Οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους χρησιμοποίησαν αέριο χλωρίου σε επίθεση στις 15 του Σεπτέμβρη, στην πόλη του Ντουλουίγια, βόρεια της Βαγδάτης, σύμφωνα με δημοσίευμα της Ουάσιγκτον Ποστ. Η επίθεση έγινε μετά την ανταλλαγή πυρών μεταξύ των τζιχαντιστών και μελών της σουνίτικης φυλής Τζαμπούρ, που προστάτευαν τα σύνορα της πόλης.
«Ηταν μια παράξενη έκρηξη, είδαμε κίτρινο καπνό να ανεβαίνει», ανέφερε ένας από τους επιζώντες, ο λοχίας Χαϊραλα Αλ Τζαμπούρι. Οι αναφορές προσθέτουν πως εμφανίστηκε μετά την επίθεση μια «ομίχλη» που αιωρούνταν κοντά στο έδαφος, πιθανή ένδειξ χ΄ρησης χλωρίου, που είναι βαρύτερο από τον αέρα.’
Οι νοσηλευτές που παρείχαν τις πρώτες βοήθειες στα θύματα επιβεβαίωσαν πως η διάγνωσή τους ήταν δηλητηρίαση από αέριο χλωρίου.
«Πανικοβλήθηκαν. Πανικοβληθήκαμε», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Κασίμ Χατίμ, διευθυντής του νοσοκομείο της γειτονικής πόλης Μπαλάντ, όπου μεταφέρθηκαν τα θύματα. «Αρχικά πιστέψαμε πως ήταν κάποιο πιο επικινδυνο αέριο, όπως νευροπαραλυτικά αέρια»
Xαρτης της περιοχής όπου έλαβε χώρα η επίθεση:
Η ανακοίνωση του υπ. Αμυνας αναφέρει πως το Ισλαμικό Κράτος χρησιμοποίησε το αέριο με «πρωτόγονο και αναποτελεσματικό τρόπο» - σε επιθέσεις με βόμβες στους δρόμους και κοντά σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού, όπου και απέκτησαν πρόσβαση σε χλώριο. Χωρίς να αναφέρει τις περιοχές των επιθέσεων, το υπ. Αμυνας οπροσθέτει ωπς ο στόχος τους είναι «να κάμψουν το ηθικό του ιρακινού λαού γενικά, και των ενόπλων δυνάμεών μας ειδικότερα».
Η λεζάντα, από το RT: Ιρακινοί στρατιώτες και σουνίτες πολιτοφύλακες την ώρα της μάχης με μαχητές του Ισλαμικού Κράτους
Πληροφορίες και κάποια αποδεικτικά στοιχεία για χρήση χημικών από το Ισλαμικό Κράτος και στο πολιορκούμενο Κομπάνι, στα σύνορα Συρίας – Τουρκίας, επίσης είδαν χθες το φως της δημοσιότητας. (αναλυτικά εδώ)
Το χλώριο χρησιμοποιήθηκε ευρέως κατά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο ως ασφυξιογόνο. Σήμερα, πωλείται νόμιμα για βιομηχανική χρήση, αλλά η χρήση του ως χημικό όπλο παραβιάζει τη διεθνή Συνθήκη για τη χρήση όπλων.
Μετάφραση από το Russia Today, επιμέλεια Α.Π.