15 χλμ.- σε ανάμνηση του Τείχους που χώριζε την πόλη, θα αφεθούν ελεύθερα, συμβολίζοντας την εξαφάνισή του.



Το επονομαζόμενο στη Δύση «Τείχος της ντροπής» κτίστηκε το 1961 από την κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας ως «αντιφασιστική προστασία» και αποτέλεσε για 28 χρόνια σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου.

Για την κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας ήταν ο προμαχώνας, για τον οποίο λεγόταν ότι στήθηκε απέναντι στον εξωτερικό εχθρό, ενάντια στην απειλή απ’ τη Δύση, ενάντια στους πολεμοκάπηλους, δουλεμπόρους και εγκληματίες, όπως γράφει ο Αστέρης Κούτουλας στο δραματοποιημένο αφήγημα για την πτώση του τείχους και το τελευταίο θύμα του τον Κρις Γκεφρόι, με αφορμή την ομώνυμη ταινία για τη μικρή ζωή του -«The short life of Chris Gueffroy» (2010)- του Klaus Salge.



Στην πραγματικότητα, όμως, όπως αναφέρει ο Κούτουλας, είχε σκοπό να προστατεύει τους ανθρώπους που ζούσαν στην πλευρά που ανέτελλε ο ήλιος, από τον ίδιο τους τον εαυτό, από τις ίδιες τους τις σκέψεις, τις ιδέες, τις λέξεις και τις επιθυμίες.

Μήκους 150 χλμ. διαιρούσε το Βερολίνο μέχρι τις 9 Νοεμβρίου του 1989 ενώ σήμερα υπάρχουν μέσα στην πόλη περίπου τρία χιλιόμετρα από αυτό το οικοδόμημα, που αποτελεί ιστορικό ορόσημο για τη Γερμανία καθώς σε λιγότερο από ένα χρόνο μετά την πτώση του, στις 3 Οκτωβρίου του 1990, η χώρα-για πρώτη φορά μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο- έγινε και πάλι ενιαία.

Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου συμβολίζει τώρα το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.



Τελευταίο θύμα του ήταν, μόλις στα 21 του χρόνια, ο Κρις Γκεφρόι τον Φεβρουάριο του 1989. Οι άνθρωποι της Στάζι είπαν στην Κάρεν Γκεφρόι ότι ο γιος της επιτέθηκε σε μια στρατιωτική εγκατάσταση και ο θάνατός του ήταν συνέπεια μιας ατυχούς συγκυρίας.

«Η ίδια, πάντως, δε χρειάζεται να έχει ενοχές, την αποκλειστική ευθύνη για αυτήν την αρνητική κατάσταση φέρει μόνο ο ίδιος ο γιος της». Σε μία απόπειρα να δικαιολογήσουν τον θάνατο του Κρις έφθασαν στο σημείο να δηλώσουν στη μητέρα: «Και τι μπορείς να κάνεις, κυρία Γκεφρόι, με νεαρά, άγρια άλογα που δεν δαμάζονται;…. Τα σκοτώνεις».

Είκοσι πέντε χρόνια μετά την πτώση του Τείχους, όμως, οι διαρθρωτικές διαφορές ανάμεσα στις δύο πρώην χώρες, ιδιαίτερα στο μέτωπο της απασχόλησης, είναι ακόμη ορατές.

«Πολλοί άνθρωποι στη Γερμανική Λαϊκή Δημοκρατία είχαν μια απασχόληση και μια εμπειρία τις οποίες δεν μπόρεσαν να αναδείξουν στην αγορά εργασίας και πολλοί άνθρωποι επλήγησαν» αναγνωρίζει σήμερα ακόμη και η καγκελάριος Μέρκελ ενώ ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ δεν έχασε την ευκαιρία να προειδοποιήσει ότι η διεθνής κοινότητα βρίσκεται σήμερα στα πρόθυρα ενός νέου Ψυχρού Πολέμου.

Σύμφωνα με τον Γκορμπατσόφ οι σημερινές μεγάλες δυνάμεις και κυρίως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής περιορίστηκαν στις δάφνες από τον «θρίαμβο» της διάλυσης της ΕΣΣΔ το 1991 και αποδείχτηκαν πολύ λίγες στην αντιμετώπιση των κρίσεων που ακολούθησαν στη Γιουγκοσλαβία, τη Μέση Ανατολή και τώρα στην Ουκρανία.