Μιλάμε για κουκούλωμα κανονικό. Μιλάμε για θάψιμο. Τρία μέτρα κάτω από τη γη και ίσως ακόμη πιο βαθιά. Τόσο βαθιά που ούτε τα φάσκελα δεν φτάνουν την ντροπή. Μια πενταετία ερευνών, λέει, δίχως το παραμικρό αποτέλεσμα. Δεν ταυτοποίησαν ούτε έναν. Δεν κατάφεραν να βρουν ούτε έναν από τους ναζί μαχαιροβγάλτες που πριν από πέντε χρόνια μακέλεψαν στο κέντρο της Αθήνας όποιον αλλοδαπό βρέθηκε στο πέρασμά τους. Ούτε έναν δεν κατάφεραν να αναγνωρίσουν, και ας βούιξε το Διαδίκτυο με φωτογραφίες, ονόματα και παρατσούκλια. Στο αρχείο το χρυσαυγίτικο πογκρόμ του 2011, μαζί με τις ευθύνες για τη δολοφονία του νεαρού Αλίμ Αμπνούλ Μάναν από το Μπαγκλαντές και τους περισσότερους από 100 χτυπημένους μετανάστες.
Πέντε χρόνια υποτίθεται ότι οι διωκτικές αρχές μελετούσαν τα βίντεο και τις φωτογραφίες που αφορούσαν το ρατσιστικό πογκρόμ που εξαπολύθηκε μετά τη δολοφονία του Μανώλη Καντάρη και το αποτέλεσμα ήταν μια τεράστια τρύπα στη λογική και τη νοημοσύνη. Ατιμώρητοι θα μείνουν τελικά οι μελανοχίτωνες που αιματοκύλισαν την Γ’ Σεπτεμβρίου, την Ομόνοια, την οδό Αθηνάς και την πλατεία Κοτζιά. Ατιμώρητα θα μείνουν τα μέλη του τάγματος εφόδου που εκείνη τη μέρα εισέβαλλαν μέχρι και στο κέντρο σίτισης αστέγων του Δήμου Αθηνών για να βρουν μετανάστες και παράλληλα κατέστρεψαν τα μαγαζιά όσων αλλοδαπών βρήκαν στον δρόμο τους.
Ούτε μία σύλληψη κατά τη διάρκεια του πογκρόμ. Ούτε μία ταυτοποίηση στα χρόνια που ακολούθησαν. Και ας είχαν οι αστυνομικοί την ευκαιρία να επέμβουν κατά τη διάρκεια των επιθέσεων. Και ας είχαν οι αρχές τη δυνατότητα να μελετήσουν τις δεκάδες φωτογραφίες, αλλά και τα βίντεο από κάμερες ασφαλείας που κατέγραψαν πρόσωπα και εγκληματικές πράξεις. Αποτέλεσμα μηδέν και στις δύο περιπτώσεις. Ένα αποτέλεσμα που άφησε έκθετους τους μηχανισμούς της ΕΛ.ΑΣ. τόσο για την ολιγωρία των ανδρών της κατά τη διάρκεια του πογκρόμ, όσο και για την ανικανότητα των στελεχών της να πράξουν αυτό που με σχετική ευκολία έπραξαν κάποιοι χρήστες του Διαδικτύου, που με την κατάλληλη έρευνα κατάφεραν να εντοπίσουν ορισμένους εκ των συμμετεχόντων στην ρατσιστική επιδρομή του 2011.
Έχει περάσει σχεδόν μία εβδομάδα από την επίσημη «αρχειοθέτηση» της υπόθεσης και δυστυχώς μέχρι σήμερα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, ουδείς δείχνει να έχει ενοχληθεί από το κουκούλωμα του πογκρόμ και την παραγραφή όσων διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια εκείνων των επιθέσεων. Εκτός από τον Θ. Καμπαγιάννη, εκ των συνηγόρων Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, και τον δικηγόρο Κ. Σκαρμέα, που προς τιμήν τους κατέθεσαν μηνυτήρια αναφορά για την αρχειοθέτηση της υπόθεσης, θα περίμενε κανείς ανάλογη αντίδραση και σε πολιτικό επίπεδο. Πριν μπουν στο αρχείο και τα αντανακλαστικά της κοινωνίας.
