to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Ενός «λάθους», μύρια έπονται

«Πόσο κράτος δικαίου είναι άραγε το κράτος όπου όταν κάποιος παραβιάζει το δικαίωμα που του δίνει ο νόμος, ο δικαστής τιμωρεί τους υπόλοιπους;»


Πόσο κράτος δικαίου είναι άραγε το κράτος όπου όταν κάποιος παραβιάζει το δικαίωμα που του δίνει ο νόμος, ο δικαστής τιμωρεί τους υπόλοιπους. Αντί δε να διορθώσουν το άδικο και να σταματήσει μια εκδικητική συμπεριφορά που υπαγορεύτηκε και από την δημοσιογραφική υστερία, κάνουν το δεύτερο ακόμα πιο άδικο. Καταργούν όχι μόνο το νόμο αλλά και το κίνητρο για να σπουδάσουν οι κρατούμενοι που είναι και οι ανάσες ελευθερίας. Όταν ένα παιδί που είναι στη χρήση ζει μέσα στην αθλιότητα της φυλακής και προσέρχεται σε μια μονάδα απεξάρτησης με υπ’ όρον αποφυλάκιση, το πρώτο κίνητρο είναι η ανάσα ελευθερίας, οι καλύτερες συνθήκες στο φαγητό, στην καθαριότητα, στη φροντίδα και πολύ αργότερα έρχεται η στιγμή για να γίνει η θεραπεία του, κυρίαρχο κίνητρο για τη ζωή του.

Το ίδιο ισχύει και για τον κρατούμενο που θέλει να σπουδάσει. Όταν λοιπόν μια κατάφωρη αδικία για κάποιον κρατούμενο πάει να γίνει νέος νόμος για όλους, δια χειρός υπουργού Δικαιοσύνης, αυτό ισοδυναμεί πρακτικά με τιμωρία όλων των κρατουμένων που θέλησαν ή θα θελήσουν να σπουδάσουν. Κανένας κρατούμενος δεν έχει, τόσο ξεκάθαρο στο μυαλό του και στην θέλησή του, ισχυρό κίνητρο για εκπαίδευση που να μην χρειάζεται και μια ελάχιστη ανταμοιβή όπως αυτή της εκπαιδευτικής άδειας. Είναι αδιανόητη η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία για όλους τους κρατούμενους που θέλουν να σπουδάσουν. Είναι σαν να γίνεται η σκληρή απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού όπλο για μεγαλύτερη ακόμα καταστολή.

Κι όμως ο υπουργός και οι εισαγγελείς είχαν και έχουν τον τρόπο να δοκιμάσουν να εφαρμόσουν το νόμο για το Ρωμανό και να κρίνουν μετά ψύχραιμα τα όποια αποτελέσματα.  Όταν το δικαστήριο που τον δίκασε εξέτασε στα σοβαρά και επί ώρα να έχει η έφεσή του ανασταλτικό χαρακτήρα και όταν εγκληματίες με ανθρωποκτόνες ενέργειες ή για σεξουαλικά ή για οικονομικά εγκλήματα ακόμα και με 20 χρόνια κάθειρξη έχουν πετύχει αναστολή μέχρι το εφετείο, δεν είναι κατανοητό για ποιο λόγο ένας αναρχικός ληστής δεν μπορεί να ευεργετηθεί από το νόμο και πρέπει αντί γι αυτό να αλλάξει ο νόμος;

Τώρα δηλαδή που ασκήθηκε δίωξη για εγκληματική οργάνωση στο παρακράτος του ποδοσφαίρου μήπως θα αλλάξει ο νόμος και θα καταργηθεί το ποδόσφαιρο; 

Άντα Ψαρρά

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)