Αν και δεν ήταν από τους μεγαλύτερους που έχουν σημειωθεί στην Ελλάδα, οι 143 νεκροί, 700 τραυματίες, 100.000 άστεγοι και οι πάνω από 30 καταρρεύσεις κτιρίων, ανέδειξαν με τον πλέον δραματικό τρόπο τις συνέπειες από τον δρόμο ανάπτυξης και παραγωγής που ακολουθείται στη χώρα, τέτοιο που θυσιάζει στο βωμό του κέρδους ακόμα και την ανθρώπινη ζωή.
Οι επιστήμονες και οι ειδικοί στην πλειονότητάς τους συνέκλιναν στην άποψη ότι οι περισσότερες και μεγαλύτερες καταστροφές οφείλονταν σε σημαντικές παραλείψεις που αφορούν στον τρόπο κατασκευής των κτιρίων, τα υλικά κατασκευής και την απουσία ελέγχων.
Ο σεισμός, χτύπησε τα βορειοδυτικά προάστια της Αθήνας. Το επίκεντρό του ήταν 18 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από το κέντρο της Αθήνας, στους πρόποδες της Πάρνηθας. Μενίδι,Μεταμόρφωση, Άνω Λιόσια, Κάτω Κηφισιά, Ερυθραία, Περιστέρι, Νέα Φιλαδέλφεια,Πετρούπολη, Θρακομακεδόνες, Ελευσίνα ήταν οι περιοχές που χτυπήθηκαν περισσότερο.
Οι πρώτες εκτιμήσεις μιλούσαν για 27 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες, όμως η πραγματικότητα ήταν πολύ πιο τραγική. Από τους συνολικά 143 νεκρούς, οι 79 ήταν σε έξι κτίρια και συγκεκριμένα 39 στη «Ρικομέξ», 8 στη«Φαράν», 16 στην πολυκατοικία της οδού Ψυχάρη στη Μεταμόρφωση, 7 στη μοιραία οικοδομή στην οδό Πίνδου της Νέας Φιλαδέλφειας, 3 στο εργοστάσιο «Φιλοπλάστ ΕΠΕ» και 6 στο εργοστάσιο «ΒΙΟΚΥΤ».
Η «Ρικομέξ» είχε υποστεί σοβαρές ζημιές πριν το σεισμό από πυρκαγιά αλλά συνέχιζε να υπάρχει, ενώ η πολυκατοικία της Ν. Φιλαδέλφειας είχε ζημιές από το σεισμό του 1981 που καλύφθηκαν με κάποια φτιασιδώματα. Παρότι τα κτίρια που κατέρρευσαν και στα οποία σημειώθηκαν θάνατοι ήταν 27, κατηγορίες απαγγέλθηκαν μόνο για τα παραπάνω έξι κτίρια και για μια κατοικία στα Α. Λιόσια.
Αλλά και σε αυτές τις περιπτώσεις που απαγγέλθηκαν κατηγορίες, οι κατηγορούμενοι τελικά αθωώθηκαν ή όπου υπήρξαν μικρές ποινές φυλάκισης, άσκησαν εφέσεις. «Αθώοι» έγραψε η απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Αθήνας, τον Ιούλη του 2007, για τη «Ρικομέξ». Το ίδιο έκρινε και η απόφαση για τη «Φαράν». Για δε τις πολυκατοικίες της Μεταμόρφωσης και της Φιλαδέλφειας, καθώς και τα εργοστάσια «Φιλοπλάστ» και «ΒΙΟΚΥΤ» οι υποθέσεις είτε δεν έφτασαν ποτέ στα δικαστήρια λόγω παραγραφής, είτε οι υπεύθυνοι καταδικάστηκαν με μικρές ποινές φυλάκισης, άσκησαν έφεση και πήγαν στα σπίτια τους.
Την ίδια ώρα, χιλιάδες άστεγοι προσπαθούσαν να συνεχίσουν τη ζωή τους στους καταυλισμούς που στήθηκαν την επομένη του σεισμού για την... προσωρινή στέγασή τους. Από τους 101 καταυλισμούς που στήθηκαν αρχικά, μέχρι το 2004 είχαν κλείσει μόλις 19.
