Ο παραπάνω αφορισμός προέρχεται από το βιβλίο των εκδόσεων Ερατώ “Φράντς Κάφκα, Αφορισμοί”. Αντιγράφω από τον πρόλογο του βιβλίου:

«Οι Αφορισμοί αυτού του τόμου, αλιευμένοι από τα Τετράδια του 1917 και 1918 (το πρώτο μέρος) και από κείνα του 1920 (“Αυτός”) αποτελούν γόνιμα θραύσματα της εναγώνιας προσπάθειας να λεχθεί το άλεκτο, να γίνει ρητό το άρρητο, να προσεγγιστεί (με νύξεις, έστω, και με σπασμούς λόγου) το απροσπέλαστο».