Ο υφυπουργός τόνισε, ότι για μια κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά, οι όποιες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν μπορεί να είναι μια απλή αλλαγή διατάξεων και άρθρων στο ήδη υπάρχον νομικό πλαίσιο, αλλά μια ουσιαστική αναδιάρθρωση του πολιτικού και διοικητικού συστήματος της χώρας. Ο νόμος που ψηφίστηκε με πρωτοβουλία του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης και του Αναπληρωτή Υπουργού Χριστόφορου Βερναρδάκη, συνιστά μεγάλη τομή στη Δημόσια Διοίκηση, η οποία έχει ανάγκη από μεγάλες αλλαγές, ενώ μια αντίστοιχα μεγάλη τομή βρίσκεται στα σκαριά αυτήν την περίοδο από το ΥΠΕΣ στα επίπεδα των Δήμων και των Περιφερειών.
Στην Ημερίδα απηύθυναν χαιρετισμό η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλειας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης κα Θεανώ Φωτίου, η Περιφερειάρχης Αττικής κα Ρένα Δούρου, ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης κ. Κωνσταντίνος Πουλάκης, ο Δήμαρχος Νίκαιας-Ρέντη, μέλος Δ.Σ. της ΚΕΔΕ και εκπρόσωπος της ΚΕΔΕ στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΚΔΔΑ κ. Γιώργος Ιωακειμίδης, ο Πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής (ΠΕΔΑ) και Δήμαρχος Ν. Ιωνίας κ. Ηρακλής Γκότσης, ο Δήμαρχος Μοσχάτου-Ταύρου κ. Ανδρέας Ευθυμίου.
Αναλυτικά η ομιλία του υφυπουργού:
«Κυρίες και κύριοι,
Σας ευχαριστώ για τη δυνατότητα που μου δίνετε να εκφράσω, όχι μόνο κάποιες προσωπικές σκέψεις αλλά και τις σκέψεις της κυβέρνησης, πάνω σε ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως η Τοπική Αυτοδιοίκηση στη Μετακαλλικρατική εποχή.
Θα ήθελα από την αρχή να κάνω σαφές, πως για την κυβέρνηση μας, για μια κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά, οι όποιες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν μπορεί να είναι μια απλή αλλαγή διατάξεων και άρθρων στο ήδη υπάρχον νομικό πλαίσιο. Θέλουμε, οφείλουμε να προχωρήσουμε σε μια ουσιαστική αναδιάρθρωση του πολιτικού και διοικητικού συστήματος της χώρας.
Ο προβληματισμός λοιπόν, για την αυτοδιοίκηση εντάσσεται στον ευρύτερο προβληματισμό για την διακυβέρνηση, τη δημόσια διοίκηση, το κράτος. Η Δημόσια Διοίκηση έχει ανάγκη από μεγάλες τομές και αλλαγές. Ο νόμος που ψηφίστηκε με πρωτοβουλία του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης και του Αναπληρωτή Υπουργού Χριστόφορου Βερναρδάκη, συνιστά μεγάλη τομή και μια αντίστοιχα μεγάλη τομή βρίσκεται στα σκαριά αυτήν την περίοδο από το ΥΠΕΣ στα επίπεδα των Δήμων και των Περιφερειών.
Χρειάζεται όμως, να προχωρήσουμε στη δημιουργία ενός δημοκρατικά διαρθρωμένου πολιτικού-διοικητικού συστήματος σε τρία επίπεδα, το κεντρικό κράτος, τις Περιφέρειες και τους Δήμους και με αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων στο κατώτατο επίπεδο και κοντά στον πολίτη.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στο νεότερο ελληνικό κράτος αντιμετωπίστηκε πάντοτε με επιφύλαξη και καχυποψία και δεν έφθασε ποτέ να γίνει ο εκφραστής της τοπικά οργανωμένης πολιτικής κοινωνίας και ένα πραγματικό κέντρο τοπικής αυτοκυβέρνησης. Παρά τις συνταγματικές και πολιτικές διακηρύξεις περί αποκέντρωσης, η κεντρική εξουσία δύσκολα εκχωρούσε αρμοδιότητες και ακόμη δυσκολότερα εκχωρούσε τους αναγκαίους πόρους. Εξάλλου, η δυσπιστία των πολιτών απέναντι στους θεσμούς, η διαρκής αύξηση του πολιτικού κυνισμού και η μείωση της κοινωνικής εμπιστοσύνης αποτέλεσαν το λόγο που ακόμα και οι ελάχιστες θεσμικές πρωτοβουλίες που κινήθηκαν στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της συμμετοχής και της δημοκρατίας στην Τ.Α. έμειναν «κενό γράμμα».
Λόγω των παραπάνω η Τ.Α σήμερα χαρακτηρίζεται από:
• Πλειοψηφικό & αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα.
• Υπερβολική ενδυνάμωση των μονοπρόσωπων οργάνων (Δήμαρχος, Περιφερειάρχης) ή των ολιγομελών οργάνων (Δημαρχιακή/Εκτελεστική Επιτροπή, Οικονομική Επιτροπή), σε βάρος των Δημοτικών/Περιφερειακών Συμβουλίων.
• Απουσία θεσμών πραγματικής και ουσιαστικής κοινωνικής συμμετοχής, εφόσον οι ελάχιστοι υφιστάμενοι θεσμοί (Επιτροπή Διαβούλευσης, Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών κ.λπ.) είτε δεν ιδρύονται από τις κατά τόπους Δημοτικές και Περιφερειακές Αρχές, είτε αντιμετωπίζονται τυπολατρικά και εργαλειακά, αποξενωνόμενες από το ουσιαστικό τους περιεχόμενο.
• Συγκεντρωτική οργάνωση και λειτουργία των Ο.Τ.Α. (ιδίως των Δήμων) σε βάρος των θεσμών της εσωτερικής (ενδοδημοτικής) αποκέντρωσης (π.χ. Τοπικά Συμβούλια).
• Πολυκερματισμό των ελέγχων, με αποτέλεσμα οι Ο.Τ.Α. να ασφυκτιούν από τον έλεγχο επί της δράσης τους, (λόγω του ότι ο τελευταίος εκτρέπεται των ορίων του
