Το γερμανικό think tank που εδρεύει στο Φράιμπουργκ, σε μια επικαιροποιημένη μελέτη του, που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο, επισημαίνει ότι η πρόσφατη έκδοση κρατικών ομολόγων πενταετούς διάρκειας που διασφάλισε στην ελληνική κυβέρνηση 3 δισ. ευρώ, δε συνιστά απόδειξη προόδου. «Η διάθεση των ομολόγων δεν οφείλεται στις επιτυχείς μεταρρυθμίσεις, αλλά στο γεγονός ότι οι χρηματοπιστωτικές και νομισματικές παρεμβάσεις των περασμένων ετών έθεσαν εκτός ισχύος τις δυνάμεις της αγοράς», εκτιμούν οι επιστήμονες του CEP.
Σημειώνουν, μάλιστα ότι δεν διακρίνεται καμία ένδειξη βελτίωσης της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας στο ορατό μέλλον, διευκρινίζοντας πως "η κατάσταση της πραγματικής οικονομίας και η δημοσιονομική κατάσταση δε δικαιολογεί το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος κατάφερε να διαθέσει τα ομόλογά του με επιτόκιο χαμηλότερο του 5%".
Σύμφωνα με τη μελέτη του CEP, οι επενδύσεις υποχωρούν από το 2011, ενώ το 2013 η μείωση τους έφτασε το 10,7% του ΑΕΠ. Αντίθετα, ο δείκτης κατανάλωσης βρίσκεται από το 2002 σε επίπεδα άνω του 100% του διαθέσιμου εισοδήματος και το 2013 έφτασε το 119%. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η αποκατάσταση της πιστοληπτικής ικανότητας είναι δυνατή μόνο εφόσον σημειωθεί "δραστική πτώση του δείκτη κατανάλωσης", κάτι, όμως, που αποκλείουν προς το παρόν.
"Η Ελλάδα εξαθλιώνεται όλο και περισσότερο. Απομακρύνεται περισσότερο από τη δυνατότητα εξυγίανσής της μέσω της οικονομικής ανάπτυξης και κατ' επέκταση από την υπέρβαση της κρίσης" αποφαίνεται το γερμανικό think tank. Τονίζουν ότι τα πραγματικά προβλήματα της χώρας δεν επηρεάζονται από τις εξελίξεις στις κεφαλαιαγορές, εξηγώντας ότι η αισιοδοξία των χρηματιστηριακών κύκλων δε σημαίνει πως η Ελλάδα ξεπέρασε τον κίνδυνο.
Το CEP έχει αναπτύξει έναν δικό του δείκτη φερεγγυότητας κρατών, το CEP-Default-Index, με το οποίο εξετάζονται σε τακτά χρονικά διαστήματα οι χώρες της ευρωζώνης. Οι ερευνητές θεωρούν ότι η εξέλιξη της φερεγγυότητας μιας χώρας έναντι των ξένων πιστωτών εξαρτάται λιγότερο από το ύψος του δημοσίου χρέους και των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και περισσότερο από την συνολική σταθερότητα της οικονομίας, η οποία με τη σειρά της εξαρτάται από την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων στην παγκόσμια αγορά. Ο δείκτης λαμβάνει υπόψη την πιστωτική συμπεριφορά των τραπεζών, των επιχειρήσεων και των καταναλωτών.
