Σημεία από την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ:
13.10 Να πάμε ξανά να ανταμώσουμε τον κόσμο που μας εμπιστεύθηκε. Να σταματήσουμε την ιδιώτευση και την απογοήτευση του κόσμου. Ο ΣΥΡΙΖΑ ταυτίστηκε με τον κόσμο της εργασίας και της νεολαίας, ρίζωσε στα κοινωνικά κινήματα. Κατάφερε μαζί με το λαό πολλά. Έπεσαν δύο μνημονιακές κυβερνήσεις. Μην το ξεχνάμε αυτό. Πρέπει να ξαναπιάσουμε το νήμα. Στην πορεία προς το συνέδριο χτίζουμε μία νέα δημιουργική σχέση με το λαικό κίνημα και τις κοινωνικές αντιστάσεις. Ξαναφέρνουμε τους πολίτες στη λήψη των αποφάσεων. Να επιστρέψουμε στην πηγή που μας έκανε ορμητικό ποτάμι. Δε θα κάνουμε βήμα πίσω στις αξίες και στις θέσεις μας και μαζί με το λαό θα ανατρέψουμε την μνημονιακή βαρβαρότητα.
13.08 Ξέρουμε όμως ότι ο πρωθυπουργός φοβάται. Φοβάται την αλήθεια. Και το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Και η ελπίδα θα νικήσει όσο και αν θέλουν να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό.
13.02 Δεν υπάρχει success story. Αυτό που δε μας λένε είναι ότι όταν τελειώσουν τα μνημόνια, θα έχει τελειώσει και η κοινωνία. Θέλω να απευθυνθώ στον πρωθυπουργό: Αν θεωρεί ότι η Ελλάδα ζει μία επιτυχία, γιατί κρύβεται; Γιατί δεν έρχεται ανοιχτά στη Βουλή να ανταλλάξουμε επιχειρήματα; Αν δε θέλει στη Βουλή, τον καλώ όπως θέλει, όποτε θέλει, με τους όρους που θέλει, με τους δημοσιογράφους που θέλει, είτε στη Βουλή, είτε στην τηλεόραση, να αναμετρηθούμε με επιχειρήματα. Να έρθει να εξηγήσει στο λαό ποιο είναι το όραμά του και ποιο το σχέδιο του για την έξοδο από την κρίση. Για να δει ο ελληνικός λαός αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σχέδιο, όπως θέλουν να μας πείσουν. Τον καλώ να ανταποκριθεί. Τον καλώ να μην κρύβεται άλλο.
12.56 Για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο: Δεν μπορεί να υπάρξει όαση δημοκρατίας μέσα σε μία μνημονιακή έρημο. Το μόνο που μπορώ να ρωτήσω τον κ. Κουβέλη και τον κ. Βενιζέλο είναι πόσο άλλους διασυρμούς θα αντέξουν για να παραμείνουν στην κυβέρνηση του κ. Σαμαρά. Η προστασία από το νεοναζισμό μπορεί να γίνει μόνο από μία κυβέρνηση αντιμνημονιακή.
Τη Δευτέρα θα καταθέσουμε το σχέδιο του αντιρατσιστικού νόμου που θα γίνει νόμος του κράτους, όχι προφανώς σε αυτήν την Βουλή - δεν έχουμε αυταπάτες, αλλά όταν αργά ή γρήγορα η χώρα θα οδηγηθεί στη δημοκρατική διέξοδο. Όταν ο λαός δώσει την εντολή για μία δημοκρατική κυβέρνηση.
12.53 Ρωτώ τον πρωθυπουργό: Τι συνειρμούς ξυπνάτε όταν την ίδια ώρα που κάνετε πως δε βλέπετε τι κάνουν οι νεοναζί, βάζετε στο ΤΑΙΠΕΔ το Σκοπευτήριο της Καισαριανής; Πόσο αποτιμάτε τους αγώνες του λαού μας ενάντια στον φασισμό; Για το πωλητήριο της ιστορίας του τόπου, ξεχάστε το! Είναι η μνήμη του λαού μας, δε θα το πουλήσετε!
12.48 Εμείς δεν αντιμετωπίσαμε τις φασιστικές προκλήσεις όταν η Χρυσή Αυγή έγινε mainstream. Τις αντιμετωπίζαμε και όταν ήταν μία περιθωριακή οργάνωση. Και ξέρουμε ότι δεν επιτίθενται μόνο σε πολίτες διαφορετικού χρώματος, αλλά και σε πολίτες διαφορετικών απόψεων. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι αντισυστημική δύναμη. Είναι το μακρύ χέρι του συστήματος. Ποιος τους χρηματοδοτεί; Ποιος τους σιγοντάρει; Ποια συστηματικά ΜΜΕ δήθεν κόπτονται για το αυγό του φιδιού αλλά το εκκολάπτουν;
Δεν ξεχνάμε εμείς τι έγινε έξω από τη Βουλή όταν το κίνημα των πλατειών κατέκλυζε τους δρόμους και αυτοί συνεργάζονταν με επίορκους αστυνομικούς!
12.45 O υπουργός δημόσιας τάξης και προστασίας του μνημονίου, όχι των πολιτών, στοχεύει στο τέλος των λαικών αντιδράσεων. Την ώρα που η Χρυσή Αυγή αλωνίζει και απειλεί με σουγιάδες τους πολίτες της γειτονιές, η κυβέρνηση Σαμαρά αρνείται τον αντιρατσιστικό νόμο και ετοιμάζει έναν αντιδημοκρατικό νόμο που θα περιορίζει τις διαδηλώσεις, που αποτελούν κατάκτηση της δημοκρατίας. Θέλουν να θέσουν εκτός νόμου όχι αυτούς που δολοφονούν, αλλά αυτούς που απεργούν.
12.40 Δεν είναι μόνο ότι δεν έρχεται ο πρωθυπουργός να απαντήσει σε ερωτήσεις στη Βουλή, δεν έρχονται ούτε οι υπουργοί. Αναφέρομαι στην υποβάθμιση των δημοκρατικών διαδικασιών. Αυτό είναι το κλίμα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτοί που κυβερνούν εδώ είναι εντολοδόχοι. Η τρόικα αποφασίζει και ο πρωθυπουργός εκτελεί. Και για τα μάτια του κόσμου καλεί τα δεκανίκια του, Βενιζέλο και Κουβέλη, στο μέγαρο Μαξίμου, αφήνοντας τους να εκτίθενται. Δεν υπάρχει αμφιβολία για το τι κυβέρνηση έχουμε. Έχουμε μία μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά, μίας δεξιάς που δεν έχει καμία σχέση με το πρόσφατο παρελθόν της ΝΔ, βγαλμένης από τα σκοτεινά χρόνια. Που φλερτάρει με την ακροδεξιά και τους νεοναζί. Με τον αυταρχισμό και την καταστολή των δημοκρατικών αγώνων.
*********************************************************************************
Τα βασικά σημεία και ολόκληρη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα:
Πρόκειται για μια κυβέρνηση επικίνδυνη για το λαό και για το τόπο.
Στην πραγματικότητα έχουμε μια μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά, μνημονιακή κυβέρνηση μιας δεξιάς που μάλιστα δεν έχει καμία σχέση με το πρόσφατο παρελθόν της ΝΔ.
Μιας δεξιάς βγαλμένης από τα παλιά σκοτεινά χρόνια του διχασμού.
Μιας δεξιάς που πλέον φλερτάρει αδιάκριτα με την ακροδεξιά και τους νεοναζί. Κυρίως όμως φλερτάρει αδιάκριτα με τον αυταρχισμό και την καταστολή των κοινωνικών αγώνων και των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων σημαίνει το τέλος στα εργασιακά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες και είναι βασικός πυλώνας του δημοκρατικού μας πλαισίου. Σημαίνει τέλος της εργασίας.
Την ίδια ώρα που η Χρυσή Αυγή αλωνίζει και απειλεί με τις φαλτσέτες και τους σουγιάδες τους πολίτες στις γειτονιές, η κυβέρνηση Σαμαρά αρνείται την αναγκαιότητα αντιρατσιστικού νόμου.
Θέλουν να τελειώνουν με κάθε κοινωνική αντίσταση και επιδιώκουν να θέσουν εκτός νόμου όχι τους φασίστες, αλλά αυτούς που απεργούν, τις απεργίες θέλουν να θέσουν εκτός νόμου, όχι τη Χρυσή Αυγή.
Σήμερα όσοι εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα βιώνουν την τρομοκρατία των απολύσεων χωρίς προειδοποίηση, χωρίς αποζημίωση.
Σήμερα όσοι εργάζονται στο δημόσιο τομέα ζουν με την τρομοκρατία του νέου ιδιωνύμου που επέβαλε ένας ακόμη τάχα προοδευτικός συνταγματολόγος.
Εμείς ως αριστερά γνωρίζουμε καλά δυο πράγματα. Πρώτον ότι πρέπει να μπει ένα τείχος απέναντι στο φαινόμενο της εξάπλωσης μισαλλόδοξων απόψεων και ιδεών, της διασποράς της ιδεολογίας του μίσους μέσα στην κοινωνία. Υπάρχει όμως ζήτημα και νομοθετικών παρεμβάσεων.
Όταν διαρκώς εξισώνουν τη δράση των νεοναζί με την ιστορία και τους αγώνες για τη δημοκρατία μιας παράταξης που έχει δώσει το αίμα της για τη δημοκρατία, δεν κάνουν κακό στον ΣΥΡΙΖΑ και την παράταξη της αριστεράς. Αβαντάρουν και εξισώνουν, βγάζουν λάδι τους φασίστες και τους νεοναζί.
Το μόνο που θα μπορούσα να ρωτήσω τους δύο αρχηγούς, τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Κουβέλη είναι ποιο είναι το δικό τους όριο.
Πόσους άλλους διασυρμούς είναι διατεθειμένοι να αντέξουν προκειμένου να είναι γαντζωμένοι έστω και στην τελευταία ρόδα του άρματος της εξουσίας;
Για πόσο θα αντέχουν να παριστάνουν τα δεκανίκια του κ. Σαμαρά;
Τη Δευτέρα θα καταθέσουμε, ως έχουμε υποχρέωση ως αξιωματική αντιπολίτευση, το σχέδιο του αντιρατσιστικού νόμου, που θα γίνει νόμος του κράτους, όχι προφανώς σ΄ αυτή τη Βουλή, δεν έχουμε αυταπάτες, όχι προφανώς με τις ψήφους όσων επέλεξαν να είναι δεκανίκια του κ. Σαμαρά –η δική τους στήριξη μόνο για αυτό είναι επαρκής- αλλά θα γίνει πράξη με τη στήριξη που θα μας δώσει ο λαός, όταν αργά ή γρήγορα η χώρα οδηγηθεί στη δημοκρατική διέξοδο.
Το μόνο που έμεινε στην κυβέρνηση είναι μία αφήγηση, ένα επικοινωνιακό τέχνασμα πάνω στα συντρίμμια μίας κοινωνίας.
Αγωνιά να πείσει η τρικομματική κυβέρνηση ότι τα μνημόνια πέτυχαν, σαν κι αυτό που λέγαμε κάποτε ότι η εγχείρηση πέτυχε αλλά ο ασθενής απεβίωσε.
Θα ‘θελα να απευθυνθώ προσωπικά στον πρωθυπουργό και να του πω ότι αν θεωρεί πράγματι ότι η Ελλάδα ζει μια επιτυχία, γιατί δεν έρχεται να το συζητήσουμε. Γιατί κρύβεται.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μεγαλούργησε γιατί βρέθηκε μαζί με τον λαό και κατάφερε μαζί με το λαό πολλά. Έπεσαν δύο μνημονιακές κυβερνήσεις. Θα πετύχουμε και τώρα.
Δεν θα κάνουμε ούτε βήμα πίσω από τις αξίες και τις θέσεις μας. Θα βρεθούμε μαζί με το λαό που υποφέρει, ώστε μαζί του να ανατρέψουμε τη μνημονιακή πολιτική της υποτέλειας και της βαρβαρότητας.
«Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η κυβέρνηση Σαμαρά που εξελέγη πριν από ένα χρόνο εξαπατώντας το λαό ότι δήθεν θα επαναδιαπραγματευθεί το μνημόνιο, συνεχίζει να εξαπατά τις Ελληνίδες και τους Έλληνες, αλλά πλέον εξαπατά και εξευτελίζει ακόμα και τους κυβερνητικούς της εταίρους.
Πρόκειται για μια κυβέρνηση επικίνδυνη για το λαό και για το τόπο.
Δεν αναφέρομαι μόνο στη βαρβαρότητα των μνημονίων και την ανθρωπιστική κρίση που προκάλεσαν στην Ελλάδα.
Δεν αναφέρομαι μόνο στο μνημόνιο που κατάλυσε κάθε συνταγματική νομιμότητα.
Που απαξίωσε τους θεσμούς που επιφύλαξε την χειρότερη καταστολή στις αυθόρμητες αντιδράσεις του λαού μας.
Αλλά αναφέρομαι κυρίως στο καθεστώς ασφυξίας που προσπαθεί η κυβέρνηση να επιβάλει, καθεστώς ασφυξίας στον πλουραλισμό και στην πολυφωνία στα ΜΜΕ, καθεστώς ασφυξίας στη δημόσια τηλεόραση, προκειμένου να επιβάλει την εικονική πραγματικότητα της επιτυχίας.
Αναφέρομαι στην υποβάθμιση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, την οποία τη ζούμε καθημερινά στη Βουλή. Δεν είναι μόνο ότι δεν έρχεται ο πρωθυπουργός να απαντήσει ούτε σε ερωτήσεις, ούτε στη νομοπαρασκευαστική διαδικασία, δεν έρχονται ούτε οι υπουργοί να απαντήσουν στις ερωτήσεις.
Αναφέρομαι στην απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών.
Η χώρα κυβερνάται χωρίς υπουργικό συμβούλιο, η χώρα κυβερνάται με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και με πολιτικές επιστρατεύσεις.
Με νομοσχέδια 800 σελίδων σε ένα μόνο άρθρο για να αποφευχθούν τυχόν εκπλήξεις.
Αυτό είναι το κλίμα, αυτή είναι η μεθοδολογία.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία βέβαια ότι αυτοί που κυβερνούν εδώ είναι εντολοδόχοι. Η τρόικα αποφασίζει και ο πρωθυπουργός εκτελεί.
Και για τα μάτια του κόσμου καλεί κάθε τρεις και λίγο τους άλλους δύο πολιτικούς αρχηγούς τα δεκανίκια του, τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Κουβέλη, αφήνοντάς τους να εκτίθενται με τις περίφημες απογευματινές τους δηλώσεις στον κήπο του Μεγάρου Μαξίμου.
Μετά και τις τελευταίες εξελίξεις όμως δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία για το τι είδους κυβέρνηση έχουμε.
Κάποιοι έλεγαν ότι έχουμε μια κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης, εθνικής ενότητας μας είπαν, επειδή είναι κυβέρνηση τριών κομμάτων. Στην πραγματικότητα έχουμε μια μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά, μνημονιακή κυβέρνηση μιας δεξιάς που μάλιστα δεν έχει καμία σχέση με το πρόσφατο παρελθόν της ΝΔ.
Μιας δεξιάς βγαλμένης από τα παλιά σκοτεινά χρόνια του διχασμού.
Μιας δεξιάς που πλέον φλερτάρει αδιάκριτα με την ακροδεξιά και τους νεοναζί. Κυρίως όμως φλερτάρει αδιάκριτα με τον αυταρχισμό και την καταστολή των κοινωνικών αγώνων και των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Υπάρχουν δύο πρόσφατα παραδείγματα που μπορεί να διέφυγαν της δημόσιας προβολής, αλλά είναι ιδιαίτερα σημαντικά.
Το πρώτο είναι ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται με υπουργική απόφαση να καταργήσει την εθνική συλλογική σύμβαση.
Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων σημαίνει το τέλος στα εργασιακά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες και είναι βασικός πυλώνας του δημοκρατικού μας πλαισίου. Σημαίνει τέλος της εργασίας.
Το δεύτερο είναι ότι ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και προστασίας του μνημονίου – όχι του πολίτη- ετοιμάζει νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων.
Στοχεύει δηλαδή φανερά στο τέλος των λαϊκών αντιδράσεων.
Την ίδια ώρα που η Χρυσή Αυγή αλωνίζει και απειλεί με τις φαλτσέτες και τους σουγιάδες τους πολίτες στις γειτονιές, η κυβέρνηση Σαμαρά αρνείται την αναγκαιότητα αντιρατσιστικού νόμου, αλλά ετοιμάζει έναν άλλο νόμο, όχι αντιρατσιστικό, αντιδημοκρατικό νόμο.
Νόμο που θα περιορίζει τις διαδηλώσεις που αποτελούν δικαίωμα και κατάκτηση της δημοκρατίας, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά σε όλο τον κόσμο.
Πόσα χρόνια πίσω αλήθεια μας πηγαίνουν αυτές οι επιλογές;
Και με δεκανίκια προοδευτικά υποτίθεται, τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Κουβέλη. Να χαίρονται με δηλώσεις στο Μέγαρο Μαξίμου στον κήπο. Την ίδια στιγμή που βάζουν την υπογραφή τους σ΄ αυτό το πισωγύρισμα για τη χώρα και τη δημοκρατία.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση προετοιμάζει το έδαφος για τη μονιμοποίηση των προληπτικών επιστρατεύσεων. Ήδη έχουν γίνει τρεις επιστρατεύσεις. Παραδόξως, πέρα από την κριτική που μπορεί να κάνει κανείς και έχουμε κάνει για την ουσία των επιστρατεύσεων, ήταν επιστρατεύσεις χωρίς χρονικό όριο λήξης, εις το διηνεκές. Και τώρα συνειδητοποιούμε ότι ετοιμάζονται να τις μονιμοποιήσουν.
Με δυο λόγια δηλαδή, θέλουν να τελειώνουν με κάθε κοινωνική αντίσταση και επιδιώκουν να θέσουν εκτός νόμου όχι τους φασίστες κι όλους όσους προβαίνουν σε εγκληματικές, δολοφονικές πράξεις, όχι αυτούς που δολοφονούν, αλλά αυτούς που απεργούν, τις απεργίες θέλουν να θέσουν εκτός νόμου, όχι τη Χρυσή Αυγή, όπως καμώνεται ο αρχηγός της ο κ. Μιχαλολιάκος. Άλλωστε κανείς δεν πιστεύει ότι πρέπει οι απόψεις να τεθούν εκτός νόμου. Οι απόψεις, όσο κι αν διαφωνεί κανείς μ΄ αυτές, είναι στοιχείο της δημοκρατίας, αλλά οι πράξεις παραβατικότητας, οι δολοφονικές επιθέσεις, επειδή κάποιοι έχουν διαφορετικό χρώμα ή διαφορετικές απόψεις, δεν μπορούν να έχουν θέση σε μια δημοκρατική ευνομούμενη πολιτεία. Αλλά, αντί να ετοιμάζουν ένα σχέδιο νομοθετικών παρεμβάσεων ενάντια στους δολοφόνους, ετοιμάζουν ενάντια στους απεργούς.
Σήμερα όσοι εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα βιώνουν την τρομοκρατία των απολύσεων χωρίς προειδοποίηση, χωρίς αποζημίωση.
Σήμερα όσοι εργάζονται στο δημόσιο τομέα ζουν με την τρομοκρατία του νέου ιδιωνύμου που επέβαλε ένας ακόμη τάχα προοδευτικός συνταγματολόγος.
Και που οδηγεί σε αργία και απόλυση απλά με μία καταγγελία χωρίς κανένα στοιχείο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η κυβέρνηση Σαμαρά, που επιδιώκει να ισοπεδώσει το δικαίωμα στην εργασία αλλά και το δικαίωμα στην απεργία, προσπαθεί τις τελευταίες μέρες δια μέσου δηλώσεων και παπαγάλων στα ΜΜΕ να μας πείσει ότι στην Ελλάδα του μνημονίου δεν υπάρχει ζήτημα έξαρσης της ρατσιστικής βίας.
Αρνούνται ότι υπάρχει πρόβλημα. Στην ουσία αρνούνται επίσης ότι υπάρχει ανάγκη να περιοριστεί η δράση των νεοναζιστικών συμμοριών που τρομοκρατούν και εγκληματούν.
Εμείς ως αριστερά γνωρίζουμε καλά δυο πράγματα.
Πρώτον ότι τα ζητήματα αυτά δεν λύνονται μονάχα με νόμους Κυρίως λύνονται μέσα από τη δράση του λαού μας, τη συνειδητοποίηση της πλειοψηφίας του λαού μας ότι πρέπει να μπει ένα τείχος απέναντι στο φαινόμενο της εξάπλωσης μισαλλόδοξων απόψεων και ιδεών, της διασποράς της ιδεολογίας του μίσους μέσα στην κοινωνία.
Υπάρχει όμως ζήτημα και νομοθετικών παρεμβάσεων, κυρίως γιατί καλά γνωρίζουμε ότι αυτού του είδους οι επιθέσεις πολύ γρήγορα θα εξαπλωθούν. Και επίσης καλά γνωρίζουμε από την εμπειρία μας, διότι εμείς δεν αντιμετωπίζαμε τις φασιστικές προκλήσεις μονάχα όταν η Χρυσή Αυγή έγινε main stream πολιτική δύναμη για μια σειρά από μέσα ενημέρωσης και μπήκε στα σπίτια μας. Τις αντιμετωπίζαμε κι όταν ήταν μια περιθωριακή πολιτική οργάνωση στα όρια της νομιμότητας και της παραβατικότητας.
Και ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν επιτίθενται μόνο σε πολίτες διαφορετικής εθνικότητας αλλά και σε πολίτες διαφορετικών αντιλήψεων.
Και κυρίως επιτίθενται τραμπούκικα και ύπουλα ενάντια στο εργατικό και λαϊκό κίνημα.
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι αντισυστημική δύναμη. Είναι το μακρύ χέρι του συστήματος. Είναι αυτοί που καταφέρνουν να έχουν δράση, χωρίς να έχουν ακόμα λάβει ή ξεκίνησαν να έχουν δράση χωρίς να έχουν λάβει κρατική επιχορήγηση. Ποιος τους χρηματοδοτεί; Ποιος τους σιγοντάρει; Ποια συστημικά ΜΜΕ δήθεν κόπτονται για το αυγό του φιδιού, αλλά το εκκολάπτουν;
Και βεβαίως δεν ξεχνάμε ότι συνεργάζονται άριστα όταν χρειάζεται να χτυπήσουν το λαϊκό κίνημα με συστημικές δυνάμεις. Δεν ξεχνάμε τι έγινε εδώ έξω από τη Βουλή όταν το κίνημα των πλατειών κατέκλυζε τους δρόμους της Αθήνας κι αυτοί συνεργάζονταν με ένα μέρος επίορκων αστυνομικών, προκειμένου να δείξουν την εικόνα στις ειδήσεις των 8, ότι δήθεν το λαϊκό κίνημα έχει τραμπούκικες λογικές και βιαιοπραγεί.
Βέβαια όσο αποθρασύνονται από την προκλητική ασυλία που έχουν αποκτήσει, όλο και πιο γρήγορα θα αποκαλυφθεί το πραγματικό τους πρόσωπο.
Χρέος δικό μας είναι να υψώσουμε ένα ατσάλινο, αδιαπέραστο τείχος προστασίας της δημοκρατίας.
Χρέος δικό μας είναι να σταματήσουμε αυτόν τον κατήφορο που δεν τιμά τον τόπο και την ιστορία του.
Και θα το κάνουμε παντού και πάντα. Από τις γειτονιές μέχρι το Προεδρείο της Βουλής και τους θεσμούς. Θα το κάνουμε ανεξάρτητα από τους νόμους και το θεσμικό πλαίσιο. Είναι το δικαίωμα και η υποχρέωσή μας.
Είναι όμως μια και αναφέρθηκα στο Προεδρείο της Βουλής θλιβερή η εικόνα που εξέπεμψε πριν από δέκα μέρες όχι η αίθουσα της Βουλής, διότι οφείλω να ομολογήσω ότι οι βουλευτές απ΄ όλες τις πτέρυγες και απ΄αυτήν της Ν.Δ. συμπαραστάθηκαν στην επιλογή του προεδρεύοντος, του Γ. Δραγασάκη, να εφαρμόσει τον κανονισμό, όταν τραμπούκικη συμπεριφορά βουλευτών προσβάλει την ίδια τη δημοκρατία.
Θλιβερή εικόνα όμως ήταν και η αμηχανία και ακολούθως η ανακοίνωση της Ν.Δ. με τρίωρη καθυστέρηση. Μια ανακοίνωση που, αντί να εξαίρει την αποφασιστικότητα του προεδρεύοντος, εξίσωνε τη Χρυσή Αυγή με τον ΣΥΡΙΖΑ, κρατούσε ίσες αποστάσεις.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Δεν πρόκειται για μια τυχαία επιλογή. Πρόκειται για μια συνειδητή στρατηγική επιλογή, αλλά πρόκειται για αθλιότητα.
Για αθλιότητα όχι γιατί κανείς μπορεί να παραπλανηθεί και να πιστέψει ότι η ΝΔ έχει δίκιο, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με την Χρυσή Αυγή μπορεί να είναι ίσα και όμοια, αλλά είναι αθλιότητα γιατί με αυτό τον τρόπο, συνειδητά ή ασυνείδητα αυτοί θα μας πουν, επιχειρούν να βγάλουν λάδι και νομιμοποιήσουν τον τσαμπουκά και την παραβατικότητα της Χ.Α. Όταν διαρκώς εξισώνουν τη δράση των νεοναζί με την ιστορία και τους αγώνες για τη δημοκρατία μιας παράταξης που έχει δώσει το αίμα της για τη δημοκρατία, δεν κάνουν κακό στον ΣΥΡΙΖΑ και την παράταξη της αριστεράς. Αβαντάρουν και εξισώνουν, βγάζουν λάδι τους φασίστες και τους νεοναζί.
Και ρωτώ τον κ. Σαμαρά.
Τι συνειρμούς ξυπνάτε στον ελληνικό λαό όταν διαρκώς αναφέρεστε στην περίφημη κατάπτυστη και ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων;
Και ιδιαίτερα ρωτώ τον πρωθυπουργό, τι είδους συνειρμούς ξυπνάτε στον ελληνικό λαό όταν την ίδια ώρα που κάνετε πως δεν βλέπετε ότι οι νεοναζί πρέπει να αντιμετωπιστούν, αποφασίζετε και βάζετε στο ΤΑΙΠΕΔ, άκουσον-άκουσον, το Σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Αλήθεια, πόσο σκέφτεστε να το πουλήσετε; Πόσο αποτιμάται η ιστορία, το τοπόσημο της μνήμης και των αγώνων του λαού μας ενάντια στο φασισμό;
Το πρώτο, η θεωρία των δύο άκρων καταλαβαίνουμε ότι είναι μια στρατηγική σας επιλογή για να λοξοκοιτάτε προς τα ακροδεξιά σας και ενδεχομένως να πετύχετε κάποια στιγμή στήριξη από τα ακροδεξιά.
Για το δεύτερο όμως, για την ιστορία του τόπου, για το πωλητήριο στο Σκοπευτήριο Καισαριανής, σας δηλώνουμε ευθαρσώς.
Ξεχάστε το.
Το Σκοπευτήριο Καισαριανής είναι η μνήμη του λαού μας.
Είναι κληρονομιά δημοκρατίας και λευτεριάς.
Δε θα βρείτε απέναντί σας μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα βρείτε απέναντι όλο τον ελληνικό λαό.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Επιτρέψτε μου όμως να παραμείνω στο θέμα της επικαιρότητας, του αντιρατσιστικού και της κυβερνητικής οπερέτας που ζήσαμε τις τελευταίες μέρες.
Πριν από δέκα μέρες, στην αίθουσα της Ολομέλειας, ο υπουργός Δικαιοσύνης μας διαβεβαίωνε σε επίκαιρη ερώτηση που καταθέσαμε ότι θα έρθει ο αντιρατσιστικός νόμος θα έρθει στη Βουλή γιατί είναι επιλογή του πρωθυπουργού και δέσμευση και των άλλων δύο κυβερνητικών εταίρων.
Ο κ. Ρουπακιώτης, μετά από αυτές τις εξελίξεις και σε συνδυασμό μάλιστα με παλαιότερες δικές του αποκαλύψεις, προς τιμήν του, ότι τους νόμους δεν τους γράφει αυτός αλλά η τρόικα και τα δικηγορικά γραφεία που συνεργάζεται η τρόικα και η κυβέρνηση, μετά τις τελευταίες εξελίξεις ο υπουργός Δικαιοσύνης είναι διπλά εκτεθειμένος.
Και εκτίθεται ακόμα περισσότερο όταν παραμένει υπουργός που δεν έχει όμως δικαίωμα το νόμο που συνέταξε να τον φέρει στη Βουλή ως κυβερνητικό νομοσχέδιο και εκτίθεται ακόμα περισσότερο όταν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ., το νόμο του υπουργού, που είναι υπουργός υπό περιορισμό όμως, που δεν μπορεί να φέρει νομοσχέδιο, τον φέρνουν ως πρόταση νόμου. Παραμένει ο υπουργός που δεν μπορεί να φέρει νομοσχέδιο κι έρχεται πρόταση νόμου του τρίτου και έκτου κόμματος, ο οποίος ως γνωστόν και ως είθισται δεν πρόκειται ποτέ να τεθεί και σε ψηφοφορία. Αυτή είναι η τύχη των προτάσεων νόμου που δεν έρχονται μέσα από τη διαδικασία ως κυβερνητικές προτάσεις.
Φαίνεται, όμως ότι εκτός από τις κόκκινες γραμμές, ξεθωριάζουν με γοργούς ρυθμούς και οι γραμμές τις ευθιξίας.
Τελικά ο κ. Σαμαράς αφήνεται ελεύθερος να κλείνει το μάτι στην ακροδεξιά και οι μικροί κυβερνητικοί εταίροι αδυνατούν να επιβάλλουν το στοιχειώδες.
Να συμβάλουν ώστε να προστατέψουμε τη δημοκρατία από την εξάπλωση του ναζιστικού φαινομένου και τη ρατσιστική βία.
Ελπίζω τουλάχιστον τώρα, όλοι να κατάλαβαν.
Δεν μπορεί να υπάρξει όαση δημοκρατίας μέσα σε μια μνημονιακή έρημο.
Το μόνο που θα μπορούσα να ρωτήσω τους δύο αρχηγούς, τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Κουβέλη είναι ποιο είναι το δικό τους όριο.
Πόσους άλλους διασυρμούς είναι διατεθειμένοι να αντέξουν προκειμένου να είναι γαντζωμένοι έστω και στην τελευταία ρόδα του άρματος της εξουσίας;
Για πόσο θα αντέχουν να παριστάνουν τα δεκανίκια του κ. Σαμαρά και να παραμένουν στην κυβέρνηση όταν δεν μπορούν πια στοιχειωδώς να επιβάλλουν το αυτονόητο.
Ένα πράγμα έχει αποδειχθεί από τις εξελίξεις.
Ότι η προστασία της δημοκρατίας από το ναζισμό και τη ρατσιστική βία μπορεί να γίνει μόνο από μια δημοκρατική και αντιμνημονιακή κυβέρνηση.
Και ο αντιρατσιστικός νόμος θα γίνει νόμος του κράτους αμέσως μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει τη διακυβέρνηση του τόπου.
Τελεία και παύλα.
Τη Δευτέρα θα καταθέσουμε, ως έχουμε υποχρέωση ως αξιωματική αντιπολίτευση, το σχέδιο του αντιρατσιστικού νόμου, που θα γίνει νόμος του κράτους, όχι προφανώς σ΄ αυτή τη Βουλή, δεν έχουμε αυταπάτες, όχι προφανώς με τις ψήφους όσων επέλεξαν να είναι δεκανίκια του κ. Σαμαρά –η δική τους στήριξη μόνο για αυτό είναι επαρκής- αλλά θα γίνει πράξη με τη στήριξη που θα μας δώσει ο λαός, όταν αργά ή γρήγορα η χώρα οδηγηθεί στη δημοκρατική διέξοδο.
Όταν ο λαός δώσει τη λύση και δώσει μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία και σαφή εντολή για κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας με δημοκρατικό και προοδευτικό προσανατολισμό.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Δεν μπορούμε άλλο να κοροϊδεύουμε τους πολίτες. Οι πολίτες καταλαβαίνουν. Έχουν συνείδηση, έχουν γνώση, δεν μπορούν κάποιοι να τους εμπαίζουν, να είναι α λα καρτ με κάποιες απόψεις και να ακολουθούν τον μνημονιακό μονόδρομο. Όπως επίσης δεν μπορούν οι πολίτες να εμπαίζονται ότι τάχα μου σ΄ αυτή τη χώρα ζούμε το μύθο της επιτυχίας.
Δεν έχει βεβαίως απομείνει τίποτε άλλο στην κυβέρνηση Σαμαρά, μόνο τα επικοινωνιακά τερτίπια των υπογείων του Μαξίμου και της μονταζιέρας.
Και κυρίως η περίφημη επιχείρηση εξαπάτησης με την κωδική ονομασία « success story».
Όμως ο κόσμος καταλαβαίνει ότι αυτό που ονομάζουν success story είναι virtual reality story, εικονική πραγματικότητα.
Γιατί οι πολίτες δεν ζουν σε γυάλα.
Δεν υπάρχει «success story».
Υπάρχει ανεργία, λουκέτα, διάλυση του κοινωνικού κράτους, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, μέχρι και στον φυσικό μας πλούτο έβαλε συνιδιοκτήτη ο κ. Σαμαράς.
Υπάρχουν 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, 400 χιλιάδες νοικοκυριά χωρίς κανένα εισόδημα, χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που θυσιάστηκαν για να μην χάσουν τα λεφτά τους οι τοκογλύφοι. Υπάρχει ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα.
Ο κ. Σαμαράς πηγαίνει στο εξωτερικό για να πει ότι πετύχαμε, εμείς πηγαίνουμε στο εξωτερικό και δείχνουμε την πραγματική εικόνα της Ελλάδας και ζητάμε την αλληλεγγύη των κινημάτων και των λαών απέναντι στα τραγικά αδιέξοδα που έχει οδηγήσει η μνημονιακή πολιτική τον ελληνικό λαό.
Το μόνο που έμεινε στην κυβέρνηση είναι μία αφήγηση, ένα επικοινωνιακό τέχνασμα πάνω στα συντρίμμια μίας κοινωνίας.
Αγωνιά να πείσει η τρικομματική κυβέρνηση ότι τα μνημόνια πέτυχαν, σαν κι αυτό που λέγαμε κάποτε ότι η εγχείρηση πέτυχε αλλά ο ασθενής απεβίωσε. Και βεβαίως αγωνιά να πείσει ότι όπου να ναι θα τελειώσουν τα μνημόνια. Μόνο που δεν μας λένε ότι όταν θα τελειώσουν, αν τους αφήσουν να τα τελειώσουν, θάχει τελειώσει και η κοινωνία, θάχει τελειώσει και η χώρα.
Και θα ‘θελα με την ευκαιρία της σημερινής μας συνεδρίασης, να απευθυνθώ προσωπικά στον πρωθυπουργό και να του πω ότι αν θεωρεί πράγματι ότι η Ελλάδα ζει μια επιτυχία, γιατί δεν έρχεται να το συζητήσουμε. Γιατί κρύβεται. Γιατί δεν έρχεται ανοιχτά να ανταλλάξουμε επιχειρήματα. Στη Βουλή έρχεται μια στους έξι μήνες. Αν δεν θέλει στη Βουλή, τον καλώ όπου θέλει και όπως θέλει.
Είτε στη βουλή είτε στην τηλεόραση, σε εθνική εμβέλεια.
Με όποιους όρους θέλει. Με όποιους δημοσιογράφους θέλει.
Να αναμετρηθούμε με επιχειρήματα.
Να έρθει να εξηγήσει στο λαό, ένα σχεδόν χρόνο μετά τις εκλογές ποιο είναι το όραμά του και ποιο το σχέδιό του για την έξοδο από τη κρίση και να αντιπαρατεθούμε. Να δει και ο ελληνικός λαός, άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σχέδιο, όπως θέλουν να μας πείσουν, δεν έχει όραμα; Άλλα έλεγε, άλλα λέει;
Γιατί δεν έρχεται λοιπόν;
Τον καλώ να ανταποκριθεί. Τον καλώ να μην κρύβεται άλλο. Να μας εξηγήσει το «success story» της κυβέρνησης
Και να πούμε κι εμείς γι’ αυτή τη μεγάλη επιτυχία.
Για τα 50.000 χιλιάδες λουκέτα.
Για το 30% επίσημη ανεργία και το 60% ανεργία των νέων. . ονομάζεται τώρα η νέα ορολογία του φαινομένου της διασποράς του πιο σημαντικού δυναμικού της κοινωνίας, των νέων επιστημόνων, των νέων ερευνητών, των ανθρώπων που αποτελούν το βασικό συστατικό, τη δύναμη για να χτίσουμε τη νέα Ελλάδα, που φεύγουν στο εξωτερικό. Από τα πανεπιστήμια που δυσφήμισαν γίνονται αμέσως δεκτοί στη Γερμανία, στη Βρετανία, στις ΗΠΑ οι Έλληνες επιστήμονες. Αυτή είναι η μεγάλη μάστιγα για τη χώρα.
Και βεβαίως η ανθρωπιστική κρίση, οι 400.000 ανασφάλιστοι αυτοαπασχολούμενοι, τα παιδιά που πεινάνε στα σχολεία.
Ας έρθει να μας πει το σχέδιό του. Ας μας πείσει ότι πρέπει κι εμείς να είμαστε χαρούμενοι για όλα αυτά, να βλέπουμε φως στο βάθος του τούνελ.
Να μας πει όμως και για τους νέους ευνοούμενους του, τη νέα διαπλοκή που προσπαθείτε να στήσει και για τον τρόπο που λειτουργούν στη χώρα τα ΜΜΕ που είναι στοιχείο της δημοκρατίας και έχουν επιβάλει μια εικονική πραγματικότητα.
Θα περιμένουμε απάντηση. Είμαστε βέβαιοι όμως ότι φοβάται την αναμέτρηση. Φοβάται την αντιπαράθεση γιατί φοβάται την αλήθεια. Όποιος όμως φοβάται να αντικρύσει την αλήθεια, δεν μπορεί να προχωρήσει για πολύ μπροστά. Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και το ψέμα θα διαψευστεί και η αλήθεια θα επιβεβαιωθεί και η ελπίδα θα νικήσει το φόβο όσο κι αν θέλουν να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η σημερινή συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας σε πλήρη σύνθεση πιθανόν να είναι και η τελευταία πριν τη λήξη των εργασιών της Βουλής πριν τα θερινά τμήματα με πλήρη σύνθεση. Σε κάθε περίπτωση είναι μια συνεδρίαση η οποία βρίσκεται στην αρχή μιας πορείας δημοκρατικής διαδικασίας, ανοιχτής δημοκρατικής διαδικασίας που έχουμε αποφασίσει για τον ενιαίο μας φορέα, για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Για τον ενιαίο φορέα της Αριστεράς, στην πορεία υλοποίησης των συλλογικών μας αποφάσεων, μια πορεία όμως που πρέπει να συνδυαστεί και με μία μεγάλη προσπάθεια, να οργανώσουμε την κοινωνική αντεπίθεση. Να περάσουμε στην αντεπίθεση ώστε να σταματήσει η καταστροφή και η ταπείνωση.
Θα ήθελα να σας καλέσω όλες και όλους να συνειδητοποιήσουμε και να αναλογιστούμε στην εποχή του μνημονιακού αυταρχισμού και της εικονικής πραγματικότητας των συστημικών ΜΜΕ, δεν υπάρχει άλλος τρόπος επικοινωνίας των απόψεων παρά μονάχα ο παραδοσιακός τρόπος, παρά μόνο η απευθείας και αδιαμεσολάβητη επαφή με το λαό και ιδίως με το λαό που αγωνιά και ασφυκτιά, με τις κοινωνικές εκείνες δυνάμεις που βρίσκονται στη μεγαλύτερη πίεση.
Εμείς πιστεύουμε ότι μόνο έτσι μπορούμε να πετύχουμε και σας καλώ, αφού το αναλογιστούμε, να ξεκινήσουμε έναν μεγάλο αγώνα ώστε να βρεθούμε σε κάθε πόλη, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε χώρο μάθησης, σε κάθε νεανικό χώρο.
Να πάμε ξανά και να ανταμώσουμε με τον κόσμο που μας εμπιστεύτηκε, να επανακαταθέσουμε το εναλλακτικό μας πρόγραμμα, να σταματήσουμε την ιδιώτευση και την απογοήτευση του κόσμου.
Σας θυμίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ταυτίστηκε με τον κόσμο της εργασίας, με τη νεολαία. Γι αυτό έφτασε εδώ που έφτασε.
Ρίζωσε στα κοινωνικά κινήματα.
Μεγάλωσε μέσα από τις μικρές και μεγάλες εστίες αντίστασης.
Από τους αγώνες στο Σύνταγμα, στην Κερατέα και στην Ιερισσό για το περιβάλλον, από τις πλατείες και τις λαϊκές συνελεύσεις, από τους εργατικούς αγώνες.
Από τις μεγαλειώδεις πορείες.
Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ μεγαλούργησε γιατί βρέθηκε μαζί με τον λαό και κατάφερε μαζί με το λαό πολλά. Έπεσαν δύο μνημονιακές κυβερνήσεις. Μην το ξεχνάμε αυτό. Και πιστεύω ότι μόνο έτσι, αν το θυμηθούμε αυτό και ξαναπιάσουμε το νήμα, θα πετύχουμε και τώρα.
Μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Στην πορεία προς το συνέδριο πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι δεν χτίζουμε απλά τον ενιαίο φορέα της αριστερής, ριζοσπαστικής και δημοκρατικής παράταξης.
Χτίζουμε μια νέα δημιουργική σχέση με το λαϊκό κίνημα και τις κοινωνικές αντιστάσεις.
Ξαναφέρνουμε στο προσκήνιο το λαϊκό παράγοντα, τους πολίτες στη λήψη των αποφάσεων.
Πρέπει να επιστρέψουμε στην πηγή που μας έκανε ορμητικό ποτάμι και τα ανέτρεψε όλα μέσα σε τρία χρόνια.
Με νέα πορεία προς τον κόσμο της εργασίας, με νέα πορεία προς τη νέα γενιά, που βρίσκεται στο στόχαστρο, μπορούμε να συγκροτήσουμε ξανά τα μικρά ρυάκια του θυμού και της αντίστασης σε ένα μεγάλο ποτάμι οργής και ανατροπής.
Δεν θα κάνουμε ούτε βήμα πίσω από τις αξίες και τις θέσεις μας. Θα βρεθούμε μαζί με το λαό που υποφέρει, ώστε μαζί του να ανατρέψουμε τη μνημονιακή πολιτική της υποτέλειας και της βαρβαρότητας.
Και είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε.
Σας ευχαριστώ και καλή δύναμη».
