«Θα ήθελα να ξεκινήσω την τοποθέτησή μου καταθέτοντας μια βασική απορία. Για ποιον λόγο, ζητά η ΝΔ να γίνει προ ημερησίας στη Βουλή για την ασφάλεια. Είναι η πρώτη συζήτηση που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ο νέος αρχηγός της ζητάει να γίνει στη Βουλή. Η ΝΔ δεν ζήτησε συζήτηση για οικονομία, για το προσφυγικό, για την ανεργία, για το ασφαλιστικό, για τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας. Δεν υποτιμώ το θέμα αλλά αναρωτιέμαι. Η Ευρώπη σήμερα μαστίζεται από τρεις κρίσεις και η χώρα μας έχει να αντιμετωπίσει την οικονομική και προσφυγική κρίση» είναι η αναφορά με την οποία ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας άνοιξε την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή που γίνεται για το θέμα της ασφάλειας των πολιτών με πρωτοβουλία της ΝΔ.
«Τι ακριβώς επιδιώκει αυτή η πρωτοβουλία; Ρητορική είναι η ερώτηση μου, γιατί τα κίνητρα είναι σαφή. Δεν προκαλεί καμία έκπληξη ότι στην επιστολή σας υιοθετείτε τον ισχυρισμό ότι η ασφάλεια των πολιτών τίθεται εν αμφιβόλω, από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και το προσφυγικό. Αυτός ο ισχυρισμός που συνδέει το προσφυγικό με την ασφάλεια των πολιτών είναι το επιχείρημα των πιο αντιδραστικών δυνάμεων στην Ευρώπη. Είναι η θέση εκείνων που υψώνουν τείχη στην Ευρώπη» είπε ο Αλέξης Τσίπρας και κατηγόρησε τη ΝΔ ότι με την πρόταση της να γίνει σήμερα αυτή η συζήτηση, έχει στόχο να ψαρέψει στα θολά νερά ενός ακροδεξιού ακροατηρίου, έχει στόχο να αναδείξει την ακροδεξιά ατζέντα.
«Υιοθετείτε ξενοφοβική γραμμή» είπε ο πρωθυπουργός και υπογράμμισε ότι η ελληνική κοινωνία έχει ισχυρά αντισώματα απέναντι στους ντελάληδες του φόβου. Είπε δε ότι στο βάρος αυτό που σηκώνει ο ελληνικός λαός, η ελληνική κυβέρνηση δίπλα σηκώνει το βάρος της ευθύνης του προσφυγικού.
O πρωθυπουργός αναφερόμενος στην οικονομική κρίση, επανέλαβε ότι η χώρα είναι ένα βήμα πριν από την έξοδο από την κρίση και αναρωτήθηκε αν αύριο τα στοιχεία της Eurostat αποδείξουν ότι η κυβέρνηση της ΝΔ άφησε άδεια ταμεία, αν τότε θα ζητήσει η ΝΔ συγνώμη ή αν θα συνεχίσει να συντηρεί τον μύθο της καταστροφής η αξιωματική αντιπολίτευση παρά το γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση πέτυχε και υπερέβη τους στόχους.
Επίθεση στη ΝΔ ,την οποία κατηγόρησε για καλλιέργεια μύθων στην οικονομία και το προσφυγικό και τώρα πρόσθεσε και έναν τρίτο μύθο, στο θέμα της ασφάλειας, εξαπέλυσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ζητώντας από την αξιωματική αντιπολίτευση να μην ταυτίζεται με ακροδεξιές δυνάμεις της Ευρώπης.
Παρά το γεγονός ότι η χώρα είναι περικυκλωμένη από χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση ασφάλειας και σταθερότητας, η Ελλάδα είναι μια όαση ασφάλειας, είπε ο πρωθυπουργός και διερωτήθηκε ποιοι είναι στόχοι της ΝΔ, καθώς προκάλεσε την σημερινή συζήτηση στη βουλή, τη στιγμή που αρχίζει η τουριστική περίοδος στην Ελλάδα και οι ενδείξεις είναι πολύ θετικές, κάνοντας λόγο για ανεύθυνη και επικίνδυνη στάση.
Απορρίπτοντας κατηγορητικά οποιαδήποτε διασύνδεση μεταξύ προσφυγικού προβλήματος και τρομοκρατίας, ο πρωθυπουργός τόνισε ότι ο ισχυρισμός που συνδέει τα δύο αυτά θέματα, είναι το αφήγημα των πιο αντιδραστικών και μισαλλόδοξων δυνάμεων και κομμάτων στην Ευρώπη, είναι το επιχείρημα αυτών που κλείνουν τα σύνορα. Αναφερόμενος στη στάση της ΝΔ, ο κ. Τσίπρας σημείωσε ότι, δυστυχώς, όχι μόνο δείχνει να υιοθετεί αυτή την αφήγηση και προσπαθεί να την μεταφέρει στην πλάτη της χώρας, λίγο πριν την έναρξη της τουριστικής περιόδου που εκατομμύρια τουρίστες ετοιμάζεται να επισκεφθούν την Ελλάδα, αλλά και να θέτει θέμα ασφάλειας , τη στιγμή που κανείς στην ΕΕ δεν υπονοεί καν ότι υπάρχει θέμα ασφάλειας.
Η ΝΔ επιχειρεί να ψαρέψει στα θολά νερά της ακροδεξιάς, είπε ο πρωθυπουργός και πρόσθεσε ότι η αξιωματική αντιπολίτευση επενδύει στον φόβο ενός τμήματος της κοινωνίας και προσπαθεί να συσπειρώσει την ακροδεξιά της πτέρυγα, εκεί πουν όπως είπε, δημιουργούνται νέα πολιτικά σχήματα. Η στάση αυτή, σημείωσε ο πρωθυπουργός προκαλεί προβλήματα στην ίδια τη ΝΔ, γιατί όσες φορές, η ΝΔ -όπως επί κ. Σαμαρά, όπως είπε χαρακτηριστικά- σήκωσε ακροδεξιά μπαντιέρα, το μόνο που κατάφερε ήταν να ενισχύσει τη Χρυσή Αυγή.
Αναπτύσσοντας τις θέσεις της κυβέρνησης, σε αντιδιαστολή με όσα υποστηρίζει η ΝΔ, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στις επικρίσεις που δέχεται για την οικονομία, τονίζοντας ότι η χώρα είναι ένα βήμα πριν το κατώφλι της εξόδου από την κρίση, κάτι που, όπως επισήμανε, το επιβεβαιώνουν τα οικονομικά δεδομένα. Ωστόσο, πρόσθεσε, απευθυνόμενος στη ΝΔ, φτιάξατε έναν μύθο ότι η διαπραγμάτευση κατέστρεψε την οικονομία. Αν η έκθεση της ΕΕ όμως αποδείξει ότι εμείς κρατήσαμε την οικονομία σε υψηλή απόδοση τι θα κάνετε; διερωτήθηκε. Θα ζητήσετε συγνώμη ή θα επιμείνετε να ζητάτε και εξεταστική επιτροπή; Θα συνεχίσετε τον μύθο ή θα παραδεχθείτε ότι τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά;.
Αναφερόμενος στον δεύτερο μύθο για τον οποίον κατηγόρησε τη ΝΔ, ο κ. Τσίπρας είπε ότι το ίδιο γίνεται για την προσφυγική κρίση. Η κυβέρνηση, υπογράμμισε, διεκδίκησε μια ευρωπαϊκή λύση και σήμερα οι ροές στα νησιά είναι 50-60 άνθρωποι την ημέρα. Οι εξελίξεις δεν επιβεβαίωσαν ούτε τον δεύτερο μύθο, ότι θα γινόταν η Ελλάδα απέραντο χοτ σποτ.
Δεν έφθαναν οι δύο μύθοι θέλατε και τρίτο, ότι η χώρα έχει πρόβλημα ασφάλειας, στάση επικίνδυνη και εθνικά ανεύθυνη, είπε ο πρωθυπουργός και δήλωσε κατηγορηματικά ότι η χώρα δεν αντιμετωπίζει ζήτημα ασφάλειας. Στο σημείο αυτό, ο κ. Τσίπρας υπεραμύνθηκε της εξωτερικής πολιτικής αναφερόμενος στις τριμερείς συνεργασίες με την Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο, την επανεκκίνηση των σχέσεων με τη Ρωσία και τη διαχείριση των σχέσεων με την Τουρκία, παρά τα προβλήματα που δημιουργεί η 'Αγκυρα με τις προκλήσεις της, όπως σημείωσε χαρακτηριστικά.
Η εξωτερική πολιτική ενισχύει τη θέση της χώρας, ενώ στο προσφυγικό έρχονται σημάδια διεθνούς αναγνώρισης. Γινόμαστε δέκτες ενός πρωτοφανούς κλίματος αλληλεγγύης, από τον Ομπάμα μέχρι τον Πάπα, ενώ η χώρα μας , στη συνείδηση των πολιτών του κόσμου, είναι η χώρα της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς. Ποια θα ήταν η εικόνα της χώρας, διερωτήθηκε ο πρωθυπουργός αν ήταν η κυβέρνηση όπως η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά, όταν χάναμε το μέτρημα από τις καταγγελίες των διεθνών οργανισμών.
Ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε στη συνέχεια αναλυτικά στην κατάσταση στην οποία παρέλαβε την ΕΛ.ΑΣ και στις προσπάθειες ανασυγκρότησής της, ενώ δήλωσε ότι η δημοκρατική διακυβέρνηση απαιτεί από την αστυνομία, καταπολέμηση του εγκλήματος και διασφάλιση τάξης με αποφυγή αυθαιρεσίας και διαφύλαξη δικαιωμάτων. Ορισμένες διαφορές μας με την προηγούμενη κατάσταση, δηλαδή με τις κυβερνήσεις της ΝΔ, έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι υπάρχει διαφορά φιλοσοφίας, μεταξύ προοδευτικής αντίληψης για τον ρόλο του κράτους και τη συντηρητική αντίληψη, είπε ο πρωθυπουργός.
Τόνισε ότι, η κυβέρνηση με σχέδιο αγωνίζεται για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας, αλλά ρίχνει το βάρος στην πρόληψη του εγκλήματος, ενώ εξέφρασε την ικανοποίησή του για τα έως τώρα αποτελέσματα και για την ηγεσία του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη Νίκου Τόσκα. Ο πρωθυπουργός, κατηγόρησε τη ΝΔ ότι είναι προσκολημένη στον τρόπο λειτουργίας της αστυνομίας που θυμίζει παλαιότερες εποχές, ενώ ανακοίνωσε ότι θα αναβαθμιστεί ο εξοπλισμός της ΕΛ.ΑΣ.
Ολόκληρη η ομιλία του Πρωθυπουργού:
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
θα ήθελα να ξεκινήσω την τοποθέτησή μου καταθέτοντας στο Σώμα μια βασική μου απορία, για ποιον λόγο η Αξιωματική Αντιπολίτευση και ο Αρχηγός της ζητούν να διεξαχθεί η προ Ημερησίας Διάταξης συζήτηση στη Βουλή για την ασφάλεια.
Είναι η πρώτη συζήτηση που το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, ως Αντιπολίτευση έναν και πλέον χρόνο τώρα, ζητά να διεξαχθεί στη Βουλή και βεβαίως, η πρώτη που ζητά ο νέος Αρχηγός του κόμματος. Δεν ζήτησε συζήτηση στη Βουλή για την οικονομία, δεν ζήτησε συζήτηση στη Βουλή για το προσφυγικό, για την ανεργία, για το ασφαλιστικό, για τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας, αλλά ζητάνε σήμερα να συζητήσουμε για την ασφάλεια. Δεν υποτιμώ το θέμα, αλλά αναρωτιέμαι.
Η Ευρώπη σήμερα μαστίζεται από τρεις κρίσεις: την οικονομική, την προσφυγική και την κρίση ασφαλείας. Η χώρα μας έχει την ατυχία να είναι στο επίκεντρο δύο εκ των τριών κρίσεων: της οικονομικής και της προσφυγικής. Ταυτόχρονα, όμως, έχει και την ευτυχή συγκυρία, παρά το ότι βρίσκεται περικυκλωμένη από χώρες στον χάρτη που αντιμετωπίζουν οξύτατη κρίση ασφαλείας, όχι μόνο να μην αποτελεί μέρος της κρίσης ασφάλειας στην Ευρώπη, αλλά δεδομένων των συνθηκών στην ευρύτερη περιοχή να αποτελεί και μια όαση ασφάλειας και σταθερότητας σε μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή.
Παρ’ όλα αυτά, σήμερα η Νέα Δημοκρατία επιλέγει να συζητήσουμε στη Βουλή για την ασφάλεια. Και το ερώτημά μου είναι: τι ακριβώς επιδιώκει με αυτή την πρόταση; Ρητορικό ερώτημα θα μου πείτε, γιατί τα κίνητρα είναι σαφή. Άλλωστε, μόνο και μόνο διαβάζοντας την επιστολή του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης προς τον Πρόεδρο της Βουλής με το αίτημα διεξαγωγής της σημερινής συζήτησης, μπορεί κάποιος να βγάλει συμπεράσματα.
Δεν προκαλεί καμία έκπληξη ότι σε αυτή σας την επιστολή υιοθετείτε τον ισχυρισμό ότι η ασφάλεια των πολιτών τίθεται εν αμφιβόλω τόσο από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες όσο και από το προσφυγικό. Αυτός ο ισχυρισμός που συνδέει ευθέως την προσφυγική κρίση με την τρομοκρατία είναι σε εμάς μια γνωστή αφήγηση. Είναι ένα γνωστό επιχείρημα. Λυπάμαι που θα το πω, αλλά είναι η αφήγηση και το επιχείρημα των πιο αντιδραστικών, μισαλλόδοξων ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη. Είναι η θέση εκείνων που κλείνουν τα σύνορα και υψώνουν τείχη και προσπαθούν να ενοχοποιήσουν συλλογικά έθνη και λαούς με βάση τη θρησκεία και την καταγωγή τους. Και το κάνουν αυτό τη στιγμή μάλιστα που από πουθενά δεν τεκμηριώνεται με οποιονδήποτε τρόπο η διασύνδεση των προσφυγικών ροών με την τρομοκρατία.
Και η Νέα Δημοκρατία σήμερα, δυστυχώς, όχι μόνο δείχνει να υιοθετεί αυτή την αφήγηση, αλλά θα έλεγα ότι με περισσή ανευθυνότητα επιχειρεί να μεταφέρει αυτή την αφήγηση στην πλάτη της χώρας και μάλιστα σε μια κρίσιμη περίοδο, λίγο πριν την έναρξη της τουριστικής περιόδου όπου όλοι αναμένουν μια νέα εκτίναξη και ένα νέο ρεκόρ τουρισμού για τη χώρα μας, σε μια περίοδο που εκατομμύρια τουρίστες ετοιμάζονται να επισκεφθούν τη χώρα. Γνωρίζοντας ότι η χώρα έχει μια οικονομική κρίση και χρειάζεται αλληλεγγύη και αντιμετωπίζει με αξίες την προσφυγική κρίση, ετοιμάζονται να επισκεφθούν τη χώρα. Και εσείς ζητάτε στο κορυφαίο επίπεδο της Βουλής σώνει και καλά να αποδείξετε ότι υπάρχει και θέμα ασφάλειας, την ίδια στιγμή μάλιστα που ουδείς στην Ευρώπη έχει διανοηθεί όχι να πει, ούτε καν να υπονοήσει ότι υπάρχει θέμα ασφάλειας στην Ελλάδα. Και την ίδια στιγμή μάλιστα που οι υπηρεσίες ασφαλείας των μεγαλύτερων χωρών της Ευρώπης αποστέλλουν ευχαριστήρια προς τις ομόλογές τους ελληνικές αρχές για τη βοήθεια και την αρωγή τους στην αντιμετώπιση του φαινομένου της τρομοκρατίας και στην εξάρθρωση των πυρήνων της στην Ευρώπη.
Ποιος είναι, λοιπόν, ο σκοπός σας και ανοίγετε ξαφνικά θέμα ασφάλειας και μάλιστα συνδεδεμένο με το προσφυγικό; Νομίζω ότι είναι ηλίου φαεινότερο: Σκοπός σας είναι να ψαρέψετε στα θολά νερά ενός ακροδεξιού ακροατηρίου, που συνδιεκδικείτε με το κόμμα της Χρυσής Αυγής. Σκοπός σας είναι να αναδείξετε την ακροδεξιά ατζέντα και να επενδύσετε στον φόβο και στα συντηρητικά αντανακλαστικά ενός τμήματος της κοινωνίας. Ενδεχομένως, στόχος σας είναι να συσπειρώσετε και την ακραία δεξιά πτέρυγα του κόμματός σας, την ώρα που δημιουργούνται εκεί φυγόκεντρες τάσεις και δημιουργούνται νέοι πολιτικοί σχηματισμοί.
Ξέρετε όμως κάτι; Το έργο αυτό το έχουμε ξαναδεί και το έχουμε ξαναδεί πάλι από τη δική σας παράταξη. Δεν έχετε, όμως, αντιληφθεί τη ζημιά που προκαλείτε όταν επιχειρείτε γι’ αυτούς τους λόγους να μετατοπίσετε την πολιτική ατζέντα στο δεξιό άκρο του πολιτικού φάσματος, ζημιά και για τη χώρα αλλά και για την παράταξή σας.
Επιμένετε κοντόφθαλμα να θεωρείτε ότι σε αυτήν την ατζέντα έχετε το προβάδισμα έναντι των άλλων πολιτικών δυνάμεων. Έναντι όμως τίνος, στην πραγματικότητα, επιχειρείτε το προβάδισμα; Διότι, όποτε σηκώσατε την παντιέρα της ακροδεξιάς ρητορείας, για να συσπειρώσετε τα ακροδεξιά ακροατήρια στη μάχη σας πάντοτε απέναντι στην Αριστερά, το μόνο που καταφέρατε ήταν να τροφοδοτήσετε εκλογικά τη Χρυσή Αυγή και όχι τη δική σας παράταξη.
Και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, θεωρώ ότι είναι κρίμα, ακόμα και για τη δική σας παράταξη. Και για εσάς προσωπικά, που μιλάτε στο όνομα του φιλελευθερισμού, αλλά και για την παράταξη που από την ίδρυσή της δεν είχε καμία σχέση με αυτές τις πρακτικές που ο προκάτοχός μου, κ. Σαμαράς, επιχείρησε, διχάζοντας και ζημιώνοντας τον ελληνικό λαό. Αλλά, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, αυτό λίγο σας ενδιαφέρει. Άλλωστε, καλύπτετε πλήρως τα έργα και τις ημέρες του κ. Σαμαρά. Εξάλλου είναι και δικά σας έργα και ημέρες. Υιοθετείτε τώρα και την ξενοφοβική γραμμή. Το θέμα είναι ότι αυτή η γραμμή δεν πάει πολύ μακριά. Μπορεί να φαντάζει χρήσιμη για εσωτερική κατανάλωση, όμως καταντά στο τέλος επικίνδυνη, γιατί δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ’ όσα κανείς μπορεί να φανταστεί.
Ευτυχώς, όμως, απέναντι στις Κασσάνδρες της καταστροφής και στους ντελάληδες του φόβου, η ελληνική κοινωνία αποδεικνύει ότι έχει ισχυρά αντισώματα. Είναι τα αντισώματα της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς που χαρακτηρίζουν τη στάση του ελληνικού λαού απέναντι στους πρόσφυγες και εν γένει απέναντι στην προσφυγική κρίση. Και βεβαίως, στο πλάι των προσπαθειών αυτών και τη στάση του ελληνικού λαού, μια Κυβέρνηση σήμερα σηκώνει το βάρος μιας τεράστιας ευθύνης -μιας τεράστιας ευθύνης που είναι δυσανάλογη των δυνάμεων μιας χώρας που αντιμετωπίζει την κρίση μιας ολόκληρης ηπείρου και μιας ολόκληρης περιοχής- και τολμώ να πω ότι σηκώνουμε αυτό το βάρος της ευθύνης με υπομονή και με σύνεση, διότι γνωρίζουμε ότι η κατάσταση στην Ευρώπη αλλά και στην περιοχή μας δεν είναι ούτε απλή ούτε εύκολη.
Η Ευρώπη, όπως προείπα, βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, αντιμέτωπη με τρεις διαφορετικές κρίσεις στο εσωτερικό της. Και η χώρα μας έχει κληθεί να διαχειριστεί δύο από αυτές στο εσωτερικό της -την οικονομική και την προσφυγική- και ο αγώνας μας, η προσπάθειά μας, ο στόχος μας είναι να μετατρέψουμε, επιτέλους, τη χώρα από μέρος της κρίσης σε μέρος της λύσης, από μέρος του προβλήματος σε μέρος της λύσης.
Η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει βαριά τη χώρα και τον ελληνικό λαό –δεν υπάρχει αμφιβολία- εξαιτίας των μοιραίων επιλογών του παλιού πολιτικού συστήματος τόσο πριν την κρίση όσο και κατά τη διάρκειά της, κατά τη διαχείρισή της.
Σήμερα, όμως, κατά γενική ομολογία, η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από το κατώφλι της εξόδου από την κρίση. Και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Το επιβεβαιώνουν τα οικονομικά δεδομένα, που δεν μπορεί να δέχονται αμφισβήτηση. Διότι ο καθένας μπορεί να κάνει εκτιμήσεις ή να κάνει κριτική, αλλά στα οικονομικά δεδομένα δεν μπορεί να κάνει κριτική. Και όταν η πραγματικότητα δεν μας επιβεβαιώνει, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.
Φτιάξατε, λοιπόν, έναν χρόνο τώρα, έναν ωραίο μύθο, ότι εσείς είχατε success story, ενώ η διαπραγμάτευση κατέστρεψε την οικονομία. Αύριο, όμως, κύριε Μητσοτάκη, ανακοινώνονται τα επίσημα στοιχεία της Eurostat για την ελληνική οικονομία.
Αν, λοιπόν, -λέω «αν»- τα επίσημα αυτά στοιχεία αποδείξουν ότι εσείς μας αφήσατε άδεια ταμεία, αλλά εμείς, παρά τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης, καταφέραμε να κρατήσουμε την οικονομία σε υψηλή απόδοση, πολλαπλάσια απόδοση, υπερτριπλάσια των στόχων, τι θα κάνετε;
Θα ζητήσετε μια συγγνώμη για την υποκριτική σας στάση τόσον καιρό ή θα επιμείνετε να ζητάτε και εξεταστική από πάνω, διότι καταστρέψαμε την οικονομία;
Θα συνεχίσετε τον μύθο της καταστροφής ή θα παραδεχτείτε, επιτέλους, ότι τα στοιχεία και τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά;
Τον ίδιο μύθο, όμως, της καταστροφής επιχειρείτε να αφηγηθείτε και για την προσφυγική κρίση, τον ίδιο ακριβώς μύθο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χώρα ανέλαβε φορτίο, πολύ μεγαλύτερο από τις δυνάμεις της. Καταφέραμε, όμως, να ανταπεξέλθουμε.
Πριν από λίγους μήνες είχαμε ροές τριών και τεσσάρων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών ημερησίως στα ελληνικά νησιά και, μάλιστα, είχαμε και κάποιες χώρες στα βόρεια σύνορά μας να κλείνουν τα σύνορα μονομερώς. Αντιλαμβάνεστε σε πόσο κρίσιμες στιγμές βρεθήκαμε.
Διεκδικήσαμε με επιμονή και υπομονή μια ευρωπαϊκή λύση και, μάλιστα, κόντρα στη σφοδρή κριτική, ότι ζητούμε λύση με την Τουρκία, που έχει τη γνωστή στάση. Τολμήσαμε, όμως, να διεκδικήσουμε αυτή τη λύση. Σήμερα οι ροές στα ελληνικά νησιά είναι περίπου πενήντα και εξήντα ημερησίως.
Και, βεβαίως, διαψεύστηκαν όσοι έλεγαν ότι με μαθηματική ακρίβεια τέλος Απρίλη, όταν εδώ θα γιορτάζουμε το ορθόδοξο Πάσχα, η χώρα θα είναι ένας απέραντος καταυλισμός. Και αυτό, γιατί τολμήσαμε και παίξαμε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο για εξεύρεση λύσης στο πλαίσιο μιας συμφωνίας ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Τουρκία, λύση με σεβασμό στις διεθνείς συνθήκες και στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Οι εξελίξεις, λοιπόν, δεν επιβεβαιώνουν -ευτυχώς για τη χώρα και δυστυχώς για εσάς- ούτε τον δεύτερό σας μύθο, ότι η χώρα έγινε ένα απέραντο hot spot, ότι είναι ένα αποτυχημένο κράτος. Γιατί, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, η κατάσταση βρίσκεται υπό έλεγχο.
Όμως, φαίνεται ότι δεν φτάνουν οι δύο μύθοι. Θέλει και έναν τρίτο η Νέα Δημοκρατία. Ο τρίτος μύθος που επιχειρείτε να αφηγηθείτε σήμερα είναι ότι η χώρα έχει και θέμα ασφάλειας.
Και ξέρετε, εντάξει για τους άλλους δύο. Είναι αναμενόμενο, στο πλαίσιο της γνωστής αντιπαράθεσης σε αυτή τη Βουλή και έξω από αυτή, της γνωστής αντιπαράθεσης στη χώρα, να ακούγονται υπερβολές, αλλά εδώ αυτό είναι επικίνδυνο, ξέρετε. Αποτελεί μια στάση επικίνδυνη και θα έλεγα -δεν τολμώ να το πω συχνά, αλλά θα τολμήσω να το πω τώρα- μια στάση εθνικά ανεύθυνη.
Η χώρα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δεν αντιμετωπίζει ζήτημα ασφάλειας, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται μέσα σε μια αποσταθεροποιημένη περιοχή και παρά το γεγονός ότι ζήτημα ασφαλείας αντιμετωπίζουν πολύ σημαντικές χώρες στην καρδιά της Ευρώπης. Όμως, η χώρα δεν αντιμετωπίζει ζήτημα ασφάλειας.
Και δεν έφθασε τυχαία η χώρα στο σημείο να αποτελεί πεδίο σταθερότητας και ασφάλειας σε μία ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή. Για να συμβεί αυτό, υλοποιήθηκε –και συνεχίζει να υλοποιείται- μία συγκεκριμένη στρατηγική, μία ενεργητική, πολυδιάστατη και φιλειρηνική εξωτερική πολιτική, τόσο σε σχέση με τις γειτονικές χώρες αλλά και ευρύτερα.
Η Ελλάδα, ανήκοντας στην πυρήνα της Ευρώπης, επιχειρεί -και παρά τις δυσκολίες που προανέφερα- να ανοιχθεί με σταθερά βήματα στον κόσμο. Προχωρήσαμε με τόλμη στην ενίσχυση της τριμερούς συνεργασίας Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ. Υλοποιήσαμε έναν πολύ σημαντικό σχεδιασμό και ξεκινήσαμε την τριμερή συνεργασία ανάμεσα στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Αίγυπτο.
Επανεκκινήσαμε τις σχέσεις μας με τη Ρωσία, σχέσεις που είχαν παγώσει όλο το προηγούμενο διάστημα. Και παρά την επίμονη κριτική και τις δυσκολίες στις σχέσεις με τη γείτονα χώρα, βρισκόμαστε σε μία διαδικασία διαλόγου –είναι διαρκής η προσπάθεια διαλόγου- και ενεργητικής διπλωματίας με τη γείτονα Τουρκία. Διότι η κλιμάκωση της έντασης δεν είναι οδηγός για να αντιμετωπίσει κανείς τα κρίσιμα εθνικά προβλήματα και, βεβαίως, ακόμα και τις πολλές φορές προκλητικές αξιώσεις της γείτονος. Επιλέγουμε, όμως, επίμονα την πολιτική της διπλωματίας και του διαλόγου.
Εκκινήσαμε και ενισχύσαμε διμερείς σχέσεις με το Ιράν και αποκαταστήσαμε σχέσεις της Ελλάδας με τις χώρες του κόσμου. Ταυτόχρονα που οικοδομούμε μία σχέση στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, εδώ στη Βουλή των Ελλήνων αναγνωρίστηκε το κράτος της Παλαιστίνης. Ακολουθούμε, λοιπόν, μία στάση αρχών, αξιών και ταυτόχρονα φιλειρηνικής, ενεργητικής διπλωματίας και εξωτερικής πολιτικής που βγάζει τη χώρα από το καβούκι.
Όλες αυτές οι ενέργειες ενισχύουν τη θέση της χώρας μας, σε μία από τις πλέον κρίσιμες περιοχές του πλανήτη, όπου οι προκλήσεις είναι εξαιρετικά μεγάλες. Η Ελλάδα πλέον γίνεται πρωταγωνιστής μίας προσπάθειας που στον πυρήνα της έχει τις αξίες της ειρηνικής συνύπαρξης, της ασφάλειας και της ευημερίας των λαών της περιοχής μας.
Σε συνάρτηση με τα παραπάνω, δεν είναι τυχαίο ότι έρχονται σημάδια της διεθνούς αναγνώρισης, σχετικά με την προσπάθεια της χώρας – και πάνω απ’ όλα, θα έλεγα, την προσπάθεια των Ελλήνων πολιτών – στην αντιμετώπιση της πρωτοφανούς αυτής προσφυγικής κρίσης.
Τους τελευταίους μήνες γινόμαστε δέκτες ενός πρωτοφανούς κύματος αλληλεγγύης προς τη χώρα μας. Παγκόσμιας εμβέλειας διανοητές, καλλιτέχνες, άνθρωποι του πνεύματος και της πολιτικής δηλώνουν τη στήριξή τους στις προσπάθειες της χώρας μας και του λαού μας: από τον Πρόεδρο Ομπάμα, μέχρι τον Πάπα Φραγκίσκο, που μας επιφύλαξε την ύψιστη τιμή με την επίσκεψή του στη Λέσβο και του οφείλουμε την ευγνωμοσύνη μας, διότι ανέδειξε τη χώρα διεθνώς. Η χώρα μας, η Ελλάδα, η λέξη «Ελλάδα» στη συνείδηση των πολιτών του κόσμου γίνεται έννοια ταυτόσημη της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς.
Κι αναρωτιέμαι: Είναι ή δεν είναι λόγος υπερηφάνειας για κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα όλα όσα συνέβησαν την προηγούμενη εβδομάδα;
Οι συγκινητικές εικόνες μεταδόθηκαν σε όλον τον κόσμο. Όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης διέκοψαν για να δείξουν αυτές τις συγκινητικές εικόνες από την επίσκεψη των τριών θρησκευτικών ηγετών στη Λέσβο, στη Μόρια.
Και δεν είναι μόνο παγκόσμιας εμβέλειας γεγονός ότι οι επικεφαλής ηγέτες του χριστιανισμού συναντιούνται στην Ελλάδα, αλλά συναντιούνται ακριβώς στο σημείο εκείνο που τέμνει σήμερα την Ευρώπη, ανάμεσα σε αυτό που θα έλεγε κανείς ουμανισμό, ανθρωπισμό και -με την ευρεία έννοια- προοδευτική και φιλελεύθερη σκέψη και απέναντι στον μαύρο σκοταδισμό, στην κυρίαρχη αντίληψη, την πιο αντιδραστική αντίληψη, στο όνομα, μάλιστα, της χριστιανικής Ευρώπης. Συναντήθηκαν εδώ οι θρησκευτικοί ηγέτες να πουν ότι δεν είναι χριστιανική Ευρώπη αυτή που υψώνει τείχη και φράχτες, η ξενοφοβική Ευρώπη, αλλά οι αξίες μας, οι αρχές μας είναι ο ανθρωπισμός, είναι η αλληλεγγύη. Ήταν μια κορυφαία έκφραση ενός ιστορικού γεγονότος αυτό που συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα.
Κι αναρωτιέμαι: Θα μπορούσε να είχε συμβεί αυτό στη Λέσβο και η χώρα μας να γίνεται συνώνυμο της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς, αν είχαμε ακολουθήσει μια άλλη πολιτική όλο αυτό το διάστημα στο προσφυγικό; Αν είχαμε ακολουθήσει την πολιτική που, εν πάση περιπτώσει, είναι στις δικές σας εξαγγελίες, της σκληρής και της ωμής καταστολής; Περιποιεί, λοιπόν, ή όχι τιμή για τη χώρα η αναγνώριση του πρωταγωνιστικού της ρόλου στην αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος, πάντα με σεβασμό στη διεθνή νομιμότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα; Φαίνεται πως κάποιοι δεν απαντούν το προφανές.
Ξέρετε, επιχείρησα πριν να αναρωτηθώ ποια θα ήταν η εικόνα της χώρας αν η προσφυγική κρίση αντιμετωπιζόταν με τον τρόπο που αντιμετώπιζε τα ζητήματα αυτά η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά. Αν δεν υπήρχε, δηλαδή, στη χώρα πολιτική αλλαγή. Η εικόνα θα ήταν, από την πρώτη στιγμή, για τους πρόσφυγες που θα ήθελαν να περάσουν στην Ευρώπη, τα κλειστά κέντρα κράτησης για όλους. Και επειδή ο αριθμός θα ήταν τεράστιος, θα είχατε γεμίσει όλη τη χώρα κλειστά κέντρα κράτησης. Θα ήταν η πολιτική των επαναπροωθήσεων στη θάλασσα, με αποτελέσματα σαν αυτά της τραγωδίας στο Φαρμακονήσι, επί υπουργίας του κ. Δένδια. Μάλιστα, τότε θυμάστε που κάποιοι στην Ευρώπη μας ρωτούσαν επίμονα «γιατί δεν προστατεύετε τα σύνορά σας;» και τους λέγαμε «να κάνουμε τι;». Δηλαδή, να απωθούμε βάρκες με ανυπεράσπιστους ανθρώπους -πενήντα και εξήντα- οι οποίοι διεκδικούν μια καλύτερη ζωή.
Ποια θα ήταν η εικόνα της χώρας, αν η πολιτική της Κυβέρνησης, στην πρωτοφανή αυτή προσφυγική κρίση, ήταν τα πογκρόμ και οι επιχειρήσεις-«σκούπα» στις πόλεις; Ή για να μην ξεχνάμε το παρελθόν και νομίζουμε ότι μόνο τώρα έχουμε πρόβλημα, η εικόνα των στοιβαγμένων ψυχών στην Πάτρα και την Ηγουμενίτσα, τότε που δεν έδειχνε κανείς ενδιαφέρον γι’ αυτούς τους ανθρώπους.
Κάποιοι, όμως, φαίνεται αυτά να τα ξεχνούν και να παπαγαλίζουν την γνωστή καραμέλα της καταστροφής, της διαλυμένης χώρας, της κατεστραμμένης χώρας. Και μάλιστα, τώρα που η Ελλάδα είναι ένα διεθνές υπόδειγμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης, για εσάς είναι μια διαλυμένη χώρα. Όταν στις μέρες σας χάναμε το μέτρημα από τις καταγγελίες διεθνών οργανισμών, του ΟΗΕ συμπεριλαμβανομένου. Αλλά τότε, βέβαια, ζούσαμε στιγμές success story.
Θα ήθελα να θυμίσω στο Σώμα και τι δεν έχετε πει όλους τους τελευταίους μήνες για το προσφυγικό: Ότι έρχεται νέο Grexit και θα βγει η χώρα από το Σένγκεν, ότι η Ελλάδα γίνεται ο φτωχός συγγενής της Ευρώπης στο προσφυγικό και, μάλιστα, όταν παίξαμε τον πιο πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάληψη πρωτοβουλιών για την εξεύρεση ευρωπαϊκής λύσης ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Τουρκία, ότι έχουμε χάσει τον έλεγχο της κατάστασης με τις προσφυγικές ροές, ενώ η συμφωνία έχει φέρει δραστικά αποτελέσματα και ελέγχουμε απολύτως την κατάσταση και τη ροή εισόδου στην ελληνική επικράτεια, ότι θα μας παρακάμπτει η Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί είμαστε αναξιόπιστο κράτος, και θα δίνει τα προβλεπόμενα κονδύλια μόνο στις ΜΚΟ και χωρίς συνεννόηση με την Ελλάδα.
Αντιθέτως, έχουμε λάβει ήδη 181 εκατομμύρια απευθείας και χθες σε συνέντευξη που έδωσε ο αρμόδιος Επίτροπος, ο κ. Στυλιανίδης, τα 83 εκατομμύρια που εγκρίθηκαν για να διατεθούν σε ΜΚΟ, θα διατεθούν με βάση τις προσδιορισμένες από το ελληνικό κράτος ανάγκες, δηλαδή τις ανάγκες για προσλήψεις από τις τοπικές κοινωνίες, για την κίνηση της οικονομίας στις τοπικές κοινωνίες που έχουν πρόβλημα, στη βάση των δικών μας αναγκών. Γιατί, λοιπόν, όλη αυτή η κακόμοιρη κριτική;
Θα μπορούσα να πω ότι είστε κοντόφθαλμοι ή μικρόψυχοι. Δεν είναι, όμως, εκεί το ζήτημα ούτε το ζήτημα είναι να σας πείσω να στηρίξετε κατ’ ελάχιστον έστω αυτήν τη διεθνώς αναγνωρισμένη προσπάθεια της χώρας. Αυτό το οποίο θα επιχειρήσω σήμερα να σας πείσω είναι να δείξετε τουλάχιστον υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στην προσπάθεια που επιχειρείτε να συνδέσετε προσφυγικό και ασφάλεια.
Πριν αναφερθώ εκτενώς σε αυτά, θα ήθελα να αναφερθώ -γιατί θεωρώ πως το έχω υποχρέωση- στους ανθρώπους, που συνέβαλαν για να αντιμετωπιστεί αυτή η προσφυγική κρίση και που κατάφεραν σε αντίξοες και δύσκολες συνθήκες να διατηρήσουν πλήρως την εικόνα μιας ασφαλούς χώρας.
Θέλω απ’ αυτό το Βήμα να ευχαριστήσω θερμά τους άνδρες και τις γυναίκες του Λιμενικού Σώματος, της Ελληνικής Ακτοφυλακής, που κάτω από αντίξοες συνθήκες, έχουν καταφέρει με αυτοθυσία να σώσουν εκατοντάδες χιλιάδες ζωές προσφύγων που ναυάγησαν στα ελληνικά ύδατα και, ταυτόχρονα, έχουν κατορθώσει ένα ισχυρό πλήγμα στα κυκλώματα των δουλεμπόρων, τους οποίους συλλαμβάνουν πλέον και οδηγούν ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Όμως, θα ήθελα να ευχαριστήσω, επίσης, και τους άνδρες και τις γυναίκες των δυνάμεων της Ελληνικής Αστυνομίας, που επί εικοσιτετράωρου βάσης βρίσκονται στους χώρους όπου διαμένουν πρόσφυγες, έχοντας διακριτική παρουσία αλλά και υψηλό βαθμό ετοιμότητας, γιατί είναι ευθύνη μας να προστατέψουμε τόσο τους κατοίκους των περιοχών αυτών από πιθανές παραβατικές ενέργειες όσο και τις οικογένειες των προσφύγων, που διαμένουν σ’ αυτές τις δομές. Νομίζω ότι αυτό το καταφέρνουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και με υψηλό αίσθημα ευθύνης χάρη στη συμβολή των ανθρώπων –ανδρών και γυναικών- της Ελληνικής Αστυνομίας.
Βεβαίως, θέλω να συγχαρώ και τους ανθρώπους του Υπουργείου Άμυνας, του Ελληνικού Στρατού, που έχουν συμβάλει με υπεράνθρωπες προσπάθειες, ώστε να καταφέρουμε -ένα μικρό θαύμα μέσα σε ελάχιστο χρόνο- να ανταποκριθούμε και σήμερα να έχουμε πάνω από σαράντα χιλιάδες θέσεις για πρόσφυγες και μετανάστες και να δίνουμε ημερησίως πάνω από ενενήντα χιλιάδες γεύματα.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η Ελλάδα, η χώρα που χάρισε στο παγκόσμιο στερέωμα τη Δημοκρατία και τον πολιτισμό, δεν μπορεί παρά να είναι παράδειγμα δημοκρατίας και ελευθερίας. Μια ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία διέπεται από κανόνες και αρχές, αρχές και κανόνες που πηγάζουν από την παραδοχή που ισχύει για κάθε δημοκρατική κοινωνία, την παραδοχή ότι κάθε πολίτης έχει ως κατοχυρωμένο δικαίωμα τη δυνατότητά του να αποφασίζει δίχως επιβολή και επέμβαση από κρατικές ή άλλες αρχές.
Με αυτήν την παραδοχή στον νου μας, οφείλουμε να κάνουμε την οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με την ασφάλεια και την αστυνόμευση. Γιατί η αναζήτηση των βέλτιστων αποφάσεων και πρακτικών σχετικά με την ασφάλεια των πολιτών εδράζονται στο εξής ερώτημα: Πώς μπορεί να εξασφαλιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και τις απαραίτητες νομικές δικλίδες η διατήρηση της δημόσιας τάξης στα πλαίσια της δημοκρατίας, ταυτόχρονα, όμως, να αποτραπεί η οποιαδήποτε απόπειρα οργάνων της τάξης να μετατραπούν σε όργανα καταπίεσης και επιβολής;
Όπως σε κάθε δημοκρατική κοινωνία έτσι και στη δική μας, η δράση των οργάνων της τάξης οφείλει να ελέγχεται. Για τον λόγο αυτόν υφίσταται ένα πλέγμα νομικών, πολιτισμικών και πολιτικών κανόνων. Αυτοί οι κανόνες είναι που προφυλάσσουν την ίδια τη δημοκρατία από τη διολίσθησή της σε ένα καθεστώς αστυνομικού κράτους, όπου τα όργανα της τάξης είναι παντελώς αυτονομημένα.
Η δημοκρατική διακυβέρνηση απαιτεί από την Αστυνομία δύο βασικά πράγματα: Πρώτον, την αποτελεσματική καταπολέμηση του κοινού εγκλήματος, δηλαδή την εδραίωση του αισθήματος ασφάλειας στους πολίτες. Δεύτερον, τη διασφάλιση της δημόσιας τάξης με ταυτόχρονη αποφυγή της αστυνομικής αυθαιρεσίας, δηλαδή με την ταυτόχρονη διαφύλαξη των δικαιωμάτων.
Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να πω ότι ορισμένες από τις βασικές μας διαφορές με την πρότερη κατάσταση που παραλάβαμε, σχετικά με τη δράση της Αστυνομίας, έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι υπάρχει μια βασική διαφορά φιλοσοφίας. Και είναι μια βασική διαφορά φιλοσοφίας για χρόνια τώρα ανάμεσα σε αυτό που ονομάζουμε προοδευτική αντίληψη για τον ρόλο του κράτους και τη λειτουργία της δημοκρατίας και συντηρητική αντίληψη.
Θέλω, όμως, πριν κλείσω, να αναφερθώ επιγραμματικά και στην κατάσταση που παραλάβαμε. Διότι πέρα από τη διαφορά αντιλήψεων και τη μάχη των ιδεών -που είναι ευνόητη σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία- νομίζω ότι η προηγούμενη κατάσταση και όσα παραλάβαμε δεν τιμούν την προηγούμενη Κυβέρνηση. Θα αναφερθεί και ο Υπουργός, κ. Τόσκας, αργότερα, αλλά όταν παραλάβαμε το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, διαπιστώσαμε ότι τα μισά οχήματα της Αστυνομίας βρίσκονταν σε ακινησία. Βρήκαμε μια διάσπαρτη και χαώδη δομή, απολύτως δυσλειτουργική και αναποτελεσματική. Ανακαλύψαμε περιπτώσεις εξόφθαλμων ρουσφετολογικών και πελατειακών σχέσεων, ενώ, τέλος, πήραμε στα χέρια μας στοιχεία που έδειξαν ότι η διαδικασία για την τροφοδοσία στα κέντρα κράτησης ήταν είτε νομικά έωλη είτε απολύτως ανύπαρκτη. Και η ηγεσία του Υπουργείου και η Ελληνική Αστυνομία εργάζονται σκληρά για να αντιμετωπίσουν αυτές τις συνθήκες που βρήκαμε από μια διακυβέρνηση που είχε στην προμετωπίδα της, τουλάχιστον στη ρητορική της, την τάξη και την ασφάλεια.
Ας πάμε, όμως, τώρα στο πιο σημαντικό, όχι στο τι παραλάβαμε, αλλά στο τι θέλουμε, τι στοχεύουμε. Τα όργανα της τάξης οφείλουν να δρουν σε μια δημοκρατική πολιτεία με τον πλέον ήπιο και πάντα απολύτως μελετημένο τρόπο. Κάθε αστυνομικός οφείλει να γνωρίζει –με απλά λόγια – ότι υπάρχουν κόκκινες γραμμές στο τι μπορεί να πράξει. Επιπλέον, η Ελληνική Αστυνομία οφείλει να επικεντρώνει τη δράση της – και αυτό είναι το δικό μας δόγμα, ας μου επιτραπεί – πρωτίστως στην αποτροπή και την πρόληψη και όχι στην καταστολή.
Παραλάβαμε μια Αστυνομία, η οποία λειτουργούσε με το αντανακλαστικό της καταστολής, έχοντας μάλιστα και σώματα, τα οποία δεν είχαν καμία ουσιαστική κατεύθυνση πέραν της καταστολής, όπως η Ομάδα Δέλτα. Είναι προφανές ότι αυτές είναι διαφορές –θα έλεγε κανείς- οραματικού, ιδεολογικού χαρακτήρα, σε σχέση με την κατεύθυνση και τις απαντήσεις που δίνει η δεξιά και η αριστερά στα ζητήματα της ασφάλειας. Διαχρονικές διαφορές.
Όμως, νομίζω ότι η Νέα Δημοκρατία, πέρα από την ιδεολογία της, είναι προσκολλημένη και σε ένα τρόπο σκέψης και δράσης της Αστυνομίας που δεν μπορεί να απαντήσει στα σύγχρονα προβλήματα και -θα μου επιτρέψετε να πω- θυμίζει παλαιότερες εποχές.
Πρόσφατα, μάλιστα, μας κατέκριναν γιατί οι αστυνομικοί στην Ειδομένη δεν έλαβαν εντολή να συμπεριφερθούν όπως οι αστυνομικοί της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας απέναντι στους πρόσφυγες, σε ανθρώπους άοπλους και ανυπεράσπιστους.
Και πείτε μου, αλήθεια, με όρους αποτελεσματικότητας πού θα οδηγούσε μία τέτοια συμπεριφορά και μία τέτοια επέμβαση. Ευτυχώς, ο συνδυασμός του ρεαλισμού με τον ανθρωπισμό είναι ο πλέον αποδοτικός και θα συνεχίσει να αποτελεί τη βασική μας στρατηγική.
Όμως και στην καταπολέμηση του εγκλήματος βάλαμε στόχους και πετύχαμε αποτελέσματα με τις συντονισμένες ενέργειες των Υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας. Τα αποτελέσματα έχουν φανεί. Είτε μιλάμε για το λαθρεμπόριο, τη διακίνηση των ναρκωτικών, τον παγκόσμιο τζόγο, είτε για άλλες περιπτώσεις έχουν μπει ήδη οι βάσεις και το επόμενο διάστημα πιστεύω ότι θα δούμε μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα της υλοποίησης του σχεδιασμού μας στο κομμάτι της αστυνόμευσης.
Πρώτα και κύρια επιδιώκουμε να σταθεροποιηθεί η εικόνα σχετικά με το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα. Δεύτερον, η Ελληνική Αστυνομία και το αρμόδιο Υπουργείο επεξεργάζονται ήδη σχέδια για τον μεθοδικότερο έλεγχο των πόλεων με στόχο την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της μικρής και μεγάλης εγκληματικότητας. Τρίτον, επιδιώκουμε να υπάρξει ένας διαχωρισμός ανάμεσα στην ήπια και αυστηρή προσέγγιση της αντιμετώπισης κατά περίπτωση, με τον ηπιότερο τρόπο να εφαρμόζεται στην κοινωνική διαμαρτυρία και τον αυστηρότερο τρόπο, τον άτεγκτο τρόπο, στην εγκληματική δραστηριότητα. Και τέλος, θα κινηθούμε για την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού της Ελληνικής Αστυνομίας, που σε πολλές περιπτώσεις είναι απαρχαιωμένος και σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με τις υποδομές του οργανωμένου εγκλήματος.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, κλείνω λέγοντας ότι αν η Αξιωματική Αντιπολίτευση ζητώντας τη σημερινή συζήτηση διεκδικεί μία ατέρμονη σκιαμαχία, όπου θα κυριαρχεί ο φόβος και η ανασφάλεια, την ενημερώνω ότι ματαιοπονεί. Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε να συκοφαντηθεί η χώρα μας και ο λαός μας, την ώρα που οι πολίτες του κόσμου, τα μάτια της ανθρωπότητας είναι στραμμένα εδώ και πολλές φορές δακρύζουν από συγκίνηση και δέος στην προσπάθεια των Ελλήνων πολιτών να υπερασπιστούν αξίες, όπως η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά.
Και ξέρετε, η ασφάλεια είναι κατοχυρωμένο συνταγματικό δικαίωμα και πρέπει μία συντεταγμένη πολιτεία να δρα με τρόπο ώστε να τη διασφαλίζει για όλους τους πολίτες. Όμως, όπως η ασφάλεια είναι κατοχυρωμένο συνταγματικό δικαίωμα, έτσι πλέον και η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά είναι κατοχυρωμένες αρετές και αξίες που συνάδουν με τον πολιτισμό μας, με την κουλτούρα μας, με τις ιδέες μας, με τις αξίες μας. Αυτές είναι οικουμενικές αρετές και αξίες και είμαστε υπερήφανοι που η παγκόσμια σφαίρα τις αποδίδει στον ελληνικό λαό.
Δευτερολογία του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για την ασφάλεια των πολιτών
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
θα ξεκινήσω από την παρέμβαση του κ. Δένδια. Ο κ. Δένδιας ήταν πράγματι εκείνη την περίοδο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, όχι Ασφαλείας όπως μας είπε ο κ. Μητσοτάκης. Προστασίας του Πολίτη. Και ο κ. Βαρβιτσιώτης ήταν, αν δεν κάνω λάθος, ο αρμόδιος Υπουργός για το Λιμενικό Σώμα. Εν τούτοις, κύριε Δένδια, ίσως εξαιτίας και του γεγονότος ότι και τώρα ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος πολλές φορές έχετε αναφερθεί στο δόγμα της εποχής σας, υπερασπιζόμενος αυτό το δόγμα, εν τη ρύμη του λόγου μου αναφέρθηκα σε εσάς. Και φαντάζομαι ότι η διορθωτική παρέμβασή σας, την οποία αποδέχομαι, δεν έχει να κάνει με το ότι αρνείστε ότι είχατε ένα τέτοιο δόγμα, το οποίο είναι εντελώς διαφορετικό από την ημέρα που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ τη διακυβέρνηση του τόπου.
Και σας ευχαριστώ που μου το θυμίσατε, γιατί μου δίνετε την ευκαιρία να απαντήσω και στον κ. Θεοδωράκη, ο οποίος έκανε – ας μου επιτραπεί η έκφραση – την εξής λαθροχειρία: Εγώ δεν καταφέρθηκα ποτέ εναντίον των ανδρών και γυναικών του Λιμενικού Σώματος. Ο ίδιος, άλλωστε, έχει κάνει και ρεπορτάζ – ίσως γι’ αυτό το γνωρίζει – έχει κάνει εκπομπή στους «Πρωταγωνιστές», γιατί πράγματι αυτοί οι άνθρωποι είναι πρωταγωνιστές.
Όμως, έχει μια πολύ μεγάλη σημασία ορισμένες φορές πως οι ίδιοι άνθρωποι -γιατί τώρα είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι που σώζουν ζωές- όταν λειτουργούν κάτω από διαφορετικές εντολές και κάτω από διαφορετικό δόγμα, μπορούν να έχουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.
Εγώ ουδέποτε είπα ότι άνδρες ή γυναίκες της Ελληνικής Ακτοφυλακής οδήγησαν ανθρώπους σε πνιγμό ή τραγωδία. Είπα, όμως, ότι η λογική των επαναπροωθήσεων, δηλαδή το να σέρνεις σε συνθήκες τρικυμίας μια σάπια βάρκα από τα ελληνικά χωρικά ύδατα προς άλλα ύδατα αντί να τους περισυλλέξεις, είναι μια πολιτική ανεύθυνη, διότι μπορεί να οδηγήσει σε ατυχήματα, όπως αυτό που συνέβη με την απώλεια ανθρώπινων ζωών τότε. Και τότε -σας θυμίζω- είχαμε καθημερινά κάποιες δεκάδες, ενδεχομένως, ανθρώπων που βρισκόντουσαν καθημερινά – ελάχιστα περιστατικά – ενώ από την έναρξη αυτού του τεράστιου κύματος των προσφυγικών ροών – τον τελευταίο χρόνο δηλαδή – όχι δεκαπλασιάστηκαν, αλλά καθημερινά είχαμε εξήντα, εβδομήντα, ογδόντα βάρκες να έρχονται στα ελληνικά χωρικά ύδατα φορτωμένες με δεκάδες πρόσφυγες.
Φαντασθείτε, λοιπόν, τι θα γινόταν εάν το δόγμα αυτό και η πολιτική αυτή που ακολουθούσε η προηγούμενη κυβέρνηση, ακολουθείτο και από τη δική μας Κυβέρνηση στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.
Έρχομαι, όμως, στη βασική ροή της ομιλίας μου. Ελπίζω να ικανοποίησα τον κ. Δένδια, με τη διόρθωσή μου.
Κύριε Μητσοτάκη, θέλω να παρατηρήσω κάτι: Μιλήσατε εσείς για δική μας αμηχανία στη συζήτηση αυτή. Εσείς, όμως, όπως χρονομέτρησαν οι συνεργάτες μου, επί δωδεκάμισι λεπτά της ώρας επιχειρούσατε να δώσετε απάντηση, να απολογηθείτε, δηλαδή, για ποιον λόγο ζητήσατε να διεξαχθεί σήμερα στη Βουλή, σε κορυφαίο επίπεδο, σε επίπεδο Αρχηγών, προ ημερησίας διάταξης συζήτηση για την ασφάλεια, για να καταλήξετε σε κάτι το οποίο θα ήθελα να χαιρετίσω.
Καταλήξατε στο συμπέρασμα ότι πράγματι η χώρα δεν αντιμετωπίζει ζήτημα ασφάλειας. Είπατε ότι η χώρα ήταν, είναι και θα είναι ασφαλής.
Την χαιρετίζω αυτή σας τη φράση και δεν σας κρύβω την ικανοποίησή μου που τελικά αναγνωρίσατε ότι η χώρα είναι και θα παραμείνει ασφαλής. Και πιστεύω ότι αυτό πρέπει να είναι το μήνυμα που θα βγει από τη σημερινή συνεδρίαση.
Το μήνυμα είναι ότι η Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή, είναι μια ασφαλής και φιλόξενη χώρα που υπερασπίζεται αξίες. Και αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να λάβει ο τελευταίος πολίτης της Ευρώπης και του κόσμου που σκέφτεται φέτος να έρθει στην Ελλάδα για να κάνει τις διακοπές του. Αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να εκπέμψουμε.
Και, βεβαίως, φοβάμαι – ίσως το καταλάβετε αργά – ότι η σπουδή σας να διεξαχθεί αυτή η συζήτηση, δεν συνάδει στο να εκπεμφθεί αυτό το μήνυμα που τόσο ανάγκη έχει η χώρα. Ωστόσο, καθ’ όλη την υπόλοιπη ομιλία σας επαληθεύσατε και δικαιώσατε σχεδόν όλα όσα είπα στην πρωτολογία μου για τα πραγματικά κίνητρα του αιτήματός σας. Είπα ότι ζητήσατε αυτή τη συζήτηση για να «ψαρέψετε» στα θολά νερά της ακροδεξιάς, να εκμεταλλευτείτε τα φοβικά αντανακλαστικά ενός τμήματος της κοινωνίας και ενδεχομένως, να προσπαθήσετε να συσπειρώσετε την ακραία δεξιά πτέρυγα του κόμματός σας.
Η ομιλία σας ήταν, πράγματι, ένα μνημείο κινδυνολογίας, καταστροφολογίας και διασποράς φόβου. Ήταν, όμως, και ένα σαφές ιδεολογικό μανιφέστο. Είπατε ότι η ασφάλεια είναι προϋπόθεση της ελευθερίας. Είπατε ότι ο δυτικός τρόπος ζωής απειλείται, ίσως αγοράζοντας τη σκεύη των θεωρητικών του πολέμου των πολιτισμών, των εμπόρων του φόβου, των υπερασπιστών του αστυνομικού κράτους.
Να σας πω, λοιπόν, ότι η ελευθερία και η ασφάλεια είναι διαλεκτικά συνδεόμενες. Καμία δεν έχει προτεραιότητα έναντι της άλλης. Κατά την αντίληψή μας, η μια προϋποθέτει την άλλη. Γιατί ελευθερία χωρίς ασφάλεια οδηγεί σε μια κοινωνία ζούγκλα και ασφάλεια χωρίς ελευθερία οδηγεί σε μια κοινωνία ολοκληρωτική.
Ίσως, βέβαια, αυτά να είναι ψιλά γράμματα για τις δικές σας απόψεις και για το κόμμα σας. Όμως, θέλω να σας θυμίσω ότι η Αριστερά έχει, μεταξύ άλλων, και αυτό τον στόχο, όπως έχει πει ένας σύγχρονος φιλόσοφος: να διασώσει τον φιλελευθερισμό από τους φιλελεύθερους.
Την ώρα, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που η χώρα γίνεται επίκεντρο αλληλεγγύης και ανθρωπιάς, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μάς είπε ότι στην Ελλάδα βαφτίσαμε «ανθρωπισμό» την ανομία.
Φαντάζομαι ότι η επίσκεψη και η συνάντηση των τριών ηγετών του Χριστιανισμού στη χώρα μας, στη Λέσβο, το προηγούμενο Σάββατο, δεν έγινε, κατά την άποψή σας, προκειμένου να υποστηριχθεί η ανομία! Και λυπάμαι πραγματικά γι’ αυτή τη θέση σας.
Επαναλάβατε τη γνωστή αντίληψη, την οποία έχει εκφράσει πολλάκις σε όλες τις συνεντεύξεις του – είναι και πολλές – ο Αντιπρόεδρος του κόμματός σας, ο κ. Γεωργιάδης, αλλά και ο κ. Βορίδης πολλές φορές, ότι για όλα στον τόπο ευθύνεται όχι η διακυβέρνηση της Δεξιάς και η εναλλαγή της στην εξουσία με το ΠΑΣΟΚ, αλλά ότι όλα αυτά τα χρόνια κυβερνούσατε μεν εσείς, αλλά υπό την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς και ότι δήθεν αυτή η ιδεολογική ηγεμονία ευθύνεται για την κρίση.
Ξέρετε, ωραίο είναι αυτό να το λέει κανείς, αλλά νομίζω ότι ο ελληνικός λαός ξέρει πολύ καλά ποιος ευθύνεται για την κρίση.
Ξέρει ποιος ευθύνεται για τα σαράντα χρόνια σπατάλης, διασπάθισης του δημοσίου χρήματος, διαπλοκής, διαφθοράς και ανομίας. Θα το πω, μιας και σας αρέσει τόσο πολύ η λέξη. Της δικής σας ανομίας, όμως, όχι της μικροπαραβατικότητας. Της παραβατικότητας εκείνης που ήταν διαρκής και που γινόταν με νομότυπο τρόπο και μπροστά στα μάτια της πολιτείας.
Παίξατε ξανά σήμερα το χιλιοπαιγμένο ρεπερτόριο για τις δήθεν σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με την τρομοκρατία και κάνατε κι ένα βήμα παραπέρα. Μιλήσατε για την τρομοκρατία και τη βία στην Ελλάδα, που έχει σαφές πολιτικό και ιδεολογικό πρόσημο, αριστερό πρόσημο.
Λυπάμαι για αυτή τη στάση. Και λυπάμαι για αυτή τη στάση, γιατί πιστεύω ότι ανήκουμε σε μια γενιά που θα έπρεπε να ξεπεράσουμε τις διχαστικές πρακτικές του παρελθόντος. Και έρχεστε σήμερα εσείς εδώ να πείτε ότι η τρομοκρατία και η βία έχει αριστερό πρόσημο.
Δεν το συνηθίζω – ακριβώς επειδή πιστεύω στην υπέρβαση αυτών των προκαταλήψεων – να υπεραμύνομαι της ιστορίας της Αριστεράς ή να διαχωρίζω τους αριστερούς και τους δεξιούς. Όμως, είμαι υποχρεωμένος μετά από αυτό που είπατε, να πω ορισμένα πράγματα από αυτό εδώ το Βήμα.
Η Αριστερά, κύριε Μητσοτάκη – όπως και οι αριστεροί και οι αριστερές – σε αυτόν τον τόπο έχει μια ιστορία. Έχει μια ιστορία αγώνων, μια ιστορία διωγμών, έχει υπάρξει θύμα της βίας. Οι αριστεροί και οι αριστερές ήταν στους διωκόμενους και όχι στους διώκτες. Ήταν θύματα μιας βίας που οργάνωνε ένα παρακράτος πολλές φορές, το παρακράτος των εθνικοφρόνων.
Δεν ανήκει, λοιπόν, η Αριστερά στους θιασώτες της βίας. Οι αριστεροί και όχι μόνο οι αριστεροί, αλλά και πολλοί δεξιοί δημοκράτες, πατριώτες, έδωσαν τη ζωή τους σε αυτή τη χώρα για αξίες: την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, τη δημοκρατία. Η ιστορία, η παράδοση και οι αξίες της Αριστεράς δεν έχουν καμία σχέση – και δεν σας επιτρέπω διαρκώς να το επαναλαμβάνετε – με τους δήθεν αντιεξουσιαστές, που έχουν στο τέλος-τέλος, όμως, την πιο εξουσιαστική αντίληψη. Διότι η αντίληψη εκείνη που διεκδικεί το δικαίωμα της επιλογής να αφαιρέσει ανθρώπινη ζωή, δηλαδή να ασκήσει την υπέρτατη βία απέναντι στην πιο σημαντική αξία, που είναι η ανθρώπινη ζωή, στο όνομα δήθεν μιας επαναστατικής υπόθεσης, αυτή είναι μια εξουσιαστική λογική.
Αυτή την αντίληψη, κύριε Μητσοτάκη, μοιράζονται οι δήθεν αντιεξουσιαστές με κάθε λογής τρομοκρατία. Είναι, ξέρετε, διχαστικό να μιλάτε για ιδεολογία αριστερή της τρομοκρατίας και να ταυτίζετε την Αριστερά, που γέννησε σε αυτόν τον τόπο την Εθνική Αντίσταση, τους Λαμπράκηδες, το κίνημα του «114», τους αγώνες για την υπεράσπιση της δημοκρατίας.
Έδωσε και δίνει, κύριε Μητσοτάκη, αγώνες μαζικούς και ειρηνικούς για ελευθερία, δημοκρατία και δικαιοσύνη, αγώνες πάντα χωρίς κουκούλες – πάντοτε! – χωρίς τσεκούρια και χωρίς βαριοπούλες. Βέβαια, τους οπαδούς της βαριοπούλας και των τσεκουριών η Αριστερά τούς έχει απέναντι. Όμως, κάποιες φορές η δική σας παράταξη, δυστυχώς, δεν τους έχει απέναντι.
Αναρωτηθήκατε, επίσης, κύριε Μητσοτάκη, σε ποια ευρωπαϊκή χώρα οι πολίτες έχουν δικαίωμα να διαδηλώνουν στους δρόμους της πρωτεύουσας, να κλείνουν δρόμους. Και είπατε ότι αυτό είναι πρωτάκουστο. Σας καλώ να δείτε τι συνέβη την περασμένη εβδομάδα στο Λονδίνο, στη μεγάλη διαδήλωση κατά της λιτότητας.
Σας καλώ να δείτε τι συνέβη τον προηγούμενο μήνα στο Παρίσι, στις μεγάλες διαδηλώσεις των αγροτών. Αυτά που έγιναν εδώ δεν ήταν τίποτα.
Και πραγματικά, δεν καταλαβαίνω, τι ακριβώς προτείνετε; Να απαγορεύσουμε τις διαδηλώσεις; Σε κάθε δημοκρατική χώρα οι πολίτες, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε με τις απόψεις τους, έχουν το δικαίωμα να διαδηλώνουν. Και σας θυμίζω ότι το ελληνικό Σύνταγμα προστατεύει το δικαίωμα του «συναθροίζεσθαι». Τι ακριβώς ζητάτε; Να το καταργήσουμε; Είναι και αυτό στην πρότασή σας, μήπως, για τη συνταγματική αναθεώρηση;
Σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το δόγμα της Ελληνικής Αστυνομίας, το δόγμα της ηπιότητας και της διακριτικότητας, με σαφείς, όμως, κόκκινες γραμμές, είναι πολύ πιο αποτελεσματικό ως προς τη διατήρηση της ασφάλειας των πολιτών από το δόγμα της επίδειξης ωμής δύναμης και άνευ όρων καταστολής.
Και θέλω να σας πω ότι τα προβλήματα στα οποία αναφερθήκατε και που προφανώς μας προβληματίζουν, δεν αφορούν σε καμία περίπτωση τον τελευταίο χρόνο διακυβέρνησης. Αντιθέτως, τον τελευταίο χρόνο διακυβέρνησης, αν δείτε τα στοιχεία που έχει ο Υπουργός -είναι στη διάθεσή σας-, έχουν μειωθεί σημαντικά όλες αυτές οι επιθέσεις, οι σκηνές βίας και ανομίας στις οποίες αναφερθήκατε και οι οποίες φυσικά μας προβληματίζουν.
Επίσης, το κέντρο της πόλης είναι ένα θέμα το οποίο γνωρίζω από την περίοδο που ήμουν μαζί με τον κ. Κακλαμάνη ως Δήμαρχο στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας. Ήταν κεντρικό θέμα. Όμως, η ανομία και η παραβατικότητα στο κέντρο της πόλης δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ με τις επιχειρήσεις «σκούπα», που μάζευε κάποιους κακόμοιρους μετανάστες από την Ομόνοια, για λίγες, όμως, ώρες, τους πήγαινε λίγο πιο κάτω, ερχόντουσαν οι κάμερες, έπαιρναν τρεις φωτογραφίες και μετά ξαναγυρνούσαν. Το ζήτημα είναι να μπορέσει κανείς να αντιμετωπίσει τις αιτίες που δημιουργούν το φαινόμενο αυτό.
Σε κάθε περίπτωση, εγώ θέλω να σας πω ότι αντιμετωπίσαμε -είναι προφανές αυτό- ένα πρωτοφανές προσφυγικό κύμα. Όμως, αν πάτε σήμερα μια βόλτα στο Πεδίο του Άρεως, δεν θα δείτε ούτε έναν μετανάστη και πρόσφυγα. Πηγαίντε στην Πλατεία Βικτωρίας. Είναι ανοιχτή. Και η Πλατεία Συντάγματος, επίσης.
Θυμίζω ότι την εποχή της καταστολής και του δόγματος της «σκούπας», τη δική σας εποχή, παρά το δόγμα της καταστολής και της «σκούπας», δεν υπήρχε αυτό.
Να σας πω, επίσης, ότι μιλήσατε για την Ειδομένη. Μιλήσατε για την Ειδομένη ξανά και ξανά και ξανά, όπου εκεί, βεβαίως, η ελληνική Κυβέρνηση κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να ελέγξει μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Κι όλοι γνωρίζετε γιατί δεν έχουμε επιλέξει να φτιάξουμε οργανωμένο κέντρο υποδοχής και φιλοξενίας εκεί. Διότι σε συνεννόηση και με τους εταίρους μας, αλλά και με την Ύπατη Αρμοστεία, αν φτιάχναμε εκεί οργανωμένο κέντρο, θα ήταν πόλος έλξης, θα ήταν σαν να λέγαμε σε όλους τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην ενδοχώρα, «πηγαίντε στα σύνορα».
Όμως, θέλω να σας θυμίσω: Επί των ημερών της διακυβέρνησής σας υπήρχαν ή δεν υπήρχαν Ειδομένες – κι όχι τόσο μικρές – στην Ηγουμενίτσα και στην Πάτρα; Δεν μίλησε κανένας σας τότε για αυτό. Καθόλου μικρές. Να μιλήσουμε με αριθμούς. Εξίμισι χιλιάδες άνθρωποι στην Ηγουμενίτσα, τρεισήμισι χιλιάδες άνθρωποι στην Πάτρα, σε καταυλισμούς, όπου δεν υπήρχε φυσικά κράτος, μόνο επιχειρήσεις της Αστυνομίας, όπου δεν υπήρχε η έντονη παρουσία Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, του ΚΕΕΛΠΝΟ, η έγνοια των μέσων ενημέρωσης τότε, η έγνοια του κράτους και της πολιτείας.
Είναι υποκριτικό, λοιπόν, όταν σήμερα αντιμετωπίζουμε μια πρωτοφανή ροή προσφυγική, να έχετε κάνει σημαία σας την Ειδομένη, όταν εσείς επί των ημερών σας είχατε δύο Ειδομένες στην Πάτρα και στην Ηγουμενίτσα. Και δεν άνοιγε κανένας το ζήτημα αυτό.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θέλω να μου επιτραπεί να κλείσω – θα χρειαστώ μόνο πέντε λεπτά, κύριε Πρόεδρε – με δύο λόγια για την οικονομία και για τις τρέχουσες εξελίξεις.
Για να κλείσω το θέμα της σημερινής μας συζήτησης – ίσως μου δοθεί και η τριτολογία – θέλω να μείνω στο μήνυμα – που ελπίζω ότι είναι κοινό μήνυμα – πως η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει μία χώρα ασφαλής.
Θα πω δυο λόγια για την οικονομία. Θα σας συνιστούσα, κύριοι της Αντιπολίτευσης, να μη βάλετε τα λεφτά σας όλα στην πιθανότητα αποτυχίας της Κυβέρνησης, διότι η αξιολόγηση θα κλείσει. Κατανοώ, βεβαίως, γιατί κάποιοι σας πιέζουν διακαώς να το κάνετε αυτό.
Ξεκινήσατε με την πρώτη σας συνέντευξη ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης λέγοντας, «Δεν βιάζομαι». Και τώρα σας βλέπω να βιάζεστε και να αγκομαχάτε. Γιατί; Κάποιοι σας πιέζουν. Αυτοί, βεβαίως, έχουν λόγους. Έχουν χρέη, πιθανώς έχουν διώξεις, θέλουν να κρατάνε μέσα ενημέρωσης χωρίς να πληρώνουν φόρους, κάποιοι άλλοι βλέπουν δικούς τους συνεργάτες σε διάφορες λίστες. Έχουν λόγους, λοιπόν, να θέλουν, αδιαφορώντας για την πορεία της χώρας, αυτή η Κυβέρνηση να φύγει, και χθες αν γινόταν.
Εσείς, όμως, κάνετε λάθος. Κάνετε λάθος αν παίζετε σε μια ζαριά τα πάντα, για τον πολύ απλό λόγο ότι θα διαψευστείτε. Και αμέσως μετά τι θα κάνετε; Θα βάλετε τα λεφτά σας στη δεύτερη αξιολόγηση. Κι αν διαψευστείτε και εκεί; Το ξέρετε το παραμύθι με τον ψεύτη βοσκό; Στο τέλος δεν θα σας πιστεύει ούτε ο λύκος.
Φτιάξατε έναν μύθο, τον μύθο της καταστροφής, από τη διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Φαντάζομαι ότι θα μου απαντήσετε αύριο μετά τα στοιχεία της Eurostat για αυτά. Δεν απαντήσατε πριν. Περιμένω εγώ να βγουν τα στοιχεία να απαντήσετε για την καταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ.
Εγώ θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: Η χώρα είναι σε μία κρίσιμη καμπή. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Είναι η πιο σύνθετη και κρίσιμη διαπραγμάτευση. Γιατί; Διότι είναι μια διαπραγμάτευση όχι ανάμεσα σε δύο με διαφορετικές απόψεις και συμφέροντα, ανάμεσα σε τρεις. Δεν είναι καινούργιο αυτό. Το γνωρίζετε.
Όμως, γιατί είναι κρίσιμη τώρα; Διότι για πρώτη φορά είναι τόσο έντονες αυτές οι διαφορές και αφορούν τόσο την εκτίμηση για το μέλλον, αλλά και την εκτίμηση για τα δεδομένα, για τον απολογισμό του 2015, για το αν πρέπει ή όχι να διαγραφεί το χρέος. Και ξέρετε πόσο κρίσιμο θέμα είναι αυτό για τη χώρα.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, που σας ακούω να ασκείτε κριτική -δεκτή η κριτική- θα μας πείτε τι θέση παίρνετε;
Διάβασα πριν από λίγο -μου έδωσαν οι συνεργάτες μου- μια συνέντευξη του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του κ. Γιούνκερ -πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη-, ο οποίος ουσιαστικά υποστήριξε τις θέσεις της Ελλάδας. Είπε: «Κατανοώ πλήρως τις θέσεις της ελληνικής Κυβέρνησης. Εμείς, ως Κομισιόν, είμαστε της άποψης ότι όλα τα στοιχεία μας είναι σωστά…» -προφανώς αναφέρεται σε αυτά που θα δημοσιευθούν αύριο, της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας, της Eurostat- «…και δεν υπάρχει ανάγκη για έκτακτα μέτρα». Αυτό είπε ο κ. Γιούνκερ. Και παρακάτω είπε: «Δεν είναι αυτοσκοπός μας να ικανοποιήσουμε πάση θυσία το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο».
Ξέρετε, αν τα έλεγα εγώ αυτά, είναι βέβαιο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης θα μιλούσε για μονομερείς ενέργειες και για «διαπραγμάτευση Βαρουφάκη». Τα είπε ο Γιούνκερ. Και ένα πράγμα σας ρωτώ: Συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Πολύ απλά, συμφωνείτε ή διαφωνείτε με αυτές τις θέσεις;
Πρέπει κάποια στιγμή αυτή η ιστορία με τα μέτρα να έρθει στα πραγματικά της επίπεδα. Κύριε Τραγάκη, ήσασταν Βουλευτής το 2010, το 2011, το 2012, το 2013, το 2014. Ξέρετε πόσα μέτρα ψηφίσατε όλα αυτά τα χρόνια; Ξέρετε πόσα μέτρα; Θα σας πω εγώ. Ψηφίσατε 62,92 δισεκατομμύρια ευρώ μέτρα, κύριε Τραγάκη. Και ξέρετε πόσο μειώθηκε το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της χώρας; Μειώθηκε 25%. Πράγματι στα χρόνια της διακυβέρνησής μας μειώθηκε 0,3%. Όχι 25% όμως!
Και εμείς μετά από μια διαπραγμάτευση –και είχαμε λαϊκή εντολή να πάμε σε διαπραγμάτευση-, δεν πετύχαμε τον στόχο μας και φέραμε μια ήπια προσαρμογή. Όχι 63 δισ., αλλά 5,4 δισ. Και τι κάναμε μετά; Πήγαμε στον ελληνικό λαό, κύριε Τραγάκη! Δεν το κρύψαμε κάτω από το τραπέζι, όπως έκαναν όλες οι κυβερνήσεις πριν και με το «λεφτά υπάρχουν» και με τα Ζάππεια, με τα οποία κοροϊδεύατε τον ελληνικό λαό και δεν τον καλούσατε να επικυρώσει την πολιτική σας. Αυτή είναι η διαφορά μας, κύριε Μητσοτάκη!
Διότι βγήκατε και σε μια συνέντευξη χθες και παρακινούσατε προφανώς –φαντάζομαι ότι παρακινούσατε και αν κάνω λάθος, να το διαψεύσετε, γιατί εγώ έτσι το κατάλαβα- λέγοντας ότι σε λίγο καιρό οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα βγαίνουν από τα σπίτια τους.
Δεν ξέρω αν ήταν απειλή. Μπορεί να ήταν διαπίστωση. Εντάξει, εγώ δεν λέω ότι ήταν απειλή.
Όμως, λέω ένα πράγμα: Η μεγάλη, η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά που έγιναν όντως τότε – και κακώς έγιναν, αλλά έγιναν, υπήρχε ένα κίνημα αγανάκτησης- και σήμερα είναι το γεγονός ότι δυο φορές πήγατε στην κάλπη λέγοντας «λεφτά υπάρχουν» και μετά «επαναδιαπραγμάτευση», φέρατε δύσκολη συμφωνία και συνεχίσατε να την εφαρμόζετε σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Ενώ εμείς πράγματι είπαμε στον ελληνικό λαό ότι θα διεκδικήσουμε να βγούμε άμεσα από την επιτροπεία. Το είπαμε! Το τιμήσαμε μέχρι τελευταία στιγμή, μέχρι τελευταίας ρανίδας αίματος! Δεν ήταν επιτυχής η προσπάθεια. Όμως, πήγαμε μετά στον ελληνικό λαό και δεν του κρύψαμε τίποτα. Του είπαμε την αλήθεια και ζητήσαμε εντολή για να εφαρμόσουμε αυτή τη συμφωνία.
Όμως, για να σας πω κάτι τώρα! Για συγκρίνετε: Εσείς είχατε 25% μείωση του ΑΕΠ, ενώ εμείς 0,3%! Εσείς είχατε 63 δισεκατομμύρια μέτρα, ενώ εμείς 5,4 δισεκατομμύρια! Είναι θράσος να κάνετε συγκρίσεις!
Και μας λέτε μάλιστα –και κλείνω μ’ αυτό, κύριε Πρόεδρε!- το εξής, ότι εμείς εξαιτίας αυτής της διαπραγμάτευσης –το «καταστρέψαμε την οικονομία» το αφήνω, θα απαντάτε αύριο γι’ αυτά- φέραμε αχρείαστα μέτρα, τα οποία δεν θα χρειαζόταν να τα πάρουμε αν μένατε εσείς στην κυβέρνηση. Αυτό λέτε!
Σας θυμίζω λοιπόν -και θα το καταθέσω και στα Πρακτικά- τι έλεγε η Έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την πέμπτη αξιολόγηση στη σελίδα «47»: «Απροσδιόριστα μέτρα 2 δισ. για το 2015, απροσδιόριστα μέτρα 3,7 δισεκατομμύρια για το 2016, σύνολο 5,7 συν η απόκλιση από τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα που είχατε για το 2014, που μέχρι τώρα, μέχρι τα χθεσινά στοιχεία της Eurostat είναι 2 δισ. Να δούμε μήπως μεγαλώσει αύριο! Το σύνολο είναι 7,7 δισ.! Εσείς θα παίρνατε μέτρα 7,7 δισ. με το «καλημέρα» και λέτε σε εμάς ότι καταστρέψαμε τη χώρα, επειδή φέραμε μια προσαρμογή 5,4 δισ.!
Για να μην υπολογίσω βεβαίως και το γεγονός ότι η διαπραγμάτευση είχε ως αποτέλεσμα να μειωθούν οι στόχοι του πρωτογενούς πλεονάσματος κατά 20 δισεκατομμύρια ευρώ σε σχέση με τους προηγούμενους που είχε συμφωνήσει ο κ. Σαμαράς. Και αυτό βεβαίως θα έβγαινε από το εισόδημα των πολιτών.
Κάποια στιγμή σ’ αυτή τη χώρα πρέπει να σταματήσει η υποκρισία. Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή. Θα την ξεπεράσουμε αυτή την καμπή, παρά τις δυσκολίες και παρά τις αντιξοότητες. Θα ήταν ευχής έργον πάνω σ’ αυτήν την κρίσιμη καμπή η Αντιπολίτευση να αναλογιζόταν την ευθύνη της. Δεν την αναλογίζεται! Και όχι μόνο εσείς, κύριε Μητσοτάκη, αλλά και οι άλλες πλευρές της Αντιπολίτευσης.
Ακούω την κ. Γεννηματά. Τι να πω; Λες και ο κόσμος έχει μνήμη χρυσόψαρου. Μας είπε τι έκανε το ΠΑΣΟΚ όλα τα προηγούμενα χρόνια και τι κάνουν οι σοσιαλιστές σήμερα στην Ευρώπη.
Ακούω βεβαίως και τον κ. Θεοδωράκη. Θα περίμενε κανείς να πει, εντάξει, δεν συμφωνούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ, έκανε λάθη στη διαπραγμάτευση, αλλά τώρα στην κρίσιμη στιγμή θα βάλουμε πλάτη. Εσείς, όμως, είστε απέναντι!
Και αν θέλετε να μιλάτε για το μέλλον της Κεντροαριστεράς, πρέπει να καταλάβετε ότι Κεντροαριστερά χωρίς Αριστερά δεν υπάρχει. Αυτό είναι Κεντροδεξιά! Ο τόπος χρειάζεται προοδευτική διακυβέρνηση! Χρειάζεται αλήθειες και τόλμη για να βγούμε από την κρίση. Και θα το καταφέρουμε!
Tριτολογία του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για την ασφάλεια των πολιτών
Πολύ σύντομα, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω ότι η σημερινή συνεδρίαση είχε ενδιαφέρον, διότι από τις τοποθετήσεις όλων νομίζω ότι όσοι παρακολούθησαν θα διαπίστωσαν ποιες είναι οι πραγματικές ιδεολογικές και βαθιές πολιτικές διαφορές, αλλά κυρίως πως έχει μεγάλη σημασία κανείς, όταν αντιπαρατίθεται σε ιδέες, αλλά και σε απόψεις, να μην έχει εχθρό του την πραγματικότητα και κυρίως, να λογαριάζει τους αριθμούς, τα στοιχεία και τα δεδομένα.
Η χώρα, πράγματι, βρίσκεται απέναντι σε δύο σημαντικές κρίσεις, στις δύο απ’ τις τρεις που παραλλήλως πλήττουν σήμερα την Ευρώπη. Και είναι ίσως εξαιρετικά ασυνήθιστο το γεγονός μια χώρα να βρίσκεται στο επίκεντρο δύο παράλληλων κρίσεων, της οικονομικής και της προσφυγικής. Όλη η προσπάθεια η οποία γίνεται μέσα σε αντίξοες συνθήκες, γίνεται προκειμένου η χώρα να μετατραπεί από μέρος της κρίσης σε μέρος της λύσης.
Θέλω, λοιπόν, να πιστεύω ότι το μήνυμα που τελικά θα μείνει από τη σημερινή συνεδρίαση είναι ότι η χώρα βρίσκεται στην κατεύθυνση της εξόδου από την οικονομική κρίση, στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης, παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει, της πρωτοφανούς προσφυγικής κρίσης και ταυτόχρονα, ότι η χώρα δεν έχει σχέση με την κρίση ασφάλειας που κυρίως μαστίζει το κέντρο της Ευρώπης, εξαιτίας του γεγονότος ότι βρισκόμαστε σε μια συνολικά αποσταθεροποιημένη περιοχή και εξαιτίας του γεγονότος ότι η τρομοκρατία παίρνει τη μορφή ενός νέου ολοκληρωτισμού, ιδίως όταν αυτή παίρνει τον μανδύα του θρησκευτικού φονταμενταλισμού.
Έγινε, όμως, σήμερα και μία προσπάθεια από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Πέρα από την άγρα ψήφων και την ασχολία, την υποστήριξη της ακραίας δεξιάς ατζέντας, έγινε και μια προσπάθεια ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να ασχοληθεί, για άλλη μια φορά, και με την υποστήριξη κάποιων άλλων ακραίων, των ακραίων στη διαπραγμάτευση.
Μας είπε ότι δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία τελικά το πρωτογενές πλεόνασμα. Ο κ. Σαμαράς όλο το προηγούμενο διάστημα μιλούσε αποκλειστικά και μόνο για το success story των πρωτογενών πλεονασμάτων, που δεν ήρθαν τελικά, που δεν τα είδαμε. Είδαμε μονάχα τα μέτρα ύψους 63 δισεκατομμυρίων ευρώ, τη λεηλασία του ΑΕΠ, αλλά δεν είδαμε αυτά τα πλεονάσματα. Σήμερα, λοιπόν, κατέρριψε αυτήν την αντίληψη ο κ. Μητσοτάκης. Ίσως είναι το μόνο πράγμα στο οποίο έχει διαφοροποιηθεί από τον κ. Σαμαρά όλα αυτά τα χρόνια, όλο αυτό το διάστημα.
Όμως, εγώ θα ήθελα στην τριτολογία μου όχι τόσο να απαντήσω στον κ. Μητσοτάκη, ούτε και να μπω σε μια διαδικασία που πιστεύω ότι δεν βοηθάει το επίπεδο της αντιπαράθεσης. Δηλαδή, ήρθε εδώ και αφιέρωσε δέκα λεπτά από τη δευτερομιλία του για να ασχοληθεί με την εσωτερική δημοκρατία στον ΣΥΡΙΖΑ και με τη δυνατότητα μέσα στα κόμματα να υπάρχουν απόψεις και αυτές τις απόψεις να τις καταγράφουμε.
Ίσως, κύριε Μητσοτάκη, αυτή να είναι και η διαφορά μας. Εμείς πιστεύουμε και στη δημοκρατία και στην εσωτερική δημοκρατία. Εσείς, χθες μόλις, διαγράψατε τον Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματός σας και όλη την οργάνωση νεολαίας του κόμματός σας, επειδή τα αποτελέσματα στο συνέδριο ήταν διαφορετικά από αυτά τα οποία επιθυμούσατε! Ας κρίνει ο ελληνικός λαός.
Εμείς, πάντως, θα επιμείνουμε στην ανάγκη για την ενίσχυση και της εσωκομματικής δημοκρατίας αλλά και της δημοκρατίας στην ουσία της. Και πιστεύω ότι η ουσία της δημοκρατίας, πεμπτουσία της δημοκρατίας βεβαίως, είναι και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων και βεβαίως, του δικαιώματος των πολιτών, μεταξύ άλλων, στην ασφάλεια.
Θέλω να πω μονάχα ότι τα θετικά αποτελέσματα, παρά τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης πέρυσι, σε σχέση με το πρωτογενές πλεόνασμα, δεν είναι τυχαία. Οφείλονται κυρίως σε τρεις παράγοντες. Ο πρώτος παράγοντας είναι βεβαίως η αύξηση του τουρισμού.
Ο δεύτερος είναι, όμως, το γεγονός ότι τότε πήραμε μια απόφαση, όπως και τώρα που καταθέσαμε νομοσχέδια με τη δική μας σφραγίδα στο Κοινοβούλιο, σπεύσατε να πείτε «μονομερής ενέργεια», και ψηφίσαμε τις εκατό δόσεις. Είχατε πει και τότε «μονομερής ενέργεια». Και αυτές οι εκατό δόσεις όχι μόνο έδωσαν μια ανάσα στη χειμαζόμενη αγορά και στους μικρομεσαίους επαγγελματίες, σε όλους τους συμπολίτες μας, αλλά έδωσαν και έσοδα στα ταμεία.
Ο τρίτος παράγοντας είναι το γεγονός ότι καταφέραμε και απορροφήσαμε το 98% για πρώτη φορά από τα διαρθρωτικά ταμεία, τα ΕΣΠΑ, ρίχνοντας πάνω από 5 δισεκατομμύρια στην αγορά.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν. Οι εκτιμήσεις που έλεγαν ότι θα έχουμε έλλειμμα πολύ μεγάλο -ακόμα και πρόσφατα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έλεγε για μείον 6%- διαψεύστηκαν παταγωδώς. Ούτε βεβαίως είναι τυχαίο το γεγονός ότι δεν είχαμε ύφεση, 2,3% εκτιμούσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τον Οκτώβρη που μας πέρασε. Δεν είχαμε ύφεση. Είχαμε σχεδόν στασιμότητα. Άρα, δεν μπορείτε να συγκαταλέγετε και τη δική μας Κυβέρνηση σε αυτές τις Κυβερνήσεις που ουσιαστικά συρρίκνωσαν τον εθνικό πλούτο.
Όμως, σημασία έχει να δούμε από εδώ και πέρα. Πράγματι, βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή, σε μια κρίσιμη διαπραγμάτευση. Αυτό που έχει αξία είναι ότι η χώρα έχει συμμαχίες στην Ευρώπη, όπως διαπιστώσατε και από τις δηλώσεις Γιούνκερ, όχι μόνο από τα Αριστερά, αλλά και από τα Δεξιά. Και καλό θα ήταν τουλάχιστον, εφόσον αυτές οι συμμαχίες βρίσκονται στην ευρύτερη πολιτική οικογένεια της ευρωπαϊκής Δεξιάς, να ταυτιστείτε με αυτούς στην ευρωπαϊκή οικογένεια του Λαϊκού Κόμματος και όχι με κάποιους άλλους ακραίους.
Θέλω, λοιπόν, να κλείσω, λέγοντας ότι θα διαψευστούν οι «Κασσάνδρες». Θα κλείσει η αξιολόγηση. Θα περάσουμε έναν κρίσιμο κάβο και θα ανοίξει η πολύ κρίσιμη συζήτηση για την απομείωση του χρέους. Και σας καλώ σε αυτή τη συζήτηση να έρθετε να ανταλλάξουμε απόψεις.
Πιστεύω, όταν κλείσει η αξιολόγηση, να έχετε συνειδητοποιήσει ότι δεν θα έχει πια νόημα να συνεχίζετε μια λογική την οποία πρώτος έφερε ο προκάτοχός σας, ο κ. Σαμαράς, όλο το προηγούμενο διάστημα, να καρτερά δηλαδή μήπως αποτύχουμε, αλλά να συζητήσουμε για τον τρόπο με τον οποίο –και η κριτική δεκτή, οι προτάσεις δεκτές- θα μπορέσει η χώρα να έχει τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη για να επιστέψει στην ανάπτυξη.
Τέλος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ας μείνει από τη σημερινή συζήτηση, βεβαίως οι βαθιές ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, αλλά ας μείνει ότι η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει μια χώρα ασφαλής, ότι η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει μια χώρα που έχει μια βαθιά κουλτούρα υπεράσπισης αξιών, πανανθρώπινων αξιών, οικουμενικών αξιών. Αυτό ανέδειξε με τη στάση του ο ελληνικός λαός στην πρωτοφανή προσφυγική κρίση.
Η Ελλάδα μέσα σε ένα πεδίο αστάθειας είναι η χώρα εκείνη που ανοίγει την αγκαλιά της στο διαφορετικό, κυρίως, όμως, που πρωτοστατεί για να υπερασπιστεί αξίες, όπως η αξία της δημοκρατίας, όπως η αξία της αλληλεγγύης, η αξία της ανθρωπιάς. Και έχοντας αυτό το πλεόνασμα αξιών – που ίσως κάποιες φορές είναι σημαντικότερο και από το δημοσιονομικό πλεόνασμα, το οποίο πριν θεωρήσατε ασήμαντο – ως πυξίδα, πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε.
Φέτος η Ελλάδα θα σπάσει κάθε ρεκόρ προσέλευσης ξένων επισκεπτών. Φέτος η Ελλάδα θα ξεκινήσει τη μεγάλη προσπάθεια, μετά από έξι χρόνια, για την έξοδο από τη κρίση, για την αντιστροφή αυτής της πορείας, της πορείας προς την ύφεση, της πορείας προς την απελπισία και την απογοήτευση. Θα έχουμε τη δυνατότητα το δεύτερο εξάμηνο να έχουμε ανάπτυξη. Θα έχουμε τη δυνατότητα να σχεδιάσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο και για τον ελληνικό λαό.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα ασφαλής, μια χώρα η οποία έχει διδαχθεί από την κρίση και θα μπορέσει να οικοδομήσει ένα καλύτερο μέλλον, διορθώνοντας και τις μεγάλες αστοχίες που μας οδήγησαν στην κρίση.
Σας ευχαριστώ πολύ.
