Όσο περνάνε οι μέρες, τόσο πιο πολύ εκτίθενται οι Βαρβιτσιώτης και Σαμαράς για την τραγωδία στο Φαρμακονήσι. Με κάθε στοιχείο που βλέπει το φως της δημοσιότητας, μειώνονται οι αμφιβολίες τόσο για τις αιτίες του πολύνεκρου ναυαγίου όσο και για την προσπάθεια συγκάλυψης από τη μεριά της κυβέρνησης.

1. Στην προχτεσινή συνέντευξη τύπου της Πρωτοβουλίας Ενάντια Στα Κέντρα Κράτησης, οι επιζήσαντες του ναυαγίου επέμειναν στις αρχικές μαρτυρίες που έδωσαν στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Και οι τρεις που μίλησαν αφηγήθηκαν με παρόμοιο τρόπο τα περιστατικά, επαναλαμβάνοντας ότι το σκάφος του λιμενικού τραβούσε τη δικιά τους βάρκα προς την Τουρκία. Τόνισαν μάλιστα ότι όταν αυτή αναποδογύρισε, οι λιμενικοί εμπόδισαν ναυαγούς να ανέβουν στο δικό τους σκάφος. Σύμφωνα με τους επιζήσαντες, σώθηκαν μόνοι όσοι κατάφεραν να επωφεληθούν από τη μηχανική βλάβη που ακινητοποίησε το σκάφος του λιμενικού για να ανέβουν μόνοι τους.
2. Στην ίδια συνέντευξη, οι πρόσφυγες διέψευσαν ότι έδωσαν καταθέσεις στις οποίες ευχαριστούσαν τους λιμενικούς για τη σωτηρία τους. Τις καταθέσεις αυτές «διέρρευσε» το Υπουργείο Ναυτιλίας για να διαψεύσει τις μαρτυρίες των προσφύγων. Ωστόσο, οι ίδιοι λένε ότι στο ΑΤ Λέρου δεν υπήρχε μεταφραστής στη γλώσσα τους και ότι οι ίδιοι αναγκάστηκαν να υπογράψουν χαρτιά που δεν ήξεραν σε τι αναφέρονταν. Μέχρις στιγμής, ούτε το λιμενικό ούτε το υπουργείο έχουν ισχυριστεί ότι όντως υπήρχε στο ΑΤ Λέρου κατάλληλος μεταφραστής.
3. Από μια άλλη μεριά, ο Γιώργος Τσαρμπόπουλος, επικεφαλής του Γραφείου στην Ελλάδα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, επιβεβαίωσε πλήρως ότι οι αρχικές καταθέσεις των ναυαγών στην Αρμοστεία, δόθηκαν σύμφωνα με την διαδικασία που ορίζει ο διεθνής οργανισμός. Υπενθυμίζεται ότι η Ύπατη Αρμοστεία (από την  οποία κι έγιναν γνωστά τα γεγονότα) συνέλεξε τις μαρτυρίες των ναυαγών στη Λέρο λίγο μετά την τραγωδία.
4. Πέρα όμως από τις διαψεύσεις των κυβερνητικών διαρροών, υπάρχει κι η κοινή λογική. Για ποιο λόγο να πουν ψέματα οι πρόσφυγες και, πολύ περισσότερο, να συκοφαντήσουν αυτούς που υποτίθεται ότι τους διέσωσαν; Υπάρχει προηγούμενο να καταγγέλλει κάποιος αυτόν που του έσωσε τη ζωή;
5. Η κυβέρνηση επιμένει να καλύπτει τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη παρά τις πρωτοφανούς αναισθησίας δηλώσεις του και παρά το ότι έσπευσε να προκαταλάβει τη δικαστική έρευνα, αθωώνοντας τους λιμενικούς κι επιτιθέμενος στον ευρωπαίο Επίτροπο Μούιζνιεκς. Πώς  μπορεί να παραμένει στη θέση του ένα υπουργός που δεν κρατάει πια ούτε τα προσχήματα;
6. Επιπλέον, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν κάνει τίποτα με τους συνεχείς θανάτους προσφύγων και μεταναστών στα ελληνικά σύνορα (117 τον τελευταίο χρόνο), αλλά επιτίθεται στον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή επιχειρούν να διεθνοποιήσουν το ζήτημα, θέτοντας το στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κυβέρνηση εμφανίζεται να μην ενοχλείται καν από το αιματηρό αδιέξοδο της μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ. Δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια να αναθεωρηθεί η Συνθήκη Δουβλίνο 3 που  (σε συνέχεια του Δουβλίνου 2) μετατρέπει τις χώρες τους ευρωπαϊκού νότου σε στρατόπεδα συγκέντρωση και τόπους μαρτυρίου για μετανάστες και πρόσφυγες.
7. Και ας απαντήσει κάποιος υπεύθυνος τι ακριβώς εννοούσε ο πρωθυπουργός στις 8/12 όταν έλεγε στη Βουλή ότι «νομιμοποιήσαμε τακτικές αποτροπής που μέχρι σήμερα απαγορεύονταν». Δεν αποτελεί αυτή η αποστροφή του πρωθυπουργικού λόγου ομολογία ότι η κυβέρνηση έχει δώσει εντολή να γίνονται «άτυπες επαναπροωθήσεις» (σαν αυτή που καταγγέλλεται ότι έγινε στο Φαραμκονήσι) που θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές των προσφύγων και παραβιάζουν κατάφωρα το διεθνές Δίκαιο;

Η κυβέρνηση είναι τόσο έκθετη που οποιαδήποτε προσπάθεια συγκάλυψης δεν μπορεί να πείσει. Οι πολίτες στην Ελλάδα και την Ευρώπη απαιτούν δικαιοσύνη.